DARIA ŚWIERCZYŃSKA

Cel ćwiczenia:

Rozpoznanie substancji znajdującej się w probówce.

Materiały:

5% roztwór azotynu sodowego

2M roztwór kwasu octowego

Stężony HNO₃

30% roztwór NAOH

Odczynnik Millon’a (roztwór HgNO₃ w stęż. HNO₃)

Przebieg doświadczenia:

Aby rozpoznać czy w probówce znajduje się aminokwas czy woda przeprowadzam reakcję Van Slyke’a. Do NaNO₂ dodałam CH₃COOH, w wyniku czego otrzymałam kwas azotawy. Następnie wprowadziłam do niego badaną substancję. Zaobserwowałam wydzielenie się pęcherzyków gazu. Na tej podstawie wnioskuje, że zaszła poniższa reakcja. Dowodzi to obecności aminokwasu w probówce.

W celu rozpoznania aminokwasu przeprowadziłam reakcję ksantoproteinową. Do badanego roztworu dodałam stężony HNO₃ i ogrzewałam próbkę 30 sekund we wrzącej łaźni wodnej. Po schłodzeniu całość zalkalizowałam, dodając 2-3ml roztworu NaOH. Zaobserwowałam czerwono pomarańczowe zabarwienie, co świadczy, że badany aminokwas zawiera w łańcuchu bocznym pierścień aromatyczny. Na tym etapie mogę wykluczyć fenyloalaninę, ponieważ w jej przypadku pozytywny wyniki reakcji ksantoproteinowej ujawniłby się dopiero po dodaniu jeszcze stęż. H₂SO₄.

Aby rozpoznać który aminokwas zawierający pierścień aromatyczny znajduje się w probówce przeprowadziłam reakcję Milonn’a. Do badanej substancji dodałam odczynnik Millon’a, a następnie umieściłam ją we wrzącej łaźni wodnej, aż zaobserwowałam ceglastoczerwone zabarwienie. Zaszła następująca reakcja:

Wnioski:

Przeprowadzone przeze mnie reakcje dowodzą, iż w probówce znajdują się tyrozyna, aminokwas zawierający w łańcuchu bocznym pierścień aromatyczny.