AKADEMIA
GÓRNICZO - HUTNICZA
WYDZIAŁ WIERTNICTWA, NAFTY I GAZU
Sprawdzanie technicznych własności gazomierzy miechowych
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z budową i zasadą działania laboratoryjnych gazomierzy bębnowych, metodyką przeprowadzania pomiarów za pomocą tych przyrządów oraz sposobem wyznaczania błędów wskazań użytkowych gazomierzy miechowych.
2. Budowa i zasada działania gazomierzy miechowych (komorowych)
Działanie gazomierza miechowego jest podobne do działania maszyny parowej, lecz zamiast cylindra i tłoka gazomierze te mają miechy - szczelne przepony ruchome z nieruchomymi brzegami. Przepony są przeważnie skórzane. Gazomierz w zasadzie jest tak zbudowany, że nie przepuszcza gazu nieprzeliczonego. Gaz porusza przed sobą miechy, które wydymają się kolejno raz w jedną, raz w drugą stronę (podwójne działanie) zależnie od połączenia jednej strony z wlotem (źródłem gazu), a drugiej strony z wylotem. Zmianę kierunków ruchu miechów osiąga się za pomocą rozrządu suwakowego lub zaworowego. Suwaki lub zawory są poruszane przez sam silnik jak w maszynie parowej, zależnie od fazy, czyli okresowego położenia. Silnik miechowy biegnie prawie nieobciążony, napędza tylko liczydło - mechanizm, który samoczynnie sumuje liczbę obrotów silnika miechowego i wskutek dobranej skali wskazuje ilość przepływającego gazu z reguły w jednostkach objętości (w stanie roboczym).
Gazomierze te w zależności od ilości miechów dzieli się na: jednomiechowe i dwumiechowe.
Najczęściej spotykany obecnie gazomierz miechowy wykonany jest z czterech głównych elementów:
– Jednostki pomiarowej składającej się z: 4 komór pomiarowych, 2 zaworów suwakowych, przewodu wyjściowego,
– Stalowej obudowy, do której przytwierdzony jest jeden lub dwa króćce,
– Sprzęgła magnetycznego lub sprzęgła dławicowego przekazującego ruch jednostki
pomiarowej na liczydło,
– Liczydła wskazującego zużycie gazu.
3.Błąd wskazań gazomierza miechowego
Błąd wskazań gazomierza „e” zdefiniowany jest wzorem:
$$e = \frac{V_{g} - V_{p}}{V_{p}}*100\%$$
gdzie: Vg - wartość objętości wskazanej przez gazomierz (badany), Vp - wartość poprawna objętości (wskazana przez gazomierz wzorcowy).
Błąd wskazań wyznacza się przy przepływie powietrza o masie właściwej 1,2 [kg/m3]. Warunki klimatyzacji (temperatura 20±0,5oC, wilgotność względna 50±5%) pomieszczeń do badania i legalizacji gazomierzy dobiera się tak, aby dla średnich ciśnień atmosferycznych powietrze miało zbliżoną masę właściwą do wymaganej. Tak określa się warunki odniesienia, to jest zakres temperatury, wilgotności względnej i/lub ciśnienia odniesienia przewidziane do badanie wzajemnego porównania wyników pomiarów gazomierza lub jego przelicznika. Normalne warunki użytkowania określają warunki , które powinny być przestrzegane w celu poprawnego stosowania gazomierza. Uwzględniają one budowę, wykonanie i przeznaczenie. Warunki odniesienia oraz użytkowania odnoszą się do wielkości wpływu. Krzywa błędu wskazań gazomierza e = f(Q /Qmax ) lub e = f(Q) jest wykresem błędu wskazań w funkcji obciążenia względnego max Q /Q lub obciążenia Q i jest lustrzanym odbiciem krzywej objętości cyklicznej gazomierza. Początkową krzywą błędu wskazań wyznacza się przez wykonanie co najmniej sześciu pomiarów błędu wskazań przy siedmiu ustalonych obciążeniach. Jeżeli w badaniach wyznacza się objętość cykliczną, to dodatkowo wyznacza się błąd wskazań przy obciążeniu nominalnym n Q . Błąd wskazań jest wartością średnią z co najmniej sześciu wartości zaobserwowanych błędu wskazań pomierzonych trzy razy ze wzrastającymi i trzy razy z malejącymi obciążeniami. Przy przeliczaniu objętości zmierzonej przez gazomierz kontrolny na warunki normalne korzystamy z następujących zależności:
$$V_{n} = \frac{V_{p}*\ (b\ + \ p\ - \ p_{p}\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ t)\ *\ 101,32}$$
gdzie: V – objętość gazu odczytana z tarczy gazomierza [dm3],
Vn – objętość gazu w warunkach normalnych [dm3],
b – średnie ciśnienie barometryczne w czasie pomiaru [kPa],
p – średnie ciśnienie gazu w gazomierzu [kPa], obliczone wg wzoru
$$p = \frac{h_{1} + h_{2} + h_{3}}{n}*9,81*10^{- 3}$$
h1, h2, h3 – wskazania manometru w gazomierzu odczytane w poszczególnych
odstępach czasu [mmH2O],
n – liczba odczytów,
pp – prężność pary wodnej w temperaturze t [kPa] – tabela 1.
