ŻUBR I PANDA - NASZE SYMBOLU

 

Wszystkie kraje na świecie mają swoje godła i flagi. Godłem Polski jest biały orzeł na czerwonym tle, a symbolizuje ją: biel i czerwień. Swoje symbole mają także instytucje i organizacje zajmujące się ochroną przyrody.

Na pierwszej stronie naszej gazetki, w jej lewym górnym rogu, możecie zobaczyć podobiznę żubra - symbol Białowieskiego Parku Narodowego oraz biało - czarnego „misia” – pandę wielką, symbolizującą WWF - międzynarodową organizację zajmującą się ochroną przyrody.

Dlaczego żubra wybrano na symbol Białowieskiego Parku Narodowego?

Przed wiekami żubr był typowym mieszkańcem puszcz, które porastały olbrzymie obszary Europy. Malowidła odkryte na ścianach prehistorycznych grot, na terenie dzisiejszej Francji, wskazują na to, że żubry występowały kiedyś nawet na południu naszego kontynentu. Wśród wizerunków wielu zwierząt te naścienne obrazy przedstawiają bowiem wizerunki żubrów. Świadczy to o tym, że żubry były cenną zdobyczą ówczesnych plemion, a także przedmiotem ich kultu – jako symbol siły i odwagi. W późniejszych czasach podobiznę żubra, podobnie jak wizerunek tura, jelenia czy orła, umieszczano także w herbach niektórych miast i rodów rycerskich.

Rozwój cywilizacji i kurczenie się powierzchni obszarów lasów w Europie powodowały, że na jej terenie występowało coraz mniej żubrów. 150 lat temu, zwierzęta te, na wolności, żyły już tylko w Puszczy Białowieskiej. I tu jednak ich byt był zagrożony.

W czasie I wojny światowej stado białowieskich żubrów zostało zdziesiątkowane. Podczas wojennej zawieruchy mało płochliwe żubry, łatwiej niż inne zwierzęta, padały łupem oddziałów wojskowych i kłusowników. Ostatnia żubrzyca, żyjąca na wolności w Puszczy Białowieskiej, zginęła z rąk kłusownika w 1919 roku. Nieliczne żubry ocalały tylko w ogrodach zoologicznych i prywatnych hodowlach rozsianych po całym świecie. Od tego momentu miłośnicy i badacze przyrody rozpoczęli działania, których celem było uratowanie żubra od zagłady. W 1929 i w 1930 roku z ogrodów zoologicznych i prywatnych zwierzyńców przywieziono do Puszczy Białowieskiej kilka żubrów. Umieszczono je w Rezerwacie Hodowlanym, który wybudowano specjalnie dla nich w środku puszczy. Hodowla żubrów, prowadzona w rezerwacie, powiodła się i w 1952 roku na wolność wypuszczono z niego pierwsze osobniki. Dziś w polskiej części Puszczy Białowieskiej żyje około 300 żubrów. Zwierzęta te stały się więc ponownie jej wizytówką. Żubra wybrano także na godło Białowieskiego Parku Narodowego, który utworzono 80 lat temu, w celu ochrony puszczańskiej przyrody.

 

Jaka jest historia symbolu WWF – pandy wielkiej ?

Panda wielka to stosunkowo duże zwierzę. Choć na pierwszy rzut oka wygląda niepozornie i przypomina małego, pluszowego niedźwiadka, osiąga długość 150 cm i ciężar ciała nawet do 160 kg. Panda jest roślinożercą i najchętniej zjada świeże pędy bambusa.

W odległych, prehistorycznych czasach panda wielka występowała powszechnie w całej południowo - wschodniej Azji. Dziś spotkać można ją jedynie w kilku miejscach - w niedostępnych, górskich obszarach Chin. Miłośnicy przyrody na całym świecie zaczęli bić na alarm, gdy liczba osobników, tego zagrożonego wyginięciem gatunku, spadła do 150. Do ochrony pandy włączył się wówczas również WWF - Światowy Fundusz Na Rzecz Przyrody. Dzięki wspólnym wysiłkom wielu organizacji, jak również osób prywatnych udało się zapobiec wyginięciu pandy. Przypuszcza się, że obecnie w Chinach żyje ponad 1000 osobników tego gatunku.

WWF – Światowy Fundusz Na Rzecz Przyrody, już od 40 lat, w różnych miejscach na całym świecie, podejmuje wysiłki, w celu ratowania od zagłady roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem. Nic więc dziwnego, że za symbol WWF wybrano pandę wielką – piękne i bardzo rzadkie zwierzę, które uratowano od zagłady dzięki staraniom tej organizacji.