Porównanie transkrypcji i translacji u Prokaryota i Eukaryota 10


Procaryota

Replikacja DNA

  • W genomie bakteryjnym występuje jedno miejsce początku-inicjacji- miejsce ori (ang. origin) replikacji DNA- replikon

  • widełki replikacyjne przesuwaja się w dwóch przeciwnych kierunkach i powstaje forma pośrednia zwana teta θ.

  • Upakowanie genomu bakteryjnego. Cząsteczki DNA bakterjnego wykazują ułożenie koliste, brak struktury nukleosomu

  • Za syntezę DNA odpowiedzialne są dwa enzymy (na przykładzie Escherichia coli) takie jak: polimeraza DNA I i III

  • Inicjacja replikacji DNA. Jako startery do syntezy DNA służą krótkie odcinki RNA- startery (ang. primer). Proces syntezy primera RNA na matrycy opóźnionej nici DNA katalizowany jest przez enzym prymazę. U E. coli polimeraza DNA III rozpoczyna syntezę DNA rozpoznając powstały dwuniciowy fragment DNA: RNA. Następuje wydłużanie czyli elongacja DNA a następnie terminacja -zakończenie syntezy DNA. Drugi enzym- polimeraza DNA III usuwa w międzyczasie niepotrzebne startery RNA i zastępuje je nukleotydami DNA

  • Długość fragmentów Okazaki 1000-2000 par zasad azotowych (pz)

Przebieg transkrypcji

  • u E. coli występuje jedna polimeraza RNA złożona z pięciu podjednostek dwie α , jedną β, jedną β', jedną podjednostkę δ (α 2, β, β', δ) razem stanowiących holoenzym.

  • m-RNA Procaryota jest policistronowy inaczej jednogenowy. Posiada jeden wspólny promotor służący do translacji kilku białek

Translacja u Procaryota

  • pierwszym czytanym kodonem zwanym inicjującym lub starterowym w procesie translacji jest kodon AUG rzadziej GUG lub UUG na m-RNA

  • mała podjednostka rybosomowa wiąże się z mRNA w ściśle określonym miejscu „powyżej” kodonu AUG. Sekwencja ta nazywa się sekwencja Shine-Dalgarno o następującym składzie

5' AGGAGGGU 3'. Sekwencja

Shine-Dalgarno znajduje się w

odległości około 10 nukleotydów od

kodonu startu

  • U bakterii metionina związana z inicjatorowym tRNA Met jest modyfikowana przez przyłączenie grupy formylowej CHO do grupy aminowej tego aminokwasu NH 2 w której zastępuje jeden wodór. W ten sposób tworzy się f-Met-tRNA Met . Kompleks składający się z mRNA, małej podjednostki rybosomowej i tRNA fMet nazywa się kompleksem inicjującym. TRNA zaminoacylowany aminokwasem formylometioniną wiąże z kodonem AUG.

  • W inicjacji translacji biorą udział białkowe czynniki inicjujące takie jak IF1, IF2,IF3

  • W procesie elongacji translacji biorą udział dwa czynniki elongacyjne takie jak EF-Tu i EF-Ts a za translokację odpowiedzialny jest białkowy czynnik elongacyjny EF-G

  • w procesie terminacji translacji biorą udział trzy czynniki trminacyjne RF1, RF2 i RF3. RF1 rozpoznaje kodony stopu UAA i UAG, natomiast RF2 rozpoznaje kodony UAA i UGA. Trzeci czynnik terminacyjny RF3 pełni rolę podrzędną

  • Po terminacji translacji rybosom rozpada się na podjednoski a mRNA zostaje uwolniony

Eucaryota

Replikacja DNA Replikacja DNA

  • w genomie eukariotycznym występuje wiele miejsc początku -inicjacji miejsc ori replikacji DNA-replikonów W komórce ssaków znajduje się od 50 do 100000 replikonów

  • Powstaje wiele widełek replikacyjnych, które przesuwają się w obu kierunkach tworząc t.zw. bąble replikacyjne.

