1. Co rozumiesz pod pojęciem ergonomia pracy ( jak przygotować stanowisko pracy przed wykonaniem zabiegu)

2. Mięśnie twarzy wymienić

3.Różnica między dermabrazją a peeling kawitacyjny

Peeling Kawitacyjny

Peeling kawitacyjny to oczyszczanie skóry za pomocą wibracji ultradźwiękowej, wzbogacone o mikromasaż, który poprawia mikrokrążenie i dotlenienie komórkowe oraz zwiększa penetrację substancji aktywnych w głąb skóry. Pozwala na dokładne usunięcie nadmiaru sebum z porów i meszków włosowatych, pozbycie się zaskórników, wągrów i bakterii. Wygładza skórę, doskonale nawilża i stymuluje naturalne nawodnienie oraz zmiękcza naskórek. Działa kojąco i regenerująco na skórę.

Kawitacja to zjawisko, które zachodzi, gdy wilgotną skórę potraktuje się falami ultradźwiękowymi. Tworzą się wówczas mikroskopijne pęcherzyki gazu, następuje gwałtowna zmiana ciśnienia i szereg procesów, których efektem jest rozbicie martwych komórek rogowej warstwy naskórka. Do zabiegu wykorzystuje się aparat wytwarzający fale ultradźwiękowe, zakończony szpatułką, którą przesuwa się po zwilżanej wodą twarzy. Zjawisko kawitacji to inaczej "zimne gotowanie wody". Peeling kawitacyjny oczyszcza skórę bezboleśnie i dokładnie, a dodatkowo sterylizuje ją, a wiadomo nie od dziś, że to właśnie bakterie są główną przyczyną wyprysków.

Efekt jest zaskakujący - skóra jest gładka, rozjaśniona, nie ma żadnych podrażnień. Zabieg kończy się zaaplikowaniem ampułki nawilżającej. Możemy na tym poprzestać, ale lepiej wykorzystać stan pobudzenia skóry i poddać ją dodatkowym zabiegom. Fale ultradźwiękowe znajdują, bowiem zastosowanie między innymi przy rozjaśnianiu przebarwień, regeneracji skóry i spłycaniu zmarszczek.

Wskazania :
 usuwa przebarwienia naskórkowe
usuwa zanieczyszczenia skóry
bezboleśnie i dokładnie czyści skórę twarzy, szyi i dekoltu
 usuwa martwe komórki skóry
uwalnia pory od nadmiaru łoju, bakterii i substancji toksycznych
 regeneruje skórę oraz mięśnie mimiczne
przyspiesza mikrokrążenia
 pomaga w leczeniu trądziku poprzez swoje działanie sterylizujące
głęboko nawilża poprzez mikromasaż
  poprawia wymianę jonową, wzmaga produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego
 poprawia strukturę blizn
pozostawia nadzwyczajnie odmłodzoną, odświeżoną i zregenerowaną skórę

Częstotliwość zabiegu:

jednorazowo lub w serii 1 w tyg. przez 5-6 tyg

 Przeciwwskazania:
ciąża,
choroby nowotworowe,
rozrusznik serca.
metalowe elementy w ciele
-niektóre alergie skórne i choroby skóry
-przerwanie ciągłości naskórka
-nie wykonywać blisko oczu oraz czerwieni wargowej

Dermabrazja 

Jest to głęboki peeling - stosuje się go w celu zniszczenia nie tylko naskórka, ale także górnych warstw skóry właściwej. Ten rodzaj peelingu powinien wykonywać lekarz. Dermabrazja była stosowana od wielu lat jako zabieg medyczny. Manualne złuszczanie, mechaniczne lub chemiczne peelingi to tradycyjne techniki stosowane do korekty różnych nieprawidłowości skóry.

Mikrodermabrazja

Kontrolowana mikrodermabrazja jest to pielęgnacyjny zabieg kosmetyczny, polegający na ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków. Jest ona stosowana z powodzeniem od połowy lat osiemdziesiątych. Na początku była zarezerwowana głównie dla dermatologów, zaś obecnie coraz częściej jest stosowana w gabinetach kosmetycznych.  Mikropeeling kontrolowany jest jedną z wielu metod mechanicznego złuszczania naskórka. Polega na  ścieraniu warstwy rogowej naskórka za pomocą specjalnego urządzenia.

