Dwanaście Koncepcji dla Służb Światowych
Jak Bill W. wyjaśniał duchowe zasady, które spajają strukturę AA i to, jak jej części współpracują ze sobą.
Jest to broszura na temat Koncepcji. NIE są to same Koncepcje. Znajdują się one w książce Poradnik Służb AA/Dwanaście Koncepcji dla Służb Światowych i powinny zostać przeczytane przez każdego „zaufanego sługę”. * 1)
Kiedy AA rozwijało się, zaczynało się od grup – najpierw było ich zaledwie kilka, później setki, a jeszcze później tysiące. Bardzo szybko powołano Fundację Alkoholików, później przemianowaną na Radę Służb Ogólnych*2), aby dbała o nasze interesy. Wraz ze śmiercią Dr Boba i pogodzeniem się Billa z własną śmiertelnością, Konferencja Służb Ogólnych*3) przejęła przywództwo, które wcześniej sprawowali współzałożyciele. W międzyczasie, niewielka działalność wydawnicza i biuro służb rozrosły się i zwiększyło się ich znaczenie dla Wspólnoty; zaczęto także wydawać miesięcznik The AA Grapevine.
Co takiego miały robić poszczególne ogniwa? Nic dziwnego, że panowało zamieszanie! Jakie były ich powiązania? Kto miał przewodzić? Jaki był zakres ich odpowiedzialności
[koniec lewej kolumny; obrazek podpisany słowami: Przyjrzyjmy się, jak to działa
[początek prawej kolumny; nad kolumną pod obrazkiem tekst: DUCHOWY FUNDAMENT
– a jakie posiadały uprawnienia? Sam Bill W. czasami brał udział w przepychankach, które miały miejsce i dlatego widział potrzebę „przelania na papier” swoich koncepcji wyjaśniających po co te całe struktury, powiązania między nimi, nauki płynące z doświadczeń i, przede wszystkim, zasady duchowe.
Tak, jak Bill je zapisał, Dwanaście Koncepcji są kompilacją: Koncepcje od III do V, IX i XII zajmują się zasadami duchowymi; pozostałe, chociaż zawierają duchowy podtekst, są poświęcone opisaniu relacji pomiędzy różnymi służbami i temu, jak one ze sobą współpracują.
Treść niniejszej broszury to ilustrowany wstęp do Dwunastu Koncepcji. Jeżeli poszukujesz odpowiedzi lub wskazówki, przejdź do samych Koncepcji (esejów Billa).
W całej broszurze, sformułowania zaczerpnięte z samych Dwunastu Koncepcji (niekiedy przeredagowane dla jasności) są ujęte w cudzysłów; reszta tekstu to opis albo wyjaśnienia.
Koniec strony 1
Koncepcja I Najwyższe uprawnienia dla służb światowych AA powinny zawsze mieć oparcie w sumieniu zbiorowym całej naszej Wspólnoty, wobec którego służby ponoszą ostateczną odpowiedzialność. |
|---|
Anonimowi Alkoholicy zostali nazwani organizacją o odwróconej strukturze, ponieważ „najwyższe uprawnienia i ostateczna odpowiedzialność… za służby światowe” należą do grup – raczej niż do powierników Rady Służb Ogólnych, czy Biura Służb Ogólnych*4) (GSO) w Nowym Jorku.
W Koncepcji I, Bill przedstawia, jak do tego doszło. Pierwszym krokiem w 1938r. było „utworzenie powiernictwa”, które najpierw nosiło nazwę Fundacja Alkoholików, a w 1954r. zostało przemianowane na Radę Służb Ogólnych. Dlaczego? Aby realizować zadania, których grupy nie mogły realizować samodzielnie, np. jednolita literatura, jednolita informacja publiczna o AA, pomaganie w zakładaniu nowych grup, dzielenie się z nimi doświadczeniem istniejących grup, odpowiadanie na prośby o pomoc, wydawanie pisma krajowego, i niesienie posłania w innych językach i do innych krajów. Do realizacji tych zadań powołano Biuro Służb pod patronatem Rady. Zarówno Rada, jak i Biuro, zwracały się do współzałożycieli, Billa i dr Boba, o przywództwo w sprawach kreowania polityki.
W momencie największego rozwoju wczesnego AA, Doktor Bob śmiertelnie zachorował i Bill zadawał pytanie: „Kiedy Bob i ja odejdziemy, kto wówczas będzie doradzał powiernikom i Biuru?” Odpowiedzi, zdaniem Billa, należało szukać w zbiorowym sumieniu grup AA. Ale w jaki sposób autonomiczne, szeroko rozrzucone grupy mogłyby realizować taką odpowiedzialność?
[koniec lewej kolumny; obrazek, nad obrazkiem po lewej: Widzisz, jest do góry nogami!
A po prawej: Świat tego nigdy nie zrozumie!]
[początek prawej kolumny]
Pomimo wielkiego oporu ze strony powierników i członków AA zadowolonych ze status quo, Billowi udało się „sprzedać” pomysł zwołania Konferencji Służb Ogólnych AA (por. Koncepcja II), i jedenaście lat później Bill mógł ogłosić: „Rezultaty Konferencji przekroczyły nasze najwyższe oczekiwania.” Ta Koncepcja jest osadzona w Tradycji Drugiej, która mówi:
„Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się On wyrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą.”
Zasady Tradycji Drugiej są krystalicznie jasne zdaniem Billa: „To grupy AA mają posiadać najwyższe uprawnienia; ich przywódcom mają być powierzone jedynie określone zadania.” Świat zewnętrzny nie potrafi wyobrazić sobie organizacji kierowanej w taki sposób, ale Bill nazywa ją „uduchowioną społecznością, charakteryzującą się na tyle dużą świadomością, odpowiedzialnością i miłością do bliźniego i do Boga, by zapewnić to, że demokratyczne zasady w naszych służbach światowych będą działały …”
Koniec strony 2
STRUKTURA KONFERENCJI (USA i KANADA)
Od góry: THE GROUPS – Grupy AA
DISTRICTS – Intergrupy
AREAS – Regiony
GENERAL SERVICE CONFERENCE – Konferencja Służb Ogólnych
GENERAL SERVICE BOARD – Rada Służb Ogólnych
Spółka Służby Światowe AA A.A. W.S.*5) Spółka AA Grapevine – A.A. Grapevine *5)
AA
Koniec strony 3
Koncepcja II Kiedy w 1955 roku grupy AA zatwierdziły stałą Kartę Konferencji Służb Ogólnych, przekazały jej w ten sposób pełne upoważnienie do prowadzenia naszych służb światowych, powierzając jednocześnie Konferencji rolę aktywnego głosu i skutecznie działającego sumienia całej naszej społeczności we wszystkich sprawach, z wyjątkiem prawa do dokonywania jakichkolwiek zmian w Dwunastu Tradycjach lub w artykule 12. Karty Konferencji.*6) |
|---|
Koncepcja I ustanawia „ostateczną odpowiedzialność i najwyższe uprawnienia” grup AA; ale, w praktyce, w jaki sposób mają one kierować sprawami służb AA? Poprzez przekazanie, jak stwierdza Koncepcja II.
