Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) - zespół zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych funkcji życiowych, tj. co najmniej krążenia krwi i oddychania. Zasady postępowania: 1. Ocena miejsca zdarzenia pod kątem bezpieczeństwa, 2. Delikatnie potrząsamy poszkodowanego za obydwa ramiona, zadajemy mu pytanie np. "Czy pan/pani mnie słyszy?", 3. Wzywamy pomoc 112 lub 999, 4. Udrażniamy drogi oddechowe przez odchylenie głowy i uniesienie żuchwy, trzymając jedną ręką za czoło, a drugą za żuchwę, 5. Sprawdzamy przez 10 sekund oddechu zmysłami słuchu, dotyku i wzroku. Jeżeli poszkodowany oddycha: - układamy poszkodowanego w pozycji bezpiecznej, - wysyłamy kogoś lub sam udaj się po pomoc gdy jest to sytuacja awaryjna, - regularnie oceniamy oddech poszkodowanego, Jeżeli poszkodowany nieoddycha: - wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej zgodnie z poniższym opisem: uklęknij obok poszkodowanego, - ułóż nadgarstek jednej ręki na środku mostka poszkodowanego, - ułóż nadgarstek drugiej reki na pierwszym, - spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego, - nie uciskaj nadbrzusza ani dolnej części mostka, - pochyl się nad poszkodowanym, - wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka i uciskaj na głębokość 4 - 5 cm, - po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. - powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s), okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam. - po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę, - zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka reki umieszczonej na czole poszkodowanego, - pozostaw usta delikatnie otwarte jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy, - weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza, - wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi; taki oddech ratowniczy jest efektywny, - utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa, - jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych, - następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej, - kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30 : 2, - przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji. Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik powinni oni się zmieniać podczas prowadzenia RKO co 1 - 2 minuty, aby zapobiec zmęczeniu. Należy zminimalizować przerwy w resuscytacji podczas zmian. Kontynuuj resuscytację do czasu gdy: - przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania, - poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać, - ulegniesz wyczerpaniu. Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny (AED) AED) to przenośne, elektroniczne urządzenie potrafiące samodzielnie zdiagnozować zaburzenia rytmu serca, a następnie je zdefibrylować, czyli przepuścić przez serce wiązkę prądu elektrycznego, który wygasi zaburzenie i przywróci prawidłowy, efektywny rytm serca. Zaprojektowane jako proste, łatwe do zastosowania przez każdego z nas powinno być używane, w miarę możliwości, podczas każdego udzielania pierwszej pomocy osobie z nagłym zatrzymaniem krążenia. Wzywanie pomocy: Numery alarmowe 112 lub 999, przekazywanie inf. w odpowiedniej kolejności: I. Określamy najdokładniej jak potrafimy miejsce w którym doszło do zdarzenia. II. Przekazujemy informacje o tym dlaczego dzwonimy, co się wydarzyło. III. Staramy się określić ile jest osób potrzebujących pomocy i w jakim są stanie. IV. Dane poszkodowanego Przekazujemy dyspozytorowi czy osobą poszkodowaną jest dorosły czy dziecko, kobieta czy mężczyzna. Jeśli jest to możliwe podajemy jego wiek, imię i nazwisko. V. Dane wzywającego Na samym końcu, po przekazaniu wszystkich powyższych informacji, podajemy nasze imię i nazwisko, i numer telefonu spod którego dzwonimy. Kilka uwag słuchajmy tego, co mówi dyspozytor, ponieważ może on nam zadawać pytania, Nigdy nie kończymy rozmowy jako pierwsi, dyspozytor po potwierdzeniu przyjęcia wezwania pierwszy odkłada słuchawkę!