Mikrodermabrazja pozwala na powolne ścieranie powierzchni skóry, mikrowarstwa po mikrowarstwie, aż do pożądanego poziomu pod stałą kontrolą wizualną. Wykonuje się go przy pomocy kryształów korundu lub specjalną głowicą diamentową. W porównaniu z innymi zabiegami takimi jak peelingi chemiczne, dermabrazja czy resurfacing laserowy, mikrodermabrazja jest zabiegiem obarczonym minimalnymi powikłaniami, nie niesie ryzyka przebarwień i blizn, a efekty są widoczne od razu i można wrócić do normalnej aktywności.
Pomimo powierzchniowego oddziaływania, zmiany histologiczne dotyczą nie tylko naskórka ale też skóry właściwej. Obserwuje się pogrubienie naskórka i wzmożenie syntezy kolagenu i elastyny. Dzięki temu metoda ta znalazła szerokie zastosowanie do odmładzania skóry, korekcji zmarszczek i blizn, eliminacji plam barwnikowych, czyszczenia skóry, leczenia trądzika.

Niewątpliwą zaletą tego zabiegu jest to, że jest on bezbolesny, prosty, trwa krótko i po jego wykonaniu pacjent nie jest wyłączony z zajęć życia codziennego.

 

Rozróżnia się dwa rodzaje mikrodermabrazji : korundową oraz diamentową. 
Mikrodermabrazja korundowa

W czasie kontrolowanej mikrodermabrazji zostaje utworzone podciśnienie za pomocą próżni, która uruchamia strumień kryształków wodorotlenku glinu (korundu). Kryształy są nanoszone na skórę za pomocą specjalnego urządzenia , które jest przesuwane po skórze i w ten sposób delikatnie usuwane są górne warstwy naskórka. Równocześnie kryształy wraz z usuniętym zrogowaciałym naskórkiem są pochłaniane i zbierane w oddzielnym pojemniku. Aparaty korundowe wykorzystują m.in. tlenek glinu, który może wywoływać u niektórych osób reakcje alergiczne.

 Mikrodermabrazja diamentowa

Urządzenia do mikrodermabrazji diamentowej są nowością na rynku. Zaletą tych urządzeń jest to, że  posiadają one  głowice diamentowe  i nie wykorzystują one  żadnych związków chemicznych (np. tlenku glinu), przez co mogą być stosowany u osób o wrażliwej skórze.Głowice diamentowe bezpośrednio stykające się z powierzchnią skóry każdorazowo są dezynfekowane i sterylizowane w autoklawie.

Mówimy tu o kontrolowanej mikrodermabrazji, ponieważ zarówno zrogowacenie naskórka, które należy usunąć jak i intensywność zabiegu (głębokość peelingu) są oceniane i dobierane indywidualnie do klienta. To sprawia, że jest to technika bardzo bezpieczna, która góruje nad innymi metodami peelingu. Dzięki  usuwaniu górnych warstw naskórka w jego warstwie podstawnej dochodzi do wzmożonego tworzenia się nowych komórek, które zastępują komórki uszkodzone. Złuszczanie następuje stopniowo i  odbywa się w obrębie epidermy. Dlatego zabieg jest bezpieczny i nie powoduje skutków ubocznych.  W odróżnieniu od peelingów chemicznych, nie ma tu niebezpieczeństwa zbyt głębokiego lub nierównomiernego złuszczenia, powstania blizn. Zabieg nie wymaga też ograniczenia normalnej aktywności .

Wpływ mikrodermabrazji na skórę:

 poprawa jakości skóry ( struktury i kolorytu)
 zwiększenie elastyczności ,
regeneracja,
  zmniejszenie rozszerzonych porów,
 usunięcie zaskórników,
  spłycenie powierzchownych zmarszczek,
wygładzenie skóry,
usunięcie przebarwień posłonecznych,  starczych,
 zmniejszenie łojotoku
 stymulacja mikrokrążenia, co powoduje lepsze odżywienie komórek skóry,
  wzmocnienie zdolności obronnych skóry,
wywołanie wzmożonej produkcji kolagenu i elastyny (odnowa skóry właściwej).

Zalety Mikrodermabrazja

bezpieczna, kontrolowana głębokość ścierania
eliminacja patogennych drobnoustrojów z powierzchni skóry
zabieg jest właściwie bezbolesny
możliwość częstego powtarzania
brak krwawienia i urazu skóry|
brak długiego okresu gojenia
alternatywa dla osób nietolerujących peelingów chemicznych 

Wskazania do mikrodermabrazji:
trądzik pospolity (zaskórnikowy, grudkowy)
 blizny potrądzikowe
łojotok
zaskórniki, prosaki
 rogowacenie przymieszkowe
  rozszerzone pory
blizny zanikowe i przerosłe 
 przebarwienia i odbarwienia
 szorstki, zrogowaciały naskórek
rozstępy
odmładzanie skóry i likwidacja delikatnych zmarszczek wokół oczu ust i szyi
wiotkość skóry

zabieg jest idealnym przygotowaniem do zabiegów laserowych: fotoodmładzania, rozszerzonych, popękanych naczyń krwionośnych oraz przebarwień.

