ZAMKNIĘTE:

1. Powody, dla których ludzie tworzą grupy:

• potrzeba afiliacji i przynależności społecznej

• wsparcie społeczne

• możliwość realizacji przedsięwzięć, których jednostka nie byłaby w stanie zrealizować samodzielnie

1. Obejmowanie przywództwa koreluje:

• dość silnie z:

  • inteligencją

• wyraźnie z:

  • męskością (aktywnością, sprawczością i in. cechami zw. ze stereotypem męskości)

  • ekstrawersją

  • dobrym przystosowaniem

• tendencje do:

  • większej towarzyskości, empatii i zrównoważenia emocjonalnego, a także są bardziej ambitni i skłonni do podejmowania odpowiedzialności za bieg wydarzeń

1. Behawioralne teorie przywództwa – kiedy potrzebny jest przywódca w grupie:

• to samo co w odpowiedzi na pytanie otwarte nr 5 (Wojciszke, str. 408)

1. Jakie są wg. Hollandera 2 fazy dwufazowej strategii wpływu mniejszości na większość:

• w fazie I odstępcy zachowują swoje poglądy dla siebie, a na zewnątrz ulegają większości (w celu zyskania jej zaufania i akceptacji); w fazie II ujawniają swoje poglądy sprzeczne z opiniami większości (którą łatwiej będą mogli przekonać dzięki uprzednio zyskanemu zaufaniu)

1. Efekt potwierdzenia behawioralnego to inaczej:

• efekt oczekiwań

• samospełniająca się przepowiednia

1. Jaki to rodzaj zadania, kiedy wynik grupy zależy od wyniku najgorszego:

• zadanie koniunktywne (np. wspinaczka w grupie)

1. Ile musi być osób wg. Wojciszke, żeby powstała grupa społeczne:

• 2 lub więcej osób

1. Twierdzenia dotyczące „kredytu idiosynkrazji” Hollandera (3 źródła prawomocności przywództwa):

• metody uzyskiwania pozycji przywódczej przez liderów (czy zostali wybrani przez grupę, czy też wyznaczeni przez jakąś władzę zewnętrzną)

• kompetencja lidera w realizacji celów grupy

• identyfikacja przywódcy z grupą

• kredyt idiosynkrazji był pozytywnie skorelowany ze wskaźnikami przywództwa, a negatywnie z liczbą działań nadzorczych ze strony członków grupy

OTWARTE:

1. Czym jest syndrom myślenia grupowego?

• jego istotą jest podejmowanie błędnych decyzji przez zespół wskutek tego, że wewnętrzna dynamika grupowa (głównie motywacja do utrzymania spójności) przeważa nad motywacją do podjęcia decyzji merytorycznie zasadnych

1. Czym różni się przywódca transformacyjny od transakcyjnego?

• przywódca transformacyjny dostarcza wizji lub inspiracji, co motywuje do przekraczania zwykłych celów zadaniowych, natomiast przywódca transakcyjny interweniuje tylko wówczas, gdy pojawiają się problemy

• przywództwo transformacyjne jest źródłem lepszego funkcjonowania grupy, sprawdza się w czasie kryzysu w szybko zmieniającej się sytuacji

1. 5 głównych podstaw władzy to:

• przymus

• nagradzanie

• prawomocność

• fachowość

• akceptowanie

1. Podaj przykład współzależności negatywnej:

• np. rywalizacja

1. Szansa wyłonienia lidera rośnie, gdy:

• rośnie wielkość grupy

• warunki zmieniają się w taki sposób, że osiągnięcie celu wymaga kooperacji i koordynacji, wskutek samego wzrostu rozmiaru zadania lub konieczności specjalizacji

• pojawia się współzależność społeczna – indywidualne zyski członków grupy zależą od zachowania grupy i pozostałych jej członków

• pojawia się nierównomierność poszczególnych członków grupy, a więc konieczność ustalania i egzekwowania zasad podziału zysków

• pojawia się zewnętrzne zagrożenie dla realizacji celów grupy lub jej istnienia

• grupa ma dostęp do jednostki dysponującej doświadczeniem w roli przywódcy

1. Na podstawie teorii dysonansu Festingera wyjaśnij dlaczego po trudnej inicjacji grupa jawi się jako bardziej wartościowa:

• ponieważ świadomość, że doznało się nieprzyjemnego doświadczenia, żeby wejść do grupy, jest niezgodna z późniejszym odkryciem, że w grupie nie wszystko przebiega tak, jak się tego spodziewaliśmy – owo spostrzeżenie prowadzi do dysonansu, który ludzie próbują zredukować poprzez nadawanie grupie większej wartości („skoro przeszedłem przez to wszystko, żeby stać się członkiem tej grupy, musi ona być dla mnie naprawdę atrakcyjna”; im bardziej surowa inicjacja, tym bardziej atrakcyjna będzie się wydawać grupa!)