Czas adwentowy dobiegł końca. Tomek po powrocie z kościoła nakleił ostatni obrazek roratni. Z dumą patrzył na kolorową plan­szę - była cała wypełniona. Chociaż był wielkim śpiochem, codziennie rano zrywał się z łóżka, by brać udział w Mszy Św.

Kiedy Tomek z siostrą ubrali choinkę, rozpoczęto nakrywanie stołu do wieczerzy wigilijnej. Przyjemne zapachy roznosiły się po całym mieszkaniu. - Mamo, czy muszę położyć dodatkowy talerz dla niespodziewanego gościa? - spytał Tomek. - Nie mieści się, a i tak nikt nie przyjdzie. - Przygotuj nawet dwa miejsca. Jedno z nich będzie dla sąsiad­ki z parteru, którą zaprosiłam. Niedaw­no zmarł jej mąż i została sama, a dru­gie... zobaczymy. Tej nocy nikt nie mo­że odejść spod drzwi bez gościny - od­powiedziała mama.

Kiedy zabłysła pierwsza gwiazdka, przeczytano ewangelię o narodzeniu Pana Jezusa i wszyscy złożyli sobie życze­nia, dzieląc się opłatkiem. Nagle pani Basia przypomniała sobie, że nie wie, czy zamknęła drzwi swojego mieszka­nia. Tato pobiegł sprawdzić. Kiedy wrócił, do pokoju weszła za nim starsza pa­ni. - Marysiu! - wykrzyknęła sąsiadka. Okazało się, że były starymi przyjaciółkami. Pani Marysia, wiedząc, że przyjaciółka jest samotna, postanowiła zrobić jej niespo­dziankę i ją odwiedzić. I właśnie stała pod drzwiami, gdy przy­szedł tata.

Kiedy zasiedli wszy­scy do stołu, mama dołożyła jeszcze jed­no nakrycie, mówiąc: - Kto wie, może ktoś jeszcze przyjdzie?

Siostra Małgorzata

Dominik 45 (2006) s. 6

---