t – średnia temperatura gazu w gazomierzu C, obliczona podobnie jak ciśnienie p.
Podobnie przeliczamy objętość gazu, która przepłynęła przez gazomierz miechowy (badany), pomijamy jednak ciśnienie pp. Z obliczonych wyników dla sześciu pomiarów wykreślamy krzywą błędu wskazań gazomierza e = f(Q).
4. OBLICZENIA.
- gazomierz kontrolny
1. V1 = 21, 539 − 21, 529 = 0.010m3
2. V2 = 21, 561 − 21, 539 = 0,022 m3
3. V3= 21, 589 − 21, 561 = 0.028 m3
- gazomierz badany
1. V1=11869, 182 − 11869, 172 = 0,010 m3
2. V2=11869, 204 − 11869, 182 = 0,022 m3
3. V3=11869, 233 − 11869, 204 = 0,029 m3
4.2. Średnie ciśnienie gazu w gazomierzu
h1 = 0, 8mbar = 8, 158 mmH2O
h2 = 2, 5mbar = 0, 0254936 = 25, 494 mmH2O
h3 = 4, 1mbar = 41, 809 mmH2O
$p = \frac{8,158 + 25,494 + 41,809}{3}*9,81*10^{- 3}$
p = 0, 246kPa
4.3. Średnia temperatura gazu w gazomierzu
$$t = \frac{22,5 + 22,5 + 22,5}{3} = 22,5\ $$
4.4. Objętość gazu jaka przepłynęła przez gazomierz kontrolny przeliczona na warunki normalne Vp
$$V_{p_{n}} = \frac{V_{p}*\ (b\ + \ p\ - \ p_{p}\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ t)\ *\ 101,32}$$
b = 98,6 kPa
p = 0,246 kPa
pp = 2,720 kPa
t = 22,5 ⁰C
$$V_{p_{1}} = \frac{10*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{= 8,76\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}\mathbf{\ }$$
$$V_{p_{2}} = \frac{22*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{=}\mathbf{19}\mathbf{,}\mathbf{28}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}$$
$$V_{p_{3}} = \frac{28*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{=}\mathbf{24}\mathbf{,}\mathbf{54}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}$$
V1=10 dm3 | Vp1=8,76 dm3 | Vp1=0,00876 m3n |
---|---|---|
V2=22 dm3 | Vp2=19,28 dm3 | Vp2=0,01928 m3n |
V3=28 dm3 | Vp3=24,54 dm3 | Vp3=0,02454 m3n |
4.5. Objętość gazu jaka przepłynęła przez gazomierz badany przeliczona na warunki normalne Vg
$$V_{g_{1}} = \frac{10*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{= 8,76\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}\mathbf{\ }$$
$$V_{g_{2}} = \frac{22*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{=}\mathbf{19}\mathbf{,}\mathbf{28}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}$$
$$V_{g_{3}} = \frac{28*\ (98,6\ + \ 0,246\ - \ 2,720\ )\ *\ 273,15}{(273,15\ + \ 22,5)\ *\ 101,32}\mathbf{=}\mathbf{25}\mathbf{,}\mathbf{41}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}$$
V1=10 dm3 | Vg1=8,76 dm3 | Vg1=0,00876 m3n |
