§ 9
Wysokościowa osnowa realizacyjna służy do następujących celów:
- wyznaczenia wysokości charakterystycznych punktów
realizowanych obiektów,
- wyznaczenia wysokości reperów roboczych,
- pomiarów kontrolnych,
- pomiarów inwentaryzacyjnych,
- pomiarów przemieszczeń i odkształceń budowli i jej elementów
konstrukcyjnych oraz podłoża.
4. Kryterium dokładności wyznaczenia wysokościowej osnowy realizacyjnej
stanowi błąd średni niwelacji po wyrównaniu wyrażony w
milimetrach na 1 kilometr linii niwelacyjnej, zgodnie z instrukcją
techniczną G-2. Pomocniczym kryterium dokładności może być
średni błąd wysokości mH po wyrównaniu.
Pozioma osnowa realizacyjna powinna być wykorzystywana do:
- lokalizacji obiektów i urządzeń,
- wyznaczenia położenia osnów budowlano-montażowych,
- pomiarów kontrolnych,
8
a w miarę możliwości również do pomiarów inwentaryzacyjnych
powykonawczych, dla celów zakładania lub aktualizacji mapy
zasadniczej, pomiarów przemieszczeń i odkształceń.
1. Osnowy realizacyjne generalnie dzielą się na sytuacyjne i
wysokościowe.
2. Sytuacyjną i wysokościową osnowę realizacyjną ze względu na rolę
i znaczenie dla prac geodezyjnych, dzieli się na podstawową i
szczegółową.
Podstawowa osnowa realizacyjna służy do nawiązania do niej
osnowy szczegółowej, powiązania tyczonego obiektu z otaczającym
go terenem i jego uzbrojeniem, a także z państwowym układem
współrzędnych lub wysokości oraz w miarę możliwości do
bezpośredniego oparcia i nawiązania pomiarów realizacyjnych.
Szczegółowa osnowa realizacyjna przeznaczona jest do bezpośredniego
wykonywania pomiarów realizacyjnych.
3. Osnowy realizacyjne mogą być zakładane jako sieci jednorzędowe
lub dwurzędowe.
1/ Poziomą osnowę realizacyjną jednorzędową zalicza się do
szczegółowej osnowy realizacyjnej. Osnowa taka dodatkowo
spełnia funkcje podstawowej osnowy realizacyjnej.
2/ Dwurzędową osnowę realizacyjną stanowią:
sieć podstawowa i sieć szczegółowa.
4. Podstawowe i szczegółowe osnowy realizacyjne mogą być sieciami
niezależnymi w sensie wyrównania. W takich przypadkach
współrzędne punktów sieci szczegółowej należy przetransformować
na układ osnowy podstawowej uwzględniając przesunięcie
7
początków układów współrzędnych i skręcenie osi układów
współrzędnych oraz zakładając niezmienność skali sieci
szczegółowej /współczynnik skali równy jeden/.
5. Podstawowa osnowa realizacyjna powinna być siecią jednorodną
pod względem struktury i dokładności.
6. Struktura, gęstość i dokładność szczegółowej osnowy realizacyjnej
powinna być dostosowana do potrzeb wynikających ze stopnia
zainwestowania i charakterystyki rejonu, w którym osnowa ta jest
zakładana.
7. Osnowa budowlano-montażowa jest osnową realizacyjną przeznaczoną
do geodezyjnej obsługi budowy i montażu urządzeń i
konstrukcji, wyznaczona /wytyczona/ z podstawowej lub
szczegółowej osnowy realizacyjnej.
§ 3
Istniejącą na obszarze realizowanej inwestycji osnowę geodezyjną
należy wykorzystać:
1/ całkowicie, jako osnowę realizacyjną pod warunkiem, że
spełnia ona wszystkie wymagania stawiane takiej osnowie,
lub
2/ częściowo dla tych celów, dla których istniejąca osnowa
spełnia wymagania.
§ 4
Po ukończeniu budowy dane o osnowie realizacyjnej powinny być
włączone do państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego
osnowy geodezyjnej.
Zasady ustalania i wyznaczania dokładności osnowy realizacyjnej
§ 11
1. Kryteria dokładności wyznaczenia poziomej osnowy geodezyjnej
zakładanej w celu sporządzania dokumentacji geodezyjnokartograficznej
do projektowania, należy ustalać według zasad
określonych w instrukcjach technicznych GUGiK G-1 i G-4.
