Zagadnienie dopisane ręcznie to: schematy pomiarowe do pomiaru rezystywności gruntu i rezystancji za pomocą przyrządów.
Bardzo prawdopodobne pytanie: pomiar rezystancji uziomu lub dla drugiej grupy rezystywności gruntu znanym miernikiem (wtedy wybieramy IMU albo MRU albo jakiś inny)
W odpowiedzi - prosty schemat, zaciski z objaśnieniami, idea, odległości i wzór.
Pomiar rezystancji uziemienia
jedną sondę podłączamy do uziomu – zacisk E w mierniku MRU, zwarte Rd i Rx w IMU
drugą do uziomu pomocniczego pomiarowego napięciowego – zacisk S (MRU) lub zacisk Rs(IMU)
trzecią do uziomu pomocniczego pomiarowego prądowego - zacisk H (MRU) lub zacisk Rp(IMU)
- opisać jaka to ma być odległość (inna w zależności od rodzaju uziomu: gdy wbity jest pionowy na głębokość do 4m wtedy odległość między uziomem a sondą napięciową y≥20m, między sondą napięciową a prądową też x≥20m
Między sondą prądową podłączoną do uziomu a sondą pomiarową prądową płynie prąd, spadek napięcia mierzony jest między sondami prądową i napięciową i dzięki temu miernik pokazuje rezystancję. Aby otrzymać rezystancję uziemienia należy ją później pomnożyć przez współczynnik zmian sezonowych gruntu kR
Nie mamy się nauczyć wszystkich wartości na pamięć tylko znać od czego współczynnik zależy.
Zależy od głębokości zakopania uziomu i od stanu gruntu przede wszystkim – rozróżniamy 3 stany suchy – od czerwca do września reszta jak wyżej
wilgotny – paź - maj
mokry - w ciągu trzech dni po długotrwałych opadach lub stopieniu się śniegu
Im wilgotniej tym większa wartość współczynnika.
Według PN-86/E-05003/01 (p.1.3.16.) rezystancja uziemienia jest to:
„rezystancja statyczna między uziomem a ziemią odniesienia zmierzona przy przepływie prądu przemiennego o częstotliwości technicznej”.
Co wchodzi w skład uziemienia?
uziom
przewód doprowadzający do zacisku ochronnego urządzenia
ziemia między uziomem a ziemią odniesienia
Cel pomiaru rezystywności gruntu – zaprojektowanie uziemienia
Uziomy pojedyncze i wielokrotne
Pojedyncze – realizowane przy pomocy jednego pręta
Wielokrotne – kilka prętów łączonych równolegle w układy
Współczynnik wykorzystania uziomu
Definiujemy kiedy mamy uziomy wielokrotne, ponieważ oddziałują na siebie zmniejszając prąd
rezystancja uziomu wielokrotnego tak jakby wcale ze sobą nie oddziaływały do rezystancji uwzględniającej oddziaływania
6. Metoda kompensacyjna
I Pomiar rezystywności gruntu - obowiązuje tylko metoda Wennera (odległości między sondami takie same)
Należy
narysować schemat koniecznie z opisanymi na mierniku zaciskami (dla MRU są to E,ES,S,H)
E Rezystywność gruntu mierzy się z wykorzystaniem czterech sond pomiarowych, umieszczonych w linii w jednakowych odległościach. Używa się metody technicznej: dwie „zewnętrzne” sondy wymuszają prąd, a pomiędzy dwiema „wewnętrznymi” mierzy się napięcie. Wartość rezystywności oblicza się z równania:
ρ = 2πaR (2)
gdzie a oznacza odległość miedzy sondami, a R wyznaczona rezystancje. Głębokość badanej warstwy
gruntu odpowiada w przybliżeniu odległości a. Oznacza to, ze w celu wyznaczenia zależności rezystywności
gruntu od głębokości należy wykonać kilka pomiarów, za każdym razem zwiększając odległość miedzy
sondami.
napisać ideę
m.in. że wbijamy 4 sondy w równych odległościach „a”
3. wzór i objaśnienia tego co jest we wzorze: Rezystywność obliczamy ze wzoru ρ=2 π a R
ρ – rezystywność gruntu [Ωm]
a – odległość od sond [m]
R – rezystancja zmierzona przez miernik [Ω]
Uwagi
W książce p. Orlika są błędy – np. na stronie 108 (skan 003) opisana metoda na rys 4.22 nie jest wcale metodą Wennera tylko Schluneberga.
na stronie 107 (skan 002) - dwa zaciski IMU powinny być zwarte (patrz niżej)
Nie uczymy się metody technicznej (to będzie na laboratorium z panem Hoppelem)