Usuwanie odpadów stalych:
Odpady do środowiska:
- składowanie w beczkach, pryzmach, na wysypiskach
- zrzuty na glebę
- studzienki, do których zrzuca się odpady
Substancje przechodzą do wód gruntowych – deszcz gdy pada na źle odizolowane od gleby
składowisko odpadów, powoduje „wmywanie” zanieczyszczeń w glebę i ich przenikanie do wód
gruntowych
II wojna światowa – gwałtowny rozwój przemysłu, olbrzymie ilości odpadow przemysłowych, brak
świadomości skutków zrzucania odpadów do środowiska (oddziaływanie na zdrowie ludzi)
Struktura odpadów stałych:
75% - przemysł wydobywczy i produkcja paliw
13% - rolnictwo
9,5% - przemysł
1,5% - gospodarstwa domowe (47,5% z tego to resztki żywności)
1% - osady po oczyszczaniu ścieków komunalnych
metody utylizacji odpadów stałych:
- fizyczne
- chemiczne
- biologiczne (1/3 odpadów jest utylizowana z wykorzystaniem tych metod)
Recycling – ponowne wykorzystanie materiałów w wytwarzaniu tego samego produktu.
Wysypisko śmieci – teren, na który wywozi się (deponuje) ospady stałe. Powinny być budowane na glebach bogatych w gliny, ponieważ spowalnia to procesy powstawania odcieków.
Odcieki z wysypiska – LANDFILL LEACHATE
Właściwości odciekow:
PH – 5,5 – 8
BZT – 5000 – 80 000
ChZT – 50 000 – 100 000
Azotany - -0,1 – 1000
Wysypisko powinno mieć kominy i system rór do zbierania gazu wysypiskowego, powinno być
zaizolowane warstwą gliny i nieprzepuszczalną geowłókniną i mieć system drenaŜowy, zbierający
odcieki
Kompost - nawóz organiczny wytwarzany z odpadów roślinnych i zwierzęcych w wyniku częściowego, tlenowego rozkładu (butwienie) przez mikroorganizmy poprzez proces kompostowania w pryzmach kompostowych, kompostownikach lub specjalnych bioreaktorach, tudzież toaletach kompostujących.
Kompost wzbogaca glebę w próchnicę, zwiększa jej pojemność wodną i powietrzną, poprawia wzrost i rozwój roślin. Stosuje się go jako składnik podłoża dla upraw warzyw oraz kwiatów rabatowych i doniczkowych, a także jako nawóz organiczny w rolnictwie, sadownictwie i ogrodnictwie, w parkach i ogrodach.
Kompostowanie (organiczny recykling) – naturalna metoda unieszkodliwiania i zagospodarowania odpadów, polegająca na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy – bakterie tlenowe, nicienie, etc. Jest to proces przetwarzania substancji w kontrolowanych warunkach w obecności tlenu (powietrza), w odpowiedniej temperaturze i wilgotności. Kompostowanie jest kontrolowanym rozkładem materii organicznej. Zamiast pozwalać naturze na powolny rozkład biomasy, kompostowanie zapewnia optymalne środowisko, w którym organizmy kompostujące mogą się najlepiej rozwijać. Aby wyżywić najbardziej aktywne mikroby, w skład materii poddanej kompostowaniu muszą wchodzić następujące składniki:
* węgiel,
* azot i tlen z powietrza,
* woda.
Rozkład może mieć miejsce również w przypadku nieobecności któregoś z wymienionych składników, choć będzie znacznie wolniejszy. Przykładowo, możliwy jest rozkład biomasy umieszczonej w szczelnie zamkniętej foliowej torbie, choć nieobecność powietrza spowoduje rozwijanie się bakterii beztlenowych i rozkład beztlenowy.
Kompostowanie:
- mikroorganizmy prowadzą rozkład do CO2 i H2O i humusu
- humus – może być zrzucany na glebę w celu poprawy jej struktury
- czasem koszty (kompostowania) mogą być wysokie a kompost może być zanieczyszczony
materaiałami nieporządanymi
- kompostowanie w pryzmach – na skalę przemysłową, pryzmy często zadaszone, z systemem rór,
którymi wtłaczane jest do pryzmy powietrze.
Kompostowanie obejmuje oddziaływania w lańcuchu troficznym od mikroorganizmów do owadów,
robaków
Kompost to nie nawóz – ustawa o nawozach określa minimalną zawartość substancji odżywczych w
nawozie (P,K,N) a kompost ma zbyt małą zawartość tych substancji, żeby w myśl tej ustawy nazwać go nawozem.
Surowiec do kompostowania – struktura pulchna, można dodawać czynnikow spulchniającycj
- ważne jest nawadnianie kompostu, mieszanie (mieszanie = natlenianie + to, że cały materiał
przez pewien czas przebywa w środku pryzmy i przez trochę na obrzeżach)
- wilogotność – 40-60%, dominują warunki tlenowe, samoogrzewanie się pryzmy, temperatura –
od otoczenia (na obrzeżach) do około 65 st. C (w tej temp. niszczone sa patogeny)
- podczas kompostowania następuje produkcja związków lotnych
- objętość mateiału zmniejsza się o około 50%
Do kompostowania można użyć:
- materaiał organiczny niejadalny
- resztki żywności
- opakowania, papier
- inne odpady
Kompostu można użyć do polepszenia właściwości gleby bezpośrednio albo ekstrahować z niego subst. odżywcze i robić z nich nawóz
Wiele czynników podczas kompostowania może być kontrolowanych w celu polepszenia wydajności
procesu. Gdy jest za dużo azotu w stosunku do węgla, następują straty azotu (ważnego skłądnika „nawozowego”) oraz do atmosfery emitowany jest szkodliwy amoniak
- optymalny stosunek C:N do kompostowania – 30:1
- optymalna wilgotność – 40-60%
- kompost musi być czasem mieszany, żeby nie biegły procesy beztlenowe, żeby każda część
materiału kompostowanego przez pewien czas była na obrzeżach a przez pewien czas w środku
pryzmy
Zalety:
- użyźnia glebę ale nie jest to nawóz
- produkt komercyjny
- łatwość postępowania
- destrukcja patogenów
- niskie koszty
Wady:
- wymaga czasu i środkow
- wymaga miejsca
- odory
- wpływ pogody
- dostępnosć skladników odżywczych
Optymalne warunki kompostowania:
C:N – 30:1 – 25:1
Wilgotność 50-60%
Tlen >>5%
pH – 8-9 (chyba)
Temp – 45 – 50st. C (prawdopodobnie ☺ )
Współkompostowanie:
- kompost mieszamy z osadem ściekowym
- rozkład powoduje wydzielanie ciepła, które zabija patogeny
- kompost może potem być wykorzystany do nawożenia gruntów
- najwięcej składników odżywczych jest w kompoście kuchennym
Cczynniki spulchniające – po to, żeby powstały wolne przestrzwnie dla powietrza
Zastosowanie kompostu (i komopostowania):
- bioremediacja gruntów
- oczyszczanie osadów ściekowych