Nr ćwicz: 307 |
Data: 05.12.2011 |
Imię i Nazwisko: Eryk Masiak |
Wydział: Elektryczny |
Semestr: I |
grupa EN-2 nr lab. 6 |
---|---|---|---|---|---|
Prowadzący: dr Ewa Mykowska | Przygotowanie: | Wykonanie: | Ocena ostat.: |
Temat: Badanie skręcenia płaszczyzny polaryzacji przez roztwory
za pomocą polarymetru
1. Podstawy teoretyczne
Kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji przez roztwór o stężeniu c określa wzór Biota:
α = [α]lc
gdzie: [α] - właściwa zdolność skręcająca, l - długość drogi światła w roztworze
Aby zmierzyć kąt skręcenia badamy najpierw skręcenie dla czystego rozpuszczalnikaα0, a następnie badamy kąt skręcenia dla roztworu αc. Szukany kąt skręcenia wynosi αc − α0.
W celu znalezienia właściwej zdolności skręcającej mierzymy kąty skręcenia dla różnych stężeń i wykorzystujemy regresje liniową y = ax, gdzie:
x = c
y = a
Ostatecznie właściwą zdolność skręcającą obliczamy ze wzoru:
$\left\lbrack \alpha \right\rbrack = \frac{a}{l}$
2. Wyniki pomiarów
Wartość średnia kąta dla samego rozpuszczalnika α0 = 92, 40
Za błąd pomiaru przyjmuję odchylenie standardowe, osobne dla każdego kąta.
Tabela przedstawiająca pomiary kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji w zależności od stężenie roztworu oraz wartości średnie wartości miary kąta i ich błędy.
l.p. | c [%] | α1 [⁰] | α2 [⁰] | αsr [⁰] | Δα [⁰] | αsr − α0 [⁰] |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 5 | 84,15 | 84,25 | 84,2 | 0,071 | 8,2 |
2 | 10 | 75,95 | 76,1 | 76,025 | 0,106 | 16,375 |
3 | 15 | 69,1 | 68,95 | 69,025 | 0,106 | 23,375 |
4 | 20 | 62,95 | 63,55 | 63,25 | 0,424 | 29,15 |
5 | x | 80,2 | 80,5 | 80,35 | 0,212 | 12,05 |
Do sporządzenia wykresu i obliczeń korzystamy tylko z pomiarów próbek o znanych stężeniach.
3. Wykres zależności kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji od stężenia roztworu.
4. Obliczenia
Korzystając z regresji liniowej obliczamy współczynnik nachylenia a oraz jego błąd Δa.
a = 1, 397
Δa = 0, 076
Korzystając ze wzoru $\left\lbrack \alpha \right\rbrack = \frac{a}{l}$ oraz wiedząc że długość drogi światła w roztworze l = 0, 185 m obliczamy właściwą zdolność skręcającą.
[α] = 7, 550
Mając właściwy kąt skręcenia obliczamy stężenie 5 próbki:
c5 = 8, 63 %
5. Dyskusja błędów
Niepewność pomiarowa długości rurki wynosi Δl = 0, 005m
Pomijamy niepewność pomiarową stężenia roztworów.
Niepewność wyznaczenia właściwej zdolności skręcającej wyznaczamy za pomocą różniczki logarytmicznej.
$$\Delta\left\lbrack \alpha \right\rbrack = \left\lbrack \alpha \right\rbrack \bullet (\left| \frac{l}{l} \right| + \left| \frac{a}{a} \right|)$$
Δ[α] = 0, 610
6. Wnioski
W doświadczeniu dokonaliśmy pomiarów potrzebnych do wyznaczenia właściwej zdolności skręcającej roztworu cukru w wodzie. Z otrzymanych wyników można wnioskować, że doświadczenie zostało przeprowadzone poprawnie. Niestety wykreślona zależność α = f(c) nie przebiega przez wszystkie punkty pomiarowe. Pomimo zastosowania bardzo dokładnych przyrządów pomiarowych, winę za to może ponosić ludzkie oko, przy wyznaczaniu kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji za pomocą analizatora.