  Przeciwwskazania do mikrodermabrazji:

 zakażenia wirusowe:
brodawki, opryszczka, mięczak zakaźny
 zakażenia bakteryjne:liszajec zakaźny, figówka gronkowcowa
zakażenia grzybicze,
 trądzik krostkowy, ropowiczy,
trądzik różowaty
 skóra powiek,
 przeczosy,
nadżerki (uszkodzenia ciągłości skóry)
 nowotwory skóry i znamiona,
 naczyniaki jamiste terapia przeciwtrądzikowa Roaccutanem-wskazana co najmniej 3 miesięczna przerwa
 skłonność do keloidów (bliznowców)
zabiegi chirurgiczne w obrębie twarzy (do 2 miesięcy)

4.Wykwity skórne przy oczyszczaniu skóry kolejność oczyszczania co będziemy robić krok po kroku

MECHANICZNE (MANUALNE) OCZYSZCZANIE SKÓRY

Oczyszczanie skóry to usunięcie brudu, kurzu, bakterii, środków pielęgnacyjnych i zrogowaciałego naskorka

w celu ułatwienia penetracji preparatów stosowanych do pielęgnacji skory.

Kolejność czynności podczas zabiegu oczyszczania skóry:

- przygotowanie stanowiska pracy i klienta do zabiegu

- oczyszczanie wstępne – demakijaż

- zdiagnozowanie skóry

- wykonanie peelingu

- wykonanie masażu twarzy (w celu przekrwienia i rozluźnienia)

- przygotowanie skóry twarzy do czyszczenia

- mechaniczne czyszczenie twarzy

- dezynfekcja

- darsonwalizacja

- nawilżenie twarzy

- galwanizacja lub sonoforeza

- zastosowanie maski ściągającej, odżywczej lub jakiejkolwiek algi

- wykonanie zabiegu ściągania maski i nałożenia kremu

- zalecenia do domu (48 godzin po zabiegu oczyszczania nie stosować wody chlorowanej, solarium, nie

odpowiednie kremy zależnie od podrażnienia skóry).

Łyżeczka UNNY nie do cery naczynkowej.

Metody rozgrzewania w przygotowaniach do oczyszczania

- maska ziołowa (ziołówka na twarz) – rozpulchniające (Przed nałożeniem osłaniamy oczy kompresem i

sprawdzamy temperaturą maski. Na równomiernie i grubo nałożoną maskę kładziemy płatki higieniczne lub

gazę, na to folię z wyciętym otworem na nos i usta, na to gorący ręcznik (jeśli brakuje wapozonu). Maskę

trzymamy na twarzy 20 minut.)

- maska termiczna (Pod nią kładziemy grubą maskę, izolacyjnie w postaci folii lub grubego ręcznika którym

okrywa się twarz i wtedy maskę termiczną. Inny sposób to maska – gaza – maska termiczna.)

- stosowanie kremu rozpulchniającego i pary wodnej.

Przed przystąpieniem do zabiegu oczyszczania zdejmujemy maskę lub preparat rozpulchniający zmywając

wodą stopniowo odsłaniając kolejne partie twarzy.

Mechaniczne oczyszczanie twarzy polega na usunięciu zaskórników, można je usuwać ręcznie, łyżeczką

UNNY lub aparatem SKINFLOWER – w przypadku drobnych i bardzo płytkich zaskórników (działa jak

pompa ssąca).

Łyżeczkę Unny układamy na zaskórniku i naciskamy.

Usuwamy zmiany w następującej kolejności:

- zaskórniki

- prosaki

- niewielkie ropne krostki (nie robimy oczyszczania, żeby tego nie rozmieścić na całą twarz)

- mięczak zakaźny

Oczyszczanie twarzy zawsze wykonujemy w rękawiczkach jednorazowych.

