ELBLĄSKA UCZELNIA
HUMANISTYCZNO-EKONOMICZNA
ARTUR BALCERAK
NR. ALBUMU 1951
ANALIZA FINANSOWA W PRZEDSIEBIORSTWIE ODZIEŻOWYM „MIRAGE” W LATACH 1999-2001
PRACA LICENCJACKA
NAPISANA POD KIERUNKIEM
DR KRZYSZTOFA GRZELCA
MALBORK 2002
SPIS TREŚCI
strona
WSTĘP....................................................................................................3
ROZDZIAŁ 1
SPRAWOZDANIA FINANSOWE JAKO ŹRÓDŁO ANALIZY FINANSOWEJ
1.1 Sprawozdania finansowe jako źródło analizy finansowej.........................4
Podstawowe rodzaje sprawozdań...............................................................6
Bilans..........................................................................................................6
Rachunek zysków i strat...........................................................................13
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych....................................18
ROZDZIAŁ 2
ANALIZA WSKAŹNIKOWA JAKO SYNTETYCZNA FORMA OCENY SYTUACJI FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTWA
2.1 Istota i cel analizy finansowej....................................................................21
Klasyfikacja analiz.....................................................................................22
Istota analizy wskaźnikowej.......................................................................25
2.2 Płynność finansowa....................................................................................26
Statyczny pomiar płynności finansowej.....................................................27
Dynamiczny pomiar płynności finansowej................................................30
Rentowność i jej poziom............................................................................34
Rentowność majątku..................................................................................35
Rentowność kapitału..................................................................................36
Rentowność sprzedaży...............................................................................38
Efekty dźwigni finansowej.........................................................................39
ROZDZIAŁ 3
OCENA KONDYCJI FINANSOWEJ FIRMY ODZIEŻOWEJ "MIRAGE” NA PODSTAWIE SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH W LATACH 1999-2001
3.1 Analiza wskaźnikowa.................................................................................47
Analiza płynności finansowej.....................................................................47
3.2 Analiza rentowności firmy.........................................................................53
Badanie wpływu płynności finansowej na rentowność firmy....................56
PODSUMOWANIE.................................................................................................57
BIBLIOGRAFIA......................................................................................................60
Załączniki...................................................................................................................61
WSTĘP
Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa polegające na pozyskiwaniu kapitałów oraz ich lokowaniu w składnikach majątkowych w sposób prowadzący do zwiększenia zyskowności kapitałów własnych, jest podstawową funkcją kierownictwa firmy. Podobnie jest z utrzymaniem zdolności do terminowego regulowania zobowiązań, jako warunkiem uzyskiwania kredytów i pożyczek.
Metodą uzyskiwania wglądu w przebieg operacji gospodarczych i funkcjonowania przedsiębiorstwa jest analiza wskaźnikowa. Dzięki niej można dokonać charakterystyki różnych aspektów ekonomicznych działalności firmy.
Celem pracy jest zbadanie, czy płynność finansowa firmy ma wpływ na jej rentowność. Przedmiotem badań jest Firma Odzieżowa „MIRAGE” z siedzibą w Malborku. Analizą objęto trzyletni okres działalności firmy od 01.01.1999 do 31.12.2001 roku. W pracy zastosowano metodę wskaźnikową, w której ograniczono się do podstawowych wskaźników płynności i rentowności.
W rozdziale 1 omówiono podstawowe rodzaje sprawozdań finansowych sporządzonych w firmie „MIRAGE”.
Rozdział 2 poświęcony jest analizie wskaźnikowej jako formie oceny sytuacji finansowej. Przedstawiono rodzaje i metody sporządzania analiz oraz typowe wskaźniki płynności i rentowności a także sposób interpretowania otrzymanych wyników. W tej części pracy przedstawiono także istotę dźwigni finansowej i operacyjnej.
Rozdział 3 obejmuje ocenę sytuacji finansowej firmy, a rozpoczyna się od wstępnego zbadania sprawozdań finansowych. W dalszej części tego rozdziału dokonano analizy płynności i rentowności, zbadano zależności występujące między płynnością a rentownością w badanej firmie.
Z uwagi na to, że firma odzieżowa „MIRAGE” w latach 1999 - 2000 nie korzystała z obcych źródeł finansowania, w pracy nie zbadano efektu dźwigni finansowej.
ROZDZIAŁ 1
SPRAWOZDANIA FINANSOWE JAKO ŹRÓDŁO ANALIZY FINANSOWEJ
Głównym źródłem informacji, które stanowią podstawę podejmowania decyzji są sprawozdania finansowe. Obejmują one dane wyrażone w jednostkach pieniężnych i sporządzane są na podstawie ewidencji księgowej. Są one ściśle związane z rachunkowością finansową i majątkową w określonym momencie .
Sprawozdania finansowe są źródłem analizy finansowej przedsiębiorstwa i mogą być sporządzane z różną częstotliwością, która wynika z potrzeb zarządzania. Zwykle są to sprawozdania miesięczne, kwartalne, roczne .
Zadaniem sprawozdań finansowych jest przedstawienie rezultatów spełnienia przez kierownictwo firmy funkcji powierniczej nad majątkiem, a także funkcji odpowiedzialności za efektywne wykorzystanie powierzonych im zasobów.
Wszystkie sprawozdania finansowe powinny być sporządzane zgodnie z wymaganiami prawidłowości merytorycznej i formalno - rachunkowej. Powinny charakteryzować się one :
zrozumiałością dla użytkowników,
istotnością, tzn. zawierać informacje potrzebne do podejmowania trafnych decyzji
wiarygodnością,
porównywalnością.
Ponadto sprawozdania finansowe powinny uwzględniać :
zasadę memoriałową - polegającą na ujmowaniu efektów operacji gospodarczych w momencie ich wystąpienia i wykazywaniu w sprawozdaniu z którego dotyczą
zasadę kontynuacji działania - zakładającą, że jednostka będzie kontynuowała swoją działalność gospodarczą, z zachowaniem tych samych zasad ewidencji działalności, a w przypadku ich zmian, w odpowiednim czasie ujawni ten fakt
zasadę ostrożnej wyceny - nakładającą obowiązek dokonywania realnej wyceny środków gospodarczych i źródeł ich pochodzenia
zasadę ciągłości - zakładającą stosowanie w kolejnych latach tych samych zasad księgowania, grupowania operacji gospodarczych na kontach, wyceny aktywów i pasywów, a także ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych
zasadę istotności polegającą na oddzieleniu wszystkich operacji gospodarczych, które umożliwiają dokonanie oceny sytuacji finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności przedsiębiorstwa.
Roczne sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu przez właściwy organ zatwierdzający, a następnie złożeniu w sądzie lub innym organie prowadzącym ewidencję działalności gospodarczej. Informacje ujęte w sprawozdaniach finansowych nie tylko umożliwiają określenie rzeczywistej sytuacji przedsiębiorstwa, ale również :
- pomagają w przeprowadzeniu kontroli majątku i działalności gospodarczej
ułatwiają ocenić stopień realizacji założeń oraz wskazać przyczyny powstałych odchyleń
stanowią podstawę porównawczych analiz międzyzakładowych
wspomagają w sporządzaniu planów i budżetów
ułatwiają podejmowanie decyzji, zwłaszcza o charakterze strategicznym.
Sprawozdawczość finansowa stanowi uporządkowany, przetworzony i usystematyzowany zbiór danych o działalności firmy w danym okresie czasu. Jest ona sporządzona na podstawie ewidencji księgowej oraz kalkulacji.
Sprawozdawczość finansowa stanowi uporządkowany, przetworzony i usystematyzowany zbiór danych o działalności firmy w danym okresie czasu. Jest ona sporządzona na podstawie ewidencji księgowej oraz kalkulacji.
Podstawowe rodzaje sprawozdań
Głównym źródłem informacji wykorzystywanych w analizie ekonomicznej jest:
bilans,
rachunek wyników,
sprawozdanie z przepływów pieniężnych,
informacje dodatkowe ( noty do pozycji sprawozdań finansowych ).
Bilans odzwierciedla majątek przedsiębiorstwa i źródła jego finansowania - jest więc dokumentem statycznym. Rachunek wyników natomiast ma charakter dynamiczny, gdyż wykazuje koszty i straty oraz przychody i zyski za okres sprawozdawczy. Bilans i rachunek wyników są podstawą do statycznej
i dynamicznej oceny stanu i wyników finansowych przedsiębiorstwa. Na ich podstawie sporządzany jest rachunek przepływów pieniężnych, który obrazuje ich przepływ w przedsiębiorstwie oraz daje orientację o kierunkach zagospodarowania gotówki i jej ekwiwalentów.
