SIECI I SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE (mgr.. inż. R. Karolak)

Wykład 09 (27.11.2006)

Konstrukcje wsporcze:

• rozgałeźna - ustawiana w miejsca rozgałęzienia linii w zależności od wypadkowego naciągu przewodów. Konstrukcja ma charakter narożny (odporowy, krańcowy lub łączy te funkcje)

• skrzyżowaniowe - ustawiane w miejscach skrzyżowania linii z innymi obiektami - obliczane ze zwiększonym współczynnikiem bezpieczeństwa

• przepleceniowe - przystosowane do wykonywania przeplotu linii

Przeplot linii polega na :

L1

L2

L3

Linię dzieli się na liczbę sekcji podzielną przez 3 i linię układa się na przemian. Stosuje się to w sieciach WN (dla nn i SN nie stosujemy bo występują tam pomijalne parametry). Dla długich linii uzyskuje się symetrię na końcu linii.

Wszystkie słupy linii napowietrznych są uziemione.

Linie kablowe:

Stanowią około 14% wszystkich linii. Linia kablowa jest to kabel wielożyłowy lub wiązka jednofazowych w układzie wielofazowym, albo kilka kabli jedno lub wielo żyłowych połączonych równolegle łącznie z osprzętem ułożonych na wspólnej trasie i łączących zaciski tych samych urządzeń elektrycznych.

Podstawowe czynniki decydujące o wyborze linii kablowej (zamiast linii napowietrznej):

• struktura urbanistyczna i architektoniczna

• konieczność przekraczania dużych zbiorników wodnych, autostrad i innych obiektów

• strefy zabrudzeniowe utrudniające eksploatację linii napowietrznej

Porównanie linii napowietrznych i kablowych:

• koszty inwestycji linii kablowych są kilkakrotnie wyższe niż linii napowietrznych

• liniami kablowymi i napowietrznymi można przesyłać podobne poziomy mocy

• zagrożenie porażeniowe w liniach kablowych jest nieporównywalnie mniejsze niż w liniach napowietrznych

• linie kablowe są mniej uciążliwe dla otoczenia

• eksploatacja linii kablowych jest mniej kłopotliwa niż napowietrznej

• linie kablowe cechuje większa niezawodność

• linie kablowe charakteryzują się mniejszą opornością bierną wynikającą z małych odległości między przewodami, co przekłada się na mniejsze spadki napięcia w liniach kablowych.

Budowa linii elektroenergetycznych:

• żyła robocza wykonana z Al lub Cu, kable ee są najczęściej aluminiowe

• izolacja robocza, papier przesycony olejem mineralnym, tworzywa termoplastyczne, olej pod ciśnieniem bądź gaz pod ciśnieniem.

• ekran do wyrównywania pola elektrycznego wokół kabla

• powłoka ochronna, która zabezpiecza izolację kablę przed wnikaniem wilgoci, przed czynnikami chemicznymi itp. Może być wykonana jako:

+ płaszcz ołowiowy (nie stosuje się gdy izolacja jest wykonana z tworzywa sztucznego)

+ płaszcz aluminiowy (może pełnić rolę płaszcza oraz pancerza)

tworzywa termoplastyczne

• osłona kabla, chroni powłokę kabla przed uszkodzeniami przez ostre krawędzi pancerza wykonywane z

+ papieru kablowego

+ prędzy lutowej

+ tworzyw sztucznych

+ syciwa ochronnego

+ polewa ochronna bitumiczna

• zewnętrzna ochrona kabla - pancerz stalowy wykonany z taśmy lub drutów; pancerz jest chroniony przed czynnikami zewnętrznymi za pomocą osłony zewnętrznej wykonanej z tych samych materiałów co osłona kabla.

Budowa kabli jest znormalizowana z czego najważniejsze parametry to:

• najmniejsza dopuszczalna grubość izolacji

• grubość powłok aluminiowych, ołowianych i osłon włóknistych

• sposoby wykonywania kabli i przeprowadzania prób

• przekroje żył

W kablach SN i WN z izolacją z tworzyw sztuczną stosuje się żyłę powrotną miedzianą. W kablach o izolacji papierowej rolę żyły powrotnej pełni powłoka ołowiana. Zadaniem żyły powrotnej jest ochrona kabla przed zniszczeniem przez prądy zwarć doziemnych.

---