Bill i Bob, obdarzeni zaufaniem przez pierwsze grupy do opracowania programu i upowszechnienia posłania, znaleźli sobie do pomocy przyjaciół niealkoholików. Ustanowili powiernictwo i przekazali mu odpowiedzialność za finanse, Wielką Księgę i pozostałą literaturę, informację publiczną, biuro służb i pismo AA Grapevine. Ponieważ powiernicy ciągle zwracali się do współzałożycieli po radę i wskazówki, grupy nadal uważały ich za odpowiedzialnych; było więc oczywiste, że przywództwo powinno zostać przeniesione na
Koniec strony 4
grupy AA jako całość. Ale jeżeli grupy miały realizować swój główny cel, musiały przekazać swoją przywódczą rolę Konferencji Służb Ogólnych. I robią to wybierając mandatariusza w każdej grupie. Ci mandatariusze spotykają się regularnie na konferencjach regionalnych i co dwa lata wybierają spośród siebie delegata. Każdego roku w kwietniu, delegaci 93 Regionów w USA i Kanadzie spotykają się na sześć dni z powiernikami Rady Służb Ogólnych, personelem Biura Służb Ogólnych i pisma AA Grapevine oraz innymi pracownikami służb. Dzięki temu, Konferencja Służb Ogólnych AA jest „aktywnym głosem i skutecznie działającym sumieniem całej naszej Wspólnoty w sprawach światowych.”
Po prawej nad tekstem: Grupy muszą przekazywać uprawnienia.
W przeciwnym razie, nic nie zostałoby zrobione!
Koniec strony 5
Koncepcja III Jako zwyczajowy sposób tworzenia i utrzymywania jednoznacznie określonych relacji roboczych pomiędzy grupami AA, Konferencją, Radą Służb Ogólnych AA oraz spółkami pomocniczymi, personelem, komitetami i osobami zarządzającymi, w celu zapewnienia skutecznego przewodzenia, proponuje się przyznanie każdemu z tych elementów służb światowych AA tradycyjnego „Prawa do decyzji”. |
|---|
Pod spodem: Prawo do decyzji
Poniżej po kolei: Sprawy wpływające
Sprawy załatwione
Zabrać na komisję
Zapytać kogoś
Pod obrazkiem: NA WSZYSTKICH POZIOMACH SŁUŻB
Koniec strony 6
Jako przygotowanie do tej Koncepcji, powinniście zapoznać się z Kartą Konferencji i Statutem Rady Służb Ogólnych, które znajdują się w Poradniku Służb AA. Poza specyficznymi wskazówkami zawartymi w tych dokumentach, każdy zaufany sługa i każde ciało AA – na wszystkich poziomach służby – ma prawo „decydować … w jaki sposób będzie interpretować i stosować swoje uprawnienia i odpowiedzialność do każdego przypadku czy sytuacji zgodnie z potrzebą.” Oznacza to, że mogą „decydować, jakimi sprawami zajmą się sami, jakie kwestie przekażą innym, skonsultują lub poproszą o konkretne wskazówki.” Jest to „kwintesencja ‘Prawa do decyzji.’”
Ale to prawo oznacza także, że Wspólnota musi ufać swoim „zaufanym sługom.” Jeżeli grupy będą instruować swoich mandatariuszy zamiast dać im „Prawo do decyzji”, wtedy konferencja regionalna zostanie sparaliżowana. Jeżeli mandatariusze będą instruować delegatów zamiast dać im „Prawo do decyzji”, wtedy Konferencja Służb Ogólnych zostanie sparaliżowana. Jak zauważa Bill, „nasi delegaci na Konferencję są przede wszystkim sługami AA i powinni … głosować … według swojej oceny i zgodnie z własnym sumieniem.”
[koniec lewej kolumny; obrazek, nad obrazkiem nad prawą kolumną: Kluczem jest wzajemne zaufanie!
[początek prawej kolumny]
Podobnie, gdyby Rada Służb Ogólnych, działając poprzez rady nadzorcze podległych jej spółek „próbowała kierować ” Biurem Służb Ogólnych i AA Grapevine „w każdym szczególe, wówczas … pracownicy szybko ulegliby demoralizacji; sprowadzeni zostaliby do roli spychających na innych swoje obowiązki i do roli marionetek; pozostałby im wybór: zbuntować się i zrezygnować z pracy, albo podporządkować się i zmarnieć.”
Bill przestrzega przed używaniem „Prawa do decyzji” jako wymówki w przypadku nieprzygotowania prawidłowych sprawozdań z podejmowanych działań; czy też przekraczania jasno określonych uprawnień; ani jako pretekstu do unikania konsultacji z osobami, które są upoważnione do udzielania konsultacji przed podjęciem ważnej decyzji. Ale stwierdza:
„Nasz cały program AA opiera się całkowicie na zasadzie wzajemnego zaufania. Ufamy Bogu, ufamy AA i ufamy sobie nawzajem.”
Koniec strony 7
Koncepcja IV Na wszystkich poziomach naszej struktury służb światowych, powinniśmy utrzymywać tradycyjne „Prawo do uczestnictwa”, dzięki któremu każda grupa osób pełniących służbę światową będzie miała prawo głosu, proporcjonalne do ponoszonej przez siebie odpowiedzialności. |
|---|
Na planszy: Proponowane:
Za:
Przeciw:
Koniec strony 8
[lewa kolumna]
Zasada „Prawa do uczestnictwa” jest wbudowana w Konferencję Służb Ogólnych poprzez Kartę Konferencji. Głosującymi członkami są nie tylko delegaci, ale także powiernicy, członkowie rad nadzorczych podległych spółek oraz personel A.A. World Services (tj. GSO) i A.A. Grapevine.
Dokładnie tak samo, w radach nadzorczych tych dwóch spółek, prawo głosu mają nie tylko powiernicy, ale także członkowie rady niebędący powiernikami oraz opłacani kierownicy i członkowie personelu.
Rzecznik Rady Służb Ogólnych wyznacza niebędących powiernikami członków rad nadzorczych do stałych zespołów powierniczych, zgodnie z ich kwalifikacjami, a członkowie personelu służą jako sekretarze tych zespołów. „Nie ma tam żadnych „zwierzchników”, żadnych „podległych” i żadnych „doradców”. Nowi powiernicy w Radzie Służb Ogólnych i nowi członkowie rad nadzorczych AAWS i Grapevine czasami są zaskoczeni widząc, że w spotkaniach Rady uczestniczą opłacani dyrektorzy, członkowie personelu i zewnętrzni księgowi.
