Zadanie 2 - Projekt Stopy fundamentowej
Opis techniczny.
Przedmiotem opracowania jest stopa fundamentowa hali przemysłowej, stalowej o statycznie wyznaczalnym ustroju nośnym, z suwnicą o udźwigu uwzględnionym w obciążeniu. Miejscem posadowienia jest Lublin, w którym występuje przemarzanie do głębokości 1 metra. Hala nasza będzie posadowiona bezpośrednio na 10 stopach fundamentowych o rozstawie i wymiarach przyjętych w temacie. W miejscu posadowienia budynku występuje jeden ustabilizowany poziom zwierciadła wody na głębokości 3,8 m w piaskach drobnych mokrych. Nie mamy do czynienia z warstwą humusu przy powierzchni. Projektowany poziom posadowienia stopy fundamentowej to 1,3 m. Przyjmuje, że do zasypania stopy fundamentowej użyty zostanie piasek średni mało wilgotny zagęszczony. Przyjmuje, że pod stopą fundamentową wykonany zostanie podkład z chudego betonu o grubości 10 cm i szerokości po 10 cm większej z każdej strony niż stopa fundamentowa. Stopa fundamentowa wykonana zostanie z betonu klasy B20 zbrojonego stalą A-I.
Zestawienie danych do projektu.
2.1. Ustalenie parametrów geotechnicznych. Warunki gruntowe.
Parametry geotechniczne wyznaczam metodą B:
Grunt |
ID |
Wn [0/0] |
ρ [t/m3] |
ρ(n) [t/m3] |
Mo [kPa] |
M [kPa] |
|
u [0] |
u(n) [0] |
Cu [kPa] |
Cu(n) [kPa] |
Piasek drobny mokry (fi+fπ>10%) Pd |
0,53 |
26 |
1,90 ρs=2,65 |
1,71 2,09 |
68000 |
76000 |
0,90 |
32 |
28,8 |
2 |
1,8 |
Piasek średni mokry Ps
|
0,58 |
22 |
1,85 ρs=2,65 |
1,67 2,04 |
115000 |
128000 |
0,90 |
33 |
29,7 |
0 |
0 |
-gęstość objętościowa szkieletu gruntowego ρd
,dla Ps
, dla Pd
-porowatość n
,dla Ps
,dla Pd
-gęstość objętościowa gruntu przy całkowitym nasyceniu porów wodą ρsr
,dla Ps
dla Pd
Przyjmuje, że
oraz zakładam w kierunku bezpiecznym, że Φ'=Φu.
-edometryczny moduł ściśliwości wtórnej gruntu M
Współczynnik γm dla parametrów oznaczanego metodą B wynosi 0,9 lub 1,1 przy czym należy przyjąć wartość bardziej niekorzystny.
2.2. Obliczeniowe wartości obciążeń przekazywanych przez ścianę na górną powierzchnię ławy fundamentowej.
Schemat pierwszy |
Schemat drugi |
||
Stałe i zmienne długotrwałe |
Stałe i zmienne długo- i krótkotrwałe oraz wyjątkowe |
Stałe i zmienne długotrwałe |
Stałe i zmienne długo- i krótkotrwałe oraz wyjątkowe |
Pr=1200
Mxr=0
Myr=190
Hxr=-80
Hyr=0 |
Pr=1200
Mxr=0
Myr=190
Hxr=80
Hyr=0 |
Pr=1700
Mxr=160
Myr=780
Hxr=150
Hyr=40 |
Pr=1900
Mxr=180
Myr=-160
Hxr=-55
Hyr=45 |
2.3. Dane materiałowe do wymiarowania.
Beton B25
fcd=10,6 [MPa]
fctd=0,87 [MPa]
Stal klasy A-I St3X
fyd=210 [MPa]
Ciężar objętościowy zasypki fundamentu γ(n)=17,00
.
Wstępne przyjęcie wymiarów stopy fundamentowej i głębokość jej posadowienia.
