Resuscytacja a reanimacja- różnice (resuscytacja to przywracanie samoistnego oddechu i krążenia. Reanimacja to samo jak wyżej + przywracanie świadomości).
Dźwięki niedrożności oddechowej:
- na poziomie krtani i wyżej- pianie (stridor wdechowy)
-na poziomie dolnych dróg oddech.- świsty wydechowe
3. Najczęstsza przyczyna stosowania defibrylatora- migotanie komór
4. Najbardziej wrażliwe na niedotlenienie- kora mózgowa i hipokamp (uszkodzenie po 4-6 min)
5. Sercowe przyczyny zatrzymania krążenia:
-bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia, choroba wieńcowa, zawał m. sercowego, zapalenia m. serc., kardiomiopatie, tamponada osierdzia.
Krążeniowe przyczyny:
- wstrząs hipowolemiczny, septyczny, anafilaktyczny, zator tętnicy płucnej.
6. Gdy proces umierania zaczyna sie od zatrzymania krążenia krwi, to w ciągu sekund dochodzi do ustania oddechu. Gdy proces zaczyna się od zatrzymania oddechu to serce działa jeszcze przez kilka minut.
7. Do 6 min się reanimuje, po 6 min tylko resuscytuje.
8. Hipotermię stwierdzamy poniżej 35 stopni Celsjusza.
9. Kobiete ciężarną do resuscytacji układamy na plecy a pod prawy bok wsuwamy zwiniety koc, tak aby leżała bardziej na lewym boku (w innym wypadku uciska na żyłę główną dolną- niebezpieczeństwo dla płodu).
10. Należy unikać zbyt wczesnego stwierdzenia zgodu u osób w hipotermii- mogą jeszcze żyć (hipotermia ochrania mózg).
11. Powikłania resuscytacji- złamanie żeber, mostka, odma lub krwiak opłucnej, uszkodzenie płuc, wątroby lub śledziony, zator tłuszczowy.
12. choroba poresuscytacyjna- zespół zaburzeń ogólnoustrojowych powstałych po NZK w następstwie powikłań oraz współistniejących chorób podstawowych. Zaburzenia: homeostazy, metabolizmu (kwasica, hiperglikemia), elektrolitowe (hiperkaliemia, hipomagnezemia), gospodarki wapniowej, neurohormonalne (zwiększenie kortyzolu, amin katecholowych, beta-endorfin), nadkrzepliwość, zatorowość, zmniejszenie odporności, rozwój zakażeń( zapalenie płuc, sepsa).
13. Ochrona mózgu po NZK:
- farmakoterapia- poprawa perfuzji mózgowej, zmniejszenie obrzęku, poprawa metabolizmu oraz utrzymanie homeostazy wewnątrzczaszkowej i poza.)- mannitol, vit C, furosemid, barbiturany.
- stosowanie hipotermii umiarkowanej (do 34 st.C). Hipotermię należy wdrozyć już na etapie pomocy doraźnej, a nastepnie kontynuować przez 12-24h.
- optymalizacja wentylacji (monitorowanie wymiany gazowej-pulsoksymetria, kapnometria, gazometria), diagnostyka ukł. Odd.- RTG, CTK, wentylacja wspomagana tlenem, głowa kąt 30 st.
14. Rokowania choroby poresuscytacyjnej:
- może nastąpić całkowity powrót do zdrowia z dobrż czynnością OUN,
- nagła śmierć sercowa lub postępujące uszkodzenie mózgu,
- przewlekły stan wegetatywny.
15. O resuscytacji dzieci i dorosłych praktycznie nie piszę bo to wszystkie umiemy- prawda??? (jest w internecie).
16. RURKI- (przyrządowe udrażnianie dróg oddechowych)
* rurka ustno-gardłowa- dobieramy mierząc kąt żuchwy i siekaczy (numery najczęściej stosowane u dorosłych-2,3 i 4). Stosujemy tylko u osób głęboko nieprzytomnych.
* rurka nosowo-gardłowa- u przytomnych, może uratować życie w przypadku szczękościsku czy urazów twarzoczaszki. Przez nos jak sondę, nie mocno! Dobieramy mierząc kąt nosa i płatka usznego (dł. 6, 7). Najpierw próbujemy w prawym nozdrzu, bo z reguły jest większe.
* krtaniowa- LMA- po wypełnieniu mankietu rurkę wysuwa się z ust 1-2 cm,
* krtaniowa PRO SEAL- ulepszony mankiet przystosowany do uzyskania wyższego ciśnienia, drenażu wydzieliny i założenia zgłębnika żołądkowego;
* krtaniowa FLEXIBLE- przewód oddechowy wzmocniony metalową spiralą, bardziej elastyczny niż w klasycznej LMA.
* intubacyjna- LMA FASTRACH- do trudnej intubacji. Rurka dotchawicza może być do niej wprowadzana „na ślepo” lub za pomocą fiberoskopu.
* Combitude- rurka o podwójnym świetle (kanał tchawiczy i przełykowy). Jej budowa umozliwia wentylację niezależnie czy rurka trafi do przełyku czy do tchawicy (wysoki koszt);
To jest bardzo ważne: rurkę intubacyjną u nieprzytomnego stosujemy 10-12 dni (potem zakłada się rurkę tracheostomijną). Powód- ODLEŻYNY w krtani! Rurka intubacyjna facet- 23, kobieta- 21.
Zestaw do intubacji- żel, kleszczyki Magilla, prowadnica, plaster do mocowania rurki, stetoskop, laryngoskop, strzykawka do napełnienia balonika.
Konikopunkcja- nakłucie igłą błony pierścienno-tarczowej. Stosowana gdy nie można pacjenta zaintubować w wyniku urazu twarzy, niedrozności na poziomie krtani wywołaną obrzękiem lub ciałem obcym.
Konikotomia- w to samo miejsce co konikopunkcja wkłada się rurke z balonikiem.