Ustawa z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych.
Art. 1. Tytuł i załączone z nim prawo wykonywania zawodu mierniczego przysięgłego może uzyskać ten kto odpowiada następującym warunkom:
Posiada obywatelstwo polskie,
Posiada odpowiednie studia
Odbył przepisaną praktykę,
Zdał egzamin o charakterze praktycznym,
Nie jest pozbawiony praw wyborczych w myśl ar. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 66 poz. 590).
Art. 2. Studia, wymagane w art 1 p. 2, udowadnia się bądź:
Dowodem uzyskania tytułu inżyniera mierniczego w myśl postanowień ustawy w przedmiocie tytułu inżyniera z dnia 21 września 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr 90 poz. 823) bądź:
Świadectwem ukończenia jednej ze szkół krajowych lub zagranicznych, uznanych przez Ministra Robót Publicznych w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na odpowiednie i jako takie urzędowo ogłoszonych.
Art. 3. Kandydaci, o których mowa w art. 2 w ustępie pod a, winni odbyć 2 letnią praktykę, inni kandydaci praktykę 5 – letnią, przyczem jedni i drudzy winni praktykować najmniej dwa lata w kraju.
Praktyka rozpoczyna się z reguły dopiero po ukończeniu studiów i złożenia egzaminu w odnośnym zakładzie naukowym, a odbyć ją należy pod kierunkiem mierniczego przysięgłego lub też w jednym z urzędów państwowych, które wskaże Minister Robót Publicznych w porozumieniu z interesowanymi ministrami.
Art. 4. Praktyczną znajomość zawodu udowadnia świadectwo złożenia egzaminu o charakterze praktycznym, który ma stwierdzić:
Dostateczne wyrobienie zawodowe i umiejętność samodzielnego wykonywania czynności mierniczych przysięgłych (art. 9) oraz
Znajomość ustaw, rozporządzeń i instrukcji, mających związek z wykonywaniem zawodu mierniczego.
Art. 9. Mierniczowie przysięgli maja wyłączne prawo na obszarze całego Państwa do wykonywania, z zastosowaniem się do ustaw i rozporządzeń, następujących prac mierniczych o ile wykonanie tych prac nie należy do władz państwowych:
Pomiarów terenowych oraz związanych z nimi obliczeń powierzchni i objętości;
Planów, odrysów i robót kartograficznych na podstawie wykonanych pomiarów;
Projektów i przeprowadzenia na gruncie technicznych projektów podziału parcel (parcelacji), jak również technicznych projektów scalania i wyrównania (komasacji i arondacji);
Oznaczania i regulowania granic na wezwanie osb cywilnych lub władz rządowych,
Sprawdzania i opiniowania przedłożonych planów oraz obliczeń geometrycznych w zakresie wyżej wymienionym.
Art. 10. Przy czynnościach, przewidzianych w art. 9, mierniczowie przysięgli mają prawo używania okrągłej pieczęci z godłem Państwa, zwierającej tytuł „mierniczy przysięgły”, oraz imię, nazwisko i nazwę siedziby mierniczego przysięgłego.
Art. 11. Obliczenia, plany oraz sporządzone z nich odrysy i odbitki, podpisane przez mierniczego przysięgłego i opatrzone jego pieczęcią oraz datą i liczbą dziennika, posiadają znaczenie dokumentu urzędowego, o ile potwierdzenie, względnie sprawdzenie ich przez władze rządowe nie jest wymagane przez ustawy, bądź obowiązujące rozporządzenie.
Art. 12. Mierniczy przysięgły odpowiada osobiście za prawidłowe, terminowe i sumienne, oraz zgodne z wymaganiami nauki, techniki i obowiązujących przepisów wykonanie prac, wchodzących w zakres jego czynności.
Art. 15. W razie naruszenia przepisów art. 12 mierniczy przysięgły może być przez wojewodę pozbawiony prawa wykonywania zawodu i używania tytułu mierniczego przysięgłego.
USTAWA z dnia 28 stycznia 1932 r. w sprawie pomiarów Państwa.