2. Jako główne kryterium oceny dokładności wyznaczenia poziomej
osnowy realizacyjnej należy przyjmować średni błąd po wyrównaniu
długości najsłabiej wyznaczonego boku sieci,
3. Pomocniczymi kryteriami oceny dokładności wyznaczenia poziomej
osnowy realizacyjnej są następujące wielkości:
- średnie błędy boków w wyrównanej sieci,
- średnie błędy kątów w wyrównanej sieci,
- średnie błędy kierunków w wyrównanej sieci,
- średnie błędy podłużne i poprzeczne punktów,
- średnie błędy położenia punktów,
- parametry geometryczne elipsy błędów średnich położenia
punktów.
4. Kryterium dokładności wyznaczenia wysokościowej osnowy realizacyjnej
stanowi błąd średni niwelacji po wyrównaniu wyrażony w
milimetrach na 1 kilometr linii niwelacyjnej, zgodnie z instrukcją
techniczną G-2. Pomocniczym kryterium dokładności może być
średni błąd wysokości mH po wyrównaniu.
§ 25 Etapy obsługi budowy i montażu
1. Geodezyjną obsługę budowy i montażu obiektu budowlanego, niezbędną do
zapewnienia prawidłowej realizacji obiektu wykonuje się na wniosek inwestora
lub innej zainteresowanej jednostki.
2. Obsługa geodezyjna może obejmować wszystkie zasadnicze etapy realizacji
budowli, a mianowicie:
− roboty ziemne i przygotowawcze, z włączeniem wykonywania podsypki i
układania chudego betonu,
− budowę fundamentów wraz z ustawieniem szalunków (deskowań)
i tyczenia śrub kotwicznych (studzienek),
− budowę i montaż konstrukcji nośnej,
− ustawienie i montaż ciężkich maszyn,
− instalację urządzeń technicznych.
3. Przy geodezyjnej obsłudze budowy i montażu obiektu budowlanego należy
uwzględnić przepisy prawa budowlanego, normy techniczne oraz resortowe
przepisy techniczne.
Tyczenie sytuacyjne przewodów w ulicach należy wykonywać z dokładnością 0,1 m, a na terenach
pozostałych z dokładnością 0,2 m. Rzędne wysokości niwelety dna przewodów kanalizacyjnych oraz
przewodów rurowych i naziemnych elementów przewodów podziemnych /armatury/ należy określać z
dokładnością.. 0,01 m. Rzędne wysokości przewodów kablowych z dokładnością 0.1 m
§49 .
Przy różnicach w ułożeniu przewodu pomiędzy projektem urządzenia, a jego realizacją w terenie nie
przekraczających wielkości 0.3 m stwierdza się, że przewód ułożony został zgodnie z projektem lokalizacji
pod warunkiem, że zostały ponadto zachowane dopuszczalne odległości od linii zabudowy i innych
istniejących lub projektowanych urządzeń. W przypadku stwierdzenia w posadowieniu urządzeń różnic
większych od uznanych za dopuszczalne wyniki pomiaru tych urządzeń przedstawione na odbitce mapy z
pisemnym omówieniem niezgodności należy przekazać do odpowiedniego terenowo zespołu uzgodnienia
dokumentacji.
zastosowaniem następujących zasad generalizacji określonych w rozdziale VI § 76 Instrukcji G-4:
1/ kontury elementów na ziemnych uzbrojenia podziemnego o wymiarach większych od 0,5 m x 0,5 m
mierzyć należy w sposób umożliwiający ich prawidłowe skartowanie, zaś przy konturach mniejszych od
0,5 m x 0,5 m mierzyć należy położenia środka ich rzutu,
2/ dla przewodów podziemnych i naziemnych o średnicach mniejszych od 0,75 m dopuszcza się pomiar
przebiegu ich osi,
3/ gdy szerokość przewodu, obrysu kanału czy wiązki kabli lub urządzenia jest większa od 0,75 m
pomiarowi podlegają zewnętrzne krawędzie tych elementów /urządzeń, przewodów itp./.
4. Pomiar przewodów i urządzeń uzbrojenia terenu należy wykonywać zgodnie z instrukcją G-4.
5. Pomiary sytuacyjne powinny być oparte na punktach poziomej osnowy geodezyjnej. Dopuszcza się
pomiar szczegółów II grupy dokładnościowej na linie pomiarowe oparte na punktach sytuacyjnych I grupy
dokładnościowej zidentyfikowanych w terenie i na mapie.
