Kościół San Vitale w Rawennie

[edytuj]

Z Wikipedii

Brak wersji przejrzanej

Skocz do: nawigacji, szukaj

Kościół San Vitale

Plan kościoła

Kościół San Vitale jest jednym zabytków Rawenny i jednym z ważniejszych przykładów sztuki bizantyjskiej w Europie zachodniej. San Vitale znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Budowę rozpoczęto w roku 527 i ukończono w roku 548. Architekt nie jest znany. Budowla jest najbardziej słynna z bizantyjskich mozaik, najlepiej zachowanych poza Konstantynopolem. Budowa kościoła była ponoć sponsorowana przez greckiego bankiera. Całkowity koszt budowy wynosił ponad 26.000 sztuk złota. Prawdziwym sponsorem był jednak prawdopodobnie cesarz bizantyjski Justynian Wielki, który poprzez budowę świątyni chciał pokazać potęgę państwa.

Kościół został wzniesiony na planie ośmioboku z niszami, otaczanego przez również ośmioboczne obejście z emporami i wydzielonym prezbiterium, do którego przylegają dwie kaplice: [[prothesis]] i [[diaconicon]], typowe dla świątyń bizantyjskich. Narteks dostawiony jest ukośnie do budowli, flankują go dwie wieżyczki ze schodami.

Wnetrze jest bogato dekorowane mozaikami. Nad kolumnadą w nawie głównej znajdują się freski ze scenami ze Starego Testamentu: historia Abrahama, Melchizedeka, scena ofiary z Izaaka, życie Mojżesza, Jeremiasza, Izajasza oraz historia Abla i Kaina. Ponadto wnętrze jest ozdobione 15 medalionami-mozaikami, przedstawiającymi Jezusa, apostołów oraz św. Gerwazego.

Na ścianach apsydy znajdują się dwie słynne mozaiki, ukończone w roku 548, które przedstawiają cesarza Justyniana, ubranego w purpurowy płaszcz ze złotą aureolą, stojącego w otoczeniu biskupa Maximiana i gwardii. Po drugiej stronie znajduje się cesarzowa Teodora w bogatym stroju, otoczona służbą.

Na kościele San Vitale wzorowano karolińską kaplicę w Akwizgranie (zob. Katedra w Akwizgranie oraz Kaplica pałacowa w Akwizgranie).

Mozaiki [edytuj]

Cesarz Justynian I Wielki wśród dostojników	Cesarz Justynian	Biskup Maksymian	Kopuła nad chórem
Cesarzowa Teodora i jej orszak	Cesarzowa Teodora

W przewodniku z serii "Podróże marzeń" tom 2 - "Włochy" autor przedstawia jeden ważniejszych przykładów sztuki bizantyjskiej w zachodniej Europie jaki stanowi kościół San Vitale w Rawennie, wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ośmiokątna świątynia, wzniesiona w VI w. słynie przede wszystkim z pięknych mozaik znajdujących się w absydzie i w chórze kościoła.
W tekście autor przytacza słowa poety W.B. Yeats pisząc, że te "pomniki wiecznie młodego umysłu" przyciągają wzrok "zachwycającymi kolorami i finezją detali".
W opisie dekoracji mozaikowej wymienia: "migotliwe kaczki, byki, lwy, delfiny i mityczne feniksy, przeplecione kwiatami". Autor informuje, że mozaiki w San Vitale tworzą sceny ze Starego Testamentu oraz portrety władców bizantyjskich, i jak dalej podkreśla "z tego wszystkiego przebija humor i dokładność".
Następnie autor pisze, że kopuła absydy ozdobiona jest wizerunkiem Chrystusa, bez zarostu, siedzącego na globie niebieskim, pomiędzy dwoma aniołami, "a dalej ze św. Witalisem i biskupem Eklezjuszem". Opisuje, że Chrystus wręcza świętemu patronowi Rawenny koronę chwały, biskup zaś, który jest fundatorem kościoła, "trzyma model świątyni, wybudowanej wiele lat po jego śmierci".
Dalej autor wskazuje, że poniżej widać sceny z Justynianem, dworzanami, a także jego ukochaną żoną Teodorą.
Malowidła te stanowią doskonałe przykłady bizantyjskiej techniki mozaikowej.
Ponadto autor dodaje również informacje, że kościół można zwiedzać bezpłatnie, codziennie w godzinach od 9:00 do 19:00.