1. W grach i zabawach – grach sportowych:

- nie dopuszczać do brutalnej gry, niepoprawnych usuwać z gry;

- nie pozwalać na zwycięstwo za wszelką cenę;

podczas sędziowania ściśle przestrzegać prawideł gry, nie pozwalać na najdrobniejsze przekroczenia przepisów;

- przed każdą grą sprawdzać przydatność boiska do gry, urządzeń, przyborów sportowych i ubioru grających;

- poziom grających winien być wyrównany pod względem sprawności fizycznej i techniki gry;

- do gry właściwej można dopuszczać jedynie młodzież zdrową, sprawną i znającą przepisy gry;

- specjalną uwagę należy zwrócić na koszykówkę (m.in. przepisową odległość od ściany tablic) oraz piłkę nożną, które to gry przysparzają najwięcej wypadków, wskutek brutalnej gry objawiającej się podkładaniem nóg, zderzeniem, popychaniem, kopaniem, trącaniem przeciwnika, następowaniem na nogę itp.

2. W lekkoatletyce:

- bieżnia, skocznia, rzutnia powinny mieć przepisowe wymiary i urządzenia, jak również rozmieszczenie, aby ćwiczący wzajemnie sobie nie przeszkadzali;

- przybory do lekkoatletyki, jak kule, oszczepy, dyski, stojaki, poprzeczki, kolce, muszą mieć przepisowe dla danego wieku wymiary i nie mogą być uszkodzone;

- ustawienie młodzieży do ćwiczeń, a szczególnie do rzutów, musi być dokładnie przez nauczyciela przemyślane, aby dawało pełną gwarancję bezpieczeństwa. Linie rzutów powinny wyznaczone kredą, odstępy wytyczone chorągiewkami. Szczególnie czujnym o ostrożnym musi być nauczyciel przy ćwiczeniach rzutów (oszczep, kula, dysk);

- sposób obchodzenia się z przyborami, jak również ich używanie muszą być przez nauczyciela szczegółowo omówione i pokazane;

- na boisku nie może znajdować się inna klasa lub przebywająca tam w innym celu młodzież;

- uczniowie wykonują ćwiczenia pod ścisłą kontrolą nauczyciela i tylko na jego rozkaz lub sygnał;

3. W gimnastyce:

- w czasie przerw i nieobecności nauczyciela sala gimnastyczna winna być zamknięta na klucz. Do sali wprowadza i wyprowadza młodzież tylko ten nauczyciel, który ma lekcje.

- w sali i w szatni należy utrzymywać zawsze wzorowy porządek;

- wszelkiego rodzaju uchwyty (lin, kółek, krat, drabinek itp.) winny być 1-2 razy do roku kontrolowane (czy nie są uszkodzone lub rozluźnione). To samo dotycz ciężkich przedmiotów gimnastycznych.

- uszkodzone przyrządy należy usuwać z sali, ewentualnie zabezpieczyć aż do naprawy. Uszkodzonych przyrządów nie wolno używać nawet przy najprostszych ćwiczeniach (np. podartych materaców, złamanych czy zniszczonych skrzyń, równoważni itp.).

- należy młodzież nauczyć przenoszenia przyrządów oraz wymagać od niej umiejętnego obchodzenia się z przyrządami i przyborami do gimnastyki;

- przyrządy ruchome należy tak ustawić do ćwiczeń, aby nie doszło do wypadku, np. kozioł, skrzynie i inne przyrządy należy ustawić jeśli mamy wykonać na przykład skok kuczny, tak aby było miejsce do rozbiegu, zaś za materacem należy przewidzieć 5-6 metrową przestrzeń wolną od ściany lub innej stałej przeszkody;

4. W łyżwiarstwie:

- przy prowadzeniu zajęć na lodzie nauczyciel musi mieć gwarancję, że lód nie załamie się, a jego powierzchnia jest cała i gładka;

- dzieci winny być odpowiednio ubrane i zabezpieczone przed odmrożeniem (nóg, rąk, nosa, uszu i policzków);

- łyżwy powinny być w dobrym stanie i silnie przytwierdzone do butów;

- należy oswoić dzieci z łyżwami, lodem, utrzymywaniem równowagi i umiejętnością padania (siadanie na lodzie);

- należy pamiętać o najczęściej spotykanych wypadkach na lodzie i w jakich okolicznościach zdarzają się, im przeciwdziałać, np. usztywnienie nóg, przechylanie tułowia do tyłu, krzyżowanie łyżew, nieprzestrzeganie jednokierunkowego ruchu, zbyt szybka jazda, źle przymocowane łyżwy, brak dyscypliny, popychanie się, podkładanie nóg itp.;

- nauczyciel musi brać pod uwagę temperaturę powietrza, pogodę, wiatr i odpowiednio dozować czas ćwiczeń, jak również ich rodzaj – należy pamiętać nie tylko o hartowaniu młodzieży – ale również o tym, aby jej nie przeziębić .

5. W zabawach, grach, atletyce terenowej:

- nauczyciel powinien znać dokładnie teren i jego układ, w którym będzie przeprowadzał ćwiczenia;

- wiedzieć, że podkład terenu jest zawsze korzystniejszy jeśli jest miękki, elastyczny, nie ma w nim niewidocznych dołów, ostrych kamieni, wystających z drzew suchych gałęzi itp.;

- pamiętać o tym, że naturalne przeszkody jak: rowy, potoki, skarpy, drzewa, do wspinań, zwisów, ćwiczeń równoważnych mogą zastąpić częściowo przyrząd gimnastyczny;

- prowadzić sam od początku do końca całe zajęcia, pokazywać sposób pokonywania danej przeszkody, ochraniać przy poszczególnych ćwiczeniach wszystkich ćwiczących;

- zabierać na każde ćwiczenia terenowe apteczkę podręczną.