napięcie powierzchniowe
właściwość charakteryzująca powierzchnię styku dwóch faz (niemieszające się ciecze lub ciecz-gaz), gdzie na skutek sił działających na cząsteczki będące na granicy faz, innych od strony ich własnej fazy a innych ze strony fazy gazowej lub drugiej fazy ciekłej, powstaje siła dążąca do zmniejszenia powierzchni styku faz. Im większa wartość napięcia powierzchniowego między fazami, tym większa skłonność tych faz do rozdzielania się.
CIEPŁO - ILOŚĆ ENERGII WEWN. JAKA PRZEPŁYWA MIĘDZY CIAŁAMI W WYNIKU ICH RÓŻNICY TEMPERATUR.
I ZASADA TERMODYNAMIKI
ZMIANA ENERGII WEWN. CIAŁA JEST RÓWNA SUMIEPRACY WYKONANEJ NAD CIAŁEM PRZEZ SIŁY ZEWN. I CIEPŁA WYMIENIONEGO Z OTOCZENIEM.
ΔEw = W + Q
CIEPŁO MOLOWE
SUBST. - ILOŚĆ CIEPŁA POTRZEBNA DO OGRZANIA 1MOLA TEJ SUBST. O 1K.
C = Q/nΔT [J/molK]
C - CIEPŁO MOLOWE
Q - ILOŚĆ POBRANEGO CIEPŁA
n - LICZBA MOLI SUBST.
ΔT - ZMIANA TEMP.
CIEPŁO WŁAŚCIWE
- ILOŚĆ CIEPŁA, JAKĄ MUSI WYMIENIĆ Z OTOCZENIEM CIAŁO O MASIE 1KG, ABY JEGO TEMP. ZMIENIŁA SIĘ O 1K.
c = Q/mΔT [J/kgK]
Q - ILOŚĆ POBRANEGO CIEPŁA (ZALEŻNA OD MASY, RODZAJU OGRZEWANEGO MATERIAŁU
m - MASA OGRZEWANEGO CIAŁA
ΔT - PRZYROST TEMP.
c - CIEPŁO WŁAŚCIWE
ZALEŻNOŚĆ POMIĘDZY CIEPŁEM WŁAŚCIWYM A MOLOWYM
C = cμ
μ - MASA MOLOWA
PRZEWODNICTWO CIEPLNE
PRZENOSZENIE ENERGII WYWOŁANE RÓŻNICĄ TEMPERATUR MIĘDZY SĄSIEDNIMI CZĘŚCIAMI CIAŁA.
GAZ DOSKONAŁY
SKŁ. SIĘ Z PORUSZAJĄCYCH SIĘ CHAOTYCZNIE CZĄSTECZEK O CZĄSTECZEK. MAŁYCH ROZMIARACH (MAJĄ CECHY PKTÓW MATERIALNYCH). CZĄSTECZKI ODDZIAŁUJĄ ZE SOBĄ WYŁĄCZNIE PODCZAS SPRĘŻYSTYCH ZDERZEŃ (ODDZIAŁYWANIE NA ODLEGŁOŚĆ MOŻNA ZANIEDBAĆ).
PRAWO AVOGARDA
JEŻELI DWA RÓŻNE GAZY DOSKONAŁE O JEDNAKOWYCH TEMPERATURACH I CIŚNIENIACH ZAJMUJĄ JEDNAKOWE OBJĘTOŚCI, TO ILOŚCI CZĄSTECZEK TYCH GAZÓW SĄ JEDNAKOWE.
RÓWNANIE STANU GAZU DOSKONAŁEGO
pV/T = const.
p - CIŚNIENIE
V - OBJĘTOŚĆ
T - TEMPERATURA
PRZEMIANY GAZOWE:
- IZOTERMICZNA
m =const.
T=const.
PRAWO BOYLE'A-MARIOTTE'A
pV= const
ENERGIA WEWN. GAZU NIE ZMIENIA SIĘ (PONIEWAŻ TEMP. JEST STAŁA). Z I ZASADY TERMODYNAMIKI WYNIKA, ŻE PRZY IZOTERMICZNYM SPRĘŻANIU SIŁY ZEWN. WYKONUJĄ NAD GAZEM PRACĘ, NATOMIAST GAZ ODDAJE CIEPŁO W ILOŚCI RÓWNEJ WYKONANEJ NAD NIM PRACY. W CZASIE IZOTERMICZNEGO ROZPRĘŻANIA GAZ POBIERA CIEPŁO I WYKONUJE PRACĘ O WARTOŚCI RÓWNEJ POBRANEMU CIEPŁU..
- IZOBARYCZNA
m =const.
p = const.
PRAWO GAY-LUSSACA
V/T = const.
W CZASIE IZOBARYCZNEGO OGRZEWANIA GAZ POBIERA CIEPŁO I WYKONUJE PRACĘ, PRZY CZYM WARTOŚĆ POBRANEGO CIEPŁA JEST WIĘKSZA OD WARTOŚCI WYKONANEJ PRACY.
ΔEw = Q - W
W CZASIE IZOBARYCZNEGO OZIĘBIENIA GAZ ODDAJE CIEPŁO, A SIŁY ZEWN. WYKONUJĄ NAD NIM PRACĘ, PRZY CZYM WARTOŚĆ ODDANEGO CIEPŁA JEST WIĘKSZA NIŻ WARTOŚĆ WYKONANEJ PRACY.
ΔEw = -Q + W
- IZOCHORYCZNA
m = const.
V = const.
PRAWO CHARLESA
p/T = const.
W PRZEMIANIE TEJ PRACA NIE JEST WYKONYWANA, WIĘC ZMIANA ENERGII WEWN. ODBYWA SIĘ WYŁĄCZNIE PRZEZ WYMIANĘ CIEPŁA
GAZ RZECZYWISTY
MA WŁAŚCIWOŚCI ZBLIŻONE DO GAZU DOSKONAŁEGO JEDYNIE WTEDY, GDY JEST ROZRZEDZONY.
RÓWNANIE VAN DER WAALSA
(p + a/v2)(v - b) = RT
a,b - WIELKOŚCI WYZNACZONE DOŚWIADCZALNIE DLA DANEGO GAZU
v = V/n - OBJĘTOŚĆ MOLOWA
Lepkość cieczy
Istnienie sił spójności miedzy cząsteczkami cieczy powoduje, że przesuwanie się jednych warstw cieczy względem drugich natrafia w ruchu jednostajnym na pewien opór zwany tarciem wewnętrznym lub lepkością. Mało ruchliwe płyny o dużej lepkości jak gliceryna czy olej to ciecze o dużym tarciu wewnętrznym.