Odmiana czasownika w czasie teraźniejszym - zasady

Czasownik - odmiana czasowników francuskich w czasie teraźniejszym.


Czasu teraźniejszego używamy (tak jak w języku polskim) mówiąc o czynnościach, które mają miejsce w chwili obecnej.
Czasowniki francuskie podlegają odmianie przez osoby oraz liczby. Istnieje kilka ogólnych zasad dotyczących odmiany czasowników w czasie teraźniejszym.

Czasowniki I grupy, zakończone w bezokoliczniku na -er, na przykład aimer (kochać), przybierają następujące końcówki:

aimer (kochać, lubić)
j'aime
tu aimes
il aime
elle aime

nous aimons
vous aimez
ils aiment
elles aiment


Czasowniki II grupy, zakończone w bezokoliczniku na -ir, na przykład finir (kończyć), przybierają następujące końcówki:

finir (kończyć)
je finis
tu finis
il finit
elle finit

nous finissons
vous finissez
ils finissent
elles finissent


Czasowniki III grupy, zakończone w bezokoliczniku na -re, na przykład répondre (odpowiadać), lub -ir, na przykład ouvrir (otwierać), przybierają następujące końcówki:

répondre (odpowiadać)
je réponds
tu réponds
il répond
elle répond

nous répondons
vous répondez
ils répondent
elles répondent

ouvrir (otwierać)
j’ouvre
tu ouvres
il ouvre
elle ouvre

nous ouvrons
vous ouvrez
ils ouvrent
elles ouvrent


Bardzo wiele czasowników wykazuje jednak większe lub mniejsze nieregularności w odmianie, na przykład czasowniki être (być) i avoir (mieć) są całkowicie nieregularne.