[prawa kolumna]
Są oni zapraszani z powodu stosowanego w AA „Prawa do uczestnictwa.” Dzięki temu, powiernicy i członkowie rad nadzorczych „mogą bezpośrednio komunikować się z pracownikami, którzy … czują, że są chciani i potrzebni. Ci pracownicy, chociaż nie głosują, mogą swobodnie uczestniczyć.”
Bill przestrzega przed taką możliwością, że nowi delegaci lub powiernicy spróbują „osłabić, zmodyfikować lub odrzucić” „Prawo do uczestnictwa.” Cytuje argumenty podawane przez delegatów w celu odebrania powiernikom, członkom rad nadzorczych i członkom personelu prawa głosu podczas Konferencji. „Oczywiście,” mówi „nasi powiernicy i pracownicy służb nie są mniej sumienni, kompetentni i mądrzy niż delegaci.”
„Konieczne jest,” kontynuuje „utrzymanie tradycyjnego ‘Prawa do uczestnictwa’ przed wszystkimi zakusami, aby je ograniczyć.”
Na koniec, istnieje duchowa przyczyna „Prawa do uczestnictwa.” Wszyscy pragniemy przynależeć. W AA, nie ma żadnych członków „drugiej kategorii.” Dlatego, „Prawo do uczestnictwa” wzmacnia Tradycję Drugą, mówiącą, że żaden członek nie może mieć „nieuzasadnionej władzy” nad innymi. Lepiej wypełniamy nasze zadania w służbie „kiedy jesteśmy pewni, że przynależymy – kiedy nasze „uczestniczenie” daje nam pewność, że naprawdę jesteśmy „zaufanymi sługami” opisanymi w Tradycji Drugiej.”
Rysunek: Czy personel głosuje?
W AA wszyscy jesteśmy równi.
Koniec strony 9
Koncepcja V Na wszystkich poziomach naszej struktury służb światowych powinno obowiązywać tradycyjne „Prawo do apelacji”, gwarantujące wysłuchanie głosów mniejszości i wnikliwe rozpatrzenie indywidualnych skarg. |
|---|
Nowicjuszy na Konferencji Służb Ogólnych AA często zaskakują wysiłki podejmowane przez prowadzącą osobę, aby zapewnić mniejszości drugą szansę na przedstawienie swoich poglądów. Nawet po obszernej debacie nad daną kwestią, po której następuje osiągnięcie „zasadniczej jednomyślności”, ci, którzy byli przeciwko, są indywidualnie pytani, czy nadal chcą wyrazić głos mniejszości. W rzeczywistości, można przytoczyć liczne przykłady, w których głos mniejszości był tak ważny, że sama Konferencja po nim zmieniła zdanie.
Jest to „Prawo do apelacji” AA w działaniu, i Bill mówi, że ta sama zasada powinna być stosowana podczas naszych spotkań regionalnych, spotkań zespołów powierniczych i rad nadzorczych. Przy kwestiach o ogromnym znaczeniu, mniejszość ma faktyczny obowiązek przedstawienia swoich poglądów.
„Prawo do apelacji” uznaje, że mniejszości często mogą mieć rację; że nawet kiedy się mylą, to i tak odgrywają bardzo cenną rolę, kiedy wymuszają dogłębną debatę nad ważnymi kwestiami. Dobrze słyszany głos mniejszości jest wobec tego naszym głównym zabezpieczeniem przed niedoinformowaną, źle poinformowaną, pochopnie lub w gniewie działającą większością.
„Zaufani słudzy,” według Billa „robią dla grup to, czego grupy nie mogą, albo nie powinny robić samodzielnie.” A egzekwując swoje „Prawo do decyzji” (por. Koncepcję III), zaufani słudzy prawie zawsze stanowią „małą, ale prawdziwie wartościową mniejszość” – czy to jako służby regionalne, czy personel, czy rady nadzorcze spółek, czy nawet jako sama Konferencja Służb Ogólnych. Dlatego, spoczywa na nich obowiązek, aby podczas swoich spotkań zwracali szczególną uwagę na głos mniejszości.
Po prawej stronie napis: Każdy członek głosuje!
Koniec strony 10
Ta Koncepcja przestrzega nas także przed „tyranią mniejszości” i zwraca uwagę na to, że w AA, zwykła większość rzadko kiedy jest wystarczającą podstawą do podjęcia decyzji. Dlatego, zazwyczaj wymagamy co najmniej większości dwóch-trzecich. Jeżeli jej brakuje, lepiej jest odwlec decyzję; lub też w przypadku wyborów zgodnych z „Procedurą Trzeciego Legatu,” „dokonać wyboru z kapelusza.” (Por. Poradnik Służb, Rozdział 1)
„Prawo do apelacji” daje także każdej osobie działającej w strukturze służb, czy na etacie, czy jako woluntariusz, możliwość wystąpienia z wnioskiem o naprawienie doznanej osobistej krzywdy. On albo ona może wnieść swoją skargę bezpośrednio do Rady Służb Ogólnych, bez jakichkolwiek uprzedzeń bądź obaw przed odwetem.
Na górze: Czy mniejszość życzy sobie jeszcze zabrać głos?
Na dole: Petycja:
My, niżej podpisani, mając przekonanie, że będziemy służyć dobru i dobrobytowi grupy, domagamy się…
Koniec strony 11
Koncepcja VI Działając w imieniu AA jako całości, nasza Konferencja Służb Ogólnych ponosi główną odpowiedzialność za prowadzenie służb światowych i – zgodnie z tradycją – ma prawo do podejmowania ostatecznych decyzji dotyczących istotnych kwestii związanych z polityką ogólną i finansami. Konferencja uznaje jednak także, że główna inicjatywa i czynna odpowiedzialność za większość tych spraw powinna spoczywać przede wszystkim na powiernikach działających jako Rada Służb Ogólnych Anonimowych Alkoholików. |
|---|
[lewa kolumna]
Widzieliśmy, że „najwyższe uprawnienia i ostateczna odpowiedzialność” za działania służb AA spoczywa na grupach AA (Koncepcja I), ale ,aby zrealizować tę odpowiedzialność , muszą one przekazać uprawnienia Konferencji (Koncepcja II). Konferencja, z kolei, musi przekazać uprawnienia kierownicze Powiernikom w Radzie Służb Ogólnych. Ponownie, pomocna będzie znajomość zarówno Karty Konferencji, jak i Statutu Rady Służb Ogólnych, aby zrozumieć tę zależność i wolność działania, jaką muszą mieć powiernicy.
