Ogólne informacje o spawaniu

Spawanie oznacza łączenie lub stapianie materiałów poprzez zastosowanie wysokiej temperatury oraz/lub docisku w taki sposób, że złączone elementy tworzą jedną całość. Źródłem ciepła podczas pracy jest zazwyczaj łuk elektryczny wytwarzany przez prąd urządzenia spawalniczego. Spawanie oparte o łuk elektryczny jest nazywane spawaniem łukowym.

Ciepło wytwarzane przez łuk elektryczny pozwala stopić ze sobą spawane elementy. Metoda ta może być wykorzystana np. w spawaniu TIG.

Zazwyczaj metal spoiwa jest wytapiany do wnętrza spoiny przy użyciu podajnika, przemieszczającego drut spawalniczy przez uchwyt spawalniczy (spawanie metodą MIG/MAG) lub ręcznej elektrody spawalniczej. Metal spoiwa w tym przypadku musi posiadać w przybliżeniu taką samą temperaturę topnienia jak materiał spawany.

Przed rozpoczęciem spawania, krawędzie spawanych materiałów powinny tworzyć rowek spawalniczy, np. typu „V”. W miarę postępu pracy, łuk powoduje stopienie się ze sobą brzegów rowka oraz spoiwa, tworząc jeziorko spawalnicze.

Aby spoina była trwała, jeziorko spawalnicze musi być chronione przez utlenieniem oraz wpływem powietrza, poprzez zastosowanie gazów ochronnych lub żużla. Gaz ochronny jest podawany do jeziorka spawalniczego za pomocą uchwytu spawalniczego. Elektroda spawalnicza jest również otulona materiałem, który wytwarza gaz ochronny lub żużel nad jeziorkiem ciekłego metalu.

Najpowszechniej spawanymi materiałami są metale takie jak aluminium lub różnego rodzaju stale. Również tworzywa sztuczne mogą być spawane. Podczas pracy z nimi, źródłem ciepła jest gorące powietrze lub rezystor elektryczny.

-1-