Powiślańska Szkoła Wyższa
Wydział Nauk o Zdrowiu
Ratownictwo Medyczne
Niesienie Pomocy w Straży Pożarnej
Praca semestralna
Niesienie pomocy w Straży Pożarnej.
Państwowa Straż Pożarna jak i Ochotnicza Straż Pożarna włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo Gaśniczego są zobowiązane do udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach drogowych, ale i również osobom, którym potrzebna jest pierwsza pomoc medyczna podczas działań ratowniczo-gaśniczych.
Ratownictwo medyczne obejmuje działania mające na celu ratowanie życia i zdrowia ludzi w stanach nagłych. Pomocy takiej udzielają wyszkoleni na kursach strażacy, którzy wyposażeni są w specjalne zestawy zawierające sprzęt do ratowania życia rannym.
Wszystkie grupy ratownictwa specjalistycznego wyposażone są w specjalne zestawy R1.W specjalnie oznakowanej torbie, znajduje się m.in. sprzęt do udrażniania dróg oddechowych /rurki ustno- gardłowe , maski , zestawy do tlenoterapii z butlą tlenową/, unieruchamiania złamań i zwichnięć /kołnierz ortopedyczny, szyny typu Kramer, nosze - deska/,opatrywania oparzeń /opatrunki hydrożelowe /, zapewnienia komfortu cieplnego /folia „życia”/ oraz opatrunki do tamowania krwotoków i opatrywania ran oraz często dodatkowo na wyposażeniu jest respirator
Strażak, aby móc udzielić pierwszej pomocy medycznej musi posiadać wiedzę medyczną a także posiadać przeszkolenie z Ratownictwa Medycznego w zakresie Pierwszej Pomocy Medycznej. Strażacy Państwowej Straży Pożarnej zdobywają taką wiedzę na szkoleniu podstawowym strażaków na ,który zostają wysłani przed podjęciem pracy. Tymczasem Strażacy Ochotnicy zostają wysłani na taki kurs, który z reguły odbywa się w Jednostce Państwowej Straży Pożarnej i trwa około 60 godzin teoretycznych i praktycznych. Każdy strażak przeszkolony z zakresu Ratownictwa Medycznego musi znać 21 procedur, które określają sposób udzielania pomocy poszkodowanym.
21 procedur, które regulują prawnie działania strażaków ratowników dotyczą:
Procedura 1. - sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym,
Procedura 2. - ocena stanu poszkodowanego,
Procedura 3. - urazy i obrażenia głowy,
Procedura 4. - urazy i obrażenia,
Procedura 5. - urazy i obrażenia narządu ruchu,
Procedura 6. - urazy i obrażenia jamy brzusznej,
Procedura 7. - amputacja urazowa,
Procedura 8. - zatrucia wziewne,
Procedura 9. - uraz miednicy,
Procedura 10. - rany,
Procedura 11. - urazy i obrażenia klatki piersiowej,
Procedura 12. - wstrząs,
Procedura 13. - oparzenia termiczne,
Procedura 14. - oparzenia chemiczne,
Procedura 15. - podtopienie,
Procedura 16. - zaburzenia krążeniowo - oddechowe w stanach nie urazowych,
Procedura 17. - wychłodzenie,
Procedura 18. - kobieta w ciąży w stanie zagrożenia życia / zdrowia,
Procedura 19. - drgawki,
Procedura 20. - porażenie prądem elektrycznym,
Procedura 21. - zmiażdżenie.