Bilans
Bilans to zestawienie środków gospodarczych, którymi dysponuje przedsiębiorstwo oraz źródeł ich pochodzenia, sporządzone na ściśle określony moment. Sporządzany jest on w określonej formie, na podstawie danych wynikających z zapisów w księgach rachunkowych, potwierdzonych inwentaryzacją. Jest to dokument zawierający zestawienie na określony dzień, w ujęciu wartościowym, stanu majątku firmy oraz źródeł jego finansowania.
Bilans jest więc statycznym ujęciem zasobów majątkowych obejmujących rzeczowe i pieniężne składniki oraz źródeł pochodzenia tych zasobów ( kapitałów własnych i obcych ). Ogólna suma aktywów w bilansie jest równa ogólnej sumie pasywów, co wynika z podwójnych zapisów księgowych. Stanowi to podstawową zasadę bilansową określaną jako równowaga bilansowa.
Bilans przedsiębiorstwa może być sporządzany za okres krótszy niż rok ( miesiąc, kwartał ), w zależności od potrzeb. Bilans zamknięcia sporządzany jest zazwyczaj na dzień 31 grudnia, chociaż może być przyjmowany inny moment bilansowy, np. w przypadku połączenia lub podziału jednostek gospodarczych, postawienia ich w stan likwidacji lub upadłości. Bilans zamknięcia dla mijającego okresu obrotowego jest jednocześnie bilansem otwarcia dla nowego okresu.
Zasady sporządzania bilansu zostały dość jednoznacznie uregulowane przepisami prawa. Pozwala to na jednoznaczną ocenę prawidłowości sporządzania bilansu oraz umożliwia porównanie danych bilansowych różnych firm. Bilans sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie ma w pełni walorów analitycznych. Dlatego w celu nadania rocznemu sprawozdaniu finansowemu bardziej syntetycznego charakteru i tym samym w celu zwiększenia przejrzystości informacji o sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa, sporządzany jest analityczny układ bilansu.
Bilans może być sporządzony według metody brutto, netto oraz mieszanej. Metoda brutto polega na wykazywaniu sald wszystkich bilansowych kont syntetycznych, a niekiedy również bilansowych kont analitycznych.
Metoda netto polega na wykazywaniu sald wyrażających rzeczywistą wartość składników aktywów i pasywów.
Metoda mieszana stanowi kompromis pomiędzy metodą brutto i netto.
Dla celów sprawozdawczych bilans sporządzany jest w formie tabeli dwustronnej. Po stronie lewej ujmowane są, z podziałem na podstawowe pozycje rodzajowe aktywa, a po prawej stronie pasywa . Natomiast bilans analityczny w zasadzie sporządzany jest w układzie pionowym.
Składniki majątkowe po stronie aktywów uszeregowane są w kolejności wskazującej na rosnący stopień ich płynności finansowej tzn. łatwości z jaką mogą być one zamienione na gotówkę. Z kolei pozycje pasywów wykazuje się według stopnia pilności ich zwrotu, począwszy od składników pozostających do stałej dyspozycji przedsiębiorstwa, jakim są kapitały własne, aż do zobowiązań bieżących.
Podstawowe pozycje majątku i źródeł ich finansowania w przedsiębiorstwie
AKTYWA |
PASYWA |
|
E. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów |
Razem aktywa |
Razem pasywa |
Źródło : Opracowanie własne na podstawie J. Czekaj. Z. Dresler Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Warszawa 1998.
Aktywa są to środki gospodarcze stanowiące własność przedsiębiorstwa, które wykorzystywane są przy realizacji operacji gospodarczych. Mają one charakter majątku trwałego lub obrotowego.
Majątek trwały, który cechuje długotrwały okres użytkowania obejmuje wartości niematerialne i prawne tj.:
nabyte prawa majątkowe, do których zalicza się : prawo wieczystego użytkowania gruntu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawa do projektów patentów, znaków towarowych, użytkowanie praw autorskich, modeli licencji, koncesje, programy komputerowe
długotrwałe rozliczenia międzyokresowe szczególnego rodzaju, do których zalicza się : koszty organizacji poniesione przy powstaniu lub późniejszej rozbudowie spółki akcyjnej, koszty prowadzonych przez jednostkę prac rozwojowych poprzedzających rozpoczęcie produkcji oraz dodatnia wartość firmy stanowiąca różnicę pomiędzy ceną nabycia jednostki a niższą od niej wartością rynkową poszczególnych składników majątku firmy.
.
Rzeczowe składniki majątku, zwane środkami trwałymi stanowią kolejną grupę majątku trwałego. Środki trwałe są przeznaczone do użytku przez okres dłuższy niż rok i mogą stanowić własność lub współwłasność jednostki.
Należą do nich:
nieruchomości obejmujące grunty, budynki, lokale budowle, inwestycje w obcych obiektach, melioracje, budowle wodne oraz inne tego typu obiekty
maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty
wyposażenie tj. urządzenia sygnalizacyjno - alarmowe , sprzęt pożarniczy, zaplecze produkcyjno - usługowe, a także instrumenty muzyczne.
Finansowe składniki majątku trwałego, to kolejna grupa aktywów trwałych, która charakteryzuje się tym, że zainwestowany w nich kapitał jest zaangażowany w obcej jednostce. Należą do nich : udziały w jednostkach obcych, długoterminowe papiery wartościowe, udzielone pożyczki długoterminowe oraz inne finansowe składniki majątku.
Należności długoterminowe wchodzące w skład majątku trwałego, to kwoty należne przedsiębiorstwu od innych jednostek, z tytułu świadczonych usług lub dostarczonych wyrobów, a których okres zwrotu przekracza jeden rok.
Majątek obrotowy przedsiębiorstwa - w skład tej pozycji aktywów wchodzą :
zapasy obejmujące wartość surowców i materiałów w magazynie, produkcję w toku, zapasy wyrobów gotowych, zapasy towarów, zapłacone zaliczki na poczet przyszłych dostaw materiałów oraz wartość towarów nie rozliczonych do końca roku bilansowego
rozliczenia między okresowe pozwalające na wyeliminowanie z kosztów roku obrotowego tej części nakładów już poniesionych, przypadających na rok następny. Obejmują one m. in.: koszty zakupu materiałów , czynsze i dzierżawy płatne z góry, opłaty leasingowe, koszty większych remontów środków trwałych itp.
należności i roszczenia jako sumy pieniężne należne przedsiębiorstwu od innych podmiotów za wykonanie wcześniej świadczenia ( z tytułu dostaw i usług, podatków, dochodzonych na drodze sądowej, czyli roszczenia sporne )
krótkoterminowe papiery wartościowe obejmujące akcje. Obligacje, bony skarbowe oraz czeki i weksle
środki pieniężne, do których zaliczane są : środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym oraz czeki i weksle obce.
Źródła finansowania majątku, zwane pasywami, wskazują kto wyposażył przedsiębiorstwo w odpowiednie środki gospodarcze oraz na jakich warunkach. Pasywa można podzielić na własne i obce źródła finansowania majątku. W pierwszej grupie pasywów ujmuje się kapitały ( fundusze) własne, które obejmują:
Kapitał akcyjny wykazywany w wysokości zadeklarowanej, określonej w statucie spółki
Należne lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału, do których zalicza się zadeklarowane lecz nie wniesione wkłady kapitałowe
Kapitał zapasowy, który ujmowany jest według źródeł jego tworzenia, a który powstaje:
ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej
z odpisów z zysku bieżącego do uzyskania kwoty równej jednej trzeciej kapitału akcyjnego
zgodnie z postanowieniami zawartymi w statucie lub umowie spółki
z dopłat wspólników
z innych źródeł
Kapitał rezerwowy, który powstaje z aktualizacji wyceny majątku trwałego
Pozostałe kapitały rezerwowe tworzone z zysku do podziału lub z innych źródeł określonych w uchwałach o tworzeniu tego kapitału
Nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych, w którym wykazuje się nie rozliczoną równowartość części ( lub całości ) wyniku finansowego netto pochodzącego z lat poprzedzających rok obrotowy
Wynik finansowy netto roku obrotowego, w którym strata pomniejsza sumę kapitałów przedsiębiorstwa , natomiast wynik dodatni jest dzielony na wypłaty dla akcjonariuszy i udziałowców, nagrody i premie dla pracowników, na darowizny na cele społeczne oraz część, która pozostaje w firmie w postaci zysków zatrzymanych.
Następna pozycja pasywów to rezerwy, które tworzone są na pokrycie pewnych lub przewidywanych strat w operacji w toku, a przede wszystkim z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego, lub wyceny niektórych składników majątku ( np. zaniechanie inwestycji, zamierzonej likwidacji środków trwałych).
Zobowiązania długoterminowe jest to grupa źródeł pochodzenia środków gospodarczych, którą cechuje termin spłaty przekraczający jeden rok.
