IMMUNOLOGIA – TESTY

1. Limfocyty T nabywają kompetencji immunologicznej w:

1. grasicy (+)

2. śledzionie

3. migdałkach

4. torebce Fabrycjusza

5. węzłach chłonnych

1. Poszczególne subpopulacje limfocytów w badaniach immunologicznych można różnicować poprzez:

1. ekspresję receptorów dla lektyn

2. antygeny różnicowania CD (+)

3. aktywność enzymów

4. aktywność tylko lipoprotein

5. ekspresję receptorów wzrostu

1. Główna zasada rozdziału komórek na gradientach gęstości to:

1. brak różnic pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością i masą izolowanych komórek

2. różnica między gęstością bezwzględną używanego gradientu a masą izolowanych komórek

3. istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością i masą izolowanych komórek (+)

4. istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością izolowanych komórek

5. istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a masą izolowanych komórek

1. Przeciwciał monoklonalne otrzymuje się przez hybrydyzacją somatyczną dwóch komórek z których jadna:

1. produkuje określone antygeny a druga jest komórką szpiczaka

2. uwalnia przeciwciała wyłącznie IgG a druga jest komórką szpiczaka

3. uwalnia przeciwciała wyłącznie IgM a druga jest komórką szpiczaka

4. uwalnia przeciwciała o określonej swoistości a druga jest komórką szpiczaka (+)

5. produkuje określone cytokiny a druga jest komórką szpiczaka

1. Profil wydzielniczy limfocytów T_h1 to przede wszystkim:

1. IL-4, 5, 10, 13 (T_h2)

2. IL-1, 2, IFN-γ,

3. IL-2, 3, 6, 8

4. IL-1, 2, 4, 5

5. IL-2, IFN-γ, TNF-β (+)

1. Antygenowa aktywacja limfocytów CD8⁺:

1. wymaga interakcji z makrofagami produkującymi limfokiny

2. wymaga rozpoznania antygenu prezentowanego w połączeniu z antygenami MHC-I (+)

3. wymaga rozpoznania antygenu prezentowanego w połączeniu z antygenami MHC-II

4. wymaga współudziału dopełniacza

5. wymaga współudziału produktów genów supresorowych

1. Hapten to:

1. antygen pełnowartościowy

2. antygen złożony

3. antygen resztkowy (+)

4. antygen naturalny

5. autoantygen

1. Immunoglobuliny to heterogenna grupa białek surowicy stanowiąca około:

1. 20% białek surowicy (+)

2. 40% białek surowicy

3. mniej niż 0,5% białek surowicy

4. 60% białek surowicy

5. 5% białek surowicy

1. Zasadnicza funkcja komórek NK w odpowiedzi immunologicznej to:

1. zdolność do cytotoksyczności zależnej od przeciwciał (ADCC)

2. zdolność do spontanicznego zabicia komórek nowotworowych i zainfekowanych wirusem (+)

3. zdolność do fagocytozy

4. zdolność do supresji

5. zdolność do prezentacji antygenów limfocytom T

1. Pierwszy etap rozwoju komórek układu limfatycznego obemuje:

1. różnicowanie komórek odpornościowych zależne od kontaktu z antygenem

2. różnicowanie komórek odpornościowych bez kontaktu z antygenem (+)

3. funkcjonalne zróżnicowanie limfocytów B i T

4. różnicowanie receptorów dla antygeny limfocytów T

5. różnicowanie receptorów dla antygeny limfocytów B

1. Najczęściej stosowane znaczniki enzymatyczne w metodach immunohisto(cyto)chemicznych to:

1. oksydaza glukozowa, ferrytyna, peroksydaza chrzanowa

2. peroksydaza chrzanowa, oksydaza glukozowa, lektyna

3. peroksydaza chrzanowa, fosfataza alkaliczna, oksydaza glukozowa (+)

4. peroksydaza chrzanowa, albumina, oksydaza chrzanowa

5. peroksydaza chrzanowa, oksydaza glukozowa, borowodorek sodu

1. W pośredniej reakcji immunofluorescencji w I etapie reakcji:

1. przeciwciało monoklonalne jest połączone z fluorochromem

2. przeciwciało monoklonalne nie jest połączone z fluorochromem (+)

3. przeciwciało monoklonalne jest znakowane enzymem

4. przeciwciało monoklonalne jest sprzężone ze składowymi dopełniacza

5. przeciwciało poliklonalne jest połączone z fluorochromem

1. Metody immunomorflogiczne pozwalają na:

1. uwidocznienie reakcji antygen – przeciwciało w płynach ustrojowych

2. uwidocznienie w tkance miejsca wiązania składników dopełniacza

3. uwidocznienie w tkance miejsca występowania opsonin

4. uwidocznienie reakcji antygen – przeciwciało na poziomie tkanki lub komórki (+)