Przyjmuje wstępnie głębokość posadowienia D=1,3 [m]. Jest ona przy tym większa
od głębokości przemarzania występującej na tym terenie. Wysokość stopy przyjmuje wstępnie h=0,9 [m], a jej szerokości: B=2,4 [m], L=2,8 [m]. Oś x przyjmuje na kierunku szerokości L stopy fundamentowej. Rozstaw stóp fundamentowych to 9 [m] na kieerunku osi y oraz 18 [m] na kierunku osi x. Wymiary słupa to a1=0,8 [m] na długości L stopy i a2=0,45 [m] na szerokości B stopy fundamentowej. Dmin=1,20 [m], d=0,15 [m].
3.1. Przekrój poprzeczny gruntu na którym posadowiony zostanie zadana hala przemysłowa.
Skala 1:50
Przyjmuje, że obciążenie przekazywane przez słup na stopę fundamentową działa osiowo na mimośrodzie niezamierzonym.
Zestawienie obciążeń obliczeniowych.
ciężar stopy żelbetowej
ciężar gruntu nad fundamentem
ciężar posadzki
Sprawdzenie czy wypadkowa obciążeń stałych i zmiennych długotrwałych znajduje się w rdzeniu podstawy stopy.
5.1. Schemat I.
obciążenie pionowe podłoża
Nr1I=Pr1I+Gr=1200+201,36=1401,36 [kN]
- momenty wypadkowej obciążenia podłoża względem środka podstawy stopy
My1I=Myr-HxI⋅h=190+80⋅0,9=262,00 [kNm]
Mx1I=Mxr1I-Hy1I⋅h=0 [kNm]
- mimośrody wypadkowej obciążeń podłoża względem środka podstawy stopy
eL1I=erx1I=(My1I/Nr1I)=(262,00/1401,36)=0,187 [m]<(L/6)=(2,80/6)=0,467 [m]
eB1I=ey1I=(Mx1I/Nr1I)=0[m]<(B/6)=(2,40/6)=0,400 [m]
(eB1I/B)+(eL1I/L)=0+(0.187/2,8)=0,067<1/6=0,167
Wypadkowa obciążeń znajduje się w rdzeniu podstawy.
5.2. Schemat II.
W schemacie mamy takie same wymiary jak w schemacie pierwszym zatem od razu można stwierdzić, że wypadkowa obciążeń znajduje się w rdzeniu podstawy.
Sprawdzenie położenia wypadkowej od obciążenia stałych i zmiennych długotrwałych i krótkotrwałych oraz wyjątkowych . Sprawdzenie warunku granicznego odrywania podstawy stopy od podłoża.
6.1. Schemat I.
- obciążenie pionowe podłoża
Nr2I=Pr2I+Gr2I=1700+201,36=1901,36 [kN]
- momenty wypadkowej obciążenia podłoża względem środka podstawy stopy
My2I=Myr2I-Hxr2I⋅h =780-150⋅0,9=645,00 [kNm]
Mx2I=Mxr2I-Hyr2I⋅h=160-40⋅0,9=124,00 [kNm]
- mimośrody wypadkowej obciążeń podłoża względem środka podstawy stopy
eL2I=erx1I=(My2I/Nr2I)=(645,00/1901,36)=0,339 [m]<(L/6)=(2,80/6)=0,467 [m]
eB2I=ey1I=(Mx2I/Nr2I)=(124,00/1901,36)=0,065 [m]<(B/6)=(2,40/6)=0,400 [m]
(eB2I/B)+(eL2I/L)=(0,065/2,4)+(0,339/2,8)=0,157<1/6=0,167
Wypadkowa obciążeń znajduje się w rdzeniu podstawy.
Nie następuje odrywanie stopy od podłoża.
6.2. Schemat II.
- obciążenie pionowe podłoża
Nr2II=Pr2II+Gr2II=1900+201,36=2101,36 [kN]
- momenty wypadkowej obciążenia podłoża względem środka podstawy stopy
My2II=Myr2II-Hxr2II⋅h =-160+55⋅0,9=-110,50 [kNm]
Mx2II=Mxr2II-Hyr2II⋅h=180-45⋅0,9=139,50 [kNm]
- mimośrody wypadkowej obciążeń podłoża względem środka podstawy stopy
eL2II=erx1II=
(My2II/Nr2II)
=(110,50/2101,36)=0,053 [m]<(L/6)=(2,80/6)=0,467 [m]
eB2II=ey1II=(Mx2II/Nr2II)=(139,5/2101,36)=0,066 [m]<(B/6)=(2,40/6)=0,400 [m]
(eB2II/B)+(eL2II/L)=(0,066/2,4)+(0,053/2,8)=0,046<1/6=0,167
Wypadkowa obciążeń znajduje się w rdzeniu podstawy.
