71 W celu uniknięcia nieprzyjemnych dla otoczenia zapachów oraz dodatkowych obiektów ze skratkami w oczyszczalniach ścieków wprowadza się rozdrabniarki. Urządzenia te rozdrabniają duże części zanieczyszczeń mechanicznych. umożliwiając wprowadzenie tych zanieczyszczeń do osadników lub bezpośrednio do komór fermentacyjnych: taka przeróbka skratek wprowadza dodatkową korzyść, jaką jest dodatkowa ilość gazu pofermentacyjnego. 72 są urządzeniami przez które przepuszcza się całą ilość ścieków. W czasie tego przepływu większe części stałe są rozdrabniane. Rozdrabniarki zatopione mogą być umieszczone bądź w kanale przepływowym, bądź u wylotu kanału doprowadzającego ścieki do zbiornika przepompowni. Rozdrabniarki te mogą zastępować kraty i sita. Np. typu Geiger 73 Budowane najczęściej w kształcie podłużnych koryt o prostokątnym,trapezowym lub parabolicznym przekroje poprzecznym. Duża skuteczność oczyszczania. Są to osadniki z tak dobraną prędkością przepływu, żeby wydzielał się z nich tylko piasek, bez zawiesin organicznych ( może nastapić również magazynowanie piasku,obliczne na kilka dni).Podstawowym parametrem tego piaskownika jest stałą prędkośc przepływu. Wobec zmiennych przepływów przed piaskownikiem instaluje się urządzenia do reglacji przepływu( kanały zwężkowe,). Parametrami obliczeniowymi piaskowników są prędkość i czas przepływu ( około 1-3 min) ,hydrauliczne obciążenie przepływu. Prędkość klasyczna 0,3 m/s ( 0,25-0,35 m/s). Długość piaskowników ustala się na podstawie obliczeń.Szeokość przyjmuje się przy ręcznym oczyszczaniu –min 0,5m, maksymalnie –przy większej licznbie komór 1,2m. Każda komora piaskownika powinnam mieć drenaż odwadniający umożliwiający spust ścieków z komory,co jest konieczne przy oczyszczaniu i przeglądzie. Średnica drenów wynosi 75-100mm,podłużny spadek drenażu 3-5‰. Scieki z drenażu odprowadza się do zbiornika czerpalnego stacji pomp lub do kanalizacji zakładowej. 74 tzw piaskowniki Geigera. Piaskowniki te maja kształt leja; z mieszaniem lub bez mieszania. Do piaskowników tych doprowadza się ścieki po stycznej do obwodu komory o kształcie kołowym. Ruch okrężny cieczy jest wymuszony i wskutek tego w miarę oddalania się od środka koła ma miejsce pewne podwyższenie zwierciadła cieczy. Wywołane w ten sposób, w strefie przyściennej, nadciśnienie powoduje poprzeczny ruch strugi skierowany w dół. Ruch ten przyczynia się do lepszej sedymentacji ziaren piasku, który gromadzi się w stożkowej części piaskownika. Wznoszące prądy poprzeczne, panujące w środkowej części komory, maja za zadanie zapobiegać wytrąceniu się zanieczyszczeń organicznych. Czas zatrzymania 0,4 s, prędkość około 4 m/s.