Powiernicy ponoszą prawną i praktyczną odpowiedzialność za działanie spółki A.A.World Services, Inc. (która obejmuje wydawnictwa AA, jak również Biuro Służb Ogólnych) i spółki AA Grapevine, Inc. Te spółki mają łączny przepływ gotówki w wysokości milionów dolarów rocznie. Powiernicy ponoszą także odpowiedzialność za działania związane z informacją publiczną AA. Są strażnikami Dwunastu Tradycji. Są odpowiedzialni za niesienie posłania do innych krajów na całym świecie. Są „bankierami” AA, sprawując nadzór nad operacjami finansowymi i inwestując pokaźny Fundusz Rezerwowy AA. (Przeczytaj treść Koncepcji XI, aby uzyskać bardziej szczegółowy opis ich funkcji.)
[koniec lewej kolumny]
[początek prawej kolumny]
Bill zauważa, że chociaż „nasz cel jest zawsze duchowy,” mimo to nasza służba światowa jest „dużym przedsięwzięciem biznesowym.” „Doprawdy,” mówi „nasza cała struktura służb przypomina dużą korporację. Grupy AA są akcjonariuszami, delegaci je reprezentują, tak, jak pełnomocnicy, podczas corocznego zgromadzenia; Powiernicy Rady Służb Ogólnych są faktycznie członkami rad nadzorczej „holdingu’”. A ten holding (Rada Służb Ogólnych) faktycznie posiada i kontroluje dwie „spółki pomocnicze” (AAWS i AA Grapevine), które pełnią … służby.”
„Ta bardzo realistyczna analogia pokazuje …, że tak jak w każdej innej radzie nadzorczej, nasi powiernicy muszą posiadać odpowiednio duży zakres uprawnień, jeżeli mają zarządzać … sprawami Anonimowych Alkoholików.”
Koniec strony 12
Rada Służb Ogólnych
Po prawej na górze: Dwanaście Tradycji Anonimowych Alkoholików
Po prawej na dole: Ktoś musi sprawić, aby rzeczy się działy.
Koniec strony 13
Koncepcja VII Konferencja uznaje, że statut i regulamin Rady Służb Ogólnych są instrumentami prawnymi*7), upoważniającymi powierników do kierowania i prowadzenia wszystkich spraw służb światowych Anonimowych Alkoholików. Uznaje się ponadto, że sama Karta Konferencji nie jest dokumentem prawnym: opiera się ona na sile tradycji, a jej skuteczność zależy od dobrowolnych datków AA. |
|---|
Lewa kolumna, napis po lewej: Wygląda raczej niepewnie!
Po prawej: Delikatna równowaga.
Ta Koncepcja stara się wyjaśnić zależność i „równowagę sił” między Konferencją i Radą Służb Ogólnych. „… może to wyglądać jak zderzenie nieodpartej siły z nieruchomym obiektem.” Z jednej strony, „Rada posiada całkowitą prawną władzę nad funduszami i służbami AA; z drugiej strony, Konferencja Służb Ogólnych AA ma tak wielki wpływ i siłę finansową, że mogłaby przezwyciężyć prawne przywileje Rady.”
„Tak więc, biorąc wszystko pod uwagę, praktyczna siła Konferencji jest większa niż moc prawna Rady. Ta przewaga Konferencji wypływa z samej Karty Konferencji; z faktu, że delegaci wybrani przez grupy zawsze stanowią ponad dwie-trzecie członków Konferencji”; i wreszcie, z tego, że delegaci mają możliwość odcięcia finansowego wsparcia przez grupy. „Teoretycznie, Konferencja jest tylko ciałem doradczym, ale w praktyce, ma wszystkie najwyższe uprawnienia, jakich kiedykolwiek mogłaby potrzebować.”
Konferencja „rekomenduje” – chociaż jej rekomendacje mają moc wytycznych dla rady. Rada wykonuje te zalecenia. Rada posiada prawną moc zawetowania rekomendacji Konferencji – ale w praktyce, nigdy tego nie zrobiła. Jak Bill to taktownie ujmuje, powiernicy „po prostu powstrzymują się przed skorzystaniem z przysługującego im prawa do powiedzenia „Nie", kiedy, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, rozsądniej jest powiedzieć "Tak."
Koniec strony 14
Na górze po lewej stronie: Rada Służb Ogólnych
Po prawej stronie: Konferencja Służb Ogólnych
„Jeżeli … Konferencja będzie mieć na uwadze faktyczne prawa, obowiązki, powinności i status prawny Rady Służb Ogólnych, i jeżeli powiernicy … będą zawsze pamiętać, że Konferencja jest dla służb rzeczywistym posiadaczem najwyższych uprawnień … żadne z tych ciał nie ulegnie poważnej pokusie uczynienia „marionetki” z drugiego … Dzięki temu, poważne sprawy zawsze znajdą swoje rozwiązanie, a ogólną zasadą będzie harmonijna współpraca.”
Koniec strony 15
Koncepcja VIII Powiernicy Rady Służb Ogólnych działają w dwóch głównych sferach: |
|---|
Ta Koncepcja zajmuje się tym, w jaki sposób Rada Służb Ogólnych „wywiązuje się z trudnych obowiązków,” i jej relacjami ze swoimi dwiema spółkami pomocniczymi: A.A. World Services, Inc. i AA Grapevine, Inc.
Dlatego, Rada nie może rozpraszać się czy być obciążana drobiazgami albo niekończącymi się pytaniami, jakie codziennie pojawiają się w trakcie rutynowych działań Biura Służb Ogólnych czy też działań wydawniczych, włącznie z Grapevine’m. „Musi przekazać swoją funkcję kierowniczą radom nadzorczym spółek pomocniczych.”
Koniec strony 16
„Tu, podejście Rady musi sprowadzać się do troskliwej obserwacji … Powiernicy są gwarantami dobrego zarządzania A.A. World Services, Inc. oraz A.A.Grapevine, Inc. poprzez wybieranie członków rad nadzorczych tych ciał służebnych, z których część zawsze musi być powiernikami… Kierownictwo wykonawcze tych służb jest … ulokowane w samych spółkach a nie w Radzie Służb Ogólnych. Każda spółka powinna posiadać własny statut, własny kapitał obrotowy, własne kierownictwo, własnych pracowników, własne biura i wyposażenie.”
Bill wyciąga wnioski z wcześniejszych błędów popełnionych przez Radę Służb Ogólnych, kiedy próbowała bezpośrednio kierować działaniami służb i ciągle przestrzega przed „zbyt dużą koncentracją pieniędzy i uprawnień.”
Napis na górze po lewej stronie: Tak więc, powiernicy nie zajmują się drobiazgami
Po prawej stronie: a inni mogą!