Pozwalają one na odpowiednią reakcję strażaka udzielającego pomocy osobie poszkodowanej. Strażak - ratownik udzielający pierwszej pomocy, znający wszystkie procedury, dysponujący odpowiednim sprzętem medycznym jak Torba PSP R1, nosze typu deska, zestaw szyn kramera , jest w stanie udzielić jej na wysokim poziomie. Strażak-ratownik, który udziela pierwszej pomocy medycznej do czasu przyjazdu zespołu karetki pogotowia jest dla poszkodowanego osobą, która musi ocenić stan poszkodowanej osoby powziąć kroki do opatrzenia ran, stłuczeń lub złamań oraz akie, które nie powodują pogorszenia stanu, ale również musi wspierać tę osobę psychicznie, ponieważ jest to jedna z równie ważnych czynności ratownictwa medycznego. Strażacy, którzy udzielają pomocy często nazywani są ratownikami przed medycznymi. Ratownik przed medyczny to osoba, która udziela pomocy poszkodowanemu, przed przybyciem pogotowia ratunkowego. Ratownikiem przed medycznym może stać się każda osoba, będąca świadkiem wypadku (lub innej sytuacji, która zagroziła życiu lub zdrowiu człowieka), mająca podstawową wiedzę na temat pierwszej pomocy. Istnienie terminu ratownik przed medyczny w kręgach medycznych jest kwestią sporną. Ratownicy medyczni (dyplomowani) używają terminu przed medyczny dla odróżnienia ratowników - laików od nich samych, czyli ratowników, którzy ukończyli specjalne szkoły i praktykują w służbach ratowniczych. Podział taki wprowadzał także art. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2001 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2001 r. Nr 113, poz. 1207 ). Wcześniejsze regulacje prawne nie wprowadzały takiego rozdziału, tym samym samo użycie pojęcia ratownik (np. na koszulce lub kurtce) oznaczało iż mamy do czynienia z ratownikiem medycznym - osobą z wykształceniem medycznym (policealnym).Osoby ceniące bardziej poprawność językową uważają, iż po pierwsze, nie ma w języku polskim słowa przed medyczny, a po drugie, każdy ratownik udzielający pierwszej pomocy wykonuje w tym momencie czynności medyczne, zatem nie może on w danej chwili być ratownikiem przed medycznym skoro wykonuje czynności medyczne. Jest po prostu ratownikiem, bo ratuje człowieka. W artykule 13 ust. 1 obecnie obowiązującej ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 roku (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1410) znalazła się jedynie definicja pojęć ratownik i ratownik medyczny, przy czym dotychczasowe funkcje i kompetencje ratowników przed medycznych przypisano ratownikom.
Poszkodowany zaopatrzony przez strażaka wraz z kartą udzielonej pomocy medycznej przekazywany jest następnie zespołowi pogotowia ratunkowego. Więc czynności wykonane przez ratowników KSRG stanowią zatem pierwsze bardzo ważne ogniwo w ratownictwie medycznym.
Najczęściej strażacy przybywają na miejsce akcji (wypadku) jako pierwsi i muszą zabezpieczyć miejsce akcji, postarać się dotrzeć do poszkodowanych. Jeśli to nie jest możliwe muszą użyć narzędzi hydraulicznych, które pozwolą im na dostanie się do poszkodowanych i udzielenie im pierwszej pomocy medycznej, wiec dzięki nim nie jednokrotnie zostaje uratowane życie ludzkie.
BIBLIOGRAFIA
I
1.Cieciewicz Jan pod.red Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych wyd. Medyczne, Górnicki, Wrocław 2006
2.Jakubaszek Juliusz Ratownik medyczny Wyd. Medyczne Górnicki, Wrocław 15
3.Zawadzki Andrzej red.nauk. Medycyna ratunkowa i katastrof Wyd.Lekarskie PZWL Warszawa 2006
4.Chief Will CHapleau Ratownictwo Medyczne Wyd.drugie polskie pod red. Jacka Smereki 2009
5.Buchfelder M.A. Podręcznik I pomocy -wydanieIV Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005
II
1.Amerski M. Wypadki samochodów pożarniczych . Strażak Luty 2009
2.Miazga K.M. Czy OSP zawsze gaszą pożary . Strażak Sierpień 2008
3.Skrobisz J. Nowe Karetki dla szpitala . Dziennik Bałtycki 2009
4.Nowak S. Bezpieczne Pogranicze. Strażak Sierpień 2009
5 Lewandowski L. Poskramianie żywiołu .Strażak Sierpień 2009
III
1.www.zosprp.pl 3.10.2009
2. www. Straz.gov.pl 3.10.2009
3.www.podkarpacie.straz.pl 3.10.2009
4.www.kmpsp.poznan.pl/procedury_szkoleniowe 3.10.2009
5.www.strazak.org.pl 3.10.2009
Respirator (sztuczne płuco) - medyczne urządzenie reanimacyjne, umożliwiające sztuczne, wymuszone oddychanie tlenem, wykorzystywane w sytuacjach ustania czynności oddechowej (w wyniku urazu, choroby lub zastosowania leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe), bądź celem jej ułatwienia (gdy pacjent wprawdzie oddycha samodzielnie, lecz czynność ta jest utrudniona lub ze względu na stan pacjenta nie zaspokaja zapotrzebowania organizmu na tlen).
2001-11-08 zm. wyn. z Dz.U.01.81.877
ROZPORZADZENIE MINISTRA SPRAW WEWNETRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
(Dz. U. z dnia 31 grudnia 1999 r.)
http://free4web.pl/3/2,70797,186495,4891752,0,Thread.html#4905711
http://isip.sejm.gov.pl/servlet/Search?todo=file&id=WDU20061911410&type=3&name=D20061410Lj.pdf
1