laboratorium materiałów budowlanych Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N
WYKONAWCA: Michał Rakszewski Piotr Robak

Opis doświadczenia:

Metodę sklerometryczną należy stosować przypadkach przewidzianych w PN-75/B-06250 do nieniszczącego badania elementów prefabrykowanych oraz monolitycznych konstrukcji betonowych,żelbetowych i sprężonych, których grubość nie przekracza:

- 20 cm - przy dostępie jednostronnym,

- 40 cm - przy dostępie dwustronnym,

- 60 cm - przy dostępie co najmniej z trzech stron.

Dopuszcza się stosowanie metody sklerometrycznej do określania wytrzymałości betonu warstwy powierzchniowej w elementach o większych wymiarach niż podano.

Zasada pomiaru polega na określaniu powierzchniowej twardości betonu przez mierzenie odskoku młotka Schmidta w czasie wykonywania pomiaru. Moment siły w młotku Schmidta typu N wynosi 2,25 N × m (0,225 kG × m).Miarą odskoku jest liczba odbicia (L), którą odczytuje się bezpośrednio na skali młotka Schmidta.

Technika pomiaru liczby odbicia. Pomiary liczby odbicia wykonuje się przy prostopadłym położeniu młotka Schmidta typu N do badanej powierzchni betonu.

Odczyty liczby odbicia na skali przyrządu są zależne od położenia młotka w czasie badania. Zaleca się badanie przy poziomym położeniu młotka.

Wybór miejsc do badań. Miejsca badań powinny być rozłożone możliwie równomiernie na całej powierzchni badanych elementów konstrukcyjnych. Miejscem badań jest powierzchnia betonu wynosząca około 50 cm2, na której wykonuje się pomiary liczby odbicia w ni punktach pomiarowych. Wykonywanie badań sklerometrycznych betonu jest niedopuszczalne:

a) w miejscach, gdzie beton jest rakowaty, spękany, skarbonizowany, skorodowany i w sposób widoczny zawilgocony,

b) w miejscach nagromadzenia mleczka cementowego lub grubego kruszywa,

c) w linii przebiegania przerw technologicznych w betonowaniu,

d) w warstwach betonu przemarzniętego w okresie dojrzewania,

e) w miejscach z przypuszczalnymi wkładkami stalowymi, ceramicznymi, drewnianymi itd. lub z pustkami znajdującymi się na głębokości do 3 cm od badanej powierzchni. Dopuszcza się badanie betonu w przypadkach wg a), b) i d), pod warunkiem usunięcia warstw wadliwych. Ponadto należy unikać badania elementów o małej sztywności; dotyczy to elementów powierzchniowych o grubościach mniejszych niż 10 cm oraz elementów prętowych, których wymiar w kierunku działania przyrządu pomiarowego jest mniejszy niż 12 cm. Dopuszcza się badanie elementów cieńszych, pod warunkiem zastosowania dodatkowego usztywnienia.

Liczba miejsc badanych. Do określenia metodą sklerometryczną za pomocą młotka Schmidta średniej wytrzymałości betonu na ściskanie w elemencie lub we fragmencie konstrukcji, wykonanych z jednej partii betonu, wymagane jest przeprowadzenie badań w co najmniej 12 miejscach. Dopuszcza się zmniejszenie liczby miejsc badań do 6 przy seryjnej kontroli elementów prefabrykowanych wykonywanych w warunkach przemysłowych.

Przygotowanie miejsc do badań. Miejsca przeznaczone do badań powinny być gładkie. W razie potrzeby należy je wyrównać ręcznie lub mechanicznie przy użyciu kamienia ściernego.

Liczba odczytów w każdym miejscu badanym. W każdym miejscu badań na elemencie należy wykonać przy użyciu młotka Schmidta co najmniej 5 odczytów liczb odbicia. Odczyty różniące się od średniego dla danego miejsca więcej niż o 5 jednostek liczby L należy odrzucić.

Każdy odczyt powinien być przeprowadzony w innym punkcie miejsca badań. Odległość między punktami pomiarowymi

Wytrzymałość na ściskanie naszej próbki przedstawia niżej zamieszczona tabela

Z naszego doświadczenia wynika że próbka posiada wytrzymałość na ściskanie równą 45,46 [MPa]

Poszczególne ścianki	Wyniki	Średni wynik	Średnia
Pierwsza	44	46,0	45,46
	51
	45
	46
	48
	44
Druga	43	43,2
	45
	43
	44
	47
	37
Trzecia	42	44,2
	41
	44
	43
	44
	51
Czwarta	50	49,2
	46
	48
	52
	49
	50
PiÄ…ta	46	44,7
	47
	46
	42
	44
	43