Są to:
długoterminowe pożyczki, obligacje i inne papiery wartościowe
długoterminowe kredyty bankowe
pozostałe zobowiązania długoterminowe
Zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne jest to grupa pasywów do której należą:
pożyczki, obligacje i inne papiery wartościowe
kredyty bankowe
zaliczki otrzymane na poczet dostaw
zobowiązania z tytułu dostaw i usług
zobowiązania wekslowe
zobowiązania z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń społecznych
zobowiązania wewnątrzzakładowe
pozostałe zobowiązania krótkoterminowe
Fundusze specjalne są to fundusze świadczeń społecznych, które służą do finansowania działalności socjalnej i mieszkaniowej na rzecz pracowników i ich rodzin. Charakteryzują się one tym że źródła ich tworzenia i wydatkowania są ściśle określone przepisami prawa, a środki pieniężne nie mogą być wykorzystywane na finansowanie innej działalności.
Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów związane są z tworzeniem rezerw na pokrycie kosztów przyszłych okresów. Istotą rozliczeń międzyokresowych jest przeniesienie, na następne okresy poniesionych już kosztów, które dotyczą przyszłych okresów.
Do przychodów przyszłych okresów zalicza się wpłaty pobrane z góry, jak również zaksięgowane należności i roszczenia podlegające zaliczeniu do wyniku finansowego w przyszłych okresach. Stanowią je przede wszystkim :
otrzymane w bieżącym roku opłaty za świadczenia, które zostaną wykonane w latach następnych
nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi ustalone na dzień bilansowy
nierozliczone różnice wartości przedsiębiorstwa
dotacje, subwencje i dopłaty do inwestycji zarachowane w momencie ich otrzymania.
Bilans nie jest dokumentem sprawozdawczym, który w pełni obrazuje sytuację finansową i majątkową firmy. Przedstawia on jedynie stan majątku przedsiębiorstwa i źródeł jego pochodzenia w danym momencie. Dlatego też w analizie ekonomicznej wykorzystywane są również inne sprawozdania.
Rachunek zysków i strat
Rachunek zysków i strat jest jednym z ważniejszych sprawozdań finansowych, które przedsiębiorstwo sporządza na dzień bilansowy. Rachunek ten przedstawia informacje o wyniku finansowym osiągniętym w okresie sprawozdawczym.
W rachunku wyników wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski
i straty nadzwyczajne jak również obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za poprzedni i bieżący rok obrotowy . Rachunek zysków i strat ( rachunek wyników ) sporządzany jest w układzie porównawczym lub kalkulacyjnym, przy czym każdy
z nich może być ujęty jednostronnie ( w układzie pionowym ) lub dwustronnie
( w układzie poziomym ). Różnica między nimi polega na sposobie ujęcia kosztów uzyskania przychodów.
W wariancie porównawczym istotne jest ustalenie wyniku finansowego poprzez porównanie sumy przychodów ze sprzedaży z ogólną sumą kosztów ich osiągnięcia. W przypadku wystąpienia różnic między stanem produktów na koniec i na początek okresu, to ujmuje się je w grupie " Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi ". W wariancie tym koszty ujęte są według ich rodzajów, a ogólną ich sumę koryguje się o różnicę stanu produktów i rozliczeń międzyokresowych na początek i na koniec okresu sprawozdawczego. Pozostałe elementy rachunku zysków i strat w obu wariantach są takie same .Rachunek wyników według wariantu porównawczego przeznaczony jest dla jednostek gospodarczych prowadzących jednorodną, pod względem rodzajowym i branżowym, działalność gospodarczą, a także wtedy gdy nie zachodzi potrzeba sporządzania rachunku kosztów.
Rachunek wyników w wariancie kalkulacyjnym wykazuje natomiast koszty według sposobów ich odnoszenia na jednostkę wyrobu. W układzie tym możliwe jest przedstawienie związku kosztów z celem, dla osiągnięcia którego zostały one poniesione . Rachunek zysków i strat w układzie kalkulacyjnym przeznaczony jest dla jednostek , które stosują kalkulację kosztów, prowadzą różnorodną działalność gospodarczą.
ANALITYCZNY UKŁAD RACHUNKU ZYSKÓW I START
Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi
Przychody ze sprzedaży produktów
Zmiana stanu produktów
Przychody ze sprzedaży towarów i materiałów
Koszty wytworzenia świadczeń na własne potrzeby
Koszty działalności operacyjnej
Wartość sprzedanych towarów i materiałów
Zużycie materiałów i energii
Usługi obce
Podatki i opłaty
Wynagrodzenia
Świadczenia na rzecz pracowników
Amortyzacja
Pozostałe
Zysk / Strata ze sprzedaży (A-B)
Pozostałe przychody operacyjne
Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego
Dotacje
Pozostałe przychody operacyjne
Pozostałe koszty operacyjne
Wartość sprzedanych składników majątku trwałego
Pozostałe koszty operacyjne
Zysk / Strata na działalności operacyjnej (C+D+E)
Przychody finansowe
I. Dywidendy z tytułu udziałów
II. Odsetki uzyskane
Pozostałe
H. Koszty finansowe
I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych
II. Odsetki od zapłacenia
III . Pozostałe
Zysk / Strata na działalności gospodarczej (F+G-E)
Zyski Nadzwyczajne
Straty nadzwyczajne
Zysk / Strata brutto (I+J+K)
Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego
I. Podatek dochodowy
Pozostałe obowiązkowe obciążenia
Zysk / Strata netto (L - M)
ANALITYCZNY UKŁAD RACHUNKU ZYSKÓW I STRAT
Przychody ze sprzedaży produktów i towarów
Koszty sprzedanych towarów i produktów
Zysk brutto na sprzedaży
Koszty sprzedaży i ogólnego zarządu
Zysk na sprzedaży
Pozostałe przychody operacyjne
Pozostałe koszty operacyjne
Zysk na pozostałej działalności operacyjnej
Zysk na działalności operacyjnej
Przychody finansowe
Koszty finansowe
Strata na operacjach finansowych
Zysk brutto na działalności gospodarczej
Zyski nadzwyczajne
Wynik nadzwyczajny
Zysk brutto
Obowiązkowe obciążenie zysku
Zysk netto
Rachunek wyników może być także przedstawiony w formie dwustronnej tabeli. Po prawej jej stronie wykazywane są sumy przychodów i ewentualne zyski nadzwyczajne, po prawej - koszty uzyskania przychodów oraz ewentualne straty nadzwyczajne. W przypadku nadwyżki przychodów i zysków nadzwyczajnych nad kosztami ich uzyskania i ewentualnymi stratami nadzwyczajnymi, przedsiębiorstwo osiąga zysk. W przeciwnym razie przedsiębiorstwo ponosi stratę
Rachunek zysków i strat przedstawia wynik finansowy jako syntetyczną miarę efektów finansowych osiągniętych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pozwala to na ustalenie wyniku finansowego poziomie operacyjnym przez ustalenie wyniku operacyjnego
poziomie finansowym przez ustalenie wyniku z działalności gospodarczej
poziomie nadzwyczajnym przez ustalenie wyniku finansowego brutto
Tworzenie wyniku finansowego w przedsiębiorstwie
Sprzedaży ze sprzedaży Produktów produktów
Wartość sprzedanych przychody Towarów i materiałów ze sprzedaży W cenie nabycia towarów i materiałów
Wynik na sprzedaży Pozostałe koszty pozostałe Operacyjne przychody operacyjne
Wynik na działalności operacyjnej
|
Poziom operacyjny |
Koszt operacji przychody Finansowych finansowe
Wynik na działalności gospodarczej
|
Poziom Finansowy |
Straty Zyski Nadzwyczajne Nadzwyczajne
Wynik finansowy brutto
|
Poziom Nadzwyczajny |
Obowiązkowe Obowiązkowe Zmniejszenie zysku Zwiększenie straty
Wynik finansowy netto
|
Poziom Podziału wyniku |
Wynik na działalności operacyjnej obejmuje:
wynik na sprzedaży produktów tj. przychody ze sprzedaży produktów pomniejszone o :
koszty wytworzenia sprzedanych produktów
koszty ogólne zarządu
koszty sprzedaży
wynik na sprzedaży towarów i materiałów tj. przychody ze sprzedaży pomniejszone o :
wartość sprzedanych towarów i materiałów według cen nabycia
koszty handlowe
c) wynik na pozostałych kosztach i przychodach operacyjnych tj. przychody operacyjne pomniejszone o koszty operacyjne, które nie są związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą firmy.
Wynik z operacji finansowych przedstawia różnicę pomiędzy przychodami z operacji finansowych a kosztami tych operacji.