Koniec strony 17
Koncepcja IX Dobrzy przywódcy służb oraz skuteczne i właściwe metody ich wybierania na wszystkich poziomach mają kluczowe znaczenie dla naszych przyszłych działań i bezpieczeństwa. Przewodzenie służbom światowym, pierwotnie sprawowane przez założycieli AA, musi koniecznie być podjęte przez powierników Rady Służb Ogólnych Anonimowych Alkoholików. |
|---|
„Bez względu na to, jak szczegółowo zaprojektujemy naszą strukturę służb, zasady postępowania i wzajemne relacje, bez względu na to, jak dobrze rozdzielimy władzę i zakresy odpowiedzialności, skutki działania naszej struktury nie będą lepsze niż wyniki działania poszczególnych osób, które muszą zarządzać nią i wprawiać ją w ruch. Dobre przywództwo nie może funkcjonować prawidłowo w źle zaprojektowanej strukturze. Słabe przywództwo nie będzie jednak funkcjonować wcale, nawet w najlepszej ze struktur.”
Obowiązująca w AA zasada rotacji powoduje, że wypełnianie naszej struktury służb zdolnymi i chętnymi pracownikami musi być działaniem ciągłym. Podstawą struktury służb – i źródłem naszego przywództwa – jest mandatariusz. Mandatariusz jest przywódcą służb w swojej grupie; nieodzownym ogniwem między grupą i AA jako całością. Razem, mandatariusze są sumieniem grup AA – i razem, w swoich regionach wybierają członków służb regionalnych, delegatów i kandydatów regionu na powiernika. Grupy, które nie wybrały mandatariuszy, powinne być do tego zachęcane. I kiedy mandatariusze spotykają się na spotkaniach konferencjach regionalnych, konieczna jest rozwaga i oddanie. Należy odrzucić na bok osobiste ambicje, zapomnieć o waśniach i kontrowersjach. „Kto ma najlepsze kwalifikacje?”- ta myśl powinna przyświecać wszystkim.
„Żadna społeczność nie może dobrze funkcjonować bez zdolnych przywódców na wszystkich szczeblach – ruch AA nie może tu być wyjątkiem. Na szczęście, nasza Społeczność została pobłogosławiona niewyczerpaną liczbą prawdziwych przywódców – ludzi aktywnych dziś i potencjalnych przywódców jutra, pojawiających się wraz z nowymi pokoleniami zdolnych do działania członków ruchu. Jest wśród nas mnóstwo kobiet i mężczyzn, których poświęcenie, konsekwencja, wizja i szczególne umiejętności sprawiają, że są w stanie poradzić sobie z każdym zadaniem związanym ze służbą. Musimy tylko znaleźć tych ludzi i zaufać im, powierzając im służbę.”
„Przywódcą w służbie AA jest zatem człowiek, który sam jest w stanie przełożyć zasady, plany i politykę na takie zaangażowane i skuteczne działanie, że reszta z nas chce go popierać i pomagać mu w pracy.”
„Dobrzy przywódcy pamiętają, że dobry plan lub pomysł może pochodzić od każdego i zewsząd. Dobry przywódca często więc porzuca swoje własne hołubione plany na rzecz innych, i podaje ich autora.”
Napis po lewej stronie: Kierują nami swoim przykładem. Nie rządzą!
Koniec strony 18
„Dobrzy przywódcy nigdy nie zrzucają odpowiedzialności na innych. Kiedy są pewni, że mają albo mogą otrzymać wystarczające ogólne poparcie, swobodnie podejmują decyzje i wprowadzają je w życie, pod warunkiem oczywiście, że działania takie mieszczą się w ramach przyznanych im uprawnień i odpowiedzialności.”
„Inną cechą kwalifikującą przywódcę jest "dawanie i branie"; zdolność do ustępowania, kiedy odpowiedni kompromis może sprawić, że sprawa posunie się w kierunku wyglądającym na właściwy… Nie możemy jednak zawsze godzić się na kompromis. Od czasu do czasu naprawdę trzeba zająć zdeterminowane stanowisko wobec jakiejś kwestii, dopóki nie zostanie załatwiona.”
„Nasi przywódcy nie prowadzą nas dzięki nominacji – prowadzą nas, dając przykład. Mówimy do nich: „Działajcie dla nas, ale nie rządźcie nami".
Koniec strony 19
Koncepcja X Z każdą służbą w jednakowym stopniu powinny wiązać się odpowiedzialność i uprawnienia, których zakres powinien być zawsze wyraźnie określony na mocy tradycji, za pomocą uchwały, szczegółowego opisu stanowiska lub odpowiednich statutów i regulaminów. |
|---|
[lewa kolumna]
Nasza struktura służb nie może działać skutecznie i harmonijnie, o ile - na każdym poziomie - każdej odpowiedzialności za wykonanie zadania nie będą towarzyszyć odpowiednie uprawnienia. Konieczne jest przekazywanie uprawnień na wszystkich poziomach – oraz to, aby odpowiedzialność i uprawnienia każdej służby były dobrze zdefiniowane i wyraźnie rozumiane.
Jak widzieliśmy (Koncepcja I) „ostateczna odpowiedzialność i najwyższe uprawnienia” spoczywają na grupach AA, które przekazują te uprawnienia Konferencji (Koncepcja II). Konferencja, z kolei, przekazuje Radzie Służb Ogólnych uprawnienia do zarządzania sprawami AA (Koncepcja VI) w jej imieniu. Rada posiada uprawnienia w stosunku do swoich spółek pomocniczych – A.A. World Services, Inc.i A.A. Grapevine, Inc. – ale przekazuje członkom rad nadzorczych tych spółek uprawnienia konieczne do ich prowadzenia. Członkowie rad nadzorczych posiadają uprawnienia w stosunku do kierownictwa spółek, ale przekazują kierownictwu uprawnienia konieczne do wypełnienia administracyjnych obowiązków. I na koniec, kierownictwo przekazuje członkom personelu GSO i Grapevine i innym pracownikom uprawnienia konieczne do wypełnienia przez nich ważnych zadań służbowych.
Napis: Uprawnienia i odpowiedzialność są dobrze zdefiniowane …
AA World Services – Spółka Służby Światowe AA
GSO – Biuro Służb Ogólnych
Koniec strony 20
Od góry zgodnie z ruchem wskazówek zegara:
Grupy AA
(trójkąt) Uprawnienia Służba Odpowiedzialność
Spółka A.A. Grapevine
Rada Nadzorcza Spółki AA Grapevine
Rada Służb Ogólnych
Konferencja Służb Ogólnych
Prawa kolumna:
„Zupełnie oczywiste jest to,” pisze Bill, „że kiedy przekazane uprawnienia funkcjonują właściwie, nie powinno się w nie ciągle ingerować.” W przeciwnym razie, ostrzega „ci, którzy są obarczeni operacyjną odpowiedzialnością, ulegną demoralizacji.” Na przykład, Rada Służb Ogólnych posiada dwie spółki i jej uprawnienia w stosunku do nich są nieograniczone. „Pomimo to, jeżeli sprawy układają się pomyślnie, bardzo ważne jest, aby powiernicy niepotrzebnie im nie przeszkadzali czy też nie uzurpowali sobie wykonawczych uprawnień w tych spółkach.”