Nie następuje odrywanie stopy od podłoża.
Sprawdzam zalecenia dotyczące nierównomierności oddziaływań q pod podstawą fundamentu, od obliczeniowych obciążeń stałych i zmiennych długotrwałych.
Warunek spełniony. Przyjmuje, że jest równomierny rozkład naprężeń pod stopą i nie jest wymagane przesunięcie środka stopy względem środka słupa.
Sprawdzenie stanu granicznego nośności podłoża.
Stopa fundamentowa zalega bezpośrednio w piasku drobnym mokrym wysadzinowym o stopniu zagęszczenia IL=0,53. Pod tym gruntem znajduje się do głębokości z=2B piasek średni mokry o stopniu zagęszczenia IL=0,58, który jest gruntem mocniejszym. Zatem sprawdzenie I stanu granicznego (nośności podłoża) przeprowadzam jedynie dla gruntu zalegającego bezpośrednio pod stopą fundamentową.
Dla obciążenia stałych, zmiennych, długotrwałych i krótkotrwałych oraz wyjątkowych.
8.1. Schemat I.
warunki: Nr ≤ m⋅QfNB
Nr ≤ m⋅QfNL
gdzie:
m = 0,9⋅0,9 = 0,81[-] współczynnik korekcyjny
Nr = Nr2I = 1901,36 [kN]
zredukowane wymiary stopy
Ponieważ
, więc do wzoru na nośność gruntu za
podstawiam
.
współczynniki nośności
NC =27,86 ND = 16,44 NB =6,42
ciężar objętościowy gruntu pod stopą fundamentową
ρB(n)⋅g średni obliczeniowy ciężar objętościowy gruntu zalegającego
poniżej poziomu posadowienia do głębokości z=B
obciążenie podłoża obok stopy fundamentowej
ρD(r) średnia wartość obliczeniowa gęstości obliczeniowej
gruntu (i posadzki) zalegającego obok fundamentu powyżej poziomu posadowienia
wpływ odchylenia wypadkowej obciążenia podłoża od pionu
tgB δ(n) = TrB/Nr = Hyr/Nr2 = 40/1901,36 = 0,024
tg u(n) = tg 28,8° = 0,550
tg δ(n)/ tg u(n) = 0,024/0,550 = 0,044
iD = 0,95, iB = 0,92, Ic=0,95
wpływ odchylenia wypadkowej obciążenia podłoża od pionu
tgL δ(n) = TrL/Nr = Hxr/Nr2 = 150/1901,36 = 0,088
tg u(n) = tg 28,8° = 0,550
tg δ(n)/ tg u(n) = 0,088/0,550 = 0,16
iD = 0,86, iB = 0,77, Ic=0,87
warunki: Nr ≤ m⋅QfNB,
1901,36 < 0,81⋅4457,95 = 3610,94,
Nr ≤ m⋅QfNL,
1901,36 < 0,81⋅3950,61 = 3199,99,
są spełnione.
8.2. Schemat II.
warunki: Nr ≤ m⋅QfNB
Nr ≤ m⋅QfNL
gdzie:
m = 0,9⋅0,9 = 0,81[-] współczynnik korekcyjny
Nr = Nr2II = 2101,36 [kN]
zredukowane wymiary stopy
Ponieważ
, więc do wzoru na nośność gruntu za
podstawiam
.
