EGZAMIN Z ANESTEZJOLOGII RATOWNICTWO MEDYCZNE:
1.Bezwzględnym przeciwwskazaniem do żywienia dojelitowego w okresie pooperacyjnym jest:
a. unieruchomienie pacjenta
b. wstrząs, niedrożność mechaniczna i porażenie przewodu pokarmowego
c. biegunka
d. pacjent nieprzytomny
2.Do OIOM został przyjęty pacjent z rozległym urazem klatki piersiowej do najczęstszych powikłań należy:
a. wysokie ciśnienie krwi
b. hipoksja
c. wysokie ciśnienie śródczaszkowe
d. zawał płuca
3.Bradykardia zatokowa charakteryzuje się rytmem o częstości:
a. poniżej75/ min
b. poniżej 70/min
c. poniżej 65/ min
d. poniżej 60/min
4.Powikłaniem masażu zewnętrznego serca mogą być wszystkie niżej wymienione z wyjątkiem:
a. złamania żeber
b. złamania mostka
c. złamania kręgosłupa
d. odmy opłucnowej
5.Manerw Sellika polega na:
a. napełnieniu balonika uszczelniającego rurki intubacyjne
b. założenie rurki ustno- gardłowej
c. uciśnięcie chrząstki pierścieniowatej
d. zwolnienie balonika uszczelniającego
6.Ocena dróg oddechowych , test Mallampatiego dotyczy oceny:
a. struktury gardła
b. wydolności oddechowej
c. ruchomości żuchwy
d. budowy języka
7.Pacjent po urazie głowy w trakcie badania otwiera oczy w odpowiedzi na ból , zgina nieprawidłowo kończynę i wydaje niezrozumiałe dźwięki ocenisz w skali Glasgow ( GCS) na:
a. 6 punktów
b.7 punktów
c 9 punktów
8.Do oceny stanu pooperacyjnego pacjenta stosuje się skalę:
a. Apgar
b. Aldreta
c. ASA
d. wszystkie wyżej wymienione
9.Najbardziej dokładnym wskaźnikiem prawidłowego umieszczenia rurki dotchawiczej w trakcie intubacji jest:
a. elektrokardiogram
b. pulsoksymetr
c. kapnograf
10.Który ze środków stosowanych do indukcji powodują najmniejsze powikłania i wahania ciśnienia tętniczego:
a. Pankuronium
b. Ketamina
c. Etiomidat
d. Propofol
11.Odległość tarczowo – bródkowa powinna wynosić:
a.2cm
b.4cm
c.6cm
d 10cm
12.Do niedepolaryzujących środków zwiotczających nie należy:
a. Trakrium
b. Pawulon
c. Ketamina
d. Chlorsuccillin
13.Standardowym monitorowaniem w trakcie zabiegu kardiochirurgicznego nie jest:
a. bezpośredni pomiar ciśnienia tętniczego
b. pomiar ciśnienia wewnątrzczaszkowego
c. pomiar temperatury centralnej i obwodowej
d. pomiar centralnego ciśnienia żylnego
14.Celem premedykacji nie jest:
a. zniesienie niepokoju , bólu , lęku
b. osłabienie niepożądanych odruchów
c. wstępne znieczulenie miejscowe okolicy operowanej
d. ułatwienie wprowadzenia do znieczulenia
15.Rurki intubacyjne bez mankietu używamy u dzieci:
a. poniżej 10 lat
b poniżej 7 r.ż
c u wcześniaków
d. u wszystkich dzieci
16.Naloksan:
a. jest antagonistą opioidów
b. lekiem podtrzymującym znieczulenie
c. lekiem stosowanym do indukcji znieczulenia
17.Do potencjalnie odwracalnych przyczyn NZK należy:
a . Hipoksja
b. Hipowolemia
c. Hipotermia
d. Odma prężna
e. wszystkie wyżej wymienione
18. Skala Aldreta służy do oceny:
a. trudności intubacji
b. możliwości opuszczenia pacjenta z Sali wybudzeń po znieczuleniu
c. stopnia sedacji pacjenta i wydolności układu krążenia
d. oceny wdolności narządowej i ryzyka przedoperacyjnego.
