Prawo Ohma – stosunek napięcia między dwoma punktami przewodnika do natężenia przepływającego przezeń prądu jest wielkością stałą i nie zależy ani od napięcia, ani od natężenia prądu.

Opór przewodnika – (R) jest cechą charakterystyczną dla danego przewodnika. Miarą oporu jest stosunek napięcia między końcami przewodnika do natężenia prądu przepływającego przez ten przewodnik $R = \frac{U}{I}$. Podstawową jednostką oporu jest om (1Ω) $1\Omega = \frac{1V}{1A}$.

I Prawo Kirchhoffa – w dowolnym węźle obwodu suma algebraiczna natężeń prądów wpływających i wypływających do węzła równa się zeru, czyli : $\sum_{i = 1}^{n}{I_{i} = 0}$.

Węzłem obwodu nazywamy punkt w który łączy się pewna liczba gałęzi obwodów.

II Prawo Kirchhoffa – w dowolnym oczku obwodu suma algebraiczna wszystkich sił elektromotorycznych i spadków napięć jest równa zeru, czyli: $\sum_{i = 1}^{n}{\varepsilon_{i} + \sum_{i = 1}^{n}{I_{i}R_{i} = 0.}}$

Oczkiem obwodu nazywamy dowolną zamkniętą część obwodu lub cały obwód.

Mechanizm przepływu prądu w metalach:

Gdy nie występuje zewnętrzne pole elektryczne, elektrony swobodne, tworzące tzw. Gaz elektronowy, znajdją się w ciągłym ruchu i zderzają się z jonami sieci krystalicznej przewodnika. Powoduje to ciągle zmiany wartości i kierunku prędkości elektronów .

Polega na przemieszczaniu się chmury elektronów, przemieszczanie to wymuszone jest przez różnicę potencjału pomiędzy końcami przewodnika.

Praca prądu – jest sumą prac sił opisujących oddziaływanie poruszających się ładunków elektrycznych z siecią krystaliczną przewodnika lub innymi poruszającymi się ładunkami wytwarzającymi pole magnetyczne. Praca prądu elektrycznego w obwodzie prądu stałego jest równa iloczynowi napięcia źródła energii elektrycznej, natężenia prądu przepływającego przez odbiornik oraz czasu przepływu prądu. W przypadku zmian natężenia prądu lub napięcia praca jest sumą prac elementarnych podobnie jak w przypadku zmian siły.

Jednostką pracy w tym przypadku jest wolt·amper·sekunda równy dżulowi (J)

Moc prądu – moc jest miarą szybkości przekazywania energii. Jednostką mocy jest wat, 1W=1V 1A.

Sposób podłączenia amperomierza i woltomierza do obwodu.

Do najczęściej stosowanych przyrządów pomiarowych zalicza się:

• amperomierz, który służy do mierzenia natężenia prądu. Należy zawsze łączyć go szere­gowo z odbiornikiem i źródłem energii elektrycznej:
  

Uwaga!

Amperomierza nie należy łączyć bezpośrednio ze źródłem energii elektrycznej, ponieważ w takiej sytu­acji uległby uszkodzeniu.

• i woltomierz, który służy do mierzenia napięcia. Ze źródłem napięcia łączy się go zawsze równolegle: 

Do ćwiczenia 40:

Dysocjacja elektrolityczna – proces rozpadania się cząsteczek rozpuszczonej substancji na jony pod wpływem rozpuszczalnika.

Elektroliza – Proces zachodzący na wskutek przepływu prądu elektrycznego przez roztwór elektrolitu lub elektrolit stopiony. Przepływ prądu przez ciecze wywołuje wydzielanie się na elektrodach pewnych substancji i wtórne reakcje chemiczne. Na katodzie wydzielają się substancje, a na anodzie tlen i reszty kwasów beztlenowych.

Przewodność właściwa (σ)– to odwrotność oporu właściwego.

Opór właściwy – wielkość charakterystyczna dla rodzaju materiału jest równy oporowi, jaki stawia przewodnik z danego materiału o długości 1m i przekroju 1 m2. Mierzymy go w omometrach: 1Ω · 1m.

Pojemność oporowa – stosunek l do S. Jest wielkością stałą dla danego naczynka, wyznacza się ją mierząc opór naczynka wypełnionego elektrolitem wzorcowym, którego przewodność właściwa została wyznaczona metodą pomiarów bezpośrednich.

Skutkiem przepływu prądu przez elektrolit jest:
a) uporządkowany ruch jonów w roztworze,
b) przebieg procesów chemicznych na powierzchniach elektrod,
c) prawie zawsze zmiany stężenia w obszarach elektrolitu sąsiadujących z elektrodami.

Mostek jest równoległym połączeniem co najmniej dwóch dzielników napięcia. Napięciem wyjściowym mostka jest napięcie pomiędzy punktami wyjściowymi dzielników napięcia.

Zasada mostka pracującego w punkcie równowagi jest wykorzystana w mostku Wheatstone'a. Warunkiem równowagi dla takiego mostka jest:

Zazwyczaj, stosunek oporników R₃ do R₄ może być ustawiany na jedną z następujących wartości: 0,01; 0,1; 1; 10; itd., co umożliwia zmianę zakresu mostka. Wartość rezystancji opornika R₂ może być płynnie regulowana tak, aby osiągnąć stan równowagi mostka. Zatem znając wartości rezystancji R₂, R₃ i R₄ można dokładnie wyznaczyć nieznaną wartość rezystancji R_x.