Artur Bugajski
SYSTEM OPERACYJNY
System operacyjny - jest to oprogramowanie podstawowe komputera, które umożliwia komunikację pomiędzy użytkownikiem a komputerem. Dzięki graficznemu interfejsowi, umożliwia użytkownikowi, aby wydawał polecenia komputerowi a komputer mógł na nie odpowiadać. Komunikacja ta przebiega za pomocą wydawanie komend tekstowych a także wybierania ikon, odpowiednich za dane polecenia i działania. Komputer poprzez wyświetlanie pewnych komunikatów, graficznych symboli- daje użytkownikowi odpowiedzi na komunikaty bądź informuje o różnych procesach, które przebiegają w tle. Interfejs systemów operacyjnych w tych czasach jest głównie oparty na ikonach, jest czytelny i bardzo intuicyjny. Podstawą jest tak zwany "pulpit" na którym znajdują się ikony będące odnośnikami do różnych działań- otwieranie folderów, uruchamianie programów, rozwijanie się pasków posiadających różne możliwości działania. Komputer bez systemu operacyjnego nie jest funkcjonalny, nie przyda się na nic użytkownikowi. Najpopularniejsze systemy operacyjne to systemy Windows, które są systemami płatnymi. Pod nie jest wykonywana większość oprogramowania. Alternatywą ostatnimi czasy są systemy operacyjny Linux, Solaris, których niektóre wersje są darmowe. Pod nie tworzone są różne programy, będące wersjami programów znanych już z Windowsa. Systemy te cieszą się coraz większą popularnością. Natomiast odrębny, inny system operacyjny posiadają komputery MAC. Są one trochę trudniejsze w obsłudze, mniej intuicyjne, ale cieszą się popularnością te komputery, ze względu na swoją wydajność. Nie są jednak tak popularne jak te Windowsowe. Zwykli użytkownicy bazują na Windowsie i Linuxie. Natomiast MAC jest popularny wśród osób znających się bardziej na komputerach. Dzięki systemom operacyjnym możemy w prosty sposób wykorzystywać w pełni możliwości komputerów. Co „rok” wychodzą nowe wersje systemów operacyjnych, które tak jak technologie, idą do przodu, są ulepszane i dopasowywane do nowych potrzeb użytkowników.
Historia
W 1983 roku Microsoft zapowiedział powstanie graficznego interfejsu użytkownika (GUI) dla swojego własnego systemu operacyjnego MS-DOS, sprzedawanego na maszynach IBM PC i innych kompatybilnych komputerach od 1981 roku. Od tamtej pory, firma z Redmond wydała kilkadziesiąt różnych wersji Okienek, a linia Windows z graficznej nakładki na DOS, zmieniła się w nowoczesny system operacyjny. Właśnie takim nowoczesnym systemem jest wydany wczoraj Windows 7, który bije rekordy popularności i jest uznawany przez większość ekspertów za najlepszy system, firmowany przez Microsoft. Przy okazji debiutu najlepszego produktu giganta z Redmond.
Windows 1.0
Microsoft Windows 1.0 była pierwszą, niezależną wersją interfejsu graficznego, wydaną 20 listopada 1985 roku – nie zyskała jednak zbyt wielkiej popularności. Początkowo miała ona nosić nazwę „Interface Manager”, jednak Rowland Hanson, ówczesny szef działu marketingu, przekonał firmę, że nazwa Windows przyciągnie większą ilość klientów. Pierwsza wersja Okienek nie była kompletnym
systemem operacyjnym, a raczej środowiskiem operacyjnym, rozszerzającym możliwości MS-DOSa, ale również dziedziczącym jego problemy i skazy. W Windows 1.0 zawarte były proste programy, jak graficzny „rysownik” Windows Paint, edytor tekstu Windows Write, kalendarz, notatnik, zegar, panel kontroli, terminal komputerowy, schowek, sterownik RAM-u, a także powłoka operacyjna w postaci programu MS-DOS Executive oraz gra Reversi. Pożegnano natomiast konieczność wpisywania komend i zaczęto korzystać z myszek komputerowych do wskazywania zadań, które mają być wykonane. Użytkownicy mogli również przełączać się pomiędzy uruchomionymi jednocześnie aplikacjami. Wymagania sprzętowe Windowsa 1.0 to system MS-DOS 2.0, dwie dwustronne stacje dyskietek lub dysk twardy oraz 256 Kilobajtów pamięci operacyjnej.
