Ewaluacja wiedzy – metodyka nauczania informatyki i technologii informacyjnej- 17.05.12r.

Ewaluacja wiedzy – w latach 90tych określano była, jako kontrola i ocena wiedzy ucznia.

Krytyka ewaluacji

Lata 90te i początek 2000, krytykujemy coś a nie mamy pomysłu jak to poprawić.

Ewaluacja jest konieczna, problem tkwi w jej formie.

Funkcje ewaluacji wiedzy:

- dwie informacyjne:

1. informująca rodziców lub prawnych opiekunów dziecka o jego ocenach ucznia, jesteśmy w stanie powiedzieć, co umie zdaniem nauczyciela bądź zgodnie z narzędziami ewaluacyjnymi, ale także, czego nie umie i musi się jeszcze nauczyć.

2. nauczyciel i szkoła, wystawianie cen informuje nauczyciela, jakie ma wyniki w pracy z uczniami, czy potrafi efektownie przekazać wiedzę

-selekcyjna:

funkcja związana z możliwością dostania się do danej szkoły, dziś może już nie ważna jak kiedyś. Dawniej oceny miały znaczenie, dzisiaj są np. egzaminy wstępne.

Ocena ustna – oceniamy natychmiast i tłumaczymy gdzie popełnił błąd, uczeń nie będzie czekał aż my się zastanowimy 10 minut, co jest nie tak z odpowiedzią. Błędna odpowiedź ucznia musi się zakończyć odpowiedzią poprawną ze strony nauczyciela.

Subiektywność odpowiedzi ustnej, dużo bardziej obiektywna jest praca praktyczna, są odpowiednie kryteria wykonania zadania.

W ustnej odpowiedzi subiektywne są:

-płeć ucznia(faworyzacja ucznia)

- negatywny wygląd, np. sposób ubrania, fryzura, kolczyki

-zachowanie ucznia

-rodzice, jeśli są "upierdliwi" to nauczyciel może się odnosić negatywnie do ucznia

Przeciwdziałamy temu, pisząc scenariusze, jasno określając kryteria, zadania do wypełnienia.

Ocena pisemna – zawsze można sięgnąć do pracy i przeczytać ją jeszcze raz, w razie pomyłki poprawić.

W pracy praktycznej są jasno określone zasady, polecenia lepiej przygotować wcześniej.

W ewaluacji jest ważne przemyślenie sobie poleceń, niezależnie od rodzaju pytania: ustne, praktyczne, testowe.

Polecenie musi być jak najbardziej komunikatywne, dlatego ważne jest przygotowanie sobie pytań wcześniej na papierze.

Kontrola pisemna- sprawdza wiadomości(tak jak ustna) a praktyczna umiejętności.

Niemierko:

- trzy testy otwarte:

Wypracowanie – rozprawka bądź test rozszerzonej odpowiedzi, zadajemy jedno pytanie a uczniowie piszą wszystko, co wiedzą na dany temat, np. opisz wady i zalety systemu Windows. Uczniowie mają napisać rozprawkę, wykorzystując wiedzę z całego działu. Jeśli założymy kryteria, napisze o tym i o tym to jest 5, o tym i o tym to jest 4 itd. możliwość oddzielenia wody od posiadanej wiedzy.

Test krótkiej odpowiedzi- np. polecenie narysowania czegoś, krótkie polecenia. Uczniowie odpowiadają na pytania według własnej kolejności. Jeśli zostawiamy wykropkowane miejsce na odpowiedź to nie wprowadzamy ucznia w błąd poprzez dodanie zbyt wielu linijek, więcej niż jest wymagane, np. odpowiedź ma dwa, trzy krótkie zdania a my dodajemy 6 linijek, uczeń pisząc prawidłową odpowiedź zastanawia się, co jeszcze ma być, skoro tyle jest linijek, często leje wtedy wodę.

Zdanie z luką- najczęściej zdania kopiowane z książki bądź notatki ucznia, w odpowiednim miejscu brakuje wyrazu. Problemem jest źle dobrany wyraz do wpisania lub źle wybrane zdanie. Musimy wybrać takie zdanie, które sprawdza wiedzę ucznia a nie jego pamięć. Nie możemy wyrzucić byle, jakiego słowa. Ważna jest też umiejętność sprawdzenia testu, nawet przy prawidłowo wyrzuconym słowie, trzeba sprawdzić synonimy, uczeń może wpisać wyraz bliskoznaczny.

-trzy testy zamknięte:

Prawda-fałsz- wpisywanie np. ZDANIE PRAWDZIWE, ZDANIE NIEPRAWDZIWE, ale częściej test ma formę pytania CZY…. Itd. odpowiedzi TAK, NIE. Problemem jest takie formułowanie pytań, żeby odpowiedź była obiektywna, nie możemy np. zapytać: „Czy Jarek Kaczyński jest inteligentny” chyba, że obok będziemy mieć podane jego IQ.

Aby w tym teście postawić ocenę dopuszczającą trzeba mieć 66% dobrych odpowiedzi, a jeśli bardziej surowy test to 75% statystycznie można jest 50% szans na „strzelenie” prawidłowych odpowiedzi, dlatego, żeby sprawdzić wiedzę a nie szczęście w „strzelaniu” trzeba zastosować ocenę dopuszczającą za ponad połowę poprawnych odpowiedzi.

Test WW(wielokrotnego wyboru) – zalecenie jest, aby jedna odpowiedź była poprawna, pozostałe są fałszywe, aczkolwiek prawdopodobne. Często na wstępie jest zaznaczone, że może się pomylić raz lub dwa, wtedy zakreśla kółko nad odpowiedzią źle zaznaczoną i zakreślamy poprawną dlatego raz lub dwa, ponieważ większa ilość może spowodować, iż test stanie się nieczytelny.

Test na dobieranie- kiedyś był problem techniczny, dzieci nie były do niego przyzwyczajone, dziś podobne zadania są w podręcznikach, w jednym rzędzie są początki zdań a w drugim dokończenia, np. z lewej strony daty, a z prawej bitwy z reguły odpowiedzi z prawej strony jest więcej(nie wszystkie prawidłowe). Uczniowie z reguły łączą odpowiedzi, lub jeśli mają one numery i odpowiadające im literki, pod spodem może być napisane 1….. 2…. 3…. 4…. 5… a uczeń wpisuje literkę itp.