Do przychodów finansowych zalicza się:
przychody ze sprzedaży akcji, udziałów, obligacji i papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu
odsetki bankowe od środków pieniężnych na rachunkach bankowych ; odsetki należne jednostce od udzielonych kredytów, pożyczek, także za zwłokę w spłacie rat ; odsetki od papierów wartościowych
dyskonto od udzielonych weksli i czeków obcych
dodatnie różnice kursowe ustalone przy spłacie należności i zobowiązań, powstałe przy wycenie udziałów, papierów wartościowych .
Do kosztów operacji finansowych zalicza się:
odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek, odsetki z tytułu zwłoki w spłacie rat
dyskonto potrącone przy zakupie weksli i czeków obcych
ujemne różnice kursowe
straty ze sprzedaży papierów wartościowych
odpisy aktualizujące wartość majątku trwałego i krótkoterminowych papierów wartościowych
Wynik finansowy brutto to wynik z działalności gospodarczej skorygowany o wynik z operacji nadzwyczajnych. Straty i zyski nadzwyczajne to skutki finansowe zdarzeń powstałych niepowtarzalnie poza zwykłą działalnością jednostki, a szczególnie spowodowane zdarzeniami losowymi, zaniechaniem lub zawieszeniem określonego rodzaju czynności.
Wynik finansowy netto otrzymamy po skorygowaniu wyniku finansowego brutto o obowiązkowe obciążenia.
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych
Szczególne znaczenie informacyjne w ocenie płynności finansowej przedsiębiorstwa ma sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych. Jest ono narzędziem służącym do oceny płynności finansowej, które obrazuje wpływy i wydatki środków pieniężnych w toku działalności gospodarczej firmy.
Przepływy środków pieniężnych w przedsiębiorstwie są wynikiem procesów zamiany tych środków w majątek trwały i obrotowy. Procesy te wpływają natomiast na strukturę aktywów i pasywów przedsiębiorstwa w roku obrotowym oraz na poszczególne pozycje rachunku wyników.
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych przedstawia rzeczywisty stan sytuacji płatniczej przedsiębiorstwa. Na jego podstawie można ocenić :
zdolność firmy do spłacania zobowiązań
przyszłe zapotrzebowanie na kredyty bankowe
dalsze możliwości kreacji gotówki
źródła powstałej różnicy między zyskiem a przyrostem gotówki z działalności operacyjnej
rezultaty gotówkowe z działalności inwestycyjnej i finansowej.
Dzięki temu sprawozdaniu można uzyskać odpowiedzi na pytania związane z zarządzaniem finansowym firmy np. w jakich sferach działalności przedsiębiorstwa powstaje najwięcej środków pieniężnych, a jakie je najbardziej pochłaniają.
Informacja dodatkowa
Duże znaczenie informacyjne w zarządzaniu finansowym mają noty uzupełniające, które dotyczą kształtowania się ważniejszych pozycji bilansu i rachunku wyników. Informacje dodatkowe zawierają dane nie występujące w sprawozdaniach finansowych, a służące do rzetelnego i jasnego przedstawienie sytuacji finansowej i majątkowej, wyniku finansowego oraz rentowności przedsiębiorstwa. Ich zakres jest zróżnicowany w zależności od charakteru działalności i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, jak również od potrzeb odbiorców informacji.
W informacjach uzupełniających do bilansu podaje się przede wszystkim dane dotyczące:
Stanu i zmian grup rodzajowych majątku trwałego z uwzględnieniem ich umorzenia
Struktury i wykorzystania kapitałów własnych
Wielkości należności
Stanu i zmiany rezerw
Struktury zadłużenia ze względu na źródła, okres spłaty oraz wielkość oprocentowania
Czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych
W notach uzupełniających do rachunku zysków i strat przedstawia się informacje dotyczące między innymi:
Struktury przychodów
Struktury kosztów
Wyników nadzwyczajnych
Zysku i jego struktury
Innym źródłem informacji wykorzystywanych w analizie finansowej są raporty audytorów. Są to orzeczenia dyplomowanych biegłych rewidentów, które zawierają informacje o podstawach formalno - prawnych i dokumentacji objętej badaniem.
Do prawidłowego przeprowadzenia analizy wykorzystuje się również dane o otoczeniu przedsiębiorstwa, dotyczące konkurencji, branż, gałęzi produkcyjnych, czy regionów. Pozwalają one na dokonanie pozycji ekonomicznej firmy w stosunku do otoczenia.
ROZDZIAŁ 2
ANALIZA WSKAŹNIKOWA JAKO SYNTETYCZNA FORMA OCENY SYTUACJI FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTWA
2.1. Istota i cel analizy finansowej
Zarządzanie finansami polega na optymalizacji bieżących i przyszłych procesów gospodarczych poprzez wymuszanie podejmowania przedsięwzięć efektywnościowych. Niezbędnym warunkiem sprawnego zarządzania finansami firmy jest nie tylko znajomość istoty rynku, zasad jego funkcjonowania, instytucji na nich występujących, lecz także działanie praw ekonomicznych. W tym celu dokonuje się analizy finansowej.
"Pojęcie analizy obejmuje system różnorodnych metod badania naukowego, które polegają na rozłożeniu badanego przedmiotu lub zjawiska na części składowe, w celu wykrycia składników albo logicznej abstrakcji niezbędnej do pełnego poznania całości i sformułowania odpowiedniej decyzji".
" Celem analizy finansowej jest przygotowanie informacji o działalności, wynikach i sytuacji ekonomiczno - finansowej przedsiębiorstwa ". Informacje te z kolei stanowią podstawę podejmowania decyzji gospodarczych. Szybkie i wiarygodne informacje finansowo - ekonomiczne pozwalają na podejmowanie trafnych decyzji dotyczących celów przedsiębiorstwa.
Na wyniki analizy finansowej decydujący wpływ mają materiały źródłowe, służące do badania zjawisk gospodarczych. Dzielą się na :
Materiały wewnętrzne, zawierające informacje o przedsiębiorstwie
Materiały zewnętrzne, zawierające dane o otoczeniu przedsiębiorstwa.
Analizy ekonomiczne w przedsiębiorstwie dzielą się według różnych kryteriów. Biorąc pod uwagę zakres rozwinięcia metod analizy w prowadzonym badaniu, wyróżniamy :
analizę funkcyjną polegającą na rozłożeniu badanego przedmiotu na poszczególne składniki z uwzględnieniem związków między nimi
analizę logiczną polegającą na podzieleniu badanego przedmiotu na składniki z uwzględnieniem ich powiązań logicznych.
Z uwagi na tok analizy można wyróżnić :
metodę dedukcyjną, podczas której najpierw bada się zjawiska ogólne i formułuje ogólne tezy, a następnie przechodzi się do szczegółów,
metodę indukcyjną, podczas której przyjmuje się odwrotny tok badania, tj. wpierw rozpatruje się zjawiska szczegółowe, a następnie stopniowo przechodzi się do zjawisk bardziej złożonych
metodę redukcji ( weryfikacji ), podczas której weryfikowane są tezy, wnioski i oceny postawione na początku prac analitycznych w oparciu o materiały źródłowe .
Klasyfikacja analiz
Analizy ekonomiczne w przedsiębiorstwie można podzielić uwzględniając różne kryteria.
Z uwagi na szczegółowość badań analitycznych wyróżniamy :
analizę ogólną pozwalającą ocenić przedsiębiorstwo za pomocą odpowiednio dobranych wskaźników syntetycznych ; przydatna jest przede wszystkim do ogólnej oceny działalności gospodarczej,
analizę szczegółową obejmującą szczegółowe badania związków i zależności określonego odcinka działalności przedsiębiorstwa, opartą na szerokim zakresie informacji i wskaźników
Kryterium zakresu przedmiotowego badań analitycznych pozwala wyróżnić:
analizę całościową ujmującą całą działalność gospodarczą firmy,
analizę odcinkową zajmującą się badaniem jednego segmentu działalności przedsiębiorstwa lub rozwiązaniem danego problemu .
Według kryterium częstotliwości prowadzenia analizy wyróżnia się :
analizy ciągłe prowadzone przez cały okres istnienia przedsiębiorstwa, a dotyczące głównie pojedynczych zjawisk i procesów,
analizy okresowe stanowiące podstawę ogólnej i szczegółowej oceny przedsiębiorstwa w badanym okresie,
analizy doraźne prowadzone jednorazowo w ściśle określonym celu, mające charakter odcinkowy lub problemowy.
Według kryterium czasu prowadzenia analizy rozróżnia się :
analizę wstępną sporządzaną przed podjęciem decyzji, a polegającą na wyborze wariantu optymalnego w danej sytuacji,
analizę bieżącą prowadzoną podczas realizacji określonych procesów; pozwala ona na wykrycie nieprawidłowości występujących w firmie, jak również na ukazanie szczególnie korzystnych obszarów działalności przedsiębiorstwa,
analizę następczą podejmowaną w celu zbadania i oceny dotychczasowej działalności i stanu ekonomicznego podmiotu.