75 dla dużych jednostek osadniczych. Czas zatrzymania 1-3 min. Ruch okręzny nadaje ściekom sprężone powietrze oraz energia kinetyczna odpowiednio skierowanej strugi zasilającej.Prędkość pozioma nie decyduje o wielkości i pracy piaskowanika. Zalecana prędkość wypadkowa strugi cieczy wynosi 0,25-0,30 m/s. Głównymi parametrami obliczeniowymi są czas zatrzymania, ilość powietrza odniesiona do długości bądź do powierzchni komory. Optymalna prędkość powierzchniowa wynosi 0,6 m/s, prędkość przydenna stanowi 75% prędkości powierzchniowej ale również wieksza od 0,23m/s która gwarantuje wleczenie piasku o średnicy 0,2mm po dnie. Wylot powietrza znajduje się ok. 0,6m od dna komory. Całkowite straty cisnienia powietrza wynoszą około 0,5-0,6 mH2O. Chcac wykorzystac te piaskowniki do odtłuszczania ścieków należy przedłużyć czas napowietrzania do 5-15min,zmniejszając ilość dodawanego powietrza.Efekt działania piaskownika poprawiaja poprawiaja przegrody poprzeczne i podłużne zatrzymują wtedy wiecej piasku. Piaskownik ten może pełnić również funcje odświeżającą 76 podstawowa cecha tego piaskownika jest pionowe opadanie ziaren piasku w przeciwprądzie do kierunku przepływu ścieków. Pojemnośc piaskownika jest stała, czas przepływu ścieków –zależnie od natężenia przepaływu- jest bardzo różny. Przy małych prędkościach sedymentu ja zawiesiny organiczne,a przy wiekszych przepływach opada tylko grubszy materiał.Do usuwania piasku stosuje się podnośnik powietrzny,przed każdorazowym usunięciem piasku można co pewien czas piaskownik przedmuchiwać ,co powoduje zmniejszenie ilości wydzielonych uprzednio wraz z piaskiem zawiesin organicznych. Pionowa prędkość wznoszenia ścieków powinna być mniejsza od prędkości opadania obliczeniowego ziarna piasku. Czas przepływu 1-3 min. Do najbardziej rozpowszechnionych piaskowników należy typ Blunka( nie ma pierścienia , lecz tylko przegrode pionową kierującą ścieki w dół.) . Osprzęt piaskowników pionowych składa się ze sprężarki lub dmuchawy powietrza,podnośnika powietrznego, przewodów tłocznych dla wody ( do rozmywania piasku), powietrza i mieszaniny powietrza,śćieków i piasku. Jeżeli nie ma poletka do odwadniania piasku,mieszankę wody z piaskiem usuwa się wagonikiem-wywrotką na składowisko.
77 służą do oddzielania i odbioru piasku i ciał stałych ze ścieków z możliwością jednoczesnego odbioru osadu pływającego. Ścieki wpływają króćcem wlotowym stycznie do pierścienia wewnętrznego. Piasek i inne ciała stałe o wysokiej masie właściwej zaczynają opadać na dno komory zbiorczej. Ścieki z zawiesiną dostają się do króćca odpływowego na zewnętrznym pierścieniu piaskownika.
78 Służą do wydzielenia ze ścieków zawiesin łatwo opadających o ciężrze większym od 1g/cm3 Stosując wstępną flotację zawiesin, można także usunąć w osadnikach część zawiesin trudno opadających i koloidów. Pojemność leja osadowego powinna zapewniać 2-dobowe zatrzymanie osadu; częstotliwość usuwania osadu: wstępne co 6-8 godzin a wtórne- ciągłe usuwanie.; zasada działania- wprowadzając ścieki osadnik musi pracować całościowo. Dobrze zaprojektować wloty i wyloty (tzn. najlepiej na całej szerokości); wloty: -poprzez koryto, -system stengla, - poprzez ściany preforowane, - system Geigera – cliefforda; czas zatrzymania osadników wstepnych układ poprzedza złoże biologiczne to T = 1,5 do 2h); czas zatrzymania osadników wstępnych układ poprzedza osad czynny -> to T=1,5-2,5h; czas zatrzymania w osadnikach wtórnych po złożu biologicznym to T=2-3h po sadzie czynnym to czas zatrzymania nie jest najważniejszym parametram to T=2-7h; obciążenie hydrologiczne osadników )h <=20m3/mb*h; 79 prędkość przepływu wody w rurze centralnej wynosi 20 - 25 mm/s, a prędkość wznoszenia się wody wewnątrz osadnika 0,5 - 0,75 mm/s, czas przebywania wody w osadniku jest ok. 2 godzin, wydajność usuwania zawiesin 70 - 90%. Nadają się one szczególnie do wód o dość szybko opadających zawiesinach (np. po koagulacji).
