— Wiec w czym rzecz? — nie dawałem za wygraną.

Roześmiała się percie. ^JeJ^twarz odprężyła się, dzięki czemu wy_gi_ąda,_a jeszcze młodziej. Podeszła bliżej.

• Chodzi o to, doktorze Delaware, że chłopak me popisał się, j_egQ
  dziewczyna nie była specjalnie zadowolona. — Zaśmiała się jeszcze głośnj_ej
  Jej biodro zawadziło o moje. — Wie pan: bam, bam, dziękuję madam.

• Aha — powiedziałem.

• Ano właśnie. — Uśmiechnęła się, ujęła mocniej patelnię i zeskrobał*
  coś z jej uchwytu. -- Fartuch podwinął się, a rozpięta sukienka odsłoniła
  brązowe udo.

30

W

eszła do biura pierwsza. Wsunąłem głowę do środka i zobaczyłem Dennisa, naradzającego się z rodziną Betty. Szybko się wycofałem. Czekałem na zewnątrz, przy samochodzie policyjnym, i patrzyłem na ulice- Na wybrzeżu panował już spokój. Chmury deszczowe nasiąkały wodą. Po chwili wyszedł zastępca Ed Ruiz i powiedział:

— Chodźmy.

Drogę do posiadłości odbyliśmy w milczeniu. Zatrzymał się przed bramą.

• Czy to wystarczy? — zapytał.

• Dziękuję. — Wysiadłem.

• Kiedy opuszczacie Aruk?

- Jak tylko przypłyną łodzie,
Wystawił głowę z samochodu.

— Niech pan posłucha, ja nie mam nic przeciwko doktorowi Billowi.
Kilka lat temu pomógł mojej córce w bardzo trudnej sytuacji. Skaleczyła się
o rafę, dostała zakażenia. Myśleliśmy, że straci nogę, ale on ją uratował.

Zmarszczył bezzębne usta.

— Powiem doktorowi, że jest mu pan wdzięczny.

- Nie każdy jest przeciwko niemu. Niektórzy ludzie znają go lepiej
nizinni.

— Ci, którym pomagał bezpośrednio?

- Tak. A inni po prostu go nie znają. -- Ujął kierownicę. — Ben
załatwił te dziewczyny i pan o tym wie.

- Powiedzmy, że załatwił, ale co ma z tym wspólnego doktor Bili?
Cisza.

— Myśli pan, że jest w to jakoś zamieszany?
Nie odpowiedział.

- Ludzie gadają, że jest zamieszany?

— Tak gadają.

A może ktoś chce, żeby doktor Bili opuścił wyspę? To wspaniała żeby się go pozbyć.

209

---