19.Lekiem pierwszego rzutu w przypadku resuscytacji i wstrząsu anafilaktycznego i niewydolności krążenia jest:
a. wodorowęglan sodowy
b. adrenalina
c. dobutamina
d. noradrenalina
20.Skala Ramseya służy do:
a. oceny stopnia sedacji pacjenta
b. oceny stopnia zwiotczenia mięśni
c. oceny stopnia wydolności oddechowe
21.Najczęstszą przyczyną niedrożności dróg oddechowych u osób dorosłych jest:
a. uraz krtani i tchawicy
b. ciało obce
c. zaleganie wydzieliny
d. zapadnięcie podniebienia miękkiego
22.Podczas uciśnięć mostek powinien obniżyć się o:
a.1-3 cm
b. 2-3cm
c . 7 cm
d. 4-5 cm powinno byc(5-6 cm)
23. Do uciskania klatki piersiowej ręce układamy:
a. na dolnym końcu mostka
b. na lewo od środka klatki piersiowej
c. na środku klatki piersiowej
24.W oparzeniach dróg oddechowych pacjent powinien być:
a. zaintubowany jak najwcześniej
b . przeciwwskazana intubacja
c . intubacja po opanowaniu wstrząsu
d . należy podać tlen
25.Podczas stosowania trybu oddechowego w ostrej niewydolności oddechowej należy zastosować dodatnie ciśnienie końcowo- oddechowe PEEP:
a. przez cały cykl oddechowy panuje w drogach oddechowych ciśnienie dodatnie wyższe od atmosferycznego
b. podczas wdechu panuje w drogach oddechowych ciśnienie dodatnie wyższe od atmosferycznego.
c. przez cały cykl oddechowy panuje w drogach oddechowych ciśnienie ujemne nizsze od oddechowego.
Skala ASA – stosowana powszechnie w anestezjologii klasyfikacja oceniająca ryzyko operacyjne związane z wystąpieniem poważnych powikłań lub zgonu pacjenta w czasie znieczulenia albo po nim.
W systemie tym pacjenta kwalifikuje się na podstawie oceny przedoperacyjnej do jednej z pięciu grup ( I–V)
1. grupa I – pacjent bez obciążeń schorzeniami dodatkowymi, poddany małemu lub średniemu zabiegowi operacyjnemu,
2. grupa II – pacjent z niezbyt nasiloną chorobą układową, taką jak: stabilne i dobrze kontrolowane nadciśnienie tętnicze, wyrównana cukrzyca, przewlekłe zapalenie oskrzeli w stadium wydolności układu oddechowego, niewielkiego stopnia choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, niedokrwistość, znacznego stopnia otyłość (powyżej 20% należnej masy ciała),
3. grupa III – pacjent z ciężką chorobą układową, która ogranicza jego wydolność lub aktywność np. przebyty zawał serca do 3 miesięcy przed datą wykonania zabiegu operacyjnego, niestabilna dusznica bolesna, ciężkie schorzenie układu oddechowego, nieuregulowana cukrzyca,
4. grupa IV – pacjent z bardzo ciężką chorobą układową, która stanowi o zagrożeniu jego życia np. niewydolność nerek, zastoinowa niewydolność krążenia, organiczna wada serca z cechami ostrej niewydolności krążenia, świeży zawał mięśnia sercowego, niewydolność wątroby, gruczołów dokrewnych,
5. grupa V – pacjent z niewydolnością wielonarządową, w stanie skrajnie ciężkim, u którego z bardzo dużym prawdopodobieństwem nastąpi zgon w ciągu 24 godzin, niezależnie od tego czy zostanie poddany zabiegowi operacyjnemu, czy też nie, np. pacjent z pękniętym tętniakiem aorty i głębokim wstrząsem, pacjent z masywnym zatorem tętnicy płucnej.