80 W osadnikach radialnych ścieki doprowadzane są syfonowo do studni centralnej, w której następuje równomierny podział ścieków. Ścieki rozchodzą się promieniście ku obwodowi osadnika gdzie przelewają się prze przelewy (najczęsciej pilaste). osady z dna są zgarniane do leja znajdującego się w środku zbornika, pod studnią centralną. Zgrzebło zgarniacza przymocowane jest do pomostu obrotowego, który poruszany jest silnikiem umieszczonym na pomoście w środku osadnika lub na końcu ramienia zgarniacza przy obwodzie osadnika .Do konstrukcji zgarniacza na poziomie zwierciadła ścieków przymocowana jest deska zgarniająca części pływające. W osadnikach kwadratowych instalowane są dodatkowo naroznikowe deski do zgarniania kożuch i osadu. Osadniki z dopływem centralnym charakterezują się tym, że pozioma prdkość przepływu cały czas maleje począwszy od środka zbiornika a kończąc w pobliżuobwodu gdzie znajdują się przelewy, zwiększając szanse usunięcia najlżejszych zawiesin. Średnica osadnika radnialnego wstępnego nie powinna w zasadzie być mniejsza od 20 m, najkorzystniejsze jej wartości znajdują się pomiędzy 30-40 m.
81 Osadniki wielostrumieniowe należą do grupy osadników przepływowych. Charakter ich pracy polega na podziale głębokiego strumienia cieczy (ścieków poddanych procesowi sedymentacji) na wiele płytkich strumieni, płynących równolegle w oddzielnych przewodach sedymentacyjnych. Przewody te stanowią w istocie odrębne osadniki o wielokrotnie skróconej w stosunku do osadnika konwencjonalnego drodze opadania zawiesin. W osadnikach tych mamy do czynienia z tzw. zjawiskiem płytkiej sedymentacji, dzięki któremu efekt działania osadników zwiększa się w warunkach idealnych proporcjonalnie do zwiększenia powierzchni sedymentacyjnej. Osadniki tego typu powinny pracować w następujących warunkach: ograniczonej do minimum zawartości substancji, które mogą oblepiać ścianki przewodów sedymentacyjnych; uśrednienie składu jakościowego ścieków (w celu równomiernego rozprowadzenia po pakiecie wielostrumieniowym); zmniejszenie koncentracji zawiesin w cieczy wpływającej do przewodów sedymentacyjnych do 2000 g/m3. 82. Złoża biologiczne: *z wypełnieniem stałym: zalewane zraszane zalane *z wypełnieniem ruchomym tarczowe zawieszone 83 Złoża tarczowe (obrotowe) to rodzaj oczyszczalni z ruchomym wypełnieniem. Złoże tworzy szereg tarcz umieszczonych współosiowo. Tarcze są częściowo umieszczone w ściekach. Ruch obrotowy tarcz pozwala na dostarczenie tlenu atmosferycznego wymaganego do procesów tlenowego rozkładu oraz dostarczenie materii organicznej ze ścieków. Nadmiar błony biologicznej usuwany jest w osadniku umieszczonym pod obracającymi się tarczami lub odprowadzany do wydzielonego osadnika wtórnego. 84 Doprowadzanie ścieków o większym stężeniu niż dopuszczalne dla danego złoża powoduje szybkie zarastanie złóż, aby temu zapobiec należy zastosować recyrkulację (zawracanie części ścieków oczyszczonych). Recyrkulacja powoduje także zwiększenie aktywności złoża, ponieważ zawracane ścieki wnoszą tlen, azotany i mikroorganizmy.86 REAKTORY PRZEPŁYWOWE WIEŻOWE Cecha charakterystyczna: Mniejszy stosunek długości do średnicy (niż rurowe);mają kształt wysokich kolumn. W przypadku reakcji homogenicznych funkcja miejsca sprowadza się do funkcji współrzędnej położenia mierzonej w kierunku przepływu. Zastosowanie: Reakcje kontaktowe ze stałą warstwą katalizatora (katalizator na półkach lub wypełnia całą objętość wieży); Szczególnym typem są absorbery używane do reakcji między gazem a cieczą. Rzadziej stosuje się je do reakcji biegnących w środowisku ciekłym (np. reaktory do syntezy mocznika)
