50. RL. Obszary zastosowań stacji radioliniowych:

• w systemach telefonii komórkowej jako połączenie sieci szkieletowych (połączenie pomiędzy stacją bazową a kontrolerem stacji bazowych)

• dosyłanie sygnałów do masztów wież radiowych i telewizyjnych

• łącza dostępowe do dużych klientów w sieciach operatorów telekomunikacyjnych

• szkieletowe połączenia w sieciach ISP

• łącze między operatorskie (pomiędzy ogólnokrajowym a lokalnym operatorem ISP)

• łącza WAN dla potrzeb korporacyjnych (łączenie oddziałów lub budynków firmy)

• łączność wojskowa

50. TRO. Omówić sposoby propagacji fal radiowych w troposferze

Propagacja opiera się na dwóch zjawiskach refrakcji (skrzywieniu trajektorii) fal oraz wtórnemu promieniowaniu niejednorodności troposfery.

• Refrakcja spowodowana jest zmianą przenikalności dielektrycznej powietrza ze wzrostem wysokości.

• Promień krzywizny trajektorii fali radiowej zależy od wysokości i kąta padania fali. Trajektoria jest największa gdy fala jest promieniowana równolegle do powierzchni Ziemi. Wtórne promieniowanie przejawia się tym, że energia fali elektromagnetycznej zostaje przesłana w innych kierunkach niż fala padająca.

• Mechanizm rozproszenia polega na tym, że każda z niejednorodności turbulencyjnych, na które pada fala radiowa, staje się źródłem wielu fal rozchodzących się w różnych kierunkach.

• Wypadkowa fala promieniowania powstaje w wyniku interferencji fal elementarnych od poszczególnych niejednorodności.

• Intensywność promieniowanie wtórnego w danym kierunku zależy od kąta zawartego między tym kierunkiem a kierunkiem rozchodzenia się fali padającej i jest największa w kierunku rozchodzenia się fali padającej.

• Niejednorodności warstwowe charakteryzują się znacznymi rozmiarami horyzontalnymi oraz dużymi skokowymi zmianami przenikalności dielektrycznej. Powoduje to częściowe odbicie fal radiowych na granicy dwóch ośrodków.

50. TRO. Podstawowe właściwości łączności troposferycznej, zaniki i przeciwdziałania zanikom

Własności:

• wielokrotnie większe tłumienie rzeczywiste sygnału od tłumienia w wolnej przestrzeni w skutek rozproszenia i odbić od troposfery

• możliwość zapewnienia łączności na dużych odległościach (200 – 400 km)

• zjawisko strat zysku energetycznego – wraz ze wzrostem rozmiarów anten nie uzyskuje się teoretycznego zysku energetycznego

Zaniki:

• mają charakter losowy (losowo zmieniające się warunki propagacji)

• objawiają się zmianami poziomu sygnału po stronie odbiorczej

• rodzaje zaników:

  • szybkie

  • wolne

  • bardzo wolne (sezonowe)

Przeciwdziałanie zanikom:

• nadawanie wielu kopii sygnału i stosowanie odbioru zbiorczego

• stosowanie sygnałów szerokopasmowych

• adaptacyjne zwiększanie mocy nadajników lub zmianę częstotliwości roboczych

50. TRO. Scharakteryzować odbiór zbiorczy z selekcją, sumowaniem liniowym, sumowaniem optymalnym

Odbiór zbiorczy z selekcją:

• jest to odbiór z wyborem silniejszego sygnału

• sygnały odebrane z dwóch / kilku anten trafiają na blok auto-wyboru, który porównuje je i wybiera ten o lepszym poziomie w danej chwili

• czas przełączenia nie powinien przekraczać 3 µs

Odbiór zbiorczy z sumowaniem liniowym:

• sygnały odebrane z kilku anten są wstępnie wzmacniane, a następnie sumowane w układzie sumatora

• do prawidłowego działania układu sumowania liniowego potrzebna jest zgodność faz sumowanych sygnałów – stąd konieczność stosowania przesuwników fazy

Odbiór zbiorczy z sumowaniem optymalnym:

• sygnały z obu gałęzi podawane są na wzmacniacze w.cz., p.cz. oraz na filtr szumów, który jest filtrem górnoprzepustowym

• filtr szumów wydziela szum z odebranego sygnału

• wydzielony szum reguluje wzmocnieniem wzmacniacza m.cz.

• wzmocnienie to jest większe dla kanału, w którym poziom szumu jest mniejszy

• zapewnia to uzyskanie maksymalnego stosunku sygnał/szum na wyjściu układu