I TD 7.11.2006
Laboratorium z fizyki
Ćw. Nr: 20
Wyznaczanie energii aktywacji przewodnictwa materiałów półprzewodnikowych.
Krzysztof Sołtysik
L 5
1. Wstęp teoretyczny:
Przewodnictwo elektryczne
zależy od koncentracji nośników ładunku n i ich ruchliwości
zgodnie ze wzorem:
Według statystyki Fermiego - Diraca w półprzewodnikach samoistnych koncentracja nośników prądu elektrycznego jest funkcją temperatury:
gdzie :
- energia aktywacji nośników prądu (szerokość pasma wzbronionego)
k - stała Boltzmana
T - temperatura
Ponieważ ruchliwość
bardzo zależy od temperatury, można przyjąć, że:
Zgodnie z prawem Ohma:
I=
E
Natężenie prądu elektrycznego wykazuje taką samą zależność od temperatury jak przewodnictwo elektryczne:
I= I0
Po zlogarytmowaniu tego wyrażenia otrzymujemy :
lnI =
+ lnI0
Czyli liniową zależność ln I od
2. Wykonanie ćwiczenia:
- Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii aktywacji przewodnika półprzewodnikowego.
- Schemat układu pomiarowego
Gdzie :
V - woltomierz
µA - mikro amperomierz
T - termistor
- Opis wykonania pomiarów:
Badany element został umieszczony w podgrzewanej wannie. Przy ustalonym napięciu zasilania tj. 5 V odczytujemy wartości wskazane przez amperomierz i woltomierz oraz odczytujemy temperaturę wewnątrz wanny z termistorem. Wanne podgrzewamy i powtarzamy czynności odczytywanie wartości prądu oraz temperatury. Natomiast napięcie ma pozostać na stałej wartości 5 V.
- Lista wykorzystanych przyrządów:
Woltomierz
Amperomierz
Zasilacz laboratoryjny
Wanna z termometrem
3. Tabela z wynikami pomiarów :
U |
T |
1/T |
I |
In I |
|||
[V] |
[K] |
[1/K *10-3] |
[mA] |
|
|||
5 |
289 |
3,46 |
0,7 |
-7,26 |
|||
5 |
298 |
3,356 |
1 |
-6,91 |
|||
5 |
303 |
3,3 |
1,2 |
-6,73 |
|||
5 |
308 |
3,247 |
1,4 |
-6,57 |
|||
5 |
313 |
3,195 |
1,7 |
-6,38 |
|||
5 |
318 |
3,145 |
2 |
-6,21 |
|||
5 |
323 |
3,096 |
2,3 |
-6,07 |
|||
5 |
328 |
3,049 |
2,7 |
-5,91 |
|||
5 |
333 |
3,003 |
3,2 |
-5,74 |
|||
5 |
338 |
2,959 |
3,8 |
-5,57 |
|||
5 |
343 |
2,915 |
4,5 |
-5,40 |
|||
5 |
348 |
2,874 |
5,3 |
-5,24 |
|||
5 |
353 |
2,833 |
6,4 |
-5,05 |
|||
5 |
358 |
2,793 |
7,5 |
-4,89 |
4. Obliczenia:
Obliczenia szukanych wartości:
Dla ułatwienia obliczeń posłużę się arkuszem kalkulacyjnym, a zapisze jedynie wzory, którymi się posługiwałem podczas obliczeń.
Obliczanie
- wynik zapisujemy * 10-3
Logarytmowanie pomierzonego prądu.
Wyznaczenia współczynnika kierunkowego prostej lnI = a
+ b za pomocą metody najmniejszych kwadratów. Będziemy obliczać 2 proste.
1 dla pierwszych 7 pomiarów
2 dla kolejnych 7 pomiarów.
Obliczanie współczynników prostej:
Dla 1 prostej:
Dla 2 prostej:
Wyznaczenie energii aktywacji:
a =
2ak
k≈1,38 *10-23
Dla 1 prostej:
2*3281*1,38 *10-23=9055*10-23=0,91*10-19 [J]
ε =0,91* 10-19J znając energie podaną w J można ją przeliczyć na eV jednostkę częściej stosowaną przy obliczeniach tego rzędu wartości energii:
ε = 1,45*eV
Dla 2 prostej:
2*4007*1,38 *10-23=11059*10-23=1,11*10-19 [J]
ε = 1,11* 10-19J
ε = 1.77*eVAnaliza niepewności pomiarowych:
Obliczenie błędu ∆
metodą różniczki zupełnej:
I = I0
= 2kT ( ln I0 - 2kT ln I )
∆
=
∆T
+
∆I
∆
= 2 kT ln I0 ∆T +
∆I ∆T =
, ∆I =
0,1 mA - wartości błędu spowodowanego dokładnością przyrządu
lnI = -
+ ln I0 b = ln I0
I0 = eb - prąd w 0° K
Dla 1 przypadku : Dla 2 przypadku :
I0 = 59,73 [A] I0 = 539,15 [A]
Tabela z zamieszczonymi niepewnościami wyznaczonej energii aktywacji:
I [mA] |
Δε [J * 10-21] |
0,7 |
2,44 |
1 |
2,17 |
1,2 |
2,06 |
1,4 |
2,00 |
1,7 |
1,92 |
2 |
1,87 |
2,3 |
1,85 |
2,7 |
1,82 |
3,2 |
1,79 |
3,8 |
1,77 |
4,5 |
1,76 |
5,3 |
1,75 |
6,4 |
1,75 |
7,5 |
1,75 |
Obliczenie niepewności złożonych ΔlnI i Δ 1/T:
y |
∆y |
x |
∆x |
lnI [mA] |
ΔlnI |
1/T [K] |
Δ 1/T |
-7,26 |
0,092 |
0,00346 |
0,0000123 |
-6,91 |
0,075 |
0,00336 |
0,0000119 |
-6,73 |
0,063 |
0,0033 |
0,0000115 |
-6,57 |
0,055 |
0,00325 |
0,0000111 |
-6,38 |
0,046 |
0,0032 |
0,0000107 |
-6,21 |
0,039 |
0,00315 |
0,0000104 |
-6,07 |
0,032 |
0,0031 |
0,0000101 |
-5,91 |
0,027 |
0,00305 |
0,0000098 |
-5,74 |
0,023 |
0,003 |
0,0000095 |
-5,57 |
0,019 |
0,00296 |
0,0000092 |
-5,40 |
0,018 |
0,00292 |
0,0000090 |
-5,24 |
0,016 |
0,00287 |
0,0000089 |
-5,05 |
0,015 |
0,00283 |
0,0000087 |
-4,89 |
0,014 |
0,00279 |
0,0000086 |
5. Wykresy:
6. Wnioski:
Celem ćwiczenia było wyznaczenie energii aktywacji elementu półprzewodnikowego, jakim był badany termistor.
Po wykonaniu ćwiczenia stwierdzono, że jest to półprzewodnik samoistny, ponieważ była możliwość wykreślenia jednej prostej charakterystyki In I=f(
).Dodatkowo zauważamy, że przewodnictwo w półprzewodnikach zależy w dużej mierze od temperatury. Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta i przepływ prądu, odwrotnie jak dla metali.
Wyznaczona energia aktywacji wynosi odpowiednio:
ε1 = 1,45*eV dla niższej temperatury,
ε2 = 1.77*eV dla wyższej temperatury.
Oznacza to, że energia aktywacji maleje wraz ze wzrostem temperatury. Wzrost energii aktywacji jest skokowy zgodnie z teorią budowy atomu..