88 Do napowietrzania powierzchniowego służą: - koła łopatkowe - mieszadła turbinowe - szczotki stalowe Kessenera - wirniki umieszczone w róże powodujące zassanie ścieków do rury i wyrzucanie ich na zewnątrz . W komorach napowietrzanych sprężonym powietrzem powietrze jest doprowadzane za pomocą: -płytek perforowanych -dysz - rur perforowanych 89 Obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń jest to liczba kg BZT5 przypadających na 1 kg suchej masy osadu i dobę. Natomiast obciążenie komory ładunkiem zanieczyszczeń jest to liczba kg BZT5 przypadająca na m3 wpływających ścieków i dobę. 90 czas zatrzymania ścieków w komorze osadu czynnego jest to stosunek objętości komory osadu czynnego do natężenia przepływu ścieków
91 a) recyrkulacja osadu - recyrkulacja zagęszczonego w osadniku wtórnym osadu do komory osadu czynnego (tzw. recyrkulacja zewnętrzna). Recyrkulacja zewnętrzna (osadnik - komora beztlenowa), jest po to aby, utrzymywać bakterie w układzie i dać im czas na namnożenie się, a ilość (objętość) recyrkulowanego osadu zależy głównie od jego zdolności sedymentacyjnych.
b) recyrkulacja ścieków - recyrkulacja wewnętrzna mieszaniny ścieków i osadu czynnego z jednej komory do innej, najczęściej jest to recyrkulacja ścieków bogatych w azotany i azotyny z komory napowietrzania (komory nitryfikacji) do komory denitryfikacji, gdzie redukowane są azotany i azotyny do wolnego azotu, tlenków azotu i amoniaku.
Rola recyrkulacji w procesie osadu czynnego: Doprowadzanie ścieków o większym stężeniu powoduje szybkie zarastanie złóż biologicznych, aby temu zapobiec należy zastosować recyrkulację (zawracanie części ścieków oczyszczonych). Recyrkulacja powoduje zwiększenie aktywności złoża, ponieważ zawracane ścieki wnoszą tlen, azotany i mikroorganizmy.
94. Urządzenia stosowne do napowietrzania ścieków to mieszadła rozruszające i mieszadła pompujące. Źródłem powietrza są wentylatory, dmuchawy i sprężarki. Powietrze podawane jest od źródła poprzez przewody od dołu komory napowietrzania z predkoscia około 15-18m/s. Najczęściej stosowane jest napowietrzanie wgłębne drobnopęcherzykowe.
95 W przypadku napowietrzania powierzchniowego stosuje się koła łopatkowe, wirniki, stalowe szczoty lub mieszadła turbinowe. Do komór napowietrznych podłączone są płytki perforowane, rury (muszą być perforowane) i dysze, nimi dostarczane jest sprzężone powietrze.
92. Recyrkulacja osadu czynnego W celu utrzymania właściwych ilości osadu na liniach biologicznych, część wydzielonego w osadnikach wtórnych osadu jest zawracana pompowo do komory niskotlenowej lub opcjonalnie do komory beztlenowej (recyrkulacja zewnętrzna). Pozostały osad jako nadmierny (przyrost biomasy) odprowadzany jest pompowo do węzła przeróbki osadu. Niezależnie od recyrkulacji zewnętrznej prowadzona jest recyrkulacja wewnętrzna z końca komory nitryfikacji do komory denitryfikacji, gdzie redukowane są azotany do azotu gazowego.