Art. 1. (1) Właściciele, dzierżawcy, lub inni użytkownicy nieruchomości obowiązani są zezwolić organom, państwowym lub samorządowym, przeprowadzającym pomiary, na wykonywanie następujących robót i czynności:
Na wstępowanie na grunty, i budowle,
Na usuwanie przeszkód, uniemożliwiających dokonywanie pomiarów,
Na stawianie wież triangulacyjnych i umieszczeni innych czasowych znaków pomiarowych,
Na umieszczanie na gruntach stałych znaków pomiarowych, utrwalających punkty triangulacyjne, niwelacyjne i poligonowe, oraz na budynkach znaków wysokościowych (reperów) i triangulacyjnych,
Na zajmowanie materiałów drzewnych, niezbędnych do budowy czasowych znaków pomiarowych, oraz
Na uskutecznianie wszelkich innych czynności, niezbędnych do wykonywania pomiarów.
(2) Ponadto wymienienie w poprzednim ustępie obowiązani są również zezwolić osobom, wykonywującym z ramienia Państwa lub związków samorządowych nadzór nad pomiarami i znakami pomiarowymi, wstępować na grunty i budowle, nie wyłączając podwórzy i ogrodów, celem wykonywania tego nadzoru.
Art. 7. Kto bezprawnie i umyślnie przeniesie, wyniesie, zniszczy, uczyni niewidocznymi lub uszkodzi budowle nadziemne (wieże, sygnały, rusztowania na budowlach i inne znaki pomiarowe), ustawione nad punktami triangulacyjnymi, urządzenia, utrwalające znaki pomiarowe w ziemi (słupki i płyty kamienne, betonowe, żelazne itp.), znaki niwelacyjne (repery), osadzone na budowlach lub w ziemi, jako specjalne słupki betonowe, kamienne lub żelazne, kto naruszy granice posiadanych gruntów, służących celom pomiarów kraju i stanowiących własność Skarbu Państwa, względnie związków samorządowych, ulegnie, o ile czyn taki nie stanowi przestępstwa, zagrożenia surowszą karą, karze więzienia do jednego roku, a w wypadku mniejszej wagi jarze aresztu do sześciu tygodni, lub grzywny do 500zł. Na obszarze mocy obowiązującej ustawy karnej z r. 1852 zamiast więzienia orzeka się areszt ścisły; na tymże obszarze czyn, zagrożony ścisłym aresztem, stanowi występek, czyn, zagrożony aresztem – wykroczeniem.
Art. 10. Przepisy o sposobie wykonywania pomiarów wydaje Minister Robót Publicznych. O ile o pomiary, należące do zakresu działania innych ministrów, Minister Robót Publicznych wydaje rzeczone przepisy w porozumieniu z interesowanymi ministrami.
Art. 11. (1) Z operatów pomiarowych mogą być wydawane odpisy odbitki na żądanie urzędów państwowych, samorządowych i mierniczych przysięgłych. Za odpisy i odbitki z operatów pomiarowych mogą być pobierane opłaty. Sposób korzystania z operatów pomiarowych, wykonanych przez organy państwowe, oraz wysokości opłat określa właściwa władza naczelna w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
(2) Za odpisy i odbitki z operatów pomiarowych, udzielanych na żądanie urzędów państwowych i do ich użytku, opłat się nie pobiera.
Art. 13. (1) Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
(2) Z tym dniem traci moc obowiązująca rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 4 listopada 1927 r. w sprawie ochrony znaków triangulacyjnych (Dz. U. T. P. Nr 100, poz. 863) oraz ustawy:
Z dnia: 7 października 1865r.,
7 kwietnia 1869r.,
3 czerwca 1874r.,
24 maja 1901r.
Zbioru Ustaw pruskich oraz wszelkie inne sprzeczne z niniejszą ustawą przepisy.