5. ułatwienie oceny struktury tkanki

1. Przeciwciała monoklonalne są produkowane przez hybrydy powstałe w wyniku fuzji:

1. dwóch plazmocytów

2. dwóch komórek szpiczaka

3. limfocytów B i T z komórkami szpiczaka

4. monocytów z komórkami szpiczaka

5. plazmocytów z komórkami szpiczaka (+)

1. Do stymulatorów proliferacji limfocytów T i B zaliczamy:

1. gronkowcowe białko A

2. mitogen szkarłatki (+)

3. fitohemaglutyniny

4. octan mirystynowy forbolu

5. konkawalinę A

1. Test mieszany hodowli limfocytów (MLR) stosujemy do:

1. oceny fagocytozy

2. oceny stopnia apoptozy

3. oceny cytotoksyczności

4. oceny proliferacji (+)

5. oceny wewnątrzkomórkowego zabijania

1. Testy cytotoksyczne mają zastosowanie z wyjątkiem:

1. badań związanych z typowaniem dawców narządów (+)

2. badań związanych z zagrożeniem odrzucenia przeszczepu u biorcy

3. badań przewlekłych zakażeń grzybiczych

4. badań niektórych chorób autoimmunizacyjnych

5. badań związanych z przebiegiem zakażenia wirusowego

1. Fagocytoza to proces:

1. prezentowania i usuwania drobnoustrojów i obcych substancji z organizmu

2. prezentowania i uwalniania cytokin

3. pochłaniania i usuwania z organizmu drobnoustrojów i substancji obcych (+)

4. tylko pochłaniania drobnoustrojów i obcych substancji

5. tylko usuwania z organizmu drobnoustrojów i obcych substancji

1. Komórki mezenchymalne cechuje obecność filamentów pośrednich głównie:

1. mioglobiny

2. aktyny

3. desminy

4. keratyny

5. wimentyny (+)

1. Wykazanie obecności następujących antygenów: CA19-9, D14, CEA w 90% komórek pochodzących z płyn nowotworowego z jam otrzewnej upoważnia do stwierdzenia że:

1. ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w jajniku

2. ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w płucach

3. ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w przewodzie pokarmowym (+)

4. lokalizacja ogniska pierwotnego nowotworu jest nieznana

5. jest to nowotwór przerzutowy o nieustalonym pochodzeniu

1. Wysokie ponadnormatywne stężenie CEA w surowicy krwi pacjentów nie występuje w raku:

1. piersi

2. prostaty (+)

3. okrężnicy

4. odbytu

5. płuc

1. Specyficzność określonego markera określa się jako wartość odsetkową:

1. pacjentów, u których marker wykazuje wartości przekraczające przyjętą normę

2. pacjentów z nowotworami złośliwymi

3. pacjentów z guzami łagodnymi i zdrowych wolontariuszy, u których marker wykazuje wartości poniżej przyjętej normy tylko u zdrowych wolontariuszy (+)

4. pacjentów z rakiem, u których marker wykazuje wartość przekraczającą normę

1. Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) na jądrach komórek Hep-2 dają wzór fluorescencji:

1. homogenny

2. ziarnisty

3. jąderkowy

4. prawdziwe A i C (+)

5. wszystkie prawdziwe

1. Wskaż nieodpowiednią parę: choroba autoimmunizacyjna – antygen:

1. stwardnienie rozsiane – białka otoczki mielinowej

2. choroba Gravesa – Basedowa – receptor dla hormonu wzrostu (+)