Recyrkulacja zewnętrzna (osadnik - komora beztlenowa), jest po to aby, utrzymywać bakterie w układzie i dać im czas na namnożenie się, a ilość (objętość) recyrkulowanego osadu zależy głównie od jego zdolności sedymentacyjnych. Dązy się do tego, aby stopień recyrkulacji osadu czynnego był tak niski jak to tylko możliwe, tak by zminimalizować ilość azotanów zawracanych do strefy beztlenowej. Azotany będą występować w roztworze, a więc w ciekłej fazie strumienia osadu recyrkulowanego, stąd im mniejszy stopień recyrkulacji, tym mniejsza masa zawracanych azotanów. W efekcie otrzymujemy strumień osadu bardziej stężonego, o mniejszej objętości, który będzie zawierał mniejszą masę azotanów. Jeżeli będziemy prowadzić "gospodarkę osadem" w osadniku wtórnym poprzez utrzymanie określonej warstwy osadu to nastąpi redukcja części azotanów , ponieważ nastąpi denitryfikacja (warunki niedotlenione) przy obecności głównie węgla endogennego (pochodzącego z komórek bakteryjnych). Oczywiście jest to korzystne zjawisko do momentu, kiedy zbyt intensywna denitryfikacja w osadniku wtórnym nie spowoduje wynoszenia płatów osadu przez pęcherzyki azotu. Różnie jest postrzegany wpływ stopnia recyrkulacji osadu czynnego na usuwanie fosforu. Wysoki stopień recyrkulacji osadu czynnego zmniejsza czas zatrzymania w strefach beztlenowych większości układów i powoduje rozcieńczenie, które wraz z obecnością azotanów, ma szkodliwy wpływ na mechanizm usuwania fosforu. Ale zmniejszenie stopnia recyrkulacji do momentu, w którym następuje uwalnianie fosforu w osadniku wtórnym jest niekorzystne ze względu na pogorszoną jakość odpływu - fosforany w odpływie. Reasumując obecność azotanów w osadniku wtórnym jest wskazana, ale są one niemile widziane w dopływie do komory beztlenowej.
93. *ciśnieniowe, wprowadzające sprężone powietrze do wody w postaci drobnych pęcherzyków, *otwarte, rozdzielające wodę na krople, cienkie strugi lub warstewki wody w powietrzu atmosferycznym – aeratory rozdeszczające, aeratory rozbryzgujące, złoża ociekowe, aeratory kaskadowe. 96 Rowy biologiczne stosowane są do oczyszczania małych ilości ścieków bytowo-gospodarczych lub przemysłowych. Oczyszczalnię tego typu stanowi jeden lub kilka rowów połączonych ze sobą, w których mieszanie, przepływ i napowietrzanie ścieków osiąga się za pomocą ustawionej w poprzek rowu szczotki Kessenera. W celu zabezpieczenia rowu przed zamarzaniem odbudowuje się szczotki oraz wmontowuje urządzenia podgrzewające wewnątrz ich obudowy. Komory przedłużonego napowietrzania różnią się od rowu biologicznego około dwukrotnie większym obciążeniem ściekami. Typowym rozwiązaniem są komory napowietrzania zespolone z osadnikiem wtórnym. 99. Stopien wykorzystania tlenu okolo 20%.
100 W systemach jednosadowych wielostopniowych (np. system A/O, A2O) stosuje się komory w której wyzrozniamy strefe beztlenowa (<0.2g O2/m3 ) lub niedotleniona (<0.5g O2/m3 )a następnie strefa tlenowa. W komorze niedotlenionej zachodzi proces denitryfikacji, w tlenowej nitryfikacji.