Windows 2.0
Następna wersja - Windows 2.0 - pojawiła się 9 grudnia 1987 roku i była znacznie popularniejsza od swojego poprzednika, czego główną przyczyną był sposób reklamowania interfejsu, jako wersji uruchomieniowej z nowymi, graficznymi aplikacjami – Excel oraz Word. W tamtym czasie zastrzykiem energii dla Windows było również pojawienie się nowej wersji programu Aldus PageMaker – pierwszej aplikacji typu DTP, która do tej pory zarezerwowana była wyłącznie dla użytkowników Maków. Niektórzy historycy właśnie to wydarzenie uważają za początek sukcesu Windowsa i całego Microsoftu. System wykorzystywał zwiększoną moc w przetwarzaniu procesorów Intel 286, rozszerzoną pamięć operacyjną oraz możliwość komunikacji między aplikacjami, dzięki zastosowaniu protokołu dynamicznej wymiany danych (DDE). Windows 2.0x korzystał również z trybu rzeczywistego przydzielania i wykorzystania pamięci operacyjnej, co ograniczało go do 1 Megabajta pamięci.
Windows/286 2.1 oraz Windows/386 2.1
Kolejne wersje – Windows/286 2.1 oraz Windows/386 2.1, podobnie jak poprzednicy, korzystały z trybu rzeczywistego, jednak były pierwszymi odsłonami, które wspierały Obszar Pamięci Wysokiej, czyli obsługiwały pamięć rozszerzoną powyżej 1 MB. Wersja Windows/385 2.1 natomiast wykorzystywała 32-bitowy tryb chroniony.
Windows 3.0
Windows 3.0, wydany 22 maja 1990 roku, był dla Microsoftu dużym wyzwaniem, które następnie przerodziło się w sukces. Trzecia platforma Windows oferowała zwiększoną wydajność i stabilność, zaawansowaną grafikę z 16 kolorami, pełną obsługę mocniejszych procesorów Intel 386 oraz wirtualnej pamięci – to nowość, która usprawniała wielozadaniowość systemu. Interfejs Windowsa 3.0 wreszcie był poważnym konkurentem interfejsu Macintosha, dzięki ulepszonej grafice, którą zapewniały karty graficzne VGA. Nowy OS był pierwszą wersją, która mogła uruchamiać programy Windowsa w trybie chronionym, chociaż jądro trybu pracy 386 Enhanced Mode powstało na bazie jądra trybu chronionego w Windows/386. Popularność systemu Windows 3.0 wzrosła gwałtownie, gdy pojawił się nowy zestaw Windows Software Developer Kit (SDK), pomagający programistom skupić się bardziej na pisaniu aplikacji, a mniej na pisaniu sterowników do urządzeń. Powszechnie ogłoszona akceptacja zarówno firm trzecich zajmujących się produkcją sprzętu, jak i projektowaniem aplikacji, wypełniło sukces systemu Windows 3.0. W rok od premiery Microsoft sprzedał 3 miliony kopii tego systemu. Do późnych lat 80. ubiegłego stulecia, firmy Microsoft i IBM współpracowały nad następcą DOSa – OS/2 – który w pełni wykorzystywał tryb chroniony procesora Intel 80286 oraz 16 MB pamięci. W 1987 roku wydano pierwszą wersję OS/2 (1.0), która obsługiwała zarówno wielozadaniowość, jak i przełączanie się między aplikacjami. Graficzny interfejs użytkownika o nazwie Presentation Manager (PM) dostępny był od wersji 1.1, którą wydano w 1988 roku. API tej wersji nie było jednak kompatybilne z Windowsem. Rok później następna wersja, 1.2, wprowadziła do użytku system plików HPFS, który zastąpił system plików FAT. Na początku lat 90. relacje na linii Microsoft – IBM wyraźnie się ochłodziły. Powstał konflikt interesów, bowiem Microsoft chciał rozwijać system Windows, podczas gdy IBM przyszłość widział w rozwoju OS/2. W końcu obydwie firmy doszły do porozumienia, na mocy którego Big Blue miał zająć się projektowaniem systemu OS/2 2.0 (który zastąpić miał OS/2 1.3 i Windowsa 3.0), podczas gdy Microsoft skupić się miał na konstrukcji nowego systemu operacyjnego, OS/2 3.0 (który później miał zastąpić OS/2 2.0). Umowa nie przetrwała próby czasu – IBM wciąż co prawda rozwijał OS/2, jednak Microsoft zmienił nazwę niewydanego jeszcze systemu OS/2 3.0 na Windows NT. W 1992 roku światło dzienne ujrzał system OS/2 2.0 z nową funkcjonalnością - pulpitem.