DEKRET z dn. 30 marca 1945 r. o pomiarach kraju i organizacji miernictwa
Art. 1. Tworzy się przy Prezydium Rady Ministrów Główny Urząd Pomiarów Kraju i związane z tym urzędem Państwową Radę Mierniczą oraz Geodezyjny Instytut Naukowo-Badawczy
Art. 2. Celem Głównego Urzędu Pomiarów Kraju jest sporządzenie jednolitej mapy gospodarczej Państwa stale aktualizowanej, jako podstawy do:
Planowania gospodarczego i administracyjnego
Prowadzenia ksiąg hipotecznych i katastru gruntowego,
Opracowania map dla celów specjalnych
Art. 3. Do zakresu działania Głównego Urzędu Pomiarów Kraju należy:
Przeprowadzanie, ewidencji i aktualizacji pomiarów podstawowych, szczegółowych oraz stosowanych z wyjątkiem pomiarów stosowanych, wykonywanych przez inne urzędy lub instytucje państwowe
Nadzór, koordynowanie i ewidencja pomiarów stosowanych, przeprowadzanych przez inne urzędy i instytucje państwowe oraz pomiarów wykonywanych przez osoby uprawnione,
Pomiary granic państwa
Prowadzenie katastru gruntowego
Prace kartograficzne (opracowywanie i reprodukcja map i planów)
Prowadzenie archiwów mierniczych
Ewidencja i dysponowanie narzędziami geodezyjnymi na potrzeby urzędów i instytucji państwowych
Opracowywanie i wydawanie przepisów pomiarowych i technicznych z zakresu zagadnień objętych niniejszym dekretem
Współdziałanie z Ministerstwem Oświaty w sprawach szkolnictwa mierniczego
Nadzór nad mierniczymi
Współdziałanie z właściwymi władzami instytucjami w sprawach pomiarów długości
Współdziałanie z urzędami instytucjami państwowymi w sprawach organizacji miernictwa stosowanego
Art. 4. Do zakresu działanie Państwowej Rady Mierniczej należy opiniowanie wszelkich zagadnień z dziedziny miernictwa.
Art. 5. Do zakresu działania Geodezyjnego Instytutu Naukowo-Badawczego należy:
Przeprowadzanie studiów z zakresu techniki i organizacji miernictwa
Organizowanie i opracowywanie zagadnień w zakresie geodezji
Publikacje prac z zakresu działania Instytutu
Współpraca z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi z zakresu geodezji
DEKRET z dn. 24 kwietnia 1952 r. o państwowej służbie geodezyjnej i karto.
Art. 1. Państwowa służba geodezyjna i kartograficzna jest powołana do planowania, wykonywania, koordynowania i kontrolowania robót geodezyjnych i kartograficznych.
Art. 2.1. Tworzy się Centralny Urząd Geodezji i Kartografii, zwany w dalszym ciągu „Centralnym Urzędem”
2. Do wykonywania zadań państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej powołany jest Centralny Urząd oraz Minister Rolnictwa i Minister Gospodarki Komunalnej w zakresie ustalonym niniejszym dekretem
Art. 6. Do zakresu działań Centralnego Urzędu należy:
Kierowanie podstawowymi robotami geodezyjnymi i ich wykonywanie, a w szczególności stworzenie nowoczesnej jednolitej osnowy geodezyjnej
Wykonywanie pomiarów dla obiektów o znaczeniu ogólnopaństwowym
Wykonywanie ogólnych systematycznych pomiarów całości obszaru Państwa dla sporządzenia mapy gospodarczej
Organizowanie i wykonywanie prac kartograficznych
Wydawnictwo map
Opracowywanie zbiorczych planów robót geodezyjnych i kartograficznych w ramach narodowych planów gospodarczych
Inicjowanie badań naukowych w zakresie geodezji i kartografii dla potrzeb gospodarki narodowej
Kierowanie działalnością podległych instytucji i przedsiębiorstw geodezyjnych i kartograficznych
Zatwierdzanie planów gospodarczych podległych przedsiębiorstw i instytucji
Sprawy właściwego wykorzystania fachowych kadr geodezyjnych i kartograficznych
Opracowanie jednolitych norm technicznych dla robót geodezyjnych i kartograficznych
Nadzór techniczny nad robotami geodezyjnymi wykonywanymi przez resorty, w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu technicznego robót i jedności metod
Dostarczanie prezydium rad narodowych danych geodezyjnych w zakresie pomiarów podstawowych oraz zaopatrzenie władz, urzędów, instytucji i przedsiębiorstw w wydawnictwa kartograficzne
Zatwierdzanie projektów wykonawczych sieci osnowy geodezyjnej oraz zmian w tych projektach
Ujednolicenie i rozdział sprzętu geodezyjnego
Współdziałanie z właściwymi ministrami i z Państwową Komisją Planowania Gospodarczego w ustalaniu organizacji i zakresu działania przedsiębiorstw, instytucji i zakładów geodezyjnych i kartograficznych im podległych