111 Oczyszczalnie gruntowo-korzeniowe (inaczej hydrobotaniczne) Eksploatacja Do obsługi złoża należy kontrola poziomu ścieków i ewentualne jego obniżanie zimą, w celu zapobiegania przemarzaniu ścieków na powierzchni. Ważne jest też, żeby korzenie były przykryte wodą, by rośliny nie obumarły. Oczyszczone ścieki mogą być odprowadzane albo do gruntu, za pomocą drenażu rozsączającego, albo do wód powierzchniowych. Eksploatacja jest bardzo prosta. Co pewien czas osady z osadnika wstępnego usuwa się na specjalne poletka lub wywozi wozem asenizacyjnym i od czasu do czasu płucze się rurociągi. Trzciny się nie kosi. Po kilku latach ze słomy trzcinowej na powierzchni poletek tworzy się kilkudziesięciocentymetrowa warstwa ocieplająca, doskonale wspomagająca oczyszczanie ścieków. Oczyszczalnie wymagają szczególnej pielęgnacji jedynie przez pierwsze dwa-trzy lata. Należy wtedy usuwać chwasty, spulchniać wypełnienie złoża w miejscach zbyt mocno udeptanych i dbać o sadzonki trzciny, gdyż nie są one jeszcze dobrze ukorzenione.
112.Pola nawadniane (irygowane) są to specjalnie przygotowane i splantowane powierzchnie gruntu, przeznaczone do oczyszczania wód ściekowych oraz równoczesnego wykorzystania terenu dla celów rolniczych. Jest to jedna z najstarszych metod 'oczyszczania ścieków. Na pola irygowane kieruje się ścieki po wstępnym oczyszczeniu mechanicznym poprzez piaskowniki, kraty i osadniki. Stosując pola irygacyjne osiągamy dwa cele: sanitarny — oczyszczenie wód ściekowych i ekonomiczny — wykorzystanie ścieków jako źródła wilgoci, a zawartych w nich substancji jako nawozów. Żyjące w ziemi mikroorganizmy przyczyniają się do rozkładu zatrzymanych i rozpuszczonych zanieczyszczeń organicznych. Do gleby doprowadzone zostają związki korzystne dla rozwoju roślin. Odpływająca z tych pól woda jest czysta i prawie całkowicie wolna od rozpuszczonych zanieczyszczeń organicznych. Można ją odprowadzić do rzeki lub jeziora. Na pola nawadniane należy wybierać tereny płaskie ze spadkiem naturalnym, nie przekraczającym 0,004. Pola powinny znajdować się w pobliżu odbiorników. Pola zalewamy periodycznie. Odstęp między jednym a drugim nawodnieniem zależy od przepuszczalności gleby i waha się w gra nicach 5—10 dni. Wody wypuszczane na pola nie mogą zawiera' większych ilości tłuszczów i olejów, które zatykają po w gruncie. Pole nawadniane dzielimy na poletka prostokątne, obwałowań Minimalna powierzchnia poletka wynosi około 3 ha, praktyczni 5—8 ha.