  • Upakowanie genomu eukariotycznego. Cząsteczki DNA eukaritycznego wykazują ułożenie liniowe w formie upakowanych kompleksów DNA-białko zwanych nukleosomami. W skład nukleosomów wchodzi DNA oraz oktamer białkowy - białka histonowe H2A, H2B,H3 i H4. Na połączeniu luźnym DNA z kolejnym nukleosomem wytępuje białko histonowe H5

  • Za syntezę DNA odpowiedzialnych jest pięć enzymów polimeraz takich jak: polimeraza α, β, γ, δ, ε

Inicjacja replikacji DNA. Jako startery do syntezy DNA służą krótkie odcinki RNA. Polimeraza DNA α zawierająca aktywność-prymazy-enzymu odpowiedzialnego za syntezę primerów RNA, jest odpowierdzialna za inicjację syntezy DNA. DNA replikują polimerazy DNA α i polimerazy DNA δ, przy czym DNA α syntetyzuje nić opóźnioną a DNA δ nić wiodącą. Pozostałe polimerazy DNA pełnią funkcję pomocniczą. Polimeraza ε jest odpowiedzialna za proces naprawy DNA a polimeraza γ replikuje mitochondrialny DNA.

Długość fragmentów Okazaki 100-200 par zasad azotowych (pz)

Przebieg transkrypcji

  • U Eucaryota występują trzy jądrowe polimerazy RNA I, II, III transkrybujące różne klasy genów

-polimeraza RNA I transkrybuje trzy spośród czterech genów kodujących rybosomowe RNA-18S, 28S i 5,8S r-RNA

-polimeraza II transkrybuje geny kodujące białka

-polimeraza III transkrybuje geny kodujące transportujący RNA i 5S r-RNA

oraz

-polimerazy RNA pozajądrowe występujące w mitochondriach i chloroplastach uczestniczą w transkrypcji DNA tych organelli

  • m-RNA Eucaryota jest monocistronowy. Podczas transkrypcji genów kodujących białka, katalizowanej przez polimerazę II najpierw tworzy się transkrypt pre-mRNA zawierający kodujące egzony i niekodujące sekwencje intronowe ulegające usunięciu w procesie splicingu. Splicing katalizuje grupa małych jądrowych rybonukleinoprotein (snRNP-ang. small nuclear ribonukleoproteins). Cały kompleks pre-mRNA i snRNP jest określany jako spliceosom. Spliceosom między innymi katalizuje reakcję rozcięcia i ligacji, prowadzące do wycięcia intronu i połączenia egzonów. Po zakończenniu splicingu spliceosom ulega dysocjacji. Koniec 5' mRNA ulega modyfikacji polegającej na przyłączeniu 7-metyloguanozyny t.zw. struktury ang. cap po polsku czapeczki, natomiast koniec 3' podlega poliadenylacji, w wyniku czego tworzy się ogon poli A zawierający około 250 reszt adenylowych. Sekwencja poli A działa jako „znak stopu” dla zakończenia transkrypcji .

Translacja u Eucaryota

  • pierwszym czytanym kodonem zwanym inicjującym lub starterowym w procesie translacji jest kodon AUG

  • mała podjednostka rybosomowa rozpoznaje strukturę czapeczki na końcu 5' mRNA, następnie przesuwa się wzdłuż mRNA w kierunku 3' do kodonu starterowego AUG

  • tRNA zaminoacylowany aminokwasem metioniną wiąże sie z kodonem AUG

  • W inicjacji translacji bierze udział około dziewięć białkowych czynników inicjujących

  • W procesie elongacji translacji biorą udział następujące czynniki elongacyjne eEF1, eEF2 (odpowiedzialny między innymi za translokację podobnie jak EF-G u bakterii)

  • w procesie terminacji translacji bierze udział jeden czynnik białkowy eRF, którego zadaniem jest rozpoznanie wszystkich kodonów terminacyjnych

  • Po terminacji translacji rybosom rozpada się na podjednoski a mRNA zostaje uwolniony

3



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ekspresja informacji genetycznej-transkrypcja i translacja, NAUKA
Procesy transkrypcji i translacji
05) Transkrypcja i translacja (wykład 5)
03 REPLIKACJA TRANSKRYPCJA TRANSLACJA
transkrypcja i translacja
Charakterystyka biosyntezy białek Transkrypcja,Translacja
Replikacja, transkrypcja, translacja (wersja dla studentów)
BIOLOGIA replikacja transkrypcja i translacja, AWF Wychowanie fizyczne, biologia, 1
Transkrypcja i translacja
Biochemia transkrypcja i translacja
Ekspresja informacji genetycznej-transkrypcja i translacja, NAUKA
Aleszczyk Wariant porównawczy ustalania wyniku finansowego 25 10 2015
03 REPLIKACJA TRANSKRYPCJA TRANSLACJA
Transkrypcja i transliteracja tekstow tatarow
kwasy nukleinowe replikacja transkrypcja translacja jak napisac
porównanie komórek prokariotycznej i eukariotycznej, Farmacja UMB, Biologia z genetyką, Ćwiczenia
porównania system X 10 i EIB

więcej podobnych podstron