3. choroba Hashimoto – tyreoglobulina R

4. cukrzyca insulino-zależna – komórki P wysp trzustkowych

5. nużliwość mięśni – receptor dla acetylocholiny

1.Co to jest hapten – antygen resztkowy, niepełnowartościowy
2.Metoda PCR – reakcja łańcuchowa polimerazy
3.Co blokuje peroksydazę chrzanową – kwas nadjodowy, bromowodorek sodu, H₂O₂
4.Jaki procent białek surowicy krwi stanowią immunoglobuliny – 20 %
5. Pierwszy etap różnicowania się limfocytów – bez antygenu
6. Na podstawie czego różnicujemy limfocyty na populacje – CD
7.Co to jest epitop – pojedyncza determinanta antygenowa
8.Jakich przeciwciał używamy w metodzie pośredniej – nie znakowanych
9.Jakie markery w płynie jamy otrzewnej oznaczamy w przerzutowym raku jajnika do opłucnej – Ca125, CEA, Ca72-4
10.Markery specyficzne narzadowo – PSA i AFP
11.Gdzie nie oznaczmy zdolności proliferacyjnej limfocytów – kardiomiopatie
12.Substrat peroksydazy – diaminobenzydyna (DAB; brązowa), chloronaftol (CN; niebieski), aminoetylokarbazol (AEC; czerwony)
13.Na co pobieramy krew, by nie skrzepła - EDTA, cytrynian, kulki szklane
14.Funkcja komórek NK – efekt cytotoksyczny w stosunku do komórek nowotworowych i zakażonych wirusami
15.Co jest potrzebne do aktywacji limfocytów T – MHC-II
16.Gestosc gradizolu – 1,077
17.Tworzenie przeciwciał monoklonalnych – hybrydy komórek szpiczaka z limfocytami B
18.co to jest chemoatraktant – substancja przyciągająca w mechanizmie chemotaksji
19.Markerami specyficznymi dla nowotworów NIE są – antygeny otoczkowe
20.Co stosujemy w metodzie MLR do oceny stopnia zróżnicowania limfocytów – HLA
21.Antygeny charakterystyczne dla B – CD19, 20, 21, 22
22.Antygeny charakterystyczne dla Tc – CD8
23.Obwodowe narządy limfatyczne – migdałki, śledziona, MALT, węzły chłonne
24.Receptory na powierzchni limfocytów T – TCR
25.Jakie filamenty pośrednie charakteryzują tkankę nabłonkowa – keratyna
26.Immunofenotypowania NIE stosuje się przy – rokowaniu pacjentów HIV dodatnich
27.Co można wnioskować z dodatniej reakcji redukcji NBT – ocena zdolności fagocytozy i zabijania wewnątrzkomórkowego; zmiana zabarwienia z żółtego na niebieski; fagocyty profesjonalne (granulocyty i makrofagi): wybuch tlenowy powoduje wzrost poziomu NADP i NADPH₂, które redukują NBT, który jest pochłaniany, dając błękitne ziarna formazanu
28.Co stosujemy do okreslenia profilu immunologicznego – CD

1.test MLR – czynnik różnicujący HLA
MLR – wykorzystywany w transplantologii do oceny HLA-D; limfocyty od różnych dawców hodowane razem ulegają silnej proliferacji, której stopień jest warunkowany różnicą między HLA obu populacji komórek; przy braku różnicy jest brak proliferacji

2.hapten to antygen:
a. autologiczny
b. resztkowy (+)
c. złożony
d. pełnowartościowy
4.markery krążące we krwi - tu w każdym podpunkcie po dwa markery – m. in. PSA, TPS. BHCG, AFP – ja PSA i AFP
5co wskazuje, ze nastąpił przerzut raka jajnika do opłucnej – antygeny śluzowe, niesluzowe itd.
6.czego oznaka jest zredukowany NBT - zdolnością do fagocytozy / zdolność do wydziel. cytokin / łączenia się z receptorami / proliferacji
14.CD 8 – z czym współpracują – MHC-I
15.PCR – amplifikacja ale
a. DNA in vitro w komorce żywej
b. DNA in vitro (wersja bez dopisku w kom. żywej)
c. bez starerow
d. bez polimerazy, substratów
16.markery oceny poch. tkanek
a. tylko mikrofilamenty
b. filamenty pośrednie (+)
17.immunofenotypowanie – nie u pacjentów z dodatnim HIV
18.zdolnosci do proliferacji NIE określamy - po zabiegach kardiologicznych
19.na co pobieramy krew aby nie skrzepła - EDTA, perełki szklane, cytrynian sodu
20.glowna funkcja NK - spontaniczne zabijanie kom. nowotw. i wirusów
21.co to chemoatraktant – w chemotaksji

1.Cechy dobrego gradientu - niska lepkość, brak penetracji przez błonę kom, nietoksyczność, izoosmotyczność
2. Profil immunologiczny limfocytów Th₂ – IL: 3,4,5,6,9,10,13 (GM-CSF)
3. APC: limfocyty B, kom. dendrytyczne, makrofagi
4. Hapten - łączy się z immunoglobulinami (wolnymi, jak i stanowiącymi receptory
limfocytów B) i receptorami limfocytów T
5. Do czego służy metoda immunomorfologiczna
a) uwidocznienie struktur kom
b) zaobserwowanie reakcji antygen - przeciwciało
c) uwidocznienie błon z opsonami
8. Przeciwciała monoklonalne - chyba chodzi o to ze zawierają jeden paratop
9. Co daje hybrydzie szpiczak - nieśmiertelność
10. Produkcja przeciwciał monoklonalnych - szpiczak + plazmocyty
11. PCR - wg testów z poprzednich lat wszystko oprócz ,,in vivo''
12. jakie komórki produkują Ig - plazmocyty
13. W teście wewnątrzkomórkowego metabolizmu stosuje się wszystko z wyjątkiem:
a) redukcji NBT
b) redukcji galaktozydazy (+)
c) hemiluminescencji
d) redukcji cytochromu c
14. Test MLR- komórki dawcy i biorcy różniące się HLA ulęgają silnej proliferacji
15. Gdzie nie ma zastosowania test proliferacji - zaburzenia kardiologiczne
16. Filamenty pośrednie charakterystyczne dla tkanki nabłonkowej - keratyny
17. Bezpośrednia metoda w immunofluorescencji
18. Do czego używa się markerów – do różnicowania nowotworów, albo diagnostyki pomocniczej
18. Kiedy mierzymy poziom markerów

