HAES Steril® 6%, -10% (Rpz)
Hydroxyethyl starch
Infundibilium
ATC: B 05 AA
Fresenius-Kabi
Wykaz: B
płyn inf.: (6,0%) 10 flakonów 250 ml
Lz.
płyn inf.: (6,0%) 10 flakonów 500 ml
Lz.
płyn inf.: (10,0%) 10 flakonów 250 ml
Lz.
płyn inf.: (10,0%) 10 flakonów 500 ml
Lz.
Skład
1000 ml 6% (10%) roztworu do wlewów dożylnych zawiera 60 g (100 g) hydroksyetyloskrobi (HAES 200/0,5) w izotonicznym roztworze chlorku sodu (9 g NaCl). Osmolarność: 308 mosmol/l.
Działanie
Związkiem czynnym preparatu jest hydroksyetyloskrobia (HAES), która jest syntetyzowana z amylopektyny. Średni ciężar molarny cząsteczki wynosi 200 000. Główne łańcuchy HAES są zbudowane z podjednostek
glukozy; budową chemiczną przypominają glikogen. Preparat, ze względu na to podobieństwo, jest dobrze tolerowany - nie wywołuje reakcji anafilaktycznych, jak większość roztworów dekstranów o podobnym działaniu.
Roztwory HAES są stabilne i nie dochodzi w nich do krystalizacji i strącania substancji czynnej. Preparat umożliwia przywrócenie i utrzymanie prawidłowego ciśnienia koloidoosmotycznego osocza. Stanowi on postęp w
stosunku do stosowanych uprzednio w dużych ilościach roztworów krystaloidów (np. płyn Ringera), które obniżając ciśnienie onkotyczne, zwiększały ryzyko wystąpienia obrzęku płuc podczas leczenia wstrząsu. W
przeciwieństwie do roztworów dekstranów HAES obniża opór płucny i lepkość osocza. Nie powoduje agregacji erytrocytów i nie zaburza próby krzyżowej, co obserwowuje się w trakcie podawania dekstranów. Preparat
powoduje wypełnienie łożyska naczyniowego i przywrócenie ciśnienia onkotycznego krwi w czasie 3-4 h wlewu dożylnego. Rozkładany jest przez krążącą w osoczu, a produkowaną przez nerki amylazę. Wydalany jest z
moczem, przy czym jego lepkość wzrasta około 3-krotnie (np. przy dekstranach - około 12-krotnie), co nie stwarza dużego zagrożenia wystąpienia niezapalnej niewydolności nerek u hipowolemicznych chorych.
Wskazania
Leczenie i zapobieganie hipowolemii oraz wstrząsowi spowodowanym zabiegami chirurgicznymi, urazami, zakażeniami, oparzeniami. Izowolemiczna i hiperwolemiczna hemodylucja lecznicza.
Przeciwwskazania
Ciężkie zaburzenia krzepnięcia, zastoinowa niewydolność krążenia, niewydolność nerek ze skąpomoczem i bezmoczem, hiperwolemia, nadwrażliwość na skrobię, krwotoki wewnątrzczaszkowe, okres karmienia piersią.
Nie stosować we wczesnej ciąży. Brak doświadczeń ze stosowaniem preparatu u dzieci. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z obrzękiem płuc lub ciężką niewydolnością wątroby.
Działania niepożądane
Najczęściej obserwowano reakcje nadwrażliwości ze wstrząsem anafilaktycznym włącznie; przy pierwszych objawach anafilaksji wlew należy przerwać. Przy dużych objętościach przetaczanych roztworów mogą
wystąpić: świąd skóry, przedłużenie czasu krwawienia, obniżenie hematokrytu i rozcieńczenie białek osocza oraz wzrost aktywności amylazy we krwi, co może zakłócać wyniki badań laboratoryjnych.
Interakcje
W razie konieczności łacznego podania z innymi lekami, roztwór należy dobrze wymieszać.
Dawkowanie
Dożylnie. Początkowe 10-20 ml preparatu należy podawać bardzo powoli ze względu na ryzyko anafilaksji. We wstrząsie oraz w leczeniu i zapobieganiu hipowolemii: do 33 ml 6% roztworu/kg m.c./dobę lub do 20 ml 10%
roztworu/kg m.c./dobę (co odpowiada 2 g/kg m.c./dobę). Zazwyczaj podaje się 500-1000 ml dziennie (przy m.c. 70 kg maksymalna dawka dobowa wynosi 2500 ml roztworu 6% lub 1500 ml roztworu 10%). W
izowolemicznej i hiperwolemicznej hemodylucji leczniczej: 250-1000 ml dziennie; dawkę 250 ml podaje się raz dziennie w ciągu 0,5-2 h; 500 ml - raz dziennie w ciągu 4-6 h; 1000 ml (w postaci 2 wlewów po 500 ml) - w
ciągu 8-24 h. Uwaga. Leczenie prowadzi się do 10 dni, dokonując upustów krwi (izowolemia w dniu operacji) lub nie (hiperwolemia). Graniczną wartość hematokrytu stanowi 30% dla młodszych pacjentów o mniejszym
ryzyku powikłań krążeniowych i oddechowych. Podczas leczenia należy dokładnie monitorować stan chorego oraz obserwować, czy nie występują objawy skazy krwotocznej i reakcje nadwrażliwości.