Windows 3.1 oraz NT
W odpowiedzi na zbliżającą się premierę OS/2 2.0, Microsoft zaprojektował Windowsa 3.1 który zasadniczo był Windowsem 3.0 z naprawionymi błędami, obsługą multimediów i skalowalnymi czcionkami TrueType. Pierwszy egzemplarz sprzedano w kwietniu 1992 roku. 27 lipca 1993 roku Microsoft przedstawił kompletny system operacyjny Windows NT, którego numeracja zaczyna się od 3.1, aby skonsolidować numeracje z systemem Windows 3.1. W odróżnieniu od niego, pierwszy członek rodziny NT był jednak 32-bitowy. Na rynku dostępny był zarówno w wersji desktopowej (dla stacji roboczych), jak i serwerowej (Windows NT Advanced Server). Ta pierwsza została świetnie przyjęta przez programistów, z uwagi na swoje zabezpieczenia, stabilność oraz nową, 32-bitową implementację Windows API – Win32. OS mógł pracować na procesorach x86, DEC Windows 95. W lipcu 1992 roku Microsoft na konferencji Professional Developer Conference zapowiedział następcę obydwu systemów – zarówno Windows NT, jak i Windows 3.1. OS o nazwie kodowej Cairo, który miał być kombinacją obydwu systemów, nigdy jednak nie ujrzał światła dziennego, ale niektóre technologie zostały wykorzystane w innych projektach. Microsoft zatem rozpoczął prace nad systemem operacyjnym zorientowanym na klienta domowego. Projekt o nazwie kodowej Chicago powstał na bazie systemów Windows 3.11 i DOS, zaś został zaprojektowany do pracy z wieloma 32-bitowymi aplikacjami jednocześnie, jednak zachowano 16-bitowe jądro dla wstecznej kompatybilności. Zestaw API Win32 został zastosowany tu jako standardowa, 32-bitowa platforma programistyczna z zachowaną kompatybilnością Win16, przy pomocy techniki znanej jako „thunking”. Do interfejsu użytkownika dodano kilka elementów zapożyczonych z projektu Cairo. Charakterystyczne elementy systemu Windows 95, cieszące się sławą po dzień dzisiejszy, to między innymi przycisk Start, pasek zadań oraz ikona Mój komputer. Windows 95 był pierwszym OS-em, wraz z którym DOS instalował się automatycznie. Obsługiwał on maksymalnie 512 MB pamięci RAM, 2 GB pamięci wirtualnej oraz spopularyzował Internet, wraz z wprowadzeniem przeglądarki Internet Explorer. Nazwa Windows 95 pojawiła się 24 sierpnia 1995 roku, kiedy to nowy system operacyjny Microsoftu trafił do sprzedaży. Konsumencka wersja sprzedawana była bez przeglądarki internetowej, zaś domyślna instalacja sieci nie obejmowała protokołu TCP/IP. Internet Explorer 1.0 był dostępny, ale tylko jako dodatek Plus!, czyli oddzielny produkt. Wydanie OEM Service Release 1 (OSR1) z 1996 roku zawierało przeglądarkę IE 2.0, którą można było łatwo odinstalować. W tym samym roku oddano do użytku odsłonę OSR2 1 z podstawową obsługą USB. Rok później pojawiła się wersja OSR2 5. Instalacja przeglądarki Internet Explorer 4 na tym systemie owocowała pojawieniem się aktywnego pulpitu oraz integracją przeglądarki z OS-em. Ostatnie wydanie systemu na płycie CD, zawierało przeglądarkę IE4 i instalowało ją automatycznie po wstępnej instalacji systemu. To było przyczyną pierwszych problemów Microsoftu z prawem antymonopolowym.