1/ Do I grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych uzbrojenia podziemnego należą urządzenia
naziemne uzbrojenia terenu.
EGZAMIN U KOPIEJA CZERWIEC 2008
1. Podział dróg ze względu na klasy… Autostrady A, ekspresowe S, ruchu przyspieszonego GP, główne G, zbiorcze Z, lokalne L, dojazdowe D.
2. Co to jest „przechyłka”? 16216y2412q ……………..……………………………………….
3. Kto i kiedy wydaje decyzję o „warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu”? W sytuacji gdy wniosek dotyczy terenu objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i jest z nim zgodny, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
4. Kod przepompowni ścieków wg G-7………………….K_U (?)
5. Kto wydaje pozwolenie na budowę przyłącza wodociągowego do domu jednorodzinnego? … Nie wydaje się pozwolenia (?)
6. Podstawa prawna prac geodezyjnych w budownictwie ROZPORZĄDZENIE MINISTA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA Z DNIA 21 LUTEGO 1995 W SPRAWIE RODZAJU I ZAKRESU OPRACOWAŃ GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNYCH ORAZ CZYNNOŚCI GEODEZYJNYCH OBOWIĄZUJĄCYCH W BUDOWNICTWIE.
7. Wytyczne techniczne do prac geodezyjnych w budownictwie G-3 (?)
8. Mamy 7 parametrów łuku koszowego, musimy jeszcze wyznaczyć 0 parametrów.
9. Długość „L” klotoidy jednostkowej…………………………………................
10. Wzór na zależność promienia, strzałki i cięciwy łuku………………………..
11. Co to jest „a” dla klotoidy……… WSPÓŁCZYNNIK PROPORCJONALNOŚCI PRZYROSTU DŁUGOŚCI ŁUKU DO JEGO KRZYWIZNY?
12. W jakiej postaci podaje się spadek … PROCENTOWO, UŁAMKIEM ZWYKŁYM LUB KĄTEM
13. Podział procesu inwestycyjno-budowlanego pierwszy jest etap związany z lokalizacją inwestycji, a drugi z jej realizacją
14. Kryterium dokładności tyczenia graniczny błąd tyczenia Mt<= dLt
15. Do czego służy osnowa realizacyjna Jest to osnowa geodezyjna przeznaczona do wykonywania pomiarów realizacyjnych, za pomocą których są wyznaczane w terenie zaprojektowane obiekty.
16. Co to jest „reper roboczy” Robocze punkty wysokościowe należą do osnowy budowlano-montażowej i mogą być wyznaczane z osnowy realizacyjnej
17. Co to jest SWING?... STANDARD WYMIANY INFORMACJI GEODEZYJNYCH
18. Dokładność wytyczenia przewodu sieci komputerowej we wsi 0,2m (?)
19. Realizacja projektu sieci na terenie miast nie może przekraczać 30cm (?)
20. Rodzaje fundamentów płytkich (4 typy)…… ławy fundamentowe, stopy fundamentowe, płyty fundamentowe, skrzynie fundamentowe.
21. Co to jest skoszenie mostu suwnicy? jest to odchylenie położenia suwnicy na jezdni od położenia prostopadłego do osi toru suwnicowego (?)
22. Co to jest krzywa owalna?................... POŁĄCZENIE DWÓCH KLOTOID SYMETRYCZNYCH BĄDŹ NIESYMETRYCZNYCH TWORZĄCYCH ŁUK (JAJO)
23. Co to jest płaszczyzna bilansowa? PŁASZCZYZNA ZAWIERAJĄCA LINIE ROBÓT ZEROWYCH, DLA KTÓREJ SUMA WYKOPÓW RÓWNA JEST SUMIE NASYPÓW.
24. Jaką metodą wyznaczyć objętość wałów przeciwpowodziowych…… metoda przekrojów poprzecznych
25. Z jaką dokładnością tyczy się fundamenty pod wykop…………… 5cm
26. Dla jakich obiektów wykonuje się tyczenie …… obiekty budowlane wymagające pozwolenia na budowę
27. Długość klotoidy niesymetrycznej NIE MA CZEGOŚ TAKIEGO JAK KLOTOIDA NIESYMETRYCZNA
28. Komu inwestor przekazuje wyniki inwentaryzacji? do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej
29. Co to jest korona drogi? oznacza jezdnię z poboczami, zatokami autobusowymi, a przy drogach dwujezdniowych – również z pasami awaryjnego postoju i pasem dzielącym jezdnie
Przechyłka toru jest to podniesienie jednego toku szynowego względem drugiego. Jest ona realizowana na długości krzywej przejściowej, w łukach o R ≤ 4000 m, poprzez tzw. rampę przechyłkową. Stosowanie przechyłki wynika z potrzeby przeciwstawienia się sile odśrodkowej, powodującej nierównomierny nacisk na toki szynowe, a tym samym większe zużycie boczne toku zewnętrznego.