Biorąc pod uwagę zastosowane metody badawcze rozróżnia się :
analizę funkcjonalną polegającą na badaniu, przez określone osoby lub komórki organizacyjne, oddzielnych zjawisk występujących w działalności przedsiębiorstwa; np. analizę rentowności prowadzoną przez pion głównego księgowego,
analizę kompleksową polegającą na całościowym badaniu działalności gospodarczej przedsiębiorstwa poprzez stworzenie i wykorzystanie określonego systemu metod badawczych oraz wskaźników,
analizę decyzyjną ukierunkowaną na badania wycinkowe, grupujące zjawiska według zamierzonych lub realizowanych decyzji ; zjawiska ujmowane są tu w ciągi zdarzeń w układzie przyczynowo - skutkowym i chronologicznym, co pozwala na dokładne zbadanie zjawiska,
analizę systemową rozważającą badany przedmiot jako system złożony z podsystemów powiązanych w określony sposób; analiza ta bada zjawiska z punktu widzenia interesu firmy jako całości i dlatego może być traktowana jako podstawowy instrument poszukiwania zasad kształtowania procesów decyzyjnych, które łączą cele cząstkowe z celem głównym.
Podstawowe rodzaje analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa
Kryteria :
Kryteria :
Szczegółowość ogólna szczegółowa
Źródło : J. Duraj Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa. Warszawa 1993.
Ze względu na kryterium rodzaju informacji analitycznej wyróżnia się:
analizę wskaźnikową polegającą na analizowaniu i łączeniu zbiorów liczbowych za pomocą odpowiednio dobranych wskaźników charakteryzujących dane zjawisko ; w analizie tej stosuje się mierniki bezwzględne ukazujące absolutne rozmiary określonych zjawisk gospodarczych oraz mierniki względne pozwalające określić relacje między nimi.
Analizę zależnościową, która jest kontynuacją analizy wskaźnikowej, zmierzającą do sformułowania ocen oraz podjęcia odpowiednich decyzji; opracowuje się tu siatkę powiązań przyczynowo - skutkowych obejmującą istotne wskaźniki i współczynniki .
Wykorzystanie wskaźników finansowych przynosi wiele wymiernych korzyści. Mogą być użyte zarówno do bieżącej analizy sytuacji firmy, jak i prognozowania. Stosowanie wskaźników przez kilka okresów obrachunkowych pozwala na ustalenie dla nich standardowych wartości i stworzenie zbioru norm dla porównań przyszłych wyników.
Istota analizy wskaźnikowej
Wykorzystanie wskaźników finansowych przynosi wiele wymiernych korzyści. Mogą być użyte zarówno do bieżącej analizy sytuacji firmy, jak i prognozowania. Stosowanie wskaźników przez kilka okresów obrachunkowych pozwala na ustalenie dla nich standardowych wartości i stworzenie zbioru norm dla porównań przyszłych wyników.
Wskaźniki umożliwiają sprawowanie systematycznej kontroli nad zyskownością przedsiębiorstwa i jego stabilnością finansową.
I tak :
wskaźniki wspomagania finansowego - wyjaśniają źródła finansowania majątku oraz określają jego strukturę, stopień zadłużenia
wskaźniki efektywności wykorzystania majątku ( sprawności działania ) służą do oceny efektywności gospodarowania majątkiem przedsiębiorstwa
wskaźniki rentowności informują o szybkości zwrotu zaangażowanego w przedsiębiorstwie kapitału, a tym samym o opłacalności zużycia zasobów.
Analiza wskaźnikowa jest więc sprawną i efektywną metodą uzyskiwania wglądu w operacje gospodarcze i funkcjonowanie firmy.
Płynność finansowa
"Płynność finansowa określa łatwość z jaką składnik majątku firmy może być zamieniony na inną dającą się wydatkować formę ( gotówkę ) , ta zamiana może nastąpić z nieznaczną lub żadną utratą wartości. "
Łatwość jest określana przez dwa czynniki:
Niezbędny czas dokonania zamiany
Koszt konwersji ( zmiany).
Przedsiębiorstwo, w celu utrzymania właściwego poziomu gospodarowania , powinno zachowywać płynność finansową , a więc zdolność do wywiązywania się z krótkoterminowych zobowiązań .
W zarządzaniu płynnością finansową firmy ogromne znaczenie mają sprawne i terminowe spłaty należności.
Zadaniem kadry zarządzającej jest więc minimalizowanie ryzyka upadłości poprzez sterowanie płynnością firmy, z zastosowaniem określonych procedur kontrolnych.
Pierwszym istotnym elementem kontroli kondycji finansowej firmy jest sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych. Cash flow jest sprawozdaniem z wpływów i wypływów gotówki do firmy.
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych wykazuje wynik kasowy działalności gospodarczej firmy, natomiast rachunek zysków i strat - wynik memoriałowy.
W praktyce może się zdarzyć, że jednostka wykazująca zysk bilansowy nie ma jednocześnie zdolności płatniczej i odwrotnie - podmiot wykazujący stratę może nie mieć takich kłopotów , ponieważ korzysta np. z kredytu bankowego czy kupieckiego.
Dlatego dokładnej informacji o rzeczywistych wpływach i wydatkach środków pieniężnych dostarcza nam tylko cash flow. Sprawozdanie to uwzględnia działalność operacyjną , inwestycyjną i finansową, pokazując jednocześnie , która z nich pochłonęła najwięcej pieniędzy w danym okresie, a która zasiliła środki pieniężne firmy.
Statyczny pomiar płynności finansowej
Do badania płynności w układzie statycznym służą stany zasobów środków obrotowych i zobowiązań. Badanie to oparte jest na danych bilansowych i ma charakter ograniczony.
Do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa służy wiele różnych wskaźników o większym lub mniejszym zakresie zastosowania. Najważniejsze z nich to :
Wskaźnik bieżącej płynności
Wskaźnik szybkiej płynności
Wskaźnik wypłacalności gotówkowej
Wskaźnik natychmiastowej wypłacalności
Wskaźnik bieżącej płynności informuje, czy i w jakim stopniu bieżące aktywa pokrywają bieżące pasywa. Innymi słowy, pokazuje zdolność firmy do regulowania swoich zobowiązań środkami obrotowymi. Jest on traktowany jako wskaźnik bezpieczeństwa, mierzący płynność środków.
Poziom wskaźnika bieżącej płynności zależy od szeregu czynników, wśród których najistotniejsze to : specyfika branży, zmieniające się warunki otoczenia oraz przyjęta przez firmę strategia finansowania ( m.in. cykl inkasa należności i regulowania zobowiązań ).
Wzrost poziomu tego wskaźnika oznacza poprawę płynności finansowej firmy, a tendencja spadkowa jest sygnałem, informującym o możliwości wystąpienia trudności płatniczych.
Zadawalający poziom wskaźnika płynności bieżącej waha się w przedziale 1,2 - 2,0
Co oznacza, że zachowanie równowagi finansowej firmy wymaga około dwukrotnego pokrycia bieżących pasywów bieżącymi aktywami. Jeżeli poziom wskaźnika zbliża się do 1,2 to zwiększa się ryzyko utraty przez przedsiębiorstwo zdolności do terminowego regulowania zobowiązań. Brak płynności finansowej jest tak samo niekorzystnym zjawiskiem , jak nadpłata finansowa. Wysoki poziom wskaźnika informuje o spadku udziału zobowiązań bieżących w finansowaniu firmy.
Przyjęcie do oceny płynności finansowej łącznych aktywów bieżących przedsiębiorstwa nie pozwala jasno określić jego zdolności do wywiązywania się z zobowiązań krótkoterminowych.
Przedstawiony wskaźnik bieżącej płynności nie uwzględnia różnej skali szybkości zamiany poszczególnych składników środków obrotowych na gotówkę.
Dlatego w celu uzyskania pełniejszego obrazu płynności finansowej przedsiębiorstwa korzysta się ze wskaźnika szybkiej płynności mającego postać :
Wskaźnik ten mierzy natychmiastową zdolność firmy do spłaty długów. Jest to stosunek najbardziej płynnych aktywów do pasywów bieżących .
Z powyższej formuły wynika, że jako najbardziej płynne środki obrotowe uznane zostały środki pieniężne, krótkoterminowe papiery wartościowe oraz należności krótkoterminowe. Z całości majątku obrotowego wyłącza się natomiast zapasy i rozliczenia międzyokresowe czynne jako składniki najmniej płynne.
