Użycie rodzajników określonych i nieokreślonych
Artículo definido e indefinido: el uso

Rodzajniki w języku hiszpańskim określają rodzaj rzeczownika.

Wyróżniamy dwa typy rodzajników: rodzajniki określone oraz rodzajniki nieokreślone.

Różnica między tymi dwoma typami rodzajników polega na tym, że rodzajników określonych używamy w połączeniu z rzeczownikami oznaczającymi rzeczy lub osoby nam znane bądź takie, o których wcześniej była mowa.

El perro de Antonio no tiene rabo. (Pies Antonia nie ma ogona.)
La madre de Emilia es muy simpática. (Mama Emilii jest bardzo sympatyczna.)

Rodzajników określonych używamy także z tytułami osób, ale nigdy w kontakcie bezpośrednim:

Busco al Señor González. (Szukam pana Gonzáleza.)
Quisiera hablar con la doctora Rodríguez. (Chciałbym rozmawiać z panią doktor Rodríguez.)
Ale:
Buenos días, Señor González. (Dzień dobry, panie González.)
Buenas tardes, Señora Rodríguez. (Dzień dobry, pani Rodríguez).

Rodzajników nieokreślonych używamy, gdy mowa o rzeczach nowych, nieznanych,
nieokreślonych, np.

Hay un libro encima de la mesa. (Na stole leży jakaś książka.)

Rodzajnik nieokreślony występuje także zawsze, gdy po rzeczowniku następuje przymiotnik:

Antonio es un hombre mayor. (Antonio jest starszym mężczyzną.)

Natomiast jeśli przymiotnik stojący po rzeczowniku jest w stopniu najwyższym, to rodzajnik stojący przed rzeczownikiem będzie określony:

Antonio es el hombre más simpático del barrio. (Antonio jest najbardziej sympatycznym mężczyzną w dzielnicy.)

---