18
§ 16
1. Projekt poziomej osnowy realizacyjnej sporządza się w celu
ustalenia optymalnego rozmieszczenia punktów osnowy i sposobu
powiązania ich obserwacjami z punktu widzenia wymaganej
dokładności i stopnia pewności uzyskanych rezultatów oraz w celu
przygotowania danych niezbędnych do wytyczenia osnowy w terenie.
2. Dobór typu poziomej osnowy realizacyjnej należy uzależnić od:
- rodzaju obiektu /por. Załącznik nr 7/,
- sposobu realizacji inwestycji,
- dostępnego sprzętu geodezyjnego,
- ukształtowania terenu,
- możliwości zapewnienia trwałości punktów osnowy.
5. Przy wyborze miejsc stabilizacji punktów poziomej osnowy
realizacyjnej, należy stosować następujące zasady:
1/ podstawowa osnowa realizacyjna powinna pokrywać obszar
większy od obszaru przewidzianego do inwestowania,
2/ gęstość punktów podstawowej osnowy realizacyjnej powinna
być w przybliżeniu jednakowa na całym obszarze objętym
osnową,
3/ punkty podstawowej osnowy realizacyjnej powinny być
zlokalizowane w miejscach, które zapewniałyby im trwałość
w czasie realizacji inwestycji, część punktów osnowy
powinna znajdować się poza granicami projektowanego
obiektu,
4/ punkty szczegółowej osnowy realizacyjnej lub linie łączące te
punkty powinny znajdować się w bezpośredniej bliskości
tyczonych obiektów,
5/ punkty szczegółowej osnowy realizacyjnej powinny być w jak
najmniejszym stopniu zagrożone zniszczeniem, przynajmniej
w okresie jednego etapu realizacji inwestycji /lub obiektu/,
19
6/ usytuowanie punktów podstawowej osnowy realizacyjnej powinno
być takie, aby w miarę zabudowywania terenu tracić
jak najmniej wizur do innych punktów osnowy, oraz tak aby
wizury zapewnione były w czasie pomiaru osnowy.
4. Jeżeli pozioma osnowa realizacyjna ma służyć również do pomiarów
przemieszczeń i odkształceń, to w projekcie osnowy należy
uwzględnić warunki wynikające z tego celu.
Wybór rodzaju obserwacji w sieci zależy od:
- wymaganej dokładności osnowy,
- wielkości sieci,
- warunków terenowych,
- wyposażenia technicznego zespołu pomiarowego,
- sposobu utrwalenia punktów.
P
odstawowe definicje i poj pojęęciacia
•Rozpiętośćsuwnicy–odległośćpomiędzy osiami czołownic mierzona wzdłużosi mostu.
•Rozpiętośćkółjezdnych suwnicy–odległośćpomiędzy środkami wieńców kółw osi ich obrotu. Może sięzmieniaćw granicach luzów pomiędzy kołem a czołownicą
•Rozpiętośćeksploatacyjna suwnicy–średnia rozpiętośćkółzawarta wewnątrz przedziału ograniczonego maksymalnąze wszystkich rozpiętości kółi minimalnąze wszystkich rozpiętości kół.
•Rozstaw kół–odległośćpomiędzy osiami kółzamontowanych w jednej czołownicy.
•Ośczołownicy–linia wyznaczająca teoretyczne położenie środków wieńców kół.
•Przekątne suwnicy–odległości pomiędzy osiami czołownic, mierzone w osiach obrotu naprzemianległych skrajnych kół.
•Zukosowanie (skoszenie) suwnicy–odchylenie położenia suwnicy na jezdni od położenia prostopadłego do osi toru suwnicowego.
•Tor wózka (bieżnia)–zespółdwóch równoległych szyn ułożonych na suwnicy, po których toczy sięwózek (wciągnik) przesuwający ciężar w kierunku prostopadłym do ruchu suwnicy