Politechnika Lubelska |
Laboratorium Metrologii |
||||
w Lublinie |
Ćwiczenie Nr 12 |
||||
Nazwisko: Janusz |
Imię: Robert |
Semestr V |
Grupa ED 5.3 |
Rok akad. 1996/97 |
|
Temat ćwiczenia: Pomiar podstawowych wielkości magnetycznych. |
Data wykonania 08.10.96 |
Ocena
|
I Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z podstawowymi metodami pomiaru wielkości charakteryzujących pole magnetyczne stałe i przemienne.
II Spis przyrządów pomiarowych użytych w ćwiczeniu.
1. Galwanometr - Gp kl. 1 zakres 10 mWb PL-P3-588/E6
2. Sonda pomiarowa - Sd Rc = 8,7Ω zc = 150 zw.
3. Opornik kołkowy - Rb PL-P3-317-E6
4. Zasilacz prądu stałego - Z PL-P3-1787-E2-M
5. Amperomierz - A1 kl. 0,5 zakres 1 A PL-P3-119-E6
6. Opornik suwakowy - R2 rezystancja R = 13,9 Ω PL-P3-102-E6
7. Autotransformator - At PL-P3-513-E6
8. Amperomierz - A2 kl. 0,5 zakres 1 A PL-P3-253-E6
9. Opornik suwakowy - R1 rezystancja R = 46 Ω PL-K-020-E6
10. Opornik dekadowy - Rd PL-P3-297-E6
III Wykonanie ćwiczenia.
1. Pomiar strumienia magnetycznego magnesu stałego przetwornika magnetoelektrycznego
galwanometrem przetłumionym.
Układ pomiarowy:
Wartość rezystancji Rb obliczono ze wzoru:
C1 =
Tabela pomiarowa:
l.p. |
α1 |
α2 |
Da=α2-α1_ |
Δαśr |
|
[ dz] |
[ dz] |
[ dz ] |
[ dz ] |
1 |
1 |
31 |
30 |
|
2 |
35 |
67 |
32 |
34,5 |
3 |
49 |
86 |
37 |
|
4 |
25 |
64 |
39 |
|
Obliczenia:
Φ = C1*Dα = 30 dz * 3,6*10-4 Wb/dz = 10,8 mWb
Φśr = C1*αśr = 3,6 * 10-4 Wb/dz * 34,5 dz = 12,42 mWb
2. Pomiar wpływu rezystancji obwodu cewki pomiarowej na błąd pomiaru strumienia.
Układ pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
l.p. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
Rd [W] |
0 |
5 |
10 |
15 |
20 |
25 |
30 |
35 |
40 |
50 |
Da[dz] |
34,5 |
34 |
33 |
32,5 |
32 |
31,5 |
31 |
30,5 |
30 |
29 |
dF [%] |
0 |
-1,3 |
-4.2 |
-5.8 |
-7,1 |
-8,7 |
-10,0 |
-11,6 |
-13,0 |
-15,8 |
Obliczenia dla Rd = 10Ω:
Φ = α*C1 = 33dz * 3,6*10-4Wb/dz = 11,88 mWb
δΦ =
Krzywa błędu względnego δΦ=f(Rd).
3. Wyznaczenie charakterystyki komutacyjnej magnesowania dla próbki pierścieniowej.
Wyznaczenie stałej galwanometru: przykładowe obliczenia:
ΔI = 0,4A M = 0,01H α1m = 68dz zc = 1200zw
Sc = (DZ - DW)*H = (0,1046m - 0,0845m)*0,0251m = 5,0451*10-4 m2 ;
kb =
Przykładowe obliczenia: B = kb*α = 0.097mT/dz * 3200dz = 310.4 mT
zm = 260zw lśr = π* = π*
H =
Wyznaczenie przenikalności magnetycznej:
a) normalnej (względnej) dla punktu A o H = 500 A/m
μ`A =
b) początkowej
μ`pocz. =
c) maksymalnej
μ`max =
d) różniczkową dla punktu B
μ`d =
Pzykładowa charakterystyka komutacyjna magnesowania.
IV. Wnioski.
Aby możliwe było wykonanie pomiarów galwanometrem niezbędne było włączenie równoległe rezystora Rb w celu zwiększenia zakresu pomiarowego galwanometru. Obliczony strumień średni magnesu trwałego odpowiada spodziewanemu strumieniowi.
Przy badaniu wpływu rezystancji cewki pomiarowej na błąd pomiaru strumienia. to błąd pomiarowy przy założeniu. że dla Rd = 0 strumień Φ ma poprawną wartość. Natomiast błąd wynikający z zastosowania dodatkowej rezystancji obwodu cewki pomiarowej. ma zawsze wartość ujemną ze względu na zmniejszanie się strumienia wraz ze wzrostem Rd. Zależność δΦ = f (Rd) jest liniowa w środku i na końcu. na początku zaś jset nieliniowa.
Wyznaczanie komutacyjnej charakterystyki magnesowania nie przeprowadziliśmy z powodu awarii stanowiska pomiarowego. Załączona charakterystyka została sporządzona na podstawie danych przykładowych zaczerpniętych z literatury. Ponieważ charakterystykę komutacyjną uzyskuje się poprzez zmianę biegunowości zasilania co powoduje że we wzorze na indukcję należy uwzględnić współczynnik 1/2. Charakterystyka komutacyjna jest krzywą będącą wynikiem połączenia wierzchołków symetrycznych pętli histerezy dla H przyjmującą wartości od 0 do Hmax. Charakterystykę uzyskujemy stosując komutację nastawionego prądu magnesującego.