współczynniki nośności
NC =27,86 ND = 16,44 NB =6,42
ciężar objętościowy gruntu pod stopą fundamentową
ρB(n)⋅g średni obliczeniowy ciężar objętościowy gruntu zalegającego
poniżej poziomu posadowienia do głębokości z=B
obciążenie podłoża obok stopy fundamentowej
ρD(r) średnia wartość obliczeniowa gęstości obliczeniowej
gruntu (i posadzki) zalegającego obok fundamentu powyżej poziomu posadowienia
wpływ odchylenia wypadkowej obciążenia podłoża od pionu
tgB δ(n) = TrB/Nr = Hyr/Nr2 = 45/2101,36 = 0,021
tg u(n) = tg 28,8° = 0,550
tg δ(n)/ tg u(n) = 0,021/0,550 = 0,038
iD = 0,97, iB = 0,90, Ic=0,96
wpływ odchylenia wypadkowej obciążenia podłoża od pionu
tgL δ(n) = TrL/Nr = Hxr/Nr2 = 55/2101,36 = 0,026
tg u(n) = tg 28,8° = 0,550
tg δ(n)/ tg u(n) = 0,026/0,550 = 0,047
iD = 0,95, iB = 0,92, Ic=0,94
warunki: Nr ≤ m⋅QfNB
2101,36 < 0,81⋅4518,09 = 3659,65
Nr ≤ m⋅QfNL,
2101,36 < 0,81⋅4407,62 = 3570,17
są spełnione.
I stan graniczny nośności podłoża jest zatem spełniony.
Wymiarowanie stopy (nie przesuwam środka ławy względem środka słupa).
Najbardziej niekorzystne obciążenie występuje w obu schematach od obciążenia stałego i zmiennego długotrwałego i krótkotrwałego oraz wyjątkowego i dla niego będę wymiarować stopę.
9.1. Wyznaczenie bryły naprężeń.
9.1.1. Schemat I.
;
Siła znajduje się w obszarze 1.
;
k=1,8
Strefa odrywania nie występuje (1 obszar).
Skala:
długości: 1:50
naprężeń: 1:200
9.1.2. Schemat II.
;
Siła znajduje się w obszarze 1.
;
k=1,3
Strefa odrywania nie występuje (1 obszar).
Skala:
długości: 1:50
naprężeń: 1:100
9.2. Sprawdzenie stopy na przebicie.
Sprawdzenie stopy na przebicie przeprowadza się dla najbardziej niekorzystniej obciążonego wspornika (schemat I).
Przyjęto beton B20 fctd=0,87 [MPa], stal A-I (St3X), fyd=210 [MPa].
9.2.1. Schemat do obliczenia przebicia stopy i obliczenia.
Skala:
1:25
A1 jest to pole figury AGBEHF, natomiast A2 jest to pole figury BCDE.
Przebicie nie nastąpi. Wymagany warunek jest spełniony.
9.3. Obliczanie stopy na zginanie.
Obliczenia wykonuje najczęściej stosowaną metodą wydzielonych wsporników trapezowych.
9.3.1. Schemat do obliczenia zginania stopy i obliczenia.
Skala:
1:25
Dla kierunku równoległego do L wspornik ABCD przyjmuje, że na wspornik działa średnie naprężenie o wartości:
q'rmax- oddziaływanie podłoża wzdłuż krawędzi AD,
q'rkraw- oddziaływanie w przekroju wzdłuż krawędzi słupa BC.
Moment zginający wspornik:
Dla kierunku równoległego do B wspornik DCEF przyjmuje, że na wspornik działa średnie naprężenie o wartości:
q''rmax- oddziaływanie podłoża wzdłuż krawędzi DF,
q''rkraw- oddziaływanie w przekroju wzdłuż krawędzi słupa CE.
Moment zginający wspornik:
9.4. Obliczenie potrzebnej ilości zbrojenia.
9.4.1.Dla kierunku równoległego do L.
Przyjmuje na kierunku równoległym do boku L pręty φ20 z rozstawem osiowym
12,5 [cm] As1=25,18 [cm2].
9.4.2.Dla kierunku równoległego do B.
Przyjmuje na kierunku równoległym do boku B pręty φ20 z rozstawem osiowym
11 [cm] o As1=28,60 [cm2].
Rozmieszczenie prętów oraz wykaz stali zbrojeniowej znajduje się na załączniku 3. Dodatkowo wyprowadzam z prętów φ20 zbrojenie dla słupa w ilości i rozstawie jak na załączniku 3.
24