Windows 98
Windows 98 - 25 czerwca 1998 roku, Microsoft wydał na świat swoje kolejne dziecko, budowane na bazie sukcesu poprzedniego systemu. Windows 98 (nazwa kodowa Memphis) był 32-bitowym systemem operacyjnym z nowymi sterownikami i lepszym wsparciem dla systemu plików FAT32, co umożliwiało tworzenie partycji większych niż 2 GB (maksimum akceptowalne przez Windows 95). Nowe okienka znacznie lepiej obsługiwały technologię USB. Po raz pierwszy udostępniono również usługę darmowych aktualizacji Windows Update. Microsoft kontrowersyjnie po raz kolejny zintegrował przeglądarkę Internet Explorer z systemowym GUI – za co został oskarżony o działania monopolistyczne. Pierwsza wersja Windows 98 delikatnie mówiąc nie należała do najbardziej stabilnych – jeszcze przed premierą, w kwietniu ‘98 roku, podczas przedpremierowego pokazu, na ekranie komputera pojawił się tzw. BSOD (Blue Screen of Death), znany nam do dzisiaj jako następstwo poważnych kłopotów z systemem. W 1999 roku imperium Gatesa wydało nową wersję OS-u o nazwie Windows 98 Second Edition, której najbardziej zauważalną funkcjonalnością było udostępnianie łącza internetowego. Usprawniono także prostotę obsługi i dodano wsparcie dla większej ilości sprzętu, poprzez wydanie sterowników. Wychwycona i zlikwidowana została większość błędów i luk z pierwszego wydania Windowsa 98, co zdaniem wielu uczyniło system najbardziej stabilnym OS-em z rodziny produktów Windows 9x. W lutym 2000 roku, Microsoft wprowadził na rynek system Windows 2000, który rozwijany był pod nazwą Windows NT 5.0. Z powodzeniem trafił on zarówno do segmentu serwerowego, jak również na rynek stacji roboczych. Najbardziej znaczącą funkcjonalnością nowych Okienek była usługa Active Directory, która miała zastąpić model domeny Windows Server z systemu NT 4.0, a zbudowana została w oparciu o technologie DNS, LDAP oraz Cerber. Wiele funkcji zaczerpnięto z systemu Windows 98, jak na przykład ulepszonego menadżera urządzeń, odtwarzacz Windows Media Player czy DirectX, dzięki czemu po raz pierwszy wiele nowych gier można było uruchomić na jądrze NT. System doczekał wersji DirectX 9.0c (obecnie egzystującej w Windows XP SP2). Windows 2000 dostępny był w sześciu wersjach – Professional, Server, Advanced Server, Datacenter Server Advanced Server Limited Edition oraz Datacenter Server Limited Edition. 14 września 2000r. Microsoft przedstawił hybrydowy 16-/32-bitowy system operacyjny Windows Millenium Edition, przez bardziej złośliwych zwany również Mistake Edition. Był to bezpośredni następca Windowsa 98 i również kierowany był do użytkowników domowych Pecetów. Nowy OS zawierał przeglądarkę Internet Explorer 5.5, odtwarzacz multimediów Windows Media Player w wersji 7 oraz nowe oprogramowanie Windows Movie Maker, które dostarczało podstawowe narzędzia do edycji materiałów wideo. Firma z Redmond zaktualizowała również graficzny interfejs użytkownika, funkcjonalności powłoki Windows Shell oraz Windows Explorer o narzędzia i funkcje, znane już z systemu Windows 2000, który siedem miesięcy wcześniej zadebiutował jako OS dla biznesu. System wprowadził również pierwszą wersję funkcji o nazwie "Przywracanie systemu", umożliwiają cofnięcie zmian dokonanych na komputerze i przywrócenie systemu do „dobrego” stanu sprzed awarii. Mimo tej nowości, system nie zdobył serca - ani użytkowników, ani krytyków. Poważne problemy ze stabilnością oraz brak wsparcia dla rzeczywistego trybu DOSa były najczęstszymi powodami krytyki i nazywania tego OS-u mianem „Mistake Edition” (Błędna Edycja) lub „Many Errors” (Wiele Błędów). Windows ME był jednym z najkrócej obecnych na rynku systemów operacyjnych, bowiem już po roku został zastąpiony opartym na Windows NT systemem Windows XP.
Windows XP
Miało to miejsce 25 października 2001 roku. Windows XP, którego nazwa wzięła się z "doświadczenia" (eXPerience), jest następcą zarówno systemu Windows 2000 Professional, jak i nieudanego Windowsa Me, a przy okazji jest pierwszym, konsumenckim systemem operacyjnym Microsoftu, opartym na jądrze i architekturze Windows NT. Najpopularniejszymi wersjami systemu były Windows XP Home Edition - przeznaczony dla użytkowników domowych - a także XP Professional, oferujący dodatkowe funkcjonalności, jak wsparcie dla domen Windows Server czy dwóch procesorów fizycznych, i przeznaczony dla wymagających użytkowników, ale również klientów biznesowych. Wersji systemu było jednak znacznie więcej. Windows XP Media Center Edition dostarczał dodatkowe multimedialne funkcjonalności, aby zapewnić możliwość komfortowego nagrywania i oglądania programów telewizyjnych, filmów DVD oraz słuchania muzyki. Wersja XP Tablet PC Edition została zaprojektowana natomiast dla komputerów z dotykowymi ekranami i zoptymalizowana pod aplikacje obsługiwane rysikiem. Windows XP ostatecznie zyskał jeszcze dwie wersje 64-bitowe: Windows XP 64-bit Edition dla procesorów w architekturze Itanium (IA-64) oraz Windows XP Professional x64 Edition dla x86-64. Istnieje również modułowa edycja Windows XP Embedded z możliwością wyboru potrzebnych narzędzi oraz wersje dla specyficznych segmentów – np. Windows XP Starter Edition. W porównaniu ze swoimi poprzednikami, Windows XP przyniósł ze sobą znaczny wzrost stabilności i efektywności. Znalazł się tu przebudowany, bardziej przyjazny dla użytkownika graficzny interfejs. System ten jest również pierwszym, w którym Microsoft chciał stawić czoła piractwu. Wprowadzono aktywację produktu, która jednak nie spodobała się wielu użytkownikom. Niektórzy narzekali również na problemy z zabezpieczeniami, czy na ścisłą integrację aplikacji, jak IE6 oraz Windows Media Player. Problemy te rozwiązał najpierw drugi, a następnie trzeci Service Pack dla systemu, a także przeglądarka Internet Explorer w wersji 8. Windows XP został zastąpiony systemem Windows Vista, który zadebiutował 8 listopada 2006 roku, a do szerszego grona użytkowników na całym świecie trafił 20 stycznia 2007 roku. Bezpośrednia sprzedaż detaliczna i dla wydawców OEM systemu Windows XP zakończyła się 30 stycznia 2008 roku. Microsoft jednak sprzedaje swój najpopularniejszy system do tej pory w segmencie netbooków, przy czym nałożył na wydawców pewne ograniczenia – m.in. 1 GB pamięci RAM oraz ekran o maksymalnej przekątnej 10,2 cala. Niektórzy użytkownicy większych notebooków i komputerów stacjonarnych mogą natomiast przeprowadzić downgrade z systemu Windows Vista w wersji Ultimate lub Business. Dane z sierpnia 2009 roku wskazują, że system operacyjny Windows XP jest najpopularniejszym OS-em na całym świecie – jego udział na rynku wynosi 66,2% Szczyt popularności zanotowano w grudniu 2006 roku, kiedy to Windows XP, według raportu Net Applications, miał być zainstalowany na 85,3% komputerów na całym świecie.
Windows Server 2003
24 kwietnia 2003 roku, Microsoft przedstawił światu system operacyjny Windows Server 2003 (NT 5.2) – sławną aktualizację do systemu Windows 2000 Server, która zawierała nowe funkcjonalności dotyczące bezpieczeństwa - nowy panel Manage Your Server, upraszczający proces konfiguracji maszyn do pełnienia określonych ról, a także odznaczała się zwiększoną wydajnością i skalowalnością. Kilka funkcji mniej istotnych dla zadań serwerowych zostało domyślnie wyłączonych, aby zwiększyć stabilność systemu. Były to m.in. dźwięk i motywy, zaś użytkownicy aby mieć do nich dostęp, musieli ustawić je ręcznie. W grudniu 2005 roku wydano wersję Windows Server 2003 R2, która właściwie była systemem Win2K3 z Service Pack’iem 1 (na jednej płycie CD) i paczką opcjonalnie instalowanych dodatków na drugiej płycie. Niespełna dwa lata później, w marcu 2007 roku, Microsoft wydał kolejną aktualizację dla tego systemu – Service Pack 2 dla Windows Server 2003. Była to ostatnia aktualizacja, bowiem Imperium Gatesa nie planuje wydania następnych wersji. System Windows Server 2003 dostępny jest w sześciu różnych wersjach: 32-bitowych Web Edition i Small Business Edition, 32- i 64-bitowych Standard Edition, Enterprise Edition i Datacenter Edition oraz wersji wyłącznie dla dostawców OEM – Storage Edition.