Współdziałanie z właściwymi ministrami i z Państwową Komisją Planowania Gospodarczego w ustalaniu norm pracy i pracy w geodezji i kartografii, urzędowe w zakresie geodezji
Współdziałanie z właściwymi ministrami w sprawach programów nauczania w dziedzinie geodezji i kartografii
Orzecznictwo techniczne w sprawach geodezji i kartografii
Art. 7.1. Do zakresu działania Ministra Gospodarki Komunalnej w odniesieniu do obszaru m. st. Warszawy i m. Łodzi oraz miast stanowiących powiaty miejskie, a do zakresu działania Ministra Rolnictwa w odniesieniu do pozostałych obszarów należą sprawy:
Katastru gruntowego i budynkowego
Aktualizacji mapy gospodarczej Państwa
Pomiarów do celów urządzeń rolnych i regulacji osiedli
Sporządzania dokumentacji technicznej oraz odpisów i odrysów z dokumentów pomiarowych, będących w ewidencji właściwych prezydiów rad narodowych
Nadzoru technicznego i administracyjnego nad robotami geodezyjnymi i osobami wykonującymi techniczne czynności geodezyjne
Nie wymienione w art. 6 niniejszego dekretu, a które na mocy przepisów szczególnych należą do zakresu działania władzy mierniczej
2. Minister Gospodarki Komunalnej w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa może przejąć sprawy wymienione w ust. 1 również na obszarze poszczególnych miast i osiedli nie stanowiących powiatów miejskich
Art. 8.1. Organami Centralnego Urzędu są delegatury Centralnego Urzędu w m. st. Warszawie i m. Łodzi oraz w miarę potrzeby w siedzibach wojewódzkich rad narodowych.
2. Ministrowie Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej wykonują zadania określone w art. 7 niniejszego dekretu przy pomocy prezydentów właściwych rad narodowych. Zadania określone w art. 7 ust. 1 pkt. 3 mogą również wykonywać przedsiębiorstwa powołane zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Art. 9.1. Roboty geodezyjne i kartograficzne wykonują o ile dekret niniejszy nie zawiera postanowień odmiennych, urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa podległe Prezesowi Centralnego Urzędu oraz Ministrowi Rolnictwa i Ministrowi Gospodarki Komunalnej w zakresie określonym w art. 6 i 7.
2. Urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa, podległe poszczególnym ministrom posiadające komórki geodezyjne, mogą wykonywać roboty geodezyjne i kartograficzne w zakresie ustalonym przez Prezesa Centralnego Urzędu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i zainteresowanym ministrem.
3. Rada Ministrów określi władze właściwe do wydania drukiem dokumentów geodezyjnych i kartograficznych i ich rozpowszechniania.
Art. 10.1. Przy wykonywaniu robót geodezyjnych i kartograficznych obowiązują instrukcje techniczne i normy Centralnego Urzędu.
2. Klasyfikację robót geodezyjnych z uwzględnieniem podziału pomiarów na podstawowe, szczegółowe i specjalne ustali Prezes Centralnego Urzędu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i zainteresowanymi ministrami.
3. Pomiary specjalne są wykonywane w oparciu o instrukcję i normy wydane przez zainteresowanych ministrów, uzgodnione z Prezesem Centralnego Urzędu.
Art. 11.1. Do wykonywania technicznych czynności geodezyjnych i kartograficznych uprawnione są osoby zatrudnione w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach, jeżeli są wpisane do rejestru geodetów i kartografów.
2. Rejestry geodetów i kartografów prowadzą delegatury Centralnego Urzędu.
3. Prezes Rady Ministrów określi zasady prowadzenia rejestrów oraz kwalifikacje osób podlegających wpisowi.
Art. 15.1. Wykonujący techniczne czynności geodezyjne uprawnieni są do wstępowania na grunty i budowle objęte pomiarem do:
1) Usuwania przeszkód uniemożliwiających wykonywanie pomiarów podstawowych,
2) Umieszczania na gruntach i budynkach znaków punktów geodezyjnych i do wykonywania wszelkich czynności z tym związanych.
2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do drzew i krzewów podlegających ochronie, budowli zabytkowych oraz obiektów, w których na dokonanie zmian wymagane jest zezwolenie właściwych władz oraz których doprowadzenie do stanu poprzedniego przekroczyłoby koszty dodatkowego pomiary.
Art. 16. Urzędom, instytucjom i przedsiębiorstwom wykonującym pomiary kraju przysługuje prawo do nieodpłatnego umieszczania znaków punktów geodezyjnych na gruncie i budynkach.