„Podsumowując: Zapewnijmy to, że zawsze będzie wystarczająca ilość najwyższych i ostatecznych uprawnień, by możliwa była niezbędna korekta lub reorganizacja; ale zapewnijmy również to, że nasi wszyscy zaufani słudzy będą posiadać jasno określone i odpowiednie uprawnienia, pozwalające na wykonywanie przez nich codziennej pracy i wywiązanie się ze swoich jasno określonych obowiązków.”
Koniec strony 21
Koncepcja XI Powiernicy ponoszą ostateczną odpowiedzialność za zarządzanie służbami światowymi AA, powinni więc zawsze dysponować jak najlepszymi stałymi komitetami, dyrektorami spółek, osobami zarządzającymi, personelem i konsultantami. Kwestie składu komitetów i zarządów, kwalifikacji ich członków, sposobu obejmowania przez nich stanowisk w służbach, systemów rotacji, wzajemnych powiązań oraz szczególnych praw i obowiązków tych osób, a także właściwej podstawy ich wynagradzania należy więc zawsze traktować poważnie. |
|---|
W tej, drugiej co do długości Koncepcji, Bill wyjaśnia bardzo szczegółowo skład, funkcje i powiązania stałych zespołów Rady Służb Ogólnych, rad nadzorczych spółek pomocniczych, Biura Służb Ogólnych i AA Grapevine – w kształcie z 1962r. Ponieważ AA rozrosło się i zmieniło się, dzisiaj wiele z tych opisów byłoby inne a niektóre sprawy, które są opisane, są już nieistotne. Mimo to, pełen tekst jest cenny jako dokument historyczny a wiele zasad nadal ma zastosowanie, jak pokazuje poniższe podsumowanie.
Za strukturą służb, która była omawiana, kryje się inna, wewnętrzna struktura służb, składająca się z niebędących powiernikami członków zespołów powierniczych, niebędących powiernikami członków rad nadzorczych dwóch spółek, kierownictwa i członków personelu. „Członkowie tej grupy,” stwierdza Bill „nie tylko wspierają przywództwo powierników: także dzielą przywództwo z nimi.”
Poniżej znajduje się „kilka zasad … które” mają zastosowanie do spółek A.A. World Services, Inc. i A.A. Grapevine, Inc.:
1. Status pracowników na kierowniczych stanowiskach Żadna służba nie może dobrze funkcjonować, o ile nie ma trwałego i kompetentnego kierownictwa wykonawczego. Zawsze musi być sprawowane przez jedną osobę, wspomaganą przez tylu pomocników, ilu potrzebuje. Taka osoba musi posiadać znaczną swobodę i uprawnienia do wykonania swojej pracy, i nie powinno się jej przeszkadzać, o ile dobrze wykonuje swoją pracę. Nad obrazkiem: Nie możemy mieć dwóch szefów. |
|---|
Koniec strony 22
2. Opłacani pracownicy - jak wynagradzani Każdy opłacany kierownik, członek personelu lub konsultant powinien otrzymywać wynagrodzenie porównywalne z wynagradzaniem za podobne usługi lub zdolności w świecie komercyjnym… Tania pomoc będzie często czuła się niepewnie i nieudolnie. Na dłuższą metę, jest to bardzo kosztowne. Nie jest to ani dobre duchowo, ani dobry interes. Zakładając, że pieniądze na służby będą dostępne, powinniśmy dobrze wynagradzać naszych pracowników. Napis nad obrazkiem: Jaka płaca, taka … |
|---|
Napis nad obrazkiem: Zupełnie jak: Na kogo wypadnie, na tego bęc! 3. Rotacja wśród opłacanych członków personelu W Biurze Służb Ogólnych AA, większość stanowisk członków personelu jest zmieniana co dwa lata. Zakłada się, że każdy zatrudniany pracownik posiada ogólną zdolność, aby wykonywać, lub nauczyć się jak wykonywać, dowolną pracę – oprócz zarządzania biurem. |
|---|
Napis nad obrazkiem: Przypomnij sobie naszego pracownika z Koncepcji IV. Na planszy po prawej stronie: Proponowane: Tak (i kreski) Nie (i kreski) 4. Pełne „Uczestnictwo” opłacanych pracowników jest bardzo ważne Omówiliśmy już konieczność przyznania kluczowym opłacanym pracownikom reprezentacji w głosowaniu w naszych zespołach i radach nadzorczych spółek. Powinni oni posiadać status odpowiedni do ich odpowiedzialności, tak jak jest w przypadku naszych woluntariuszy. |
|---|
Koniec strony 23
Koncepcja XII Ogólne gwarancje Konferencji: we wszystkich swoich poczynaniach, Konferencja Służb Ogólnych powinna kierować się duchem tradycji AA, dbając o to, by sama nigdy nie stała się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa lub władzy. Podstawową zasadą finansową powinno być zapewnienie wystarczających funduszy operacyjnych i rozsądnej rezerwy budżetowej. Żaden z członków Konferencji nie może sprawować nieuzasadnionej władzy nad innymi. Wszystkie ważne decyzje powinny być podejmowane w drodze dyskusji i głosowania, i - jeśli to tylko możliwe –jednomyślnie. Działania Konferencji nigdy nie mogą spowodować pociągnięcia jej członków do odpowiedzialności karnej lub wywołania publicznej polemiki. Chociaż Konferencja pełni służbę na rzecz Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, nigdy nie będzie nią rządziła, i - tak jak Wspólnota, której służy - na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu. |
|---|
Ta Koncepcja składa się z Ogólnych Gwarancji Konferencji Służb Ogólnych. Jej treść jest definitywnie ustalona, tj. chociaż Bill pozostawia otwarte drzwi na wprowadzenie poprawek i zmian w innych Koncepcjach i zauważa, że reszta Karty Konferencji *8) „może zostać z łatwością zmieniona,” te Ogólne Gwarancje – tak, jak Dwanaście Kroków i Dwanaście Tradycji – mogą zostać zmienione jedynie za „pisemną zgodą trzech-czwartych grup AA na świecie.”
Dlaczego?