Wartość wskaźnika płynności szybkiej powinna kształtować się w okolicach jedności, jednak jest to poziom idealny, rzadko spotykany w praktyce. Za zadawalające uznaje się wskaźniki , których wartości mieszczą się w przedziale 1 - 1,2. Z chwilą , gdy wartość wskaźnika płynności przyśpieszonej spada poniżej
jedności, pojawia się zagrożenie bieżącej zdolności firmy do terminowego regulowania jej zobowiązań . W takiej sytuacji jednostka będzie zmuszona szukać pomocy na zewnątrz. Może to oznaczać konieczność zaciągnięcia kredytu, sprzedaży aktywów lub akceptacji stopniowego wzrostu zobowiązań .
Wskaźnik wypłacalności gotówkowej umożliwiający ocenę wypłacalności firmy w danym momencie przy wykorzystaniu do tego celu najbardziej płynnych środków obrotowych ma postać :
( 2.3 )
Wskaźnik ten określa , jaką kwotę wymagalnych zobowiązań przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć z bezpośrednio dostępnych środków płatniczych. W liczniku omawianej relacji uwzględnia się gotówkę w kasie, pieniądze na rachunkach bankowych oraz inne środki pieniężne takie jak : weksle, czeki obce itp. Wskaźnik wypłacalności gotówkowej pozwala więc określić , jaką część zobowiązań bieżących może przedsiębiorstwo spłacić, nie czekając na wpływ należności. Wskaźnik ten nie przesądza jednak o stopniu wypłacalności firmy, a jedynie informuje o jego sprawności płatniczej. Brak środków pieniężnych w przedsiębiorstwie może prowadzić do strat wynikających z braku możliwości zawierania szybkich korzystnych transakcji. Wskaźnik wypłacalności gotówkowej powinien kształtować się na poziomie 0,2, co jest związane z zasadą ograniczania środków pieniężnych do niezbędnego poziomu.
Wskaźnik natychmiastowej wypłacalności dostarcza informacji o tym, czy przedsiębiorstwo może uregulować swoje płatności w określonym momencie. Oblicza się go przy pomocy formuły :
Wskaźnik ten przedstawia stosunek środków pieniężnych do płatności natychmiast wymagalnych, czyli takich, których okres wymagalności przypada na najbliższe 3 miesiące .
Wskaźnik natychmiastowej wypłacalności kształtujący się poniżej wartości 1,0 informuje, że firma nie jest zdolna do terminowego regulowania swoich płatności.
Wskaźniki płynności udzielają informacji o poziomie krótkoterminowego bezpieczeństwa finansowego przedsiębiorstwa. Jednakże ich wielkość powinna być powiązana z poziomem wskaźników wykorzystania majątku. Krótszy okres obrotu zapasami i ściągania należności oraz dłuższy okres spłaty zobowiązań, pozwala aby firma wykazywała niższy poziom wskaźników płynności.
Obserwacja wskaźników płynności pozwala na rozpoznanie przez firmę strategii w zakresie zarządzania kapitałem obrotowym netto. Utrzymywanie wskaźników płynności na wysokim poziomie wskazuje na ostrożne podejście członków zarządu firmy do zarządzania jej aktywami i pasywami.
Utrzymywanie wskaźników na niskim poziomie wskazuje na bardziej ryzykowne zarządzanie finansami firmy.
Dynamiczny pomiar płynności finansowej
Przy dynamicznym pomiarze płynności finansowej opieramy się na strumieniu przepływu środków pieniężnych. Uzyskane informacje można wykorzystać do :
Oceny sterowania płynnością finansową
Oceny pozycji finansowej przedsiębiorstwa
Do oceny pozycji finansowej wykorzystuje się przepływy gotówkowe. W tym celu używa się całej gamy wskaźników, które ujmowane są w 2 grupach :
Wskaźniki wydajności gotówkowej
Wskaźniki wystarczalności gotówkowej
Do oceny pozycji finansowej przedsiębiorstwa wykorzystujemy wskaźniki wydajności gotówkowej, przy czym należy pamiętać , że pożądanym kierunkiem zmiany jest wzrost ich poziomu w czasie.
Wskaźnik wydajności gotówki wyraża stosunek gotówki z działalności operacyjnej do aktywów ogółem lub aktywów bieżących , pokazuje stopień jego sfinansowania z tej gotówki.
WSKAŹNIK WYDAJNOŚCI GOTÓWKOWEJ SPRZEDAŻY
WSKAŹNIK WYDAJNOŚCI GOTÓWKI Z ZYSKU
WSKAŹNIK WYDAJNOŚCI GOTÓWKOWEJ MAJĄTKU
WSKAŹNIK WYDAJNOŚCI GOTÓWKOWEJ MAJĄTKU OBROTOWEGO
Grupę wskaźników opartych na przepływach gotówkowych stanowią wskaźniki wystarczalności gotówkowej . Dostarczają informacji czy generowana gotówka z działalności podstawowej , jest odpowiednio duża w relacji do różnych wydatków i zobowiązań przedsiębiorstwa
1. WSKAŹNIK WYSTARCZALNOŚCI GOTÓWKI OPERACYJNEJ NA SPŁATĘ DŁUGÓW OGÓŁEM
( 2.9 )
Wskaźnik ten informuje o zdolności przedsiębiorstwa do spłacenia jego zobowiązań
WSKAŹNIK WYSTARCZALNOŚCI GOTÓWKI OPERACYJNEJ NA SPŁATĘ DŁUGÓW DŁUGOTERMINOWYCH
Wskaźnik ten informuje, czy dostępne , wygospodarowane z działalności podstawowej, fundusze gotówkowe są wystarczające do spłaty zobowiązań w okresie płatności dłuższym niż rok bilansowy .
WSKAŹNIK OGÓLNEJ WYSTARCZALNOŚCI GOTÓWKI OPERACYJNEJ
Ten wskaźnik mierzy ogólną zdolność firmy do regulowania rocznych wydatków
( raty kredytów długoterminowych, wypłat dywidend, zakupy środka trwałego )
z gotówki uzyskanej z działalności operacyjnej. Jest to obraz bieżącej polityki finansowej przedsiębiorstwa .
Wskaźnik równy bądź wyższy od 1 oznacza , że nie ma potrzeby sięgania po dodatkowe źródła gotówki ( akcji , obligacji, kredytów długoterminowych )
4.WSKAŹNIK REINWESTYCJI GOTÓWKOWEJ
Wskaźnik ten wykorzystujemy przy określaniu , w jakiej relacji do aktywów trwałych i kapitału obrotowego pozostają operacyjne wpływy gotówkowe zatrzymane i zainwestowane w celu odtworzenia aktywów oraz na rozszerzenie działalności podstawowej.
Poziom wskaźnika w zakresie 8 - 10% jest uważany za ogólnie satysfakcjonujący48.
WSKAŹNIK WYSTARCZALNOŚCI GOTÓWKI OPERACYJNEJ NA ZAKUPY ŚRODKÓW TRWAŁYCH
Ten wskaźnik udziela informacji o zdolności przedsiębiorstwa do utrzymania środków trwałych ze swego dochodu gotówkowego bez zaciągania pożyczki.
Na zakupy środków trwałych wykorzystywane są zysk netto i amortyzacja.
Powyżej wymienione wskaźniki oparte są na wielkościach rocznych i służą do bieżącej oceny pozycji finansowej przedsiębiorstwa
Rentowność i jej poziom
Rentowność jest to odpowiednio obliczony wynik finansowy działalności gospodarczej firmy, który może występować jako zyskowność i deficytowość. Zyskowność odnotowywana jest w przypadku, kiedy przedsiębiorstwo osiąga dodatni wynik finansowy. Deficytowość natomiast jest odwrotnością zyskowności i występuje , gdy firma uzyskuje ujemny wynik finansowy.
Przy pomocy wskaźników konstruowanych dla oceny efektywności ekonomicznej funkcjonowania przedsiębiorstwa można charakteryzować różne aspekty działalności gospodarczej firmy, a w śród nich także rentowność.
Podstawowymi miernikami służącymi do oceny szybkości zwrotu zaangażowanego kapitału są wskaźniki rentowności, określane także wskaźnikami zyskowności. Przy pomocy tych wskaźników można dokonać zarówno oceny przedsiębiorstwa, jak również oceny zdolności kierownictwa firmy w realizowaniu jej strategicznego celu, jakim jest zwiększanie jej wartości.
Wśród wskaźników rentowności wyróżnić można :
Wskaźnik rentowności majątku
Wskaźnik rentowności kapitału własnego
Wskaźnik rentowności sprzedaży.
Rentowność majątku
Rentowność majątku udziela informacji o wielkości zysku netto przypadającego na jednostkę wartości
WSKAŹNIK RENTOWNOŚCI MAJĄTKU
Wskaźnik ten charakteryzuje efektywność wykorzystania majątku przedsiębiorstwa. Uwzględnia on wpływ na wynik finansowy efektywności wykorzystania zaangażowanych zasobów majątkowych.