6 tygodni po radioterapii, co 3-4 tygodnie przed chemioterapią, co 3 miesiące przez 2 lata po chemioterapii, a potem co 6 miesięcy

19. Antygen limfocytów T odpowiedzialny za reakcje rozetowa z erytrocytami barana – CD2

3.metoda PCR jedna z odpowiedzi jest powielanie dna in vitro a inna powielanie DNA in vitro w żywych komórkach
5. Limfocyty CD4 działają poprzez – TCR
7. do obwodowych narządów nie należą – szpik i grasica
8.w raku jajnika z przerzutami do opłucnej występują
a) wszystkie markery charakterystyczne dla jajnika
b) charakterystyczne dla raków nieśluzowych
9.do antygenów nowotworowych nie nalezą:
a) onkogeny
b) geny supresorwe
c) antygeny płodowo nowotworowe
d) antygeny różnicowania
e)antygeny otoczkowe (+)
10. W immunofluorescencyjnej metodzie bezpośredniej mamy
a)antygen i znakowane przeciwciało monoklonalne
b)antygen i nie znakowane przeciwciało monoklonalne (+)
12.testu cytotoksycznosci nie określamy
a) choroby wirusowych
b) choroby grzybiczych
c) chorych na AIDS (+)
d) w chorobach autoagresyjnych
13.metoda immunomorfologiczna
a) wykrywa antygeny
b) wykrywa reakcje antygen przeciwciało w tkankach i komorach
14immunofenotypowania nie stosujemy w prognozowaniu u zakażonych HIV
16. jakie filamenty pośrednie w nowotworach mezenchymalnych – wimentyny

1.NBT >14% wyklucza:
- infekcje bakteryjna
- infekcje oblencem (+)
- infekcje Candida
2.Radykalnosc terapii stwierdzamy przez oznaczenie markera:
- 2 razy przed i 1 po zabiegu
- 2 przed i raz po chemioterapii
- 1 po zabiegu i przed chemia
- przed zabiegiem i po chemioterapii
3.hapten – łączy się z Ig wolną i związaną na limfocycie B i TCR (+)
4.oznaczenie markera z płynu otrzewnowego
- lokalizacja zmian pierwotnych (+)
- morfologia komórek nowotworu
- określa nowotwór
5.markery nowotworowe oznaczamy: pomocniczo w doborze chemii oraz rutynowo w diagnozowaniu
6.startery w PCR nie są produkowane in vivo
8.test cytotoksycznosci nie stosujemy przy – określaniu dawcy

1. NBT < 40% – zaburzenie wewnątrzmetaboliczne fagocytów

2. test ELISA – test immunoenzymatyczny na wykrycie stężeń antygenu i przeciwciał

3. do czego służy profil immnologiczny – ocena limfocytów i APC (+) / fibroblastów / megakariocytów

4. SLE – białko dsDNA, białko SM

5. limfocyty B posiadają receptory do – wiązania F_c

6. komórki odpornościowe wywodzą się z – komórki macierzystej totipotencjalnej

7. najczęściej używana metoda barwna – ELISA

8. zanik grasicy, śledziony i węzłów chłonnych – SCID

9. metoda wykrywająca IgE swoiste – RAST

10. mimikra antygenowa – gorączka reumatyczna

11. IV typ nadwrażliwości – reakcja skórna kontaktowa

12. wspólna droga aktywacji dopełniacza rozpoczyna się od składnika – C3

13. antygeny typowe dla raka jajnika – CA125, CEA, CA72-4, OV632, OVTL3

14. MHC-I – na wszytkich komórkah jądrzastych, limfocyty T, prezentują Tc
    MHC-II – na limfocytach B, makrofagach, komórkach dendrytycznych, pochłaniają obce antygeny

15. strefy grasiczozależne: kora pośrednia i głęboka węzła limfatycznego (strefa przykorowa); pochewki wokół tętnic pozabeleczkowych w miazdze białej śledziony