Ponieważ „Gwarancje te wskazują cechy rozwagi i duchowości, którymi nasza Konferencja Służb Ogólnych zawsze powinna się charakteryzować. … Są to więzi, które mocno spajają Konferencję z ruchem, któremu służy.”
Gwarancje wyrażają także duchowe zasady, które mają również zastosowanie do wszystkich innych służb AA. Przyjrzyjmy się, zatem, po kolei tym zasadom.
Gwarancja Pierwsza: „Konferencja nigdy nie stanie się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa lub władzy.” Tradycja Siódma chroni nas przed gromadzeniem zbyt wielu pieniędzy. Tak długo, jak będziemy odmawiać przyjmowania dotacji z zewnątrz i ograniczać datki poszczególnych członków, „nie staniemy się bogaci w żadnym niebezpiecznym znaczeniu tego słowa.” A jeżeli żyjemy zgodnie z
Koniec lewej kolumny
Tradycją Drugą – gdzie „jedynym i najwyższym autorytetem jest miłujący Bóg” a „nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami; oni nami nie rządzą” – wówczas jesteśmy chronieni przed niebezpieczną władzą.
Gwarancja Druga: „Podstawową zasadą finansową powinno być zapewnienie wystarczających funduszy operacyjnych i rozsądnej rezerwy budżetowej.” Chociaż wielu z nas jako czynni alkoholicy miało szeroki gest, kiedy dochodzi do wspierania „ służb AA gdzieś tam na górze, wielu z nas trochę się ociąga.” W AA koszt utrzymania biura służb jest stosunkowo niski biorą pod uwagę liczbę obsługiwanych grup. Jeżeli jasno pokaże się potrzebę finansowego wsparcia, wówczas datki zaczynają napływać. Powinien być ustalony Fundusz Rezerwowy w wysokości całorocznych kosztów operacyjnych GSO i AA Grapevine. Fundusz Rezerwowy prawie w całości pochodzi z zysku ze sprzedaży literatury AA, który także jest wykorzystywany do pokrycia deficytu między datkami od grup a kosztami niesienia posłania.
Gwarancja Trzecia: „Żaden z członków Konferencji nie może sprawować nieuzasadnionej władzy nad innymi.” Ta zasada jest wcześniej omawiana w Koncepcji IV, ale „jest tak ważna, że uczyniliśmy z niej treść tej Gwarancji” –
Koniec strony 24
AA
[poniżej] GWARANCJE
[obok] Piękne!
Koniec strony 25
„twarde stanowisko przeciw powstaniu nieuzasadnionej władzy w jakimkolwiek punkcie struktury naszej Konferencji.”
Gwarancja Czwarta: „Wszystkie ważne decyzje powinny być podejmowane w drodze dyskusji i głosowania, i - jeśli to tylko możliwe - jednomyślnie.” Ta Gwarancja jest, z jednej strony, zabezpieczeniem przeciw pochopnej lub despotycznej władzy zwykłej większości; a z drugiej strony, dopuszcza prawa i co jest częste, mądrość mniejszości, obojętnie jak nielicznej. Zasada ta ponadto gwarantuje, że wszystkie ważne sprawy, jeżeli tylko pozwala na to czas, zostaną obszernie omówione, i że rozmowy będą trwały tak długo, aż naprawdę zdecydowana większość będzie mogła poprzeć każdą doniosłą decyzję.”
Gwarancja Piąta: „Działania Konferencji nigdy nie mogą spowodować pociągnięcia jej członków do odpowiedzialności karnej lub wywołania publicznej polemiki.” Chociaż praktycznie wszystkie stowarzyszenia i rządy uznają za konieczne stosowanie kar wobec tych członków, którzy dopuszczą się naruszenia ich przekonań, zasad lub praw, z racji swej specyfiki, Anonimowi Alkoholicy uznają, że taka praktyka jest niepotrzebna.
Kiedy my nie trzymamy się zdrowych zasad duchowych, alkohol uciera nam nosa. Nie ma potrzeby stosowania żadnego systemu kar nakładanych przez ludzi. Ta wyjątkowa sytuacja stanowi dla nas wszystkich ogromną zaletę, na której możemy w pełni polegać i której nigdy nie powinniśmy porzucić na rzecz stosowania metod osobistych ataków i kar. Ze wszystkich stowarzyszeń, nasza Wspólnota może sobie najmniej pozwolić na ryzyko uraz i konfliktów, które by powstały, gdybyśmy kiedykolwiek ulegli pokusie wymierzania kar w gniewie.
Dla bardzo zbliżonego powodu, nie możemy i nie powinniśmy wdawać się w publiczne polemiki, nawet w obronie własnej. Nasze doświadczenie pokazało, że – zrządzeniem Opatrzności – AA zostało zwolnione z potrzeby kłócenia się z kimkolwiek, obojętnie jaki byłby powód. Dla naszej jedności i ogólnoświatowej przychylności, jaką cieszy się AA, nie byłoby niczego bardziej niszczącego, niż publiczny spór, obojętnie jak obiecujące mogłyby się wydać bezpośrednie korzyści.
Oto kilka sytuacji, które mogą wymagać rozważenia przez Konferencję:
AA może stać się obiektem „ostrego ataku publicznego lub zostać wystawione na pośmiewisko” – co być może będzie miało „niewielkie lub praktycznie żadne uzasadnienie”. Naszą najlepszą obroną w takich sytuacjach będzie brak jakiejkolwiek obrony – czyli całkowite milczenie na poziomie publicznym. Jeżeli krytyka AA jest częściowo lub całkowicie usprawiedliwiona, warto prywatnie przyznać to krytykującym – wraz z naszymi podziękowaniami.
Publiczne naruszenie Tradycji AA.
Nasi członkowie mogą próbować używać nazwy AA dla prywatnych celów. „Należy unikać, nawet w takich sprawach, agresywnego lub karzącego działania. Prywatnie, możemy poinformować tych, którzy naruszają Tradycje, że postępują niewłaściwie. Jeżeli nadal będą tak postępować, możemy się uciec do innych dostępnych sposobów perswazji. Na dłuższą metę jednak powinniśmy polegać głównie na presji opinii AA i opinii publicznej.”
„Kolejny problem to poważne spory wewnętrzne między nami, które w niepożądany sposób dostają się do wiadomości publicznej.” Ponieważ GSO „nie jest organem policyjnym,” możemy jedynie oferować doświadczenie AA jako źródło informacji.
Gwarancja Szósta: „Chociaż Konferencja pełni służbę na rzecz Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, nigdy nie będzie nią rządziła, i - tak jak Wspólnota, której służy - na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu.”