Art. 19.1. Mapy, plany, opracowania graficzne, liczbowe oraz inne dokumenty geodezyjne, mające znaczenie dla mapy gospodarczej Państwa, podlegają przekazaniu do miejscowo właściwych składnic geodezyjnych.
2. Rada Ministrów określi dokumenty geodezyjne, które nie podlegają obowiązkowi przekazywania.
3. Prezes Centralnego Urzędu ustali szczegółowy tryb przekazania dokumentów do składnic geodezyjnych.
Art. 24.1. Znosi się Główny Urząd Pomiarów Kraju.
2. Pracownicy, zatrudnieni dotychczas w Głównym Urzędzie Pomiarów Kraju, przechodzą do służby w odpowiednich działach państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.
Art. 25.1. Tracą moc wszelkie przepisy w przedmiotach unormowanych niniejszym dekretem, a w szczególności:
Ustawa z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych (Dz. U. T. P. z 1928 Nr 46. poz 454 i z 1932 r. Nr 19. Poz. 130)
Ustawa z dnia 28 stycznia 1932 r. w sprawie pomiarów Państwa (Dz. U. R. P. Nr 19, poz. 125)
Dekret Prezydenta R. P. z dnia 8 sierpnia 1939r. o wykonywaniu pomiarów na niektórych obszarach Państwa (Dz. U. R. P. Nr 72, poz. 484),
Dekret z dnia 30 marca 1945r. o pomiarach kraju i organizacji miernictwa (Dz. U. R. P. Nr 11, poz. 58 Nr 25, poz. 144)
2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 10, 14 ust. 2 i 1 zachowują moc dotychczasowe przepisy, o ile nie są sprzeczne z niniejszym dekretem.
DEKRET z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków.
Art. 1.1. Wprowadza się jednolitą ewidencję gruntów i budynków, zwaną dalej „ewidencją”.
2. Dane o gruntach i budynkach, służą za podstawę planowania gospodarczego, wymiaru podatków i świadczeń, skupu i obowiązkowych dostaw, dokonywania wpisów w księgach wieczystych i zaspokajania potrzeb gospodarczych, mogą być oparte wyłącznie na ewidencji.
DEKRET z dnia 13 czerwca 1956 r. o państwowej służbie geodezyjnej i karto.
Art. 1. Państwowa służba geodezyjna i kartograficzna powołana jest do wykonywania zadań z zakresu geodezji i kartografii dla potrzeb gospodarki narodowej.
Art. 2.1. Organami państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej są: Centralny Urząd Geodezji i Kartografii oraz resortowe służby geodezyjne.
2. Rada Ministrów może przekazać wykonywanie określonych zadań służby geodezyjnej prezydiom rad narodowych.
Art. 3.1. Centralny Urząd Geodezji i Kartografii, zwany dalej „Centralnym Urzędem”, podlega Prezesowi Rady Ministrów.
2. Na czele Centralnego Urzędu stoi Prezes. Prezesa i wiceprezesa Centralnego Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.
Art. 4. Centralny Urząd powołany jest do:
Wykonywania robót kartograficznych oraz geodezyjnych o znaczeniu ogólnopaństwowym, a w miarę potrzeby – innych robót geodezyjnych
Koordynowania i kontrolowania fachowej działalności państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.
Art. 9.1. Wykonawca robót geodezyjnych i kartograficznych obowiązany jest zgłosić je przed przystąpieniem do ich wykonania, a po wykonaniu robót przekazać sporządzone materiały właściwym organom państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.
2. Prezes Centralnego Urzędu w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określi:
Tryb zgłaszania robót geodezyjnych i kartograficznych oraz przekazywania materiałów powstałych w wyniku tych robót,
Organy państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej właściwe do zgłaszania robót oraz przekazywania i przechowywania materiałów,
Rodzaje robót i materiałów nie podlegających zgłaszaniu i przekazywaniu
Tryb przekazywania znaków geodezyjnych.
Art. 10.1. Osoby wykonujące roboty geodezyjne i kartograficzne uprawnione są do:
Wstępowania na grunty i budowle objęte pomiarem,
Usuwania przeszkód uniemożliwiających wykonanie czynności pomiarowych.
2. Organy państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej uprawnione sa ponadto do nieodpłatnego umieszczania znaków geodezyjnych na gruntach i budynkach oraz wykonywania wszelkich czynności z tym związanych.