Windows Vista
System operacyjny Windows Vista przedstawiono światu 22 lipca 2005 roku – wcześniej znany był wyłącznie pod nazwą kodową Longhorn. Został on ukończony 8 listopada 2006 roku i wydany klientom biznesowym 30 listopada 2006 roku. Zwykli śmiertelnicy musieli czekać na niego do 30 stycznia 2007 roku. Od czasu premiery jego poprzednika, którym był Windows XP, minęło aż pięć lat – to najdłuższy okres pomiędzy wydaniem desktopowych systemów z rodziny Windows. Nie uchroniło to jednak nowego OS-u od fali krytyki. Ale po kolei. Vista zawiera wiele zmian i nowych funkcjonalności, w porównaniu do swojego poprzednika. Jedną z nich jest Windows Aero – nowy, graficzny interfejs użytkownika, wraz z domyślnym, estetycznym motywem. Przebudowano funkcję wyszukiwania, dodano narzędzia multimedialne, jak Windows DVD Maker, czy gry – Szachy, Mahjong i Purble Place. Jedną z najbardziej rzucających się w oczy zmian jest brak oryginalnego przycisku startu, który obecny był we wszystkich edycjach Windows, począwszy od wersji 95, a w Viście zastąpiono go przyciskiem z logiem Windows. Rozbudowano zaporę systemu, znaną z XP SP2, która teraz potrafi obsługiwać ruch wchodzący i wychodzący, zaś może być zarządzana zarówno poprzez graficzny interfejs użytkownika, jak i wiersz poleceń oraz Group Policy. Ważną dla użytkowników nowością jest zmieniony proces aktualizowania systemu – większość niezbędnych aktualizacji odbywa się w tle i nie wymaga restartowania systemu, co we znaki dawało się użytkownikom XP. Ogromną zaletą systemu w wersji 64-bitowej, jest możliwość wykorzystania więcej niż 4 GB pamięci operacyjnej. Użytkownicy jednak nie przyjęli ciepło systemu Vista. Choć opinie są podzielone, to krytyka daje się we znaki firmie z Redmond, ujawniając się głównie przy statystykach sprzedaży systemu. W sierpniu 2009 roku, procentowy udział Windows Vista w światowym rynku systemów wynosił 18,8 procenta, podczas gdy w Polsce we wrześniu 2009 toku, odsetek komputerów z zainstalowanym systemem Windows Vista wynosił 18,51 procenta. Podstawowym argumentem krytykujących system Vista, jest jego ociężałość w porównaniu z XP. Przy minimalnych wymaganiach systemu (512 MB RAM-u i procesor z zegarem 800 MHz) nie można nawet marzyć o płynnej pracy. Przy konfiguracji zalecanej (procesor 1 GHz, 1 GB pamięci RAM) sytuacja nie jest o wiele lepsza. Niedawno sam Steve Ballmer przyznał, że Windows Vista nie był zbyt udanym systemem, gdyż główny nacisk położono na zwiększenie bezpieczeństwa, kosztem wstecznej kompatybilności.