Rosnący poziom wskaźnika oznacza maksymalizację obrotu i obniżkę kosztów własnych , a także racjonalną
gospodarkę majątkiem trwałym i obrotowym. Wyższa wartość wskaźnika wskazuje na korzystniejszą sytuację finansową przedsiębiorstwa.
Na wielkość wskaźnika zyskowności majątku ma wpływ szereg różnorodnych czynników i dlatego przy obliczaniu wskaźnika określa się wpływ wybranych czynników na jego poziom. W tym celu korzysta się z zależności :
WSKAŹNIK RENTOWNOŚCI MAJĄTKU TRWAŁEGO
Wskaźnik ten jest rozwinięciem podstawowego wskaźnika rentowności
Pozwala on określić stopień efektywności finansowej majątku trwałego.
WSKAŹNIK RENTOWNOŚCI MAJĄTKU OBROTOWEGO
Zyskowność kapitału własnego można określić przez ogólne wskaźniki zyskowności kapitału własnego lub wskaźniki zyskowności jednostkowych udziałów kapitałowych.
Rentowność kapitału
WSKAŹNIK RENTOWNOŚCI KAPITAŁU CAŁKOWITEGO
Wskaźnik ten jest podstawowym miernikiem efektywności gospodarowania przedsiębiorstwa. Przedstawia on wielkość zysku przypadającego na jednostkę zainwestowanego kapitału i określa opłacalność jego angażowania. Im dłuższy cykl produkcyjny, tym poziom rentowności powinien być wysoki.
Rentownością zaangażowanego kapitału własnego czyli tzw. Rentownością finansową przedsiębiorstwa interesują się głównie akcjonariusze i udziałowcy którzy obserwują stopę zysku, jaką przynosi im inwestycja w daną firmę.
W tym celu wyznacza się wskaźnik rentowności kapitału własnego według formuły :
Wyraża on wielkość zysku przypadającą na średni stan kapitału własnego. Pozwala on określić zdolność kapitału własnego do generowania zysku. Im wartość wskaźnika jest wyższa, tym sytuacja finansowa przedsiębiorstwa jest korzystniejsza. Wyższa efektywność kapitału własnego umożliwia bowiem uzyskanie wyższych dywidend, a także dalszy rozwój firmy.
Dla celów analitycznych wskaźnik rentowności kapitału własnego można przedstawić jako iloczyn rentowności majątku i wskaźnika zaangażowania majątku w stosunku do kapitału własnego. Wynika z tego, że rentowność finansowa zależy od wielkości wygospodarowanego zysku, a także od źródeł finansowania majątku.
Przedstawia to poniższy wzór :
Wskaźnik rentowności kapitału podstawowego ( akcyjnego, udziałowego ) jest pogłębieniem wskaźnika rentowności kapitału własnego i wyraża się go wzorem:
Wskaźnik ten określa wielkość zysku przypadającego na jednostkę kapitału np. akcyjnego. Informuje on akcjonariuszy ( udziałowców o możliwych korzyściach w formie dywidend. Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe potencjalne zyski.
Wskaźniki rentowności umożliwiają określić perspektywiczną płynność finansową przedsiębiorstwa. Wyższy poziom rentowności wskazuje na generowanie większej nadwyżki finansowej, która w przyszłości może być w odpowiedni sposób ulokowana.
Rentowność sprzedaży
Wskaźnik rentowności sprzedaży ma postać :
Wskaźnik ten ma charakter dynamiczny i określa zdolność przedsiębiorstwa do generowania zysku przez sprzedaż. Określa on udział wyniku finansowego w wartości uzyskanej ze sprzedaży produktów, towarów oraz zrealizowanych operacji finansowych. Tendencja rosnąca tego wskaźnika przy porównaniu dwóch okresów może świadczyć o wzroście sprzedaży, a także o osiąganiu korzystniejszych cen sprzedaży i obniżaniu jednostkowych kosztów własnych. Im wyższa jest wartość wskaźnika, tym większa opłacalność sprzedaży.
.
Efekty dźwigni finansowej
Istnienie oraz pozycja firmy w warunkach gospodarki rynkowej uzależnione są od zdolności do generowania zysku. Wielkość zysku jest podstawową miarą efektywności działania przedsiębiorstwa, a także podstawą jego rozwoju. Wskazuje to na rolę, jaką odgrywa planowanie zysku.
Narzędziem wykorzystywanym w bieżącym zarządzaniu przedsiębiorstwem jest mechanizm dźwigni operacyjnej , który może być wykorzystywany w krótkookresowej ocenie rentowności. Pozwala on oszacować zmiany zysku zarówno przy wzroście, jak i w przypadku obniżenia wartości sprzedaż . Dźwignię operacyjną oblicza się w celu ustalenia , jaka zmiana zysku towarzyszyć będzie danemu przyrostowi sprzedaży. Działa ona tym silniej, im większy jest udział kosztów stałych w kosztach ogółem. Jeżeli udział kosztów stałych w kosztach
ogółem jest wysoki, to wrażliwość zysku na wahania sprzedaży jest także wysoka
W przypadku, gdy udział kosztów stałych jest niski, to również zysk będzie wykazywał niską wrażliwość na wahania sprzedaży.
Zjawisko to nazywane jest dźwignią operacyjną, natomiast indeks przedstawiający procentową zmianę zysku operacyjnego do zmiany wartości sprzedaży określany jest stopniem dźwigni operacyjnej :
Jeśli zatem sprzedaż wzrośnie przykładowo o 5%, to zysk operacyjny wzrośnie o 5% * DOL. Stopień dźwigni operacyjnej zależy zarówno od rentowności sprzedaży, jak i od struktury kosztów stałych i zmiennych.
Stopień ten będzie zależał od poziomu sprzedaży. Im wyższy stopień dźwigni operacyjnej, tym zysk firmy jest bardziej wrażliwy na wahania rozmiarów sprzedaży.
Stopień dźwigni operacyjnej może być wykorzystywany jako jedna z miar ryzyka ponieważ wrażliwość zysku na zmiany warunków gospodarowania jest przejawem wysokiego stopnia ryzyka. Im większe zmiany wielkości zysku pod wpływem zmian w wielkości sprzedaży, tym ryzyko działalności operacyjnej jest większe.
Stopień dźwigni operacyjnej
DOL
1
0 PR s
.
Z wykresu przedstawiającego efekt dźwigni operacyjnej odczytać można, że stopień dźwigni operacyjnej osiąga najwyższy poziom, gdy wielkość sprzedaży S zbliża się do progu rentowności PR. Im dalej od progu rentowności tzn. im wielkość sprzedaży jest większa, tym stopień dźwigni operacyjnej maleje i zbliża się do jedności.
Dźwignia finansowa to efekt polegający na zwiększeniu siły zarobkowej kapitału własnego, dzięki wprowadzeniu obcych kapitałów do struktury źródeł finansowania lub też zwiększeniu ich udziału w tej strukturze. Dźwignia finansowa odzwierciedla strukturę kapitału firmy i związana jest z ponoszeniem kosztów finansowych, a przede wszystkim odsetek od kredytów i pożyczek. Ma ona miejsce w chwili efektywnego wykorzystania obcych kapitałów dla zwiększenia zyskowności kapitałów własnych. Jeżeli stopa odsetek płaconych od kredytów i innych zobowiązań jest niższa od osiągniętej zyskowności majątku, to różnica z tego tytułu korzystniej kształtuje zyskowność kapitałów własnych.
Efekt dźwigni finansowej wyrażony przez stopień dźwigni finansowej przedstawia wzór :
lub
Stopień dźwigni finansowej informuje o ile procent zmieni się rentowność kapitału własnego, w przypadku gdy zysk operacyjny zmieni się o 1 %
Stopień dźwigni finansowej
DFL
Kc
Kw
1
0 FPR P0F z
Z wykresu wynika, że stopień dźwigni finansowej osiąga najwyższy poziom, gdy zysk operacyjny kształtuje się w pobliżu finansowego progu rentowności FPR. Wzrost zysku powoduje oddalanie się od FPR oraz wpływa na zmniejszenie stopnia dźwigni finansowej.
Analiza stanu zadłużenia udziela istotnych informacji na temat sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Firma korzystająca z obcych źródeł finansowania korzysta z dźwigni finansowej zwiększającej siłę zarobkową kapitałów własnych. W tej sytuacji wzrost zobowiązań jest zjawiskiem korzystnym. Z drugiej strony znaczny udział długu pociąga za sobą wysokie płatności związane z obsługą zadłużenia.