Czynności przy oczyszczaniu twarzy:

- demakijaż twarzy (mleczko + tonik)

- peeling enzymatyczny lub drobnoziarnisty (zazwyczaj peeling drobnoziarnisty używany jest przy cerach

grubych i trądzikowych) (zmycie twarzy wodą i przetarcie wacikiem nasączonym tonikiem)

- masaż twarzy kremem do masażu (zmycie twarzy wodą i przetarcie wacikiem nasączonym tonikiem)

- nałożenie na twarz maski rozpulchniającej i ustawienie na twarz wapozonu na jakieś 10-15 minut

- ścieranie maski partiami i oczyszczanie manualne twarzy w rękawiczkach przy pomocy chusteczek

higienicznych

- nałożenie maski algowej

- zdjęcie maski, przemycie twarzy tonikiem i nałożenie krem

5.Co to są wykwity pierwotne a wykwity wtórne

Wykwit (łac. exanthema) - w dermatologii: zmiana skórna, na podstawie której można ustalić rozpoznanie; są zasadniczym elementem obrazu klinicznego chorób dermatologicznych. Mimo różnorodności objawów skórnych można je podzielić na podstawie cech morfologicznych na kilkanaście podstawowych typów.

Wyróżniamy wykwity pierwotne (łac. efflorescentiae primariae) i wtórne (efflorescentiae secundariae). Wykwity pierwotne pojawiają się w początkowym okresie ujawnienia się zmian chorobowych na skórze. Wykwity wtórne stanowią zejście wykwitów pierwotnych i są obecne w okresie dalszego przebiegu lub ustępowania choroby.

Przy opisie wykwitów zwraca się uwagę na takie ich cechy, jak: wielkość, kształt, postać, barwę, powierzchnię, ograniczenie umiejscowienia, ilość, towarzyszące objawy podmiotowe (ból, świąd), ewolucję i zejście.

Wykwity pierwotne [edytuj]

Plama (łac. macula)

Grudka (łac. papula)

Krosta (łac. pustula)

Cysta (łac. cystis)

Guz (łac. nodus, tumor, tuber)

Guzek (łac. nodulus, tuberculum)

Pęcherzyk (łac. vesicula)

Pęcherz (łac. bulla)

Bąbel (łac. urtica)

 

Wykwity wtórne

Łuska (łac. squama)

Nadżerka (łac. erosio)

Przeczos (łac. excoriatio)

Rozpadlina (łac. rhagas)

Strup (łac. crusta)

Blaszka (łac. plax, lamella, ang. plaque)

Pęknięcie , rozpadlina pęknięcie dotyczy naskórka i skóry włąściwej , powstaje w miejscach napinanjia sie i rozciągania skóry np: kącik ust . (łac. fissura)

Owrzodzenie (łac. ulcus)

Blizna (łac. cicatrix)

Stany narzucone skóry
Stany chorobowe niedające się pod względem morfologicznym włączyć do wykwitów pierwotnych lub wtórnych:

Zliszajowacenie (lichenizacja, lichenificatio) - stan wzmożonego pogrubienia poletkowania i szorstkości skóry na tle przewlekłych stanów zapalnych np. charakterystyczny dla atopowego zapalenia skóry

Spryszczenie - powstanie ognisk o mtypie w obrębie innych ognisk chorobowych

Łuszczycowatość

Zliszajcowacenie (impetiginizacja, impetiginisatio) wtórne zakażenie wykwitów - charakterystyczne żółto - miodowe miękkie strupy

6.Czym charakteryzuje się krosta od nadżerki

Krosta-  wyniosła ponad powierzchnię skóry, wypełniona treścią ropną,   należy do wykwitów pierwotnych                             Przykłady: łuszczyca krostkowa, trądzik zwykły

Nadżerka – ubytek naskórka po przerwaniu pokrywy pęcherza lub maceracja w fałdach skórnych, ustępuje bez pozostawienia blizny. Wykwit wtórny.

Zabiegi jakie mozemy dostać do opisania

Mikrodermabrazja, peeling kawitacyjny, zabieg natłuszczający, nawilżający, oczyszczanie, henna, masaż twarzy

to mi podała Pani Beata

1.Budowa i funkcje skóry.

Skóra składa się z:                                                                                                                             -naskórka,                                                                                                                                                   -skóry właściwej,                                                                                                                                  - warstwy podskórnej

Funkcje skóry                                                                                                                                      – chroni przed zewnętrznymi czynnikami mechanicznymi, fizycznymi, chemicznymi, biologicznymi,                                                                                                                                                 - uczestniczy w termoregulacji organizmu,                                                                                                
- uczestniczy w gospodarce wydzielniczej organizmu,  
  - uczestniczy w niektórych związkach np.Wit.D,              -jest narządem czucia