---|---|---|
V2=22 dm3 | Vg2=19,28 dm3 | Vg2=0,01928 m3n |
V3=29 dm3 | Vg3=25,41 dm3 | Vg3=0,02541 m3n |
4.6. Objętościowe natężenie przepływu gazu w gazomierzu kontrolnym. Q
$$Q = \frac{V_{p}}{S}$$
s= 360s
$$Q_{1} = \frac{0,00876}{360} = \mathbf{2}\mathbf{,}\mathbf{433}\mathbf{*}\mathbf{10}^{\mathbf{-}\mathbf{5}}$$
$$Q_{2} = \frac{0,01928}{360} = \mathbf{5}\mathbf{,}\mathbf{335}\mathbf{*}\mathbf{10}^{\mathbf{-}\mathbf{5}}$$
$$Q_{3} = \frac{0,02541}{360} = \mathbf{6}\mathbf{,}\mathbf{82}\mathbf{*}\mathbf{10}^{\mathbf{-}\mathbf{5}}$$
4.7. Błąd wskazań gazomierza
$$e = \frac{V_{g} - V_{p}}{V_{p}}*100\%$$
$$e_{1} = \frac{0,00876 - 0,00876}{0,00876}*100\%$$
$$e_{2} = \frac{0,01928 - 0,01928}{0,01928}*100$$
$$e_{3} = \frac{0,02541 - 0,02454}{0,02454}*100\%$$
e1=0% | e2=0% | e3=3,55% |
---|
Zestawienie wyników pomiaru.
Pomiar, nr | 1 | 2 | 3 |
---|---|---|---|
Początkowy stan licznika gazomierza kontrolnego laboratoryjnego – [m3] |
21,529 | 21,539 | 21,561 |
Początkowy stan licznika gazomierza badanego miechowego – [m3] | 11869,172 | 11869,182 | 11869,204 |
Końcowy stan licznika gazomierza kontrolnego laboratoryjnego - [m3] | 21,539 | 21,561 | 21,589 |
Końcowy stan licznika gazomierza badanego miechowego - [m3] | 11869,182 | 11869,204 | 11869,233 |
Czas przepływu przez gazomierz kontrolny objętości gazu - [s] | 360 | 360 | 360 |
Nadciśnienie gazu w gazomierzu kontrolnym p - [mbar] | 0,8 | 2,5 | 4,1 |
Temperatura wody w gazomierzu kontrolnym - tw [] | 22,5 | 22,5 | 22,5 |
Temperatura gazu w gazomierzu kontrolnym - t [] | 22,5 | 22,5 | 22,5 |
Objętość gazu jaka przepłynęła przez gazomierz kontrolny przeliczona na warunki normalne Vp [m3n] | Vp1 = 0, 00876 |
Vp2 = 0, 01928 |
Vp3 = 0, 02454 |
Objętość gazu jaka przepłynęła przez gazomierz badany przeliczona na warunki normalne Vg [m3n] | Vg1 = 0, 00876 |
Vg2 = 0, 01928 |
Vg3 = 0, 02541 |
Objętościowe natężenie przepływu gazu w gazomierzu kontrolnym Q [m3n/s] | Q1=2,433*10-5 | Q2=5,355*10-5 | Q3=6,82*10-5 |
Błąd wskazań gazomierza badanego miechowego - [%] | e1=0% | e2=0% | e3=3,55% |
5. Wnioski.
W ćwiczeniu mieliśmy za okazję zapoznać się z budową i zasadą działania laboratoryjnych gazomierzy bębnowych, metodyką przeprowadzania pomiarów za pomocą tych przyrządów oraz sposobem wyznaczania błędów wskazań użytkowych gazomierzy miechowych. W przypadku pomiarów nr.1 i nr.2 błąd wyniósł 0%, może być to spowodowane np. niedokładnym odczytaniem stanu licznika