BIBLIOGRAFIA
L. Bednarski. Analiza finansowa w przedsiębiorstwie. Warszawa 1999.
W. Bień. Czytanie bilansu przedsiębiorstwa. Warszawa 1999
W. Bień. Zarządzanie Finansami przedsiębiorstwa. Warszawa 1999
J. Czekaj. Z. Dresler Podstawy zarządzania finansami firm Warszawa 1995
J. Duraj. Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa Warszawa 1993
E. Eljasiak. W. Parteka. Przepływy gotówkowe. Gdańsk 1998
J. Gajdka. E. Walińska. Zarządzanie finansowe. T.1. Warszawa 1998
M. Gotlieb. W. Lewczyński Cash flow sprawozdanie z przepływu gotówki. Sopot 1993
K. Haski. Rachunkowość i analiza finansowa w kierowaniu firmą. Skierniewice 1999
J. Juszczyk. Sprawozdanie finansowe za 1998 rok - ogólne zasady sporządzania. Buchalter Nr 25/98
T. Kiziukiewicz. Rachunkowość zarządcza. Wrocław 1997
B. Olzacka. R. Pałczyńska - Gościniak Leksykon zarządzania finansami Gdańsk 1998
B. Olzacka. R. Pałczyńska - Gościniak. Jak oceniać firmę. Gdańsk 1998
A. Rutkowski Analiza wskaźnikowa sprawozdań finansowych Prawo przedsiębiorcy Nr 8/99
K. Sawicki Rachunkowość Finansowa Warszawa 1999
M.Sierpińska. T. Jachna. Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych Warszawa 1996
M. Sierpińska . D. Wędzki. Zarządzanie płynnością finansową w przedsiębiorstwie. Warszawa 1998
Tygodnik Finansowy : EDUK....:http://www.bci.krakow.pl/TF/leks.../
Tygodnik finansowy w w w. tf. pl - Wskaźniki finansowe Michael R. TYRAN s.1.
Ustawa o rachunkowości z dnia 29.09.1994 r. Dz. U. Nr 121
Wykłady dr J. Kozłowski
SPIS TABLIC
1. Tablica 1.1. - Podstawowe pozycje majątku i źródeł ich finansowania
w przedsiębiorstwie
2. tablica 3.1. - Układ analityczny rachunku wyników
2. tablica 3.2. - Bilans analityczny firmy
3. tablica 3.3. - Dynamika wyników na podstawie bilansu analitycznego
4. tablica 3.4. - Dynamiki wyników firmy na podstawie analitycznego
układu rachunku wyników
5. tablica 3.5. - Wskaźniki płynności finansowej
6. tablica 3.6. - Przepływ środków pieniężnych w działalności operacyjnej
7. tablica 3.7. - Wskaźniki wydajności gotówkowej
8. tablica 3.8. - Wskaźniki rentowności firmy
SPIS WYKRESÓW
1. wykres nr 1 - Stopień dźwigni operacyjnej
2. wykres nr 2 - Stopień dźwigni finansowej
3. wykres nr 3 - Kształtowanie się płynności finansowej w firmie
4. wykres nr 4 - Kształtowanie się wydajności gotówkowej
5. wykres nr 5 - Kształtowanie się rentowności w firmie
SPIS SCHEMATÓW
1. Schemat 1.1. - Tworzenie wyniku finansowego w przedsiębiorstwie 16
2. schemat 2.1. - Podstawowe rodzaje analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa 24
SPIS WZORÓW
1. wzór 2.1. - Wskaźnik bieżącej płynności 27
2. wzór 2.2. - Wskaźnik płynności przyśpieszonej 28
3. wzór 2.3. - Wskaźnik wypłacalności gotówkowej 29
4. wzór 2.4. - Wskaźnik natychmiastowej wypłacalności 29
5. wzór 2.5. - Wskaźnik wydajności gotówkowej sprzedaży 31
6. wzór 2.6. - Wskaźnik wydajności gotówkowej z zysku 31
7. wzór 2.7. - Wskaźnik wydajności gotówkowej majątku 31
8. wzór 2.8. - Wskaźnik wydajności gotówkowej majątku obrotowego 31
9. wzór 2.9. - Wskaźnik wystarczalności gotówki operacyjnej na spłatę
długów ogółem 32
10. wzór 2.10. - Wskaźnik wystarczalności gotówki operacyjnej na spłatę
długów długoterminowych 32
11. wzór 2.11. - Wskaźnik ogólnej wystarczalności gotówki operacyjnej 33
12. wzór 2.12. - Wskaźnik reinwestycji gotówkowej 33
13. wzór 2.13. - Wskaźnik wystarczalności gotówki operacyjnej na zakupy
środków trwałych 34
14. wzór 2.14. - Wskaźnik rentowności majątku 35
15. wzór 2.15. - - " -
16. wzór 2.16. - Wskaźnik rentowności majątku trwałego 35
17. wzór 2.17. - Wskaźnik rentowności majątku obrotowego 36
18. wzór 2.18. - Wskaźnik rentowności kapitału całkowitego 36
19. wzór 2.19. - Wskaźnik rentowności kapitału własnego 37
20. wzór 2.20. - - " -
21. wzór 2.21. - Wskaźnik rentowności kapitału podstawowego 38
22. wzór 2.22. - Wskaźnik rentowności sprzedaży 38
23. wzór 2.24. - Stopień dźwigni operacyjnej 39
24. wzór 2.25. - - " -
1
14
1
Szczegółowość ogólna
ogólna
szczegółowa
Podstawowe rodzaje analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa
Zakres przedmiotowy badań
całościowa
odcinkowa
Częstotliwość
I czas
Prowadzenia
analizy
Ciągła
wstępna
okresowa
bieżąca
doraźna
następcza
Metody
badań
funkcjonalna
systemowa
kompleksowa
niesystemowa
decyzyjna
systemowa
Rodzaj
informacji
wskaźnikowa
zależnościowa
Aktywa bieżące
Wskaźnik bieżącej płynności = -------------------------------------------
Pasywa bieżące
Majątek obrotowy + krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe czynne
= -------------------------------------------------------------------------------------------------------
zobowiązania bieżące + krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe bierne +
krótkoterminowe przychody przyszłych okresów
Aktywa bieżące - zapasy - rozliczenia międzyokresowe czynne
Wskaźnik płynności = -----------------------------------------------------------------------------------
Przyśpieszonej pasywa bieżące
Środki pieniężne + krótkoterminowe papiery wartościowe
Wskaźnik wypłacalności = --------------------------------------------------------------------------------
Gotówkowej zobowiązania bieżące
Środki pieniężne
Wskaźnik natychmiastowej wypłacalności = ------------------------------------------------------------
Natychmiast wymagalne zobowiązania
Gotówka netto z działalności operacyjnej
______________________________________________
sprzedaż netto
Gotówka netto z działalności operacyjnej
_____________________________________________
zysk z działalności gospodarczej
Gotówka netto z działalności operacyjnej
__________________________________________
średnia wartość majątku ogółem
Gotówka netto z działalności operacyjnej
_________________________________________
średnia wartość majątku obrotowego
Gotówka netto z działalności operacyjnej
__________________________________________
zobowiązania ogółem
Gotówka netto z działalności operacyjnej
_____________________________________
zobowiązania długoterminowe
Gotówka netto z działalności operacyjnej
____________________________________________
spłata zobowiązań długoterminowych + wypłata dywidend + zakupy majątku trwałego
Gotówka netto z działalności operacyjnej
___________________________________________
środki trwałe + inwestycje + pozostałe aktywa + kapitał obrotowy
Gotówka netto z działalności operacyjnej
_______________________________________
wydatki na środki trwałe
Zysk brutto ( netto )
________________________________ * 100
przeciętny stan aktywów ogółem
Zysk netto zysk netto sprzedaż netto
_____________ = _______________ * _______________
aktywa ogółem sprzedaż netto aktywa ogółem
Zysk netto
__________________* 100
majątek trwały
Zysk netto
___________________*100
majątek obrotowy
Zysk netto
__________________________*100
przeciętny stan kapitału całkowitego
Zysk netto
________________________*100
przeciętny stan kapitału własnego
Zysk netto aktywa ogółem
Wskaźnik rentowności = _____________________* _____________________
Kapitału własnego aktywa ogółem kapitał własny
Zysk netto
Wskaźnik rentowności ______________________________________ * 100
Kapitału podstawowego = przeciętny stan kapitału podstawowego
Zysk brutto ( netto )
___________________________________________ * 100
przychody ze sprzedaży
% zmiana zysku operacyjnego
DOL = ____________________________________
% zmiana wartości sprzedaży
gdzie: zysk operacyjny = zysk przed spłatą odsetek i opodatkowaniem ( EBIT )
Zysk operacyjny
DFL = ----------------------------------------------
Zysk operacyjny - odsetki
% zmiana zysku na akcję
DFL = ---------------------------------------------------------
% zmiana zysku operacyjnego
gdzie :
zysk operacyjny = zysk przed spłatą odsetek i opodatkowaniem