|
Zakład Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa POLITECHNIKA RZESZOWSKA |
Juraszek Krzysztof Grupa L2 II MDT |
|
|
Rok akad. 2009/2010 Semestr: letni |
Laboratorium Silników Spalinowych |
Ćwiczenie nr 3 |
|
Temat: Przygotowanie silnika do badań. Badanie stopnia rozruchu silnika
|
1. Cel ćwiczenia
Przedmiotem ćwiczenia jest określenie własności rozruchowych samochodowych silników spalinowych tłokowych obejmujące sprawdzenie możliwości rozruchu silnika w danej temperaturze otoczenia.
2. Wiadomości ogólne
Silnik do badań silnikowych powinien posiadać:
-odpowiednia dokumentacje zawierającą dokumenty stwierdzające przyjęcie silnika przez kontrolę jakości producenta oraz charakterystykę techniczną i instrukcję obsługi,
-silnik powinien być dotarty i wyregulowany,
-silnik powinien być odpowiednio wyposażony.
Przed przystąpieniem do badań należy dokonać dokładnego przeglądu badanego silnika oraz sprawdzić jego regulację. Poszczególne wielkości należy mierzyć w warunkach ustabilizowanej pracy silnika, tzn. W warunkach stałego momentu obrotowego, stałej częstotliwości obrotów wału korbowego oraz stałej temperatury wody, chłodzonego powietrza, oleju i gazów spalinowych. Gdy badany silnik pracuje z chłodnicą cieczy, pomiaru dokonuje się przed chłodnicą w odległości 0,3m. od niej. Gdy badamy silnik chłodzony powietrzem, temp. powietrza mierzymy przed wentylatorem, w odległości 0,5÷1m. od niego oraz w miejscu, gdzie osiąga ona najwyższą wartość, tzn. na wylocie z układu chłodzenia. Temperaturę gazów spalinowych należy mierzyć w przewodzie łączącym głowicę z chłodnicą w odległości około 0,3m. od wylotu z głowicy.
Temperaturę oleju należy mierzyć w misce olejowej silnika. Przed przystąpieniem do badań własności rozruchu silnik powinien pracować około 30 min. Na biegu luzem. Przed pierwszą próbą rozruchu i przed następną po nieudanym rozruchu należy uruchomić silnik zasilając rozrusznik z zewnątrz komory chłodzącej, natomiast po udanym rozruchu należy wykonać uruchomienie silnika podczas próby. Zatrzymanie silnika powinno nastąpić po około 15 s pracy, przy prędkości obrotowej mocy maksymalnej. Przed każdą próbą rozruchu silnik i akumulatory oraz paliwo w zbiorniku należy ochłodzić do temp. otoczenia i przetrzymywać w niej 12 h.
3. Schemat i opis stanowiska badawczego
Stanowisko badawcze powinno być wyposażone w następujące przyrządy pomiarowe:
Komora chłodnicza z automatyczną regulacją temperatury w granicach 0o do -40oC,
Kabina do zdalnego sterowania umożliwiająca wizualną i akustyczną obserwacje silnika,
Instalacja zasilania paliwem,
Instalacja odprowadzania spalin,
Instalacja elektryczna do zasilania przyrządów pomiarowych oraz do zasilania rozrusznika z akumulatorów umieszczonych w komorze,
Urządzenia do ustawienia i zamocowania silnika,
Termometry do pomiaru temperatury otoczenia, cieczy chłodzącej, oleju w misce olejowej, paliwa na wyjściu do gaźnika,
Manometr do pomiaru ciśnienia oleju w układzie olejenia,
Obrotomierz do pomiaru prędkości obrotowej wału korbowego,
Aparaturę do pomiaru impulsów elektrycznych,
Sekundomierz do pomiaru czasu rozruchu.
4. Przebieg ćwiczenia
Wykonana próba obejmuje maksimum 3 cykle rozruchu ( 3-krotne włączenie i wyłączenie rozrusznika) i przerwy po 60 s między cyklami, przy czym czas każdego z cykli powinien wynosić;
-10 s dla silników o zapłonie iskrowym
-15 s dla silników o zapłonie samoczynnym.
Z chwilą rozpoczęcia przez silnik pracy rozrusznik należy natychmiast wyłączyć. Przyjmuje się, że samodzielna praca silnika rozpoczyna się w chwili, gdy natężenie prądu pobieranego przez rozrusznik obniży się do wartości występującej przy pracy rozrusznika. Następnie należy obserwować, czy silnik zwiększając prędkość obrotową osiągnie prędkość zapewniającą ustabilizowaną pracę.
Rozruch uznaje się za udany, jeżeli nastąpi w czasie określonym przez producenta lub w przypadku braku takiego określenia, w czasie nieprzekraczającym sumy czasów wszystkich trzech cykli próby.
Kolejno trzykrotne uzyskanie dodatniego wyniku próby przyjmuje się za pozytywnie przeprowadzoną próbę rozruchu silnika w danej temperaturze otoczenia. Za czas rozruchu silnika w danej temperaturze otoczenia przyjmuje się średnią arytmetyczną czasów rozruchu z trzech prób. Przy jednym ujemnym wyniku próby, przyjmuje się to za podstawę do negatywnej oceny możliwości rozruchu silnika w danej temperaturze otoczenia.
5. Obliczenia i wyniki
Nr kolejnego rozruchu |
Czas potrzebny na rozruch [s] |
Natężenie prądu [A] |
Temperatura otoczenia [0 C] |
Prędkość obrotowa podczas rozruchu [Obr/min] |
1. |
0,9 |
220 |
11,7 |
290 |
2. |
0,9 |
480 |
11,9 |
290 |
3. |
1 |
370 |
12,0 |
290 |
6. Wnioski
Przy próbie rozruchu silnika, silnik odpalał za każdym razem, dlatego uznajemy, że rozruch był udany. Silnik był uruchamiany w temperaturze od 11,7oC do 12 oC, wiec nie jesteśmy w stanie określić jak silnik będzie odpalał w temp poniżej 0oC. Do szczegółowych badań rozruchu potrzebowalibyśmy 3 dni, po jednym na każdy cykl rozruchu. Silnik podczas rozruchu osiągał obroty około 290 obr/min.