87 -Ilość ścieków -stężenie ścieków -ładunek zanieczyszczeń -efektywność usuwania zanieczyszczeń -stężenie osadu czynnego -obciążenie reaktora ładunkiem zanieczyszczeń -obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń -czas napowietrzania -pojemność komory napowietrzania
113. Stawy ściekowe Stawy ściekowe są to zbiorniki ziemne naturalne lub sztuczne, służące do oczyszczania ścieków o niedużym stężeniu łatwo rozkładających się substancji organicznych. W stawach zachodzi samooczyszczanie ścieków w wyniku zespołu procesów fizycznych i biochemicznych, przebiegających bądź pod wpływem światła i tlenu oraz przy udziale mikroorganizmów wodnych, bądź w warunkach beztlenowych. 114.Stawy ściekowe rybne Oprócz oczyszczania ścieków prowadzi się w nich hodowlę ryb. Ścieki doprowadzane do stawów rybnych nie mogą zawierać związków powierzchniowo - czynnych i toksycznych oraz muszą być dokładnie mechanicznie oczyszczane. Żyzne wody ściekowe wprowadzane do stawu powodują intensywny rozwój planktonu, stanowiącego pokarm ryb. Nadmiary planktonu mogą być zużytkowane przez założenie dodatkowo hodowli kaczek. Doprowadzalniki ściekowe do stawów w miarę możliwości powinny być wyposażone w urządzenia umożliwiające napowietrzania ścieków. Dobre równomierne rozprowadzenie i natlenianie ścieków mogą dać urządzenia deszczujące. W okresie zimowym ścieki muszą być kierowane na pola filtracyjne lub do stawów stabilizacyjnych.115. Stawy napowietrzane Pełne wymieszanie zawartości stawu zachodzi w stawach tlenowych, natomiast niecałkowite w stawach fakultatywnych. Dalsze zwiększenie efektów oczyszczania biologicznego uzyskuje się przez zaprojektowanie stawu sedymentacyjnego. Stawy napowietrzane są typowymi zbiornikami ziemnymi o umocnionych skarpach. Do napowietrzania stawów najlepiej nadają się urządzenia mechaniczne, w postaci wirników lub turbin. Są one umieszczane na pomostach stałych lub na pływakach.116.Stawy stabilizacyjne Utlenianie ścieków w stawach stabilizacyjnych może zachodzić w warunkach tlenowych (stawy tlenowe), w warunkach beztlenowych (stawy anaerobowe) oraz częściowo w warunkach tlenowych i częściowo beztlenowych (stawy fakultatywne). W stawach tlenowych tlen dostarczany jest głównie w wyniku fotosyntezy glonów oraz w mniejszej ilości w wyniku natleniania powierzchniowego. powierzchniowego stawach beztlenowych oraz w dolnej strefie stawów fakultatywnych mineralizacja przebiega z udziałem bakterii heterotroficznych. Jako stawy stabilizacyjne mogą być wykorzystywane naturalne zbiorniki i zagłębienia terenowe lub mogą one być budowane jako zbiorniki sztuczne, na glebach o małej wartości rolniczej.
117. Do przeróbki skratek z dużych zespołów krat stosuje się rozdrabniarki wolnostojące lub zanurzone. W celu uniknięcia nieprzyjemnych dla otoczenia zapachów oraz dodatkowych obiektów ze skratkami w oczyszczalniach ścieków wprowadza się rozdrabniarki. Urządzenia te rozdrabniają duże części zanieczyszczeń mechanicznych. umożliwiając wprowadzenie tych zanieczyszczeń do osadników lub bezpośrednio do komór fermentacyjnych: taka przeróbka skratek wprowadza dodatkową korzyść, jaką jest dodatkowa ilość gazu pofermentacyjnego. Rozdrabniarki ze względu na konstrukcję dzieli się na:·niezatopione,·zatopione (kanałowe), Z reguły projektuje się dwa ciągi równoległe, z których jeden powinien być rezerwowy. Urządzenia te są usytuowane przed piaskownikiem. Piaskowniki, kraty i rozdrabniarki chętnie blokuje się w jedną całość. Rozdrabniarki niezatopione - są urządzeniami wydzielonymi, do których doprowadza się skratki oraz w celu ułatwienia rozdrobnienia doprowadza się 6-8 l wody bądź ścieków na kg rozdrabnianych skratek. W przypadku stosowania rozdrabniarek niezatopionych w oczyszczalni ścieków muszą znajdować się kraty a także urządzenia do transportu skratek z hali krat do rozdrabniarek. Rodzaje rozdrabniarek niezatopionych: ·młotkowe, ·nożowe, · pompowe typu Sulzer, Rozdrabniarki zatopione - są urządzeniami przez które przepuszcza się całą ilość ścieków. W czasie tego przepływu większe części stałe są rozdrabniane. Rozdrabniarki zatopione mogą być umieszczone bądź w kanale przepływowym, bądź u wylotu kanału doprowadzającego ścieki do zbiornika przepompowni. Rozdrabniarki te mogą zastępować kraty i sita.W USA – młynki w zlewach. 120.Kraty, sita – usuwanie skratek ; Kraty dzieli się na rzadkie, średnie i gęste oraz na oczyszczane ręcznie i oczyszczane mechanicznie. Osadniki - Usuwanie ze ścieków zawiesin opadających( opadanie) Odtłuszczacze - Zasada działania tych urządzeń polega na wykorzystaniu procesu wznoszenia, tzw. flotacji. Każdy zbiornik, w którym następuje zmniejszenie prędkości przepływu ścieków, może spełnić rolę odtłuszczacza. Odtłuszczacze możemy podzielić na: urządzenia działające bez udziału czynników wspomagających, określane potocznie jako łapacze lub separatory tłuszczów i olejów oraz na odtłuszczacze napowietrzne. Urządzenia natleniające - Dzięki wstępnemu napowietrzaniu wzmaga się flokulację zawiesin, usuwanie gazu, flotację tłuszczów i innych lekkich substancji, a przede wszystkim zwiększa się w ściekach ilość tlenu. Powietrze doprowadza się od dołu komór.
