Całkowity opór cieplny płaskiego komponentu budowlanego składającego się z warstw jednorodnych cieplnie prostopadłych do strumienia ciepła.

R_T =  R_si +  R₁ +  R₂ + … +  R_n +  R_se $\left\lbrack \frac{m^{2}K}{W} \right\rbrack$

Stosowalność metody: nie nadaje się do stosowania gdy stosunek górnej granicy oporu cieplnego do jego dolnej granicy przekracza 1,5; metoda nie ma zastosowania w przypadkach, gdy przez izolację przechodzą mostki metalowe.

Całkowity opór cieplny komponentu: $R_{T}\ = \ \frac{R_{T}^{'} + R_{T}^{"}}{2}$ $\left\lbrack \frac{m^{2}K}{W} \right\rbrack$

Komponent rozpatruje się podzielony na sekcje a,b,c,…q (prostopadła do powierzchni komponentu ma względne pole powierzchni f_m) oraz na warstwy 1,2,3,…n (równoległa do powierzchni ma grubość d_j).

Kres górny: $\frac{1}{R_{T}^{'}} = \ \frac{f_{a}}{R_{\text{Ta}}} + \ \frac{f_{b}}{R_{\text{Tb}}} + \ldots + \ \frac{f_{q}}{R_{\text{Tq}}}$

R – całkowite opory cieplne od środowiska do środowiska każdej sekcji, f – względne pola powierzchni każdej sekcji.

Kres dolny: $R_{T}^{"} = \ R_{\text{si}} + \ R_{1} + \ R_{2} + \ldots + \ R_{n} + R_{\text{se}}$ $\left\lbrack \frac{m^{2}K}{W} \right\rbrack$

Współczynnik przenikania ciepła: $U = \ \frac{1}{R_{T}}\text{\ \ \ }\left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$