Tradycje AA przyznają pojedynczemu członkowi i jego grupie wyjątkowe swobody. Prawdopodobnie my, członkowie AA, mamy więcej wolności, niż jakiekolwiek inna wspólnota na świecie. Nie uznajemy tego za cnotę. Wiemy, że musimy się zdecydować na przestrzeganie Dwunastu Kroków i Dwunastu Tradycji AA, gdyż inaczej czeka nas koniec i śmierć.
„Ponieważ tak wielką wagę przywiązujemy do naszych swobód i nie możemy wyobrazić sobie czasu, kiedy trzeba będzie je ograniczyć, w tym miejscu specjalnie nakazujemy naszej Konferencji Służb Ogólnych całkowite powstrzymanie się od wszelkich aktów sprawowania władzy, które mogłyby w dowolny sposób ograniczać wolność członków AA daną im z woli Boga. Oczekujemy zatem, że nasza Konferencja zawsze się będzie starała działać w duchu wzajemnego szacunku i miłości – między wszystkimi członkami.”
„Wolność z woli Boga, aby stawać się na Jego obraz i podobieństwo, będzie zawsze głównym dążeniem Anonimowych Alkoholików. Niech nasza Konferencja Służb Ogólnych zawsze będzie postrzegana jako najważniejszy symbol tej umiłowanej wolności.”
Koniec strony 26
Strona 27 jest cała pusta – do wykorzystania np. na komentarze
1)Mowa tutaj o amerykańskim Poradniku Służb AA („ The A.A. Service Manual combined with Twelve Concepts for World Service”).
Zamieszczone w nim Dwanaście Koncepcji dla Służb Światowych zostały zaaprobowane w 1962 roku przez Konferencję Służb Ogólnych AA USA/Kanady, i mają one – podobnie jak Dwanaście Tradycji AA – trzy formy: 1) część opisową (eseje Billa), 2) formę długą, 3) formę krótką.
We wspomnianym tutaj Poradniku Służb, zamieszczono wszystkie trzy formy Koncepcji AA. Sugestia, że Koncepcje powinny zostać przeczytane przez każdego „zaufanego sługę”, odnosi się przede wszystkim do części opisowej (esejów Billa). W niniejszej broszurze (w ramkach) cytowana jest forma długa Koncepcji AA. We Wspólnocie AA w Polsce formę krótką nazwano – za zgodą „AA World Service, Inc.” – „Dwunastoma Koncepcjami dla służb AA w Polsce”. W tak nazwanych Koncepcjach, nie zmieniając ich istoty, jedynie dostosowano nazewnictwo poszczególnych służb AA do polskich realiów. Uczyniono tak, gdyż mimo iż Bill wielokrotnie podkreślał, że zawarte w Koncepcjach „zasady można oczywiście wykorzystywać z pożytkiem w obrębie całej naszej struktury”, panowało dość powszechne przekonanie, że Koncepcje nie dotyczą polskich służb AA. Ta zaadaptowana forma krótka Koncepcji AA, została zaaprobowana w 2011 roku przez 40. KSK AA w Polsce.
2)Rada Służb Ogólnych – w strukturze Wspólnoty AA w Polsce jej odpowiednikiem jest Rada Powierników Służby Krajowej AA w Polsce.
Jedyna różnica jest taka, że Rada Służb Ogólnych ma osobowość prawną.
3)Konferencja Służb Ogólnych - w strukturze Wspólnoty AA w Polsce jej odpowiednikiem jest Konferencja Służby Krajowej AA w Polsce
4)Biuro Służb Ogólnych (GSO) - w strukturze Wspólnoty AA w Polsce jego odpowiednikiem jest Biuro Służby Krajowej AA w Polsce
5)W Polsce, funkcje spółek AAWS i AA Grapevine realizuje Fundacja Biuro Służby Krajowej AA w Polsce.
Zarówno spółki te, jak i Fundacja BSK AA w Polsce, mają osobowość prawną.
6)Treść Artykułu 12. Karty Konferencji jest tożsama z treścią Dwunastej Koncepcji AA
7)Statut i regulamin Rady Służb Ogólnych są instrumentami prawnymi, dlatego, że jak wspomniano w przypisie nr 2, Rada Służb Ogólnych
w USA/Kanadzie ma osobowość prawną i została zarejestrowana w sądzie. Zgodnie z tamtejszym prawem, obowiązkowi rejestracji
podlegają także Statut i regulamin Rady, stąd ich status dokumentów prawnych. Karta Konferencji Służb Ogólnych, zgodnie z Tradycjami
AA, nie jest i nie może być nigdzie zarejestrowana, i dlatego dla świata zewnętrznego nie ma charakteru instrumentu prawnego.
We Wspólnocie AA w Polsce, osobowość prawną ma Fundacja Biuro Służby Krajowej AA w Polsce, natomiast instrumentami
prawnymi są Statut i regulaminy tej Fundacji. Sama Fundacja, a także jej Statut i regulaminy, są również zarejestrowane w sądzie.
Natomiast Karta Konferencji Służby Krajowej AA w Polsce, zgodnie z zasadami AA, nie jest nigdzie zarejestrowana, i nie ma charakteru
dokumentu prawnego.
8) Jak już wspomniano w przypisie nr 6, rozważana tutaj Koncepcja Dwunasta jest tożsama z, artykułem 12 Karty Konferencji, jest jego
powtórzeniem. Karta Konferencji, która jest nieformalnym porozumieniem pomiędzy Anonimowymi Alkoholikami a powiernikami i
innymi służbami, określa jak powinno wyglądać pełnienie służby AA. Treść Karty może zostać z łatwością zmieniona przez samą
Konferencję, z wyjątkiem właśnie artykułu 12, który stanowi odrębną kategorię. Na zmianę artykułu 12.Karty Konferencji (a zatem i
Koncepcji Dwunastej) wymagana jest pisemna zgoda ¾ wszystkich grup AA na świecie.
Lewa kolumna:
„Jestem odpowiedzialny…
Gdy ktokolwiek, gdziekolwiek potrzebuje pomocy, chcę, aby napotkał wyciągniętą ku niemu pomocną dłoń AA, i za to jestem odpowiedzialny”.
Deklaracja Jedności
To powinniśmy czynić dla przyszłości AA:
Na pierwszym miejscu stawiać nasze wspólne dobro;
Zachowywać jedność naszej wspólnoty,
Gdyż od jedności AA zależy nasze życie
I życie tych, którzy do nas dołączą.
Publikacja aprobowana przez Konferencję Służb Ogólnych AA
Copyright… 1986 Alcoholics Anonymous World Services, Inc.
Mail address: Box 459, Grand Central Station, New York,
NY 10163
30M 8/14 (DG3) P-8
Prawa kolumna:
„Dwanaście Koncepcji dla Służb Światowych.” Że co?
Dwanaście Koncepcji dla Służb Światowych ilustrowane
Koniec strony 28