Wybór architektury sieci

Sieć peer-to-peer

Sieć peer-to-peer pozwala współużytkować zasoby, pliki i drukarki w sposób zdecentralizowany. Wśród szczególnych cech sieci peer-to-peer wymienić można:

- Możliwość współużytkowania różnych zasobów dostępnych w komputerach uży­tkowników, w tym plików, a także drukarek.

- Architektura peer-to-peer sprawdza się lepiej w przypadku grup nie przekracza­jących 10 osób.

- Są to sieci zdecentralizowane - pliki użytkowników nie są przechowywane w lo­kalizacji centralnej.

- Komputery mogą się łatwo komunikować.

Oto podstawowe kryteria wyboru architektury peer-to-peer:

- Liczba użytkowników współużytkujących zasoby nie przekracza dziesięciu.

- Serwer nie jest dostępny.

- Żaden z pracowników nie ma czasu lub odpowiednich umiejętności, by pełnić rolę administratora sieci.

- Kwestie bezpieczeństwa mają niewielkie lub nie mają w ogóle znaczenia.

Oto zalety korzystania z sieci peer-to-peer:

- Łatwość konfigurowania.

- Nie wymagają dodatkowych serwerów, programowych ani sprzętowych.

- Użytkownicy mogą samodzielnie zarządzać własnymi zasobami.

- Nie trzeba zatrudniać administratora sieci.

- Obniżenie ogólnych kosztów budowy sieci.

Do wad sieci peer-to-peer należą:

- Ograniczona liczba połączeń pomiędzy użytkownikami.

- Współużytkowanie zasobów może prowadzić do obniżenia wydajności kompute­rów.

- Siecią nie można zarządzać centralnie.

- W sieci nie ma centralnej lokalizacji przechowywania plików.

- Za zarządzanie zasobami odpowiedzialni są sami użytkownicy.

- Bezpieczeństwo sieci jest bardzo niskie.

Sieć klient-serwer

Architektura sieciowa klient-serwer to scentralizowany model systemu przecho­wywania danych, uruchamiania aplikacji i administrowania siecią. Architektura ta jest obecnie najczęściej stosowana. Potrzeby wielu firm bardzo szybko przerosły możli­wości sieci peer-to-peer i zaczęto rozglądać się za lepszymi rozwiązaniami. W więk­szości przypadków zastosowano architekturę klient-serwer.

Sieci o architekturze klient-serwer, określane też mianem sieci serwerowych, charakteryzują się następującymi cechami:

- Oparte są na modelu skalowalnym, co oznacza, że mogą obsługiwać zarówno pięciu czy dziesięciu użytkowników, jak i tysiące.

- Wykorzystują serwery.

- Zapewniają realizację takich usług jak drukowanie, zachowywanie plików i udo­stępnianie aplikacji.

- Zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa, a system zabezpieczeń oparty jest na prawach dostępu.

- Mogą być administrowane centralnie przez administratora sieci lub zespół admi­nistratorów.

Podstawowe przesłanki ku wyborowi architektury klient-serwer:

- Pliki muszą być przechowywane centralnie.

- Dane muszą być odpowiednio zabezpieczone.

- Użytkownicy muszą mieć dostęp do tych samych aplikacji i danych.

- Serwerem (lub serwerami) zarządzać powinien administrator.

- Liczba użytkowników sieci przekracza 10.

Zaletami sieci klient-serwer są:

- Dane przechowywane są w jednym miejscu, co ułatwia tworzenie kopii zapasowych.

- Na serwerze można zaimplementować restrykcyjne reguły zabezpieczeń.

- Większość sprzętu może być współużytkowana.

- Sprzęt i oprogramowanie serwerowe są zoptymalizowane pod kątem wydajności i niezawodności obsługi sieci klient-serwer.

- Użytkownicy zwolnieni są z obowiązku zarządzania zasobami.

- Zarządzanie kontami użytkowników i zasobami jest scentralizowane.

Do wad sieci klient-serwer należą:

- Wysoki stopień komplikacji w zakresie planowania, projektowania i zarządzania siecią.

- Zarządzanie serwerami wymaga zatrudnienia wyspecjalizowanego personelu.

- Sprzęt i oprogramowanie serwerowe są drogie.

Wybór topologii sieci

Topologie fizyczne sieci definiują sposób połączenia urządzeń sieciowych. Diagram topologii fizycznej ukazuje rozmieszczenie i przebieg nośników pomiędzy urządzeniami.

