1. Opisz kosmogonie biblijną (od oddzielenia światła od mroku do wygnania z raju) i porównaj z kosmogonia mitologiczną.

W biblijnej Księdze Rodzaju czytamy, że świat jest stworzony przez jedynego boga - Boga Stwórcę, który zawsze był i zawsze będzie. Jest on wszechmocny i wszechwładny. Wszystko co powstało jest jego dziełem.

Proces tworzenia świata przez Boga trwa siedem dni, z czego ostatni dzień został poświęcony wyłącznie na odpoczynek.

Kosmogonię biblijną cechują: monoteizm – wiara w jednego Boga, kreacjonizm – pogląd, mówiący o tym, że świat został stworzony przez Boga, woluntaryzm – akcentowanie faktu, że człowiek posiada własną wolę oraz antropocentryzm, który mówi, że człowiek jest ośrodkiem i celem świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego.

Pierwszego dnia Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia była ciemna i pusta. Uczynił światłość i widząc, że jest dobra oddzielił ją od ciemności, która była zła. ,,I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą".

Drugiego dnia, gdy po zmierzchu nastał poranek, Bóg Stwórca rozdzielił wody górne od wód dolnych sklepieniem. Sklepienie to nazwał Niebem.

Trzeciego dnia Bóg oddzielił wody od lądów. ,,,Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem". Tego samego dnia stworzył roślinność, która miała od tej pory wydawać nasiona i ciągle się odradzać.

Rankiem dnia czwartego Bóg nakazał stworzenie gwiazd i Księżyca, które miały królować w ciemności oraz Słońca, które panowało nad jasnością. A widział On, że były dobre, wiec chciał, by następowały po sobie i wyznaczały pory roku, dni i lata.

Piątego dnia Bóg stworzył wszelkie istoty morskie i ptaki, którym nakazał się rozmnażać i zasiedlić wody i powietrze.

Następnego dnia Ojciec uczynił zwierzęta ziemne: płazy i bydło. Rozkazał im to samo, co ptakom i zwierzętom morskim. A widząc, że było dobre, dokonał człowieka, na swe podobieństwo. Stworzył go z prochu ziemskiego, tchnął życie w jego nozdrza, umieścił stworzonego przez siebie człowieka w pięknym ogrodzie, Edenie. Powiedział mu, że może się karmić wszystkimi nasionami, które wydają rośliny, z wyjątkiem owoców z jednego drzewa, które było nazwane drzewem ,,poznania dobra i zła". Jeśliby to uczynił i zjadł owoc z zakazanego drzewa, czekałaby go śmierć. Stwórca widział , że mężczyzna nie może być sam, dlatego wyjął z jego ciała żebro, a z tego zebra stworzył kobietę. Bóg stworzył człowieka, aby od tej pory panował nad wszystkimi innymi stworzeniami. ,, Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną, abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi".

Sześć bardzo pracowitych dni Bóg postanowił uwieńczyć odpoczynkiem, na który przeznaczył dzień siódmy, ustanowił ten dzień świętym. Był on zadowolony ze swego dzieła. ,,A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre", wypływało ono z jego dobroci i miłości.

Pierwsi ludzie żyli w szczęściu i miłości do dnia , w którym przebiegły wąż namówił kobietę, aby zerwała owoc z zakazanego drzewa, przekonywał ją, że po zjedzeniu tego owocu posiądą wiedze, jaką posiada teraz tylko Bóg. Kobieta namówiła do zjedzenia owocu swojego męża, efekt był natychmiastowy: ,, A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski".

Bóg poznał , że ludzie nie posłuchali go i dali się skusić podstępnemu wężowi, powiedział do kobiety, że odtąd będzie rodziła dzieci w wielkich bólach, będzie pod panowaniem swego męża, który będzie z wielkim trudem i bólem zdobywał pożywienie dla swojej rodziny. Zapowiedział , że każdy dzień do końca życia będzie wypełniał mu trud i wysiłek. ,,Po czym Pan Bóg rzekł: Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie ręki, aby zerwać owoc także z drzewa, zjeść go i żyć na wieki".

Bóg kazał opuścić człowiekowi Eden, aby zaczął życie na które sobie sam zasłużył swoim nieposłuszeństwem.

Stwarzanie świata przedstawione w Księdze Rodzaju trwa sześć dni, natomiast w mitologii jest to proces, którego czas trudno określić. W Biblii Bóg jest pierwszy, a później powstaje stwarzany przez niego świat, mity podkreślają, że najpierw był Chaos, a później bogowie i kolejne elementy świata rodzą się razem z bogami, których jest bardzo wiele, w przeciwieństwie, do sytuacji przedstawionej w Biblii, gdzie jest tylko jeden Bóg. Pismo święte ukazuje pewną harmonię w istocie tworzenia, natomiast świat mityczny jest pozbawiony kolejności. Tak jak cechą charakterystyczną kosmogonii biblijnej jest monoteizm, tak kosmogonia mitologiczna kieruje się politeizmem, czyli wiarą w wielu Bogów.

Człowiek w Biblii został stworzony z prochu ziemskiego i na podobieństwo Boga, jest istotą, która sama decyduje o swoim losie, sama decyduje się na nieposłuszeństwo, a tym samym skazuje się na karę. Według mitów człowiek został ulepiony z gliny i łez przez Prometeusza, os samego początku jego życie nie zależało od jego woli lecz od przeznaczenia.

Jahwe jest najpotężniejszą, sprawiedliwą, wieczną siłą, pragnie dobra dla ludzi i lituje się nad nimi mimo, iż są mu nieposłuszni. Inaczej jest w przypadku mitologicznych bóstw, które przemijają, prowadzą ze sobą walki i ustalają, kto ma zasiąść na tronie. Niektórzy z nich tak jak Jahwe pragną dobra dla ludzi, np. Prometeusz, ale są również tacy, którzy chcą zgładzić człowieka, ponieważ obawiają się złego z jego strony, np. Zeus w momencie kiedy dowiedział się, iż ludzie posiadają ogień.