Akademia Górniczo – Hutnicza
im. Stanisława Staszica w Krakowie
Sprawozdanie mechanika płynów – laboratorium
Wyznaczenie krzywej kalibracyjnej rotametru
Wydział Wiertnictwa Nafty i Gazu
Inżynieria Naftowa i Gazownicza
Wykonali:
Michał Burtan
Przemysław Bochenek
Jakub Kyc
Sebastian Korban
Gr. 4/2
Wstęp teoretyczny
Rotametr jest przyrządem pływakowym, w którym przepływ zachodzi od dołu ku górze, przez rozszerzający się przewód (często stożkowy). Pływak ma zazwyczaj ukośne nacięcia wprowadzające go w ruch obrotowy, co sprzyja stabilizacji jego położenia, gdyż podczas pomiaru jest on zawieszony w poruszającym się płynie.
Równanie przepływu można uzyskać podobnie jak dla zwężek pomiarowych, przyjmując najpierw, że płynie ciecz doskonała, a następnie wprowadzając doświadczalny współczynnik przepływu C uwzględniający lepkość płynu.
W rotametrze jednak, w przeciwieństwie do zwężek, przepływ odbywa się przy stałej (w rzeczywistości prawie stałej) różnicy ciśnień, ale za to zmienia się pierścieniowe pole przekroju przepływowego. Pole to tworzy ściana rury i krawędź pływaka. W miarę wzrostu strumienia objętości, pływak unosi się ku górze i zatrzymuje dopiero wtedy, gdy siły działające na niego znajdą się w równowadze.
Możemy zapisać najpierw wzór taki sam jak dla zwężki:
$$q_{v} = \frac{C}{\sqrt{1 - \beta^{4}}}A_{s}\sqrt{\frac{2p}{\rho}}$$
gdzie: β2 = As/A,
As – pole przekroju szczeliny między pływakiem i rurą,
A – pole przekroju poprzecznego rury
Ciężar pozorny pływaka jest równoważony przez siły ciśnieniowe, a więc:
−mpg + Vpρg + pAp = 0
gdzie: mp – masa pływaka,
Ap – pole rzutu pływaka na płaszczyznę poziomą,
Vp – objętość pływaka,
Δp – różnica ciśnień przed i za pływakiem
Stąd:
$$p = \frac{\left( m_{p} - V_{p}\rho \right)g}{A_{p}}$$
a po odpowiednich podstawieniach i uporządkowaniu, otrzyma się:
$$q_{v} = C\frac{1 - \frac{A_{p}}{A}}{\sqrt{\left( \frac{A_{p}}{A} \right)^{3} - \left( \frac{A_{p}}{A} \right)^{4}}}\sqrt{2\rho A_{p}\left( \frac{m_{p}}{\rho} - V_{p} \right)}$$
Wysokość położenia pływaka ustala się w zależności od qv, odpowiednio do zmiany wielkości Ap/A, która jest funkcją z. Współczynnik przepływu, podobnie jak w zwężkach zależy od liczby Reynoldsa i w dobrych rotametrach ustala się już od początku skali przyrządu. Zakres pomiarowy rotametrów wynosi zwykle 1 : 10 (zwężki 1 : 5).
Podczas przepływu gazu najczęściej jego gęstość ρx różni się od gęstości ρ gazu zastosowanego do wzorcowania przyrządu. Wtedy:
$$\frac{q_{V}}{q_{\text{Vx}}} = \sqrt{\frac{\frac{m_{p}}{\rho} - V_{p}}{\frac{m_{p}}{\rho_{x}} - V_{p}}} = \sqrt{\frac{\rho_{x}}{\rho}\frac{m_{p} - V_{p}\rho}{m_{p} - V_{p}\rho_{x}}}$$
Wobec Vpρ/mp << 1 oraz Vpρx/mp << 1 (pływak jest najczęściej metalowy, stąd masa
gazu o objętości pływaka jest mała w stosunku do jego masy), będzie:
$$q_{\text{Vx}} = q_{v}\sqrt{\frac{\rho}{\rho_{x}}}$$
Tak więc strumień objętości qVx gazu o gęstości ρx otrzyma się, mnożąc wskazanie qV rotametru wzorcowanego gazem o gęstości ρ przez współczynnik poprawkowy o wartości $\sqrt{\rho/\rho_{x}}$. Warunki wzorcowania, umożliwiające obliczenie gęstości ρ, są podawane na rurze rotametru.
Przebieg ćwiczenia
Stanowisko do kalibracji składa się z pompki (1) do wymuszenia przepływu gazu, rotametru (2) z wymiennymi rurkami i pływakami oraz gazomierza laboratoryjnego (3). Wszystkie te elementy podłączone są ze soboą przewodami rurowymi. Pompka powietrza posiada płynną regulację natężenia przepływu co pozwala na ustawienie pływaka na odpowiedniej rządanej wysokości.
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia przyrządy zostały przez nas wypoziomowane. Sprawdziliśmy również połączenia między pompką a rotametrem i rotametrem a gazomierzem.
Uruchomiliśmy pompkę regulując natężenie powietrza wysokość prowadzając pływak na żądana wyskosc
Zmierzyliśmy czas przepływu założonej objętości powietrza przez rotametr
Pomiary i obliczenia:
Temperatura otoczenia: 22°C
Ciśnienie otoczenia : 995 hPa
Rodzaj gazu przepływającego przez rotametr – powietrze
Obliczanie objętościowego natężenia przepływu:
$$Q = \frac{V}{t}\ \left\lbrack \frac{m^{3}}{s} \right\rbrack\ $$
Wykres zależności objętościowego natężenia przepływu powietrza od wysokości położenia pływaka w rurce rotametru
Wnioski
Krzywa kalibracyjna jaką otrzymaliśmy jest rosnąca w całym przedziale argumentów. Wysokość położenia pływaka w rurce rotametru rośnie wraz ze wzrostem objętościowego natężenia przepływu. Najniższą wartość objętościowego natężenia przepływu 1,987*10-5[m3/s] otrzymujemy dla wartości wysokości położenia pływaka w rurce rotametru 20 [mm] a największą 8,11*10-5[m3/s dla wartości 110 [mm].