Podstawowe typy topologii to:

- magistrala

- pierścień

- gwiazda

- siatka.

Topologia magistrali

Zalety:

- Tania instalacja

- Duża Łatwość przyłączania nowych stacji roboczych.

- Konieczność użycia mniejszej liczby przewodów niż w innych topologiach fizycznych.

- Doskonale sprawdza się w małych sieciach (2 - 10 urządzeń)

Wady:

- Nie zaleca się jej stosowania w nowych instalacjach.

- W razie awarii szkieletu cała sieć przestaje działać.

- Możliwość przyłączenia ograniczonej liczby urządzeń.

- Trudność w odnajdywaniu przyczyn problemów.

- Współużytkowanie tego samego przewodu powoduje wydłużenie czasu dostępu.

Topologia pierścienia

Zalety:

- Większa szybkość transmisji danych

- Nie występuje ryzyko kolizji

- Łatwiejsza lokalizacja miejsc występowania problemów.

- Nie ma potrzeby stosowania terminatorów

Wady:

- Użycie większej ilości przewodów niż w topologii magistrali

- Przerwanie przewodu w dowolnym punkcie powoduje przerwanie pracy całej sieci.

- Podczas przyłączania nowego urządzenia pozostałe nie mogą korzystać z sieci.

- Mniejsza dostępność sprzętu.

Topologia gwiazdy

Zalety:

- Łatwość przyłączania nowych urządzeń w miarę rozwoju sieci.

- Awaria jednego przewodu nie powoduje zatrzymania pracy całej sieci.

- Koncentrator umożliwia scentralizowanie zarządzania siecią

- Bardzo łatwo jest znaleźć urządzenie lub przewód sprawiający problemy.

- Możliwość unowocześniania.

- Dostępność wielu opcji sprzętowych.

Wady:

- Konieczność użycia większej ilości przewodów niż w sieciach pierścieniowych i magistralowych.

- Awaria koncentratora powoduje zatrzymanie całej sieci.

- koszty instalacji i sprzętu są wyższe niż w przypadku większości sieci magistralowych.

Topologia siatki

Zalety:

- Wysoka odporność na błędy, umożliwiająca pracę sieci nawet w razie awarii któregoś z łączy.

Wady:

- Kosztowna i trudna instalacja.

- siecią o topologii siatki trudno jest zarządzać.

- Duże trudności z usuwaniem problemów.

Okablowanie

Niezależnie od tego, czy projektuje się nową sieć, czy też wymienia się okablowanie w już istniejącej lub w sieciach o dużej szybkości, takich jak Fast Ethernet, ATM i Gigabit Ethernet, system okablowania powinien bazować, przynajmniej w sieci szkieletowej, na kablu światłowodowym, a w połączeniach poziomych na wzmacniaczach i kablu UTP kategorii 5. Wymiana okablowania powinna być sprawą priorytetową przed wszelkimi innymi zmianami i firmy powinny bez wyjątku upewnić się, że ich systemy okablowania spełniają dobrze określone standardy przemysłowe, takie jak specyfikacja TIA/EIA 568.

Standard EIA/TIA 568 mówi o tym, że każde przyłączone do sieci urządzenie powin­no być połączone z centralną lokalizacją za pomocą połączeń poziomych, co pokazano na rysunku

Jest to zgodne z prawdą, jeżeli wszystkie hosty wymagające dostępu do sieci znajdują się w odległości mniejszej niż 100 metrów, stanowiącej zgodnie ze standardami EIA/TIA 568B ograniczenie kabla Ethernet UTP kategorii 5.

Dokumentacja warstwy 1

Diagram logiczny to model topologii sieci, który nie zawiera szczegółowych informacji o dokładnej trasie przebiegu okablowania. Jest to podstawowa mapa sieci LAN.

Diagram logiczny powinien zawierać następujące elementy:

- Dokładny opis rozmieszczenia szaf z okablowaniem MDF-ów oraz IDF-ów

- Opis rodzaju i ilości okablowania wykorzystanego do łączenia IDF-ów z MDF-ami wraz z informacją o niewykorzystanym okablowaniu, dostępnym na potrzeby poszerzania pasma dostępowego między szafami z okablowaniem.

- szczegółowa dokumentacja przebiegu wszystkich kabli, wykaz numerów identyfikacyjnych i informacje o tym, na którym krosie kończy się dany przebieg.

---