Behapowiec a ocena ryzyka zawodowego
Opublikowane przez Agnieszka
rozmiar czcionki Drukuj E-mail Skomentuj jako pierwszy!
Oceń ten artykuł
1
2
3
4
5
(0 głosów)
Źródło obrazka: www.sxc.hu
Czy specjalista bhp jest uprawniony do przeprowadzania analizy i oceny ryzyka zawodowego? Jakie są główne zasady przeprowadzania takiej analizy?
Tak, jest uprawniony, ponieważ zarówno ramowy program szkolenia okresowego pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy i osób wykonujących zadania tej służby, jak i ramowy program szkolenia pracodawców wykonujących zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy ujęte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn.. zm.) zawierają temat ,,Metody identyfikacji, analizy i oceny zagrożeń oraz oceny ryzyka związanego z tymi zagrożeniami". Tę tematykę powinny zawierać programy szkolenia pracowników służb bhp na wszystkich poziomach kształcenia (średnim, wyższym i podyplomowym).
Zgodnie z PN-N-18001 analiza ryzyka to badanie ryzyka obejmujące określenie granic obiektu, identyfikację zagrożeń i szacowanie ryzyka. Natomiast ocena ryzyka to proces analizowania i wyznaczania ryzyka dopuszczalnego, a następnie wydawanie na tej podstawie opinii (sądu) o ryzyku. Ocena obejmuje analizę ryzyka i jego wartościowanie oraz decyzję o akceptacji ryzyka lub działaniach w celu jego zmniejszenia (redukcji).
W zakładach o trudnych warunkach pracy, w których występują różnorakie zagrożenia, w szczególności chemiczne, najlepiej jest, jeśli ocena ryzyka przeprowadzana jest przez kompetentny zespół, powołany przez pracodawcę. W skład takiego zespołu powinni wchodzić np. pracodawca lub jego przedstawiciel (szef służby bhp lub doświadczony behapowiec, zastępca pracodawcy odpowiedzialny za sprawy techniczno-produkcyjne lub tp.), wyznaczeni przez pracodawcę pracownicy (np. kierownik ocenianej jednostki organizacyjnej zakładu), a jeżeli ocena dotyczy szczególnie skomplikowanych procesów pracy również eksperci.
Ocenę ryzyka zawodowego należy przeprowadzać przy udziale pracowników lub ich przedstawicieli, np. społecznego inspektora pracy. Osoby te powinny być przygotowane do udziału w przedsięwzięciu, poprzez ich przeszkolenie w zakresie sposobu i kolejności realizacji poszczególnych etapów oceny ryzyka. Osoby uczestniczące w ocenie powinny znać szczegółowe informacje dotyczące organizacji zakładu (wydziału, oddziału), zagrożeń związanych z maszynami i urządzeniami, stosowanej technologii oraz materiałów używanych w procesie produkcji. Zespołem powinna kierować osoba odpowiedzialna za planowanie i koordynowanie jego działań, najlepiej z bezpośredniego kierownictwa zakładu.
Na analizę ryzyka składają się następujące etapy:
etap użytkowania maszyny, urządzenia, procesu, w tym wykonywanie czynności produkcyjne, przeglądy i ustawianie parametrów maszyny, remonty i naprawy, praca na innych urządzeniach związanych z czynnościami produkcyjnymi na tym stanowisku itp.;
określenie granic obszaru stanowiska pracy, możliwości bezpiecznego dojścia i dojazdu np. wózkami transportowymi itp.;
ustalenie wszystkich niedogodności wykrytych podczas dotychczasowego użytkowania maszyny przez pracowników ze względu na płeć i wiek, prawo- lub leworęcznych, z uwzględnieniem ich możliwości fizycznych z uwzględnieniem np. stanu ich wzroku lub słuchu, a także wzrostu, tuszy, siły itp.);
porównanie wymaganego i faktycznego poziomu wykształcenia, doświadczenia lub predyspozycji do potencjalnego przyuczenia;
określenie innych osób, które mogą być realnie narażone na zagrożenia spowodowane maszynami lub czynnościami wykonywanymi na ocenianym stanowisku.
Do oceny ryzyka zawodowego należy zebrać i wykorzystać w szczególności informacje o lokalizacji ocenianego stanowiska pracy i zadaniach na nim realizowanych, o tym jakie osoby (przygotowanie zawodowe) pracują na ocenianym stanowisku, szczególną uwagę należy zwrócić na kobiety w ciąży, młodocianych i osoby niepełnosprawne. Następnie należy ustalić jakie środki pracy (maszyny, narzędzia), materiały i operacje technologiczne stosuje się na stanowisku pracy oraz jakie czynności są tu wykonywane - w tym sposób i czas ich wykonywania przez poszczególne osoby, jakie normy i przepisy mają zastosowanie na stanowisku, jakie zagrożenia i ich źródła zostały zidentyfikowane oraz jakie są możliwe skutki tych zagrożeń, jakie środki ochrony zbiorowej i indywidualnej stosuje się (lub powinno się stosować) na stanowisku pracy, czy zdarzały się tu wypadki przy pracy i choroby zawodowe.
Ważnym źródłem informacji są dane techniczne stosowanych maszyn i urządzeń, dokumentacja techniczno-ruchowa, w tym instrukcje obsługi (dostarczone przez producenta) oraz instrukcje stanowiskowe bhp (opracowane przez pracodawcę), wyniki pomiarów czynników szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych, rejestry i protokoły powypadkowe dotyczące wypadków przy pracy oraz dokumentacja dotycząca ewentualnych przypadków chorób zawodowych, karty charakterystyk substancji chemicznych, przepisy bhp i normy techniczne oraz literatura naukowo-techniczna.
Przydatne jest również zgromadzenie informacji zebranych na podstawie obserwacji pracy, w tym obserwacji wykonywanych zadań na stanowisku pracy i poza nim, rozmów z pracownikami, ustalenie czynników zewnętrznych mogących mieć wpływ na warunki pracy np. atmosferycznych oraz informacji wynikających z analizy działań zakładu w zakresie zapewnienia właściwych warunków pracy.
Edward Kołodziejczyk
Źródło: www.abc.com.pl