3. Przepis ust. 1 pkt2 nie ma zastosowania do drzew i krzewów podlegających ochronie, do budowli zabytkowych oraz do obiektów, w których dokonanie zmian wymaga zezwolenia właściwych organów, a także budynków, których doprowadzenie do stanu użytkowego powodowałoby koszty większe niż koszty pomiarów dodatkowych.
Art. 12.1. Właściciel nieruchomości lub osoba, w której władaniu znajduje się nieruchomość, mają obowiązek chronienia znaków geodezyjnych umieszczonych na tej nieruchomości, a w razie zniszczenia lub uszkodzenia znaku – obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o tym prezydium rady narodowej (gromadzkiej, osiedla, dzielnicowej, miejskiej).
2. Nadzór nad ochroną znaków geodezyjnych sprawują prezydia właściwych rad narodowych.
Art. 16. Kto usuwa lub uszkadza znak geodezyjny – podlega kasze aresztu do 6 miesięcy lub grzywny.
Art.17.1 Kto bezprawnie wykonuje roboty geodezyjne lub kartograficzne bądź nie zgłasza tych robót przed przystąpieniem do ich wykonywania lub po wykonaniu tych robót nie przekazuje sporządzonych materiałów właściwym organom – podlega karze grzywny do 3.000zł.
2. Tej samej karze podlega, kto uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie tych robót, nieumyślnie usuwa lub uszkadza znak geodezyjny albo wbrew obowiązkowi nie zawiadamia o zniszczeniu lub uszkodzeniu znaku geodezyjnego.
3. Orzekanie w sprawach wymienionych w ust. 1 i 2 następuje w trybie przepisów o orzecznictwie karno – administracyjnym.
USTAWA z dnia 28 lipca 1983 r. o utworzeniu urzędu Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej.
Art.6.1. Minister Administracji i Gospodarki Przestrzennej wykonuje zadania w zakresie geodezji i kartografii poprzez Główny Urząd Geodezji i Kartografii.
2. Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej.
3. Minister Administracji i Gospodarki Przestrzennej ustala zakres i organizację Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii oraz może, w drodze rozporządzenia, upoważnić prezesa tego Urzędu do podejmowania decyzji w określonych przez niego sprawach.
RYS HISTORYCZNY
Właściciele, dzierżawcy, lub inni użytkownicy nieruchomości
obowiązani są zezwolić organom (....) STRONA 2
Kary za niszczenie znakow.... STRONA 2
Przepisy o sposobie wykonywania pomiarów wydaje Minister Robót Publicznych
STRONA 2
Głowny Urząd Pomiarów Kraju STRONA 3
Państwowa Rada Miernicza; Geodezyjny Instytut Naukowo-Badawczy STRONA 3
Państwowa Służba Geodezyjna i Kart; Centralny Urząd GiK dekret z 52r.
STRONA 4
Zadania Ministra Gospodarki Komunalnej STRONA 5
Ministrowie Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej wykonują zadania (…) przy pomocy
STRONA 5
Przy wykonywaniu robót geodezyjnych i kartograficznych obowiązują instrukcje techniczne i normy Centralnego Urzędu. STRONA 5
Klasyfikację robót geodezyjnych (…) ustali STRONA 5
Osoby uprawnione do wykonywania czynności STRONA 5
Rada Ministrów określi dokumenty geodezyjne, które nie podlegają obowiązkowi przekazywania. STRONA 6
Prezes Centralnego Urzędu ustali szczegółowy tryb przekazania dokumentów do składnic geodezyjnych. STRONA 6
Państwowa Służba Geodezyjna i Kart; Centralny Urząd GiK dekret z 56r.
STRONA 7
Kary za niszczenie znakow.... dekret z 56r. STRONA 7
Minister Administracji i Gospodarki Przestrzennej STRONA 8
DEKRETY USTAWY
Ustawa z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych.
USTAWA z dnia 28 stycznia 1932 r. w sprawie pomiarów Państwa.
DEKRET z dn. 30 marca 1945 r. o pomiarach kraju i organizacji miernictwa
DEKRET z dn. 24 kwietnia 1952 r. o państwowej służbie geodezyjnej i karto.
DEKRET z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków.
DEKRET z dnia 13 czerwca 1956 r. o państwowej służbie geodezyjnej i karto.
USTAWA z dnia 28 lipca 1983 r. o utworzeniu urzędu Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzen