Wykład 42 Zanieczyszczenia powietrza
GDZIE MIESZKAMY I ODDYCHAMY
500ml/oddech x 15 oddechów/min x 60 min/h x 24h/dzień -> >10,000 LITRÓW powietrza przepływa przez nasze płuca każdego dnia w ciągu życia
ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA
Wśród wielu składników zanieczyszczeń powietrza, te które wystawiają nasze płuca na największe zagrożenie to:
Ozon
Drobnocząsteczkowe substancje
CO
SO2
NO2
ołów
SMOG I USZKODZENIA PŁUC
W grudniu 1952, w Londynie, smog (tj. dym, mgła i zanieczyszczenia powietrza), wraz z niezwykle niską temperaturą i 5-dniową inwersją temperatur1 (temperatura w niższych warstwach atmosfery była chłodniejsza niż wyżej; prawidłowo jest odwrotnie) przyczyniły się do katastrofalnego wzrostu chorób układu oddechowego i śmierci.
Główne poluanty pochodziły początkowo z przemysłowych i domowych urządzeń emitujących dym, prawdopodobnie z przewagą kwaśnych aerozoli.
GRUPY RYZYKA OBEJMUJĄ STARSZYCH I MŁODYCH JAK I RÓWNIEŻ OSOBY LEŻĄCE POD RESPIRATOREM I Z CHOROBAMI SERCA
Dzieci:
Szczególnie podatne
Mniejsze lub węższe drogi oddechowe
> oddechów/min niż dorośli
Potrzebują więcej tlenu
Więcej czasu spędzają na otwartej przestrzeni
Im dłuższa ekspozycja tym większy efekt -> zwłaszcza w przypadku długotrwałych efektów, ponieważ trwają one dłużej niż ekspozycja
OSTRE SKUTKI
Podanie dawki progowej, pierwsze skutki widoczne w tchawicy i oskrzelach.
Symptomy będą zawierały nieco zmieniony odruch kaszlu
Ostra odpowiedź zapalna będzie wynikała z wielkości [dawki] i zależała zarówno od wewnętrznych jak i zewnętrznych czynników.
(nacieczenie komórkowe, obrzęk, wysięk, owrzodzenie, krwawienie i złuszczanie śluzówki)
Nadreaktywność dróg oddechowych (proces zapalny) -> zwężenie oskrzeli (obturacyjne zaburzenia dróg oddechowych) -> symptomy (kaszel – suchy lub mokry, duszność, świst, ucisk w klatce piersiowej, ograniczenie ruchomości)
POLUANTY: OZON, PM, CO, SO2, NO2
Ozon: oksrzelowa nadreaktywność, osłabienie funkcji płuc (z dniowym opóźnieniem) –symptomy zawierają: zamostkowy ból w klatce, rozdzierający, piekący
Reakcja płuc na różne dawki ekspozycyjne ozonu
2h przy 120 ppb2 | 10-20% populacji | 12% spadek FEV1 |
---|---|---|
8h przy 120ppb | Przeciętna populacja | 20% spadek FEV1 |
6.6 h przy 120ppb | Astmatycy i nieastmatycy | Niespecyficzna nadreaktywność oskrzelowa |
1h przy 120ppb | Astmatycy | specyficzna nadreaktywnoość oskrzeli |
PM 3-30 – WIELKOŚĆ MA ZNACZENIE! Określa miejsce osadzania i uzyskanego efektu (zapalenie oskrzeli, chroniczny kaszel, choroby ukł. Oddechowego, zaostrzenie COPD, spadek długowieczności)
Wzrost o 10mcg/m3 PM10 prowadzi do wzrostu:
-całkowitej śmiertelności 1%
-śmiertelności spowodowanej chorobami ukł. Sercowo-naczyniowego 1.4%
- śmiertelności spowodowanej chorobami ukł. oddechowego 3.4%
-hospitalizacja z powodu astmy 1.9%
-wizyt w izbie przyjęć z powodu astmy 3.4%
-zaostrzenia astmy i wzrost użytkowania środków rozszerzających oskrzela 3%.
Prawidłowa wymiana gazowa na poziomie pęcherzykowym
CO – zakłóca prawidłową wymianę gazową i jest bezpośrednio odpowiedzialne za hipoksemię.
CO konkuruje z O2 o hemoglobinę i ma do niej większe powinowactwo
POLUANTY: OZON, PM, CO, SO2, NO2
SO2 – podrażnienie śluzówki górnych dróg oddechowych. Wzrost poziomu ekspozycji jest ważny i możed być letalny powodując złuszczanie się śluzówki i krwawienie z pęcherzyków.
0.5ppm = próg zapachowy
6-10 ppm – podrażnienie oczu, nosa i gardła
0.25 ppm – może wywołać zaostrzenie astmy podczas wysiłku
NO2 – niskie stężenie: upośledzone oczyszczanie rzęskowe dróg oddechowych, upośledzona odpowiedź immunologiczna miejscowa i komórkowa.
15ppb: uczucie zatkanego nosa, kaszel
>30 ppb: nadreaktywność dróg oddechowych
80ppb: połączony z powiększeniem się ostrej odpowiedzi infekcyjnej, bólem gardła, przeziębieniami (nie do końca byłam pewna jak to przetłumaczyć)
2-5ppm przez 3h: zapalenie dróg oddechowych (IgE, miejscowe IgA, IgG)
Zanieczyszczenia powietrza zaostrzają istniejące choroby ukł. oddechowego i prowokują reakcję astmatyczną
Wykazanie przez ubytki w testach sprawności płuc (spadek szybkości przepływu, spadek pojemność płuc, upośledzona dyfuzja).
(wskaźniki spirometrii i bodypletyzmografii wraz z: FEV1, PEF, DLCO, TLC, IC, RV)
Podniesione poziomy biomarkerów wykrytych w wydychanym powietrzu, krwi, moczu, plwocinie i oskrzelowo-pęcherzykowym płukaniu korelują z tymi powyżej
(NO (wydychany), typy komórek i liczba, cytokiny, metabolity kwasu arachidonowego, RFT, fibronektyna, białko, interleukiny, TNF-α i różne enzymy)