Czym jest wychowanie religijne?

- (Okoń) „system wychowanie oparty na podporządkowaniu działalności edukacyjnej założeniom jakiegoś wyznania”

- to wychowanie do życia religijnego

- jest zakorzenione w osobowości człowieka

- kształtuje postawy prospołeczne

- człowiek w wychowaniu religijnym odnajduje uzasadnienie swego postępowania na co dzień, nie tylko w motywacji czysto logicznej

- cel: utrwalenie w świadomości dzieci i młodzieży obrazu Boga kochającego ich ze wszech miar i zapewniającego im poczucie bezpieczeństwa, a także oczekującego od nich podobnej postawy wobec innych ludzi

Pozytywna rola wychowania religijnego:

- człowiek docenia kategorię „być” ponad „mieć”

- wiara w Boga pozwala człowiekowi łatwiej przetrwać w sytuacjach kryzysu życiowego

- pozwala pogodzić się z faktem przemijania

- utwierdza w przekonaniu, że świat jest pełen tajemnic (jedną z nich jest tajemnica Boga)

- uczy, ze każdy człowiek jest istotą wolną i odpowiedzialną, a także skłonną do otwarcia się na sprawy duchowe

Dlaczego w wychowaniu religijnym dziecka najważniejszą rolę pełni rodzina?

-rodzina daje motywację. Przykładem może tutaj być postawa ojca Matki Teresy z Kalkuty, który prosząc swe dzieci o pośrednictwo w dawaniu jałmużny ubogim, zwykł mawiać: „Musicie być hojni dla wszystkich, ponieważ Bóg był i jest hojny dla nas. Dał nam wszystko, dlatego też wyświadczajcie dobro wszystkim”

- pielęgnuje swoją obyczajowość zakorzenioną w tradycji (np. chodzenie razem na nabożeństwa w niedzielę, dzielenie się opłatkiem podczas Wigilii)

- rodzina chrześcijańska jest pozytywnym wzorem dla dziecka

Wychowanie religijne w szkole:

- odbywa się głównie na lekcjach religii, oraz przez przepojenie treści wychowania ideologią religijną

- troska o stworzenie odpowiedniego klimatu religijnego, w szczególności zabieganie o wiarygodność postępowania nauczyciela (zgodnie z głoszonymi przez niego prawdami religijnymi, ale także wartościami ogólnoludzkimi)

Podsumowanie:

- U podstaw wychowania religijnego leży prawda i autentyzm.

- Atmosfera pokoju i szczęścia w rodzinie chrześcijańskiej jest najlepszym podłożem wychowania. Dziecko na wzór rodziców kształtuje obraz Boga.

- Szczególnie w pierwszych sześciu latach życia wszystko, co rodzice i osoby znaczące z otoczenia dla dziecka czynią, jak się z nim obchodzą, co i jak do niego mówią, ma wpływ na nabywanie przez niego doświadczeń religijnych.

- Wprowadzenie małego dziecka w liturgię zaczyna się od rodziny.

- Wychowanie religijne oparte jest głównie na przekazywanym świadectwie. Autentyczne świadectwo rodziców życia wiarą stanowi dla dziecka najpewniejszy punkt odniesienia.

- Działania rodziców i osób znaczących z otoczenia dziecka muszą być adekwatne do jego potrzeb w okresie rozwoju, w którym znajduje się dziecko.

- Wychowanie religijne może być w pełni skuteczne, jeśli jest jednolite i w pełni przemyślane.

- Rodzice powinni odkrywać przed dzieckiem oczekiwania, jakie Bóg ma w stosunku do każdego człowieka, oraz zwracać uwagę na związane z ich wypełnieniem zadania, które w ciągu całego życia należy podejmować.

- Życie religijne dziecka umożliwia jego głęboka więź z dojrzałymi religijnie rodzicami, konkretnymi osobami w obrębie tej wspólnoty, w której dziecko przeżywa liturgię.

- Pierwszorzędne znaczenie w wychowaniu religijnym dziecka ma wychowanie do udziału w sprawowanej liturgii.

---