Windows 7
System operacyjny Windows 7 (NT 6.1) to aktualna propozycja Microsoftu dla komputerów osobistych – zarówno domowych, jak i biznesowych - znana uprzednio pod nazwami kodowymi Blackcomb i Vienna. W systemie wprowadzone wiele zmian, choć w odróżnieniu od swojego bezpośredniego poprzednika – Windowsa Visty – Siódemka nie wprowadza ogromnej ilości nowych funkcjonalności. Przy konstrukcji systemu skupiono się bardziej na uzyskaniu pełnej kompatybilności OS-u z aplikacjami i sprzętem, z którym kompatybilna była także Vista. Przygotowano również Tryb XP, aby zapewnić wsteczną kompatybilność również z tym systemem. Prezentacje, jakie przedstawiał Microsoft - jeszcze w 2008 roku - zwracały naszą uwagę przede wszystkim na pełną obsługę technologii multidotyku, przebudowany główny interfejs graficzny Windows Shell z nowym paskiem zadań, system sieci domowej o nazwie HomeGroup oraz zwiększoną wydajność. Pierwotnie, wersja systemu Windows o nazwie kodowej Blackcomb była planowana jako następca Windows XP i Windows Server 2003. Liczono na ogromne zmiany w stosunku do XP, jednak najpierw, w 2003 roku, na rynku ukazać miał się system tymczasowy, o nazwie kodowej Longhorn, opóźniając rozwój projektu Blackcomb. Przed wakacjami 2003 roku, Longhorn zyskał jednak kilka ważnych funkcjonalności, zaprojektowanych dla systemu Blackcomb. Niestety, po wykryciu (przez wirusy) trzech krytycznych luk w systemach Windows w krótkim odstępie czasu w 2003 roku, Microsoft zmienił swoje priorytety i rozpoczął prace nad nowymi Service Packami dla Windows XP i Windows Server 2003, kosztem odłożenia w czasie prac nad Longhornem. Prace wznowiono, a następnie znów zawieszono w sierpniu 2004 roku. Ostatecznie Longhorn został pozbawiony wielu funkcji. Na początku 2006 roku, nazwę Blackcomb zmieniono na Vienna, a w 2007 roku na Windows 7. Rok później Microsoft poinformował, że będzie to ostateczna nazwa nowego systemu. Pierwsze wydanie dostarczone wybranym partnerom firmy z Redmond w styczniu 2008 roku, nosiło oznaczenie Milestone 1, build 6519. Na konferencji PDC 2008, Microsoft zademonstrował system Windows 7 z nowym paskiem zadań, a przy okazji rozdał uczestnikom nową wersję o oznaczeniu build 6801, w której jednak rzeczony pasek był niedostępny. 27 grudnia 2008 roku, w Internecie (a konkretniej w sieciach torrent) pojawił się system Windows 7 Beta, który według ZDNet bił na głowę zarówno XP, jak i Vistę, pod względem szybkości ładowania się i zamykania systemu i pracy z plikami. Jednak przy typowych czynnościach biurowych i przy edycji wideo, był wyraźnie wolniejszy od popularnego XPeka, pozostając na poziomie Visty. 11 dni później piraci mogli pobrać już 64-bitową wersję Windows 7 Beta build 7000, jednak czekała ich niespodzianka, w postaci infekcji trojanem. 8 stycznia 2009 roku, podczas targów komputerowych CES 2009, Steve Ballmer zapowiedział dostępność dla abonentów MSDN i TecNetu systemu Windows 7 Beta. Dwa dni później możliwość pobrania systemu otrzymali wszyscy pozostali, chociaż nie wszystkim było dane go pobrać, z powodu przeciążonych serwerów Microsoftu. Kandydat do wydania systemu Windows 7 (build 7100) trafił w ręce abonentów 30 kwietnia, a użytkownicy z całego świata mogli pobrać swoją wersję 5 maja. Odsłona RC wygaśnie całkowicie 1 czerwca 2010 roku, jednak począwszy od 1 marca 2010 roku zacznie się regularnie, co dwie godziny restartować. Gotowa do produkcji wersja systemu została udostępniona uczestnikom programów partnerskich Microsoftu w dniu 23 lipca 2009 roku. Kompilacja RTM oznaczona była numerem 7600. 22 października, jak wszyscy wiemy, odbyła się oficjalna, huczna premiera ostatecznej wersji systemu operacyjnego Windows 7. W ciągu zaledwie kilku dni od debiutu, Windows 7 już zdążył pobić zarówno najnowszy system Apple’a, jak i wszystkie dystrybucje Linuksa, kontrolując według badań Net Applications, 1,99 procenta rynku. Mac OS X 10.6 Snow Leopard dla porównania zdobył 0,77 procenta udziału w rynku. W samej Europie już prawie 7 procent wszystkich komputerów pracuje pod kontrolą systemu Windows 7, a w Polsce - niemal 3,3 procenta. Nie trudno przewidzieć, że te liczby będą rosnąć w zastraszającym tempie.
Windows 8 - Przyszłość
Jeszcze przed oficjalną premierą Windows 7, w sieci rozpoczęto dywagacje o systemach operacyjnych nowej generacji. Według tych doniesień, zarówno Windows 8, jak i Windows 9, miałyby obsłużyć procesory nie tylko 64-, ale również 128-bitowe. Domniemany fakt, że Microsoft pracuje nad dwoma systemami równocześnie, może wskazywać na to, że Windows 8 będzie kolejnym, tymczasowym systemem - zupełnie jak Windows Me, czy Windows Vista. Poważnych zmian natomiast możemy spodziewać się znów dopiero za dwie edycje Windows.