118 dmuchawy boczno kanałowe urządzenia wyporowe sprężające powietrze oraz inne gazy do niewielkiego nadciśnienia jak też do wytwarzania określonego podciśnienia. Zasada działania tych dmuchaw oparta została na teorii przepływu zwrotnego polegającego na zamianie energii kinetycznej przepływającego gazu na ciśnienie. Dzięki tym maszynom uzyskuje się bardzo dużą czystość przetłaczanego gazu przy doskonałych parametrach ich pracy i jednoczesnym braku pulsacji związanej z przesyłaniem tego gazu. Urządzenia te wytwarzane są w całości z odpowiedniego stopu aluminium. Wirnik dmuchawy osadzony jest bezpośrednio na wale silnika, pracując bezstykowo w obudowie, co w znacznym stopniu zmniejsza wymiary dmuchawy, zwiększa żywotność pracy całego urządzenia jak i minimalizuje poziom hałasu podczas jego pracy. Dmuchawy bocznokanałowe wszystkich typów są maszynami wykorzystywanymi zamiast dmuchaw roots’a w przypadkach gdy wymagane jest uzyskanie mniejszych parametrów pracy sprężanych gazów. Niezbędne parametry uzyskiwane są poprzez zastosowanie jednego bądź dwóch wirników dla poszczególnych typów dmuchaw. PARAMETRY PRACY poszczególnych typów dmuchaw zawierają się w określonych przedziałach, których skrajnymi wyznacznikami są : wytwarzane nadciśnienie do 750 mbar i wydajność przepływu 30 - 2150 m3/h wytwarzane podciśnienie do 500 mbar i wydajność przepływu 30 - 2150 m3/h moc silnika od 0,2 kW do 25 kW DZIEDZINY ZASTOSOWANIA •napowietrzanie -stawów hodowlanych ryb -komór osadu czynnego w oczyszczalniach ścieków –piaskowników Dmuchawy Roots Dmuchawy z obrotowymi tłokami ROOTS są bezolejowymi maszynami wyporowymi do sprężania powietrza lub innych gazów do niewielkiego nadciśnienia i podciśnienia ale jednocześnie o bardzo dużej wydajności przepływu i wysokiej czystości przetłaczanego gazu.. PARAMETRY PRACY poszczególnych typów dmuchaw zawierają się w określonych przedziałach, których skrajnymi wyznacznikami są :•wytwarzane nadciśnienie do 1000 mbar i wydajność przepływu od 0,33 m3/min do 170 m3/min •wytwarzane podciśnienie do 500 mbar i wydajność przepływu od 0,3 m3/min do 143 m3/min •moc silnika od 0,1 kW do 250 kW DZIEDZINY ZASTOSOWANIA •zakłady oczyszczania ścieków i uzdatniania wody - napowietrzanie