PA艃STWOWA WY呕SZA SZKO艁A ZAWODOWA INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI |
|||
Laboratorium Techniki Pomiar贸w 聽 膯wiczenie nr 3
Temat: Badanie stabilizowanego 藕r贸d艂a napi臋cia |
|||
Rok akademicki: 聽2005/2006 聽 Studia dzienne 聽 Nr grupy:1b |
Wykonawcy:
1.艁ukasz Baumgart
|
Data |
|
|
|
Wykonania 膰wiczenia |
Oddania sprawozdania |
|
|
|
|
|
|
Ocena: |
|
Uwagi: 聽 聽 |
1. Cel 膰wiczenia :
Celem 膰wiczenia jest zbadanie stabilizowanego 藕r贸d艂a napi臋cia zbudowanego w oparciu o diod臋 zenera.
2. Wiadomo艣ci teoretyczne :
Stabilizowanym 藕r贸d艂em napi臋cia nazywamy uk艂ad, kt贸ry zachowuje z okre艣lon膮 dok艂adno艣ci膮 sta艂膮 warto艣膰 napi臋cia wyj艣ciowego Uwy przy zmianach napi臋cia wej艣ciowego Uwe i pr膮du obci膮偶enia Io w dopuszczalnych granicach.
W naszym przypadku elementem stabilizuj膮cym jest dioda Zenera o nast臋puj膮cej charakterystyce pr膮dowo-napi臋ciowej :
Spo艣r贸d parametr贸w diod stabilizuj膮cych najwa偶niejsze s膮: napi臋cie Zenera, rezystancja dynamiczna oraz temperaturowy wsp贸艂czynnik napi臋cia stabilizowanego.
Napi臋cia Zenera (napi臋cie przebicia) jest wielko艣ci膮, przy kt贸rej w zakresie zaporowym pracy diody nast臋puje gwa艂towny wzrost pr膮du diody. Rezystancja dynamiczna okre艣la nachylenie charakterystyki statycznej diod Zenera w punkcie pracy. Temperaturowy wsp贸艂czynnik napi臋cia stabilizowanego wyra偶a si臋 nast臋puj膮co :
3. Uk艂ad pomiarowy stabilizatora napi臋cia :
4. Tabele pomiarowe i wykresy:
- pomiar zmiany napi臋cia wyj艣ciowego w funkcji napi臋cia wej艣ciowego przy sta艂ym pr膮dzie obci膮偶enia
螖Uwy=f(Uwe) ; Io=const
UWE |
未Uwe |
螖UWY |
未螖Uwy |
S |
未S |
Uwagi |
[V] |
[%] |
[mV] |
[%] |
- |
[%] |
|
14 |
0,64 |
24,5 |
2,76 |
49 |
38,8 |
I0=1mA Up=12,26V |
14,5 |
0,62 |
34 |
1,99 |
68 |
38 |
|
15 |
0,6 |
42 |
1,61 |
84 |
37,6 |
|
15,5 |
0,58 |
66,8 |
1,01 |
134 |
37 |
|
16 |
0,56 |
83 |
0,82 |
166 |
36,8 |
|
16,5 |
0,55 |
93 |
0,73 |
186 |
36,7 |
|
17 |
0,53 |
106,5 |
0,64 |
213 |
36,6 |
|
17,5 |
0,51 |
117,3 |
0,58 |
235 |
36,6 |
|
18 |
0,5 |
135,3 |
0,5 |
271 |
36,5 |
|
B艂臋dy pomiaru:
- pomiar zmiany napi臋cia wyj艣ciowego w funkcji pr膮du obci膮偶enia przy sta艂ym napi臋ciu wej艣ciowym
螖Uwy=f(Io) ; Uwe=const
I0 |
未Io |
螖UWY |
未螖Uwy |
RW |
螖Rw |
Uwagi |
[mA] |
[%] |
[mV] |
[%] |
- |
[%] |
|
0 |
0 |
25 |
0,6 |
0,5 |
3,6 |
UWE=15v Up=12,5V |
50 |
3 |
25,2 |
0,6 |
0,5 |
6,6 |
|
100 |
1,5 |
25,4 |
0,59 |
0,51 |
6,59 |
|
150 |
1 |
26 |
0,58 |
0,52 |
6,58 |
|
200 |
0,75 |
27,2 |
0,55 |
0,54 |
6,55 |
|
250 |
0,6 |
28,6 |
0,52 |
0,57 |
6,52 |
|
300 |
0,5 |
30 |
0,5 |
0,6 |
6,5 |
|
B艂臋dy pomiaru:
Izmax = 0,3mA / Uwy=25mV dla J0=0A
未Up=0,3% / 未=U=0,5%
5. Charakterystyki diody Zenera w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym.
|
|
6. Wnioski
W 膰wiczeniu tym badali艣my zachowanie si臋 diody Zenera pracuj膮cej w uk艂adzie stabilizuj膮cym napi臋cie na odbiorniku. Napi臋cie stabilizacji. Zakres stabilizacji diody Zenera jest ograniczony zagi臋ciem charakterystyki pr膮dowo - napi臋ciowej oraz dopuszczalnymi stratami mocy. Dioda u偶yta w naszym do艣wiadczeniu mia艂a napi臋cie stabilizacji wynosz膮ce oko艂o 12V. W celu wyznaczenia charakterystyki diody u偶yli艣my uk艂adu bez obci膮偶enia. Rezystancja wewn臋trzna 藕r贸d艂a jest w prawie ca艂ym przedziale pr膮du Io r贸wna. Badana przez nas dioda Zenera pracowa艂a prawid艂owo, poniewa偶 nawet dla du偶ych zmian pr膮du, kt贸re wyst臋powa艂y w uk艂adach z obci膮偶eniem w postaci opornik贸w, napi臋cie na tych odbiornikach by艂o stabilne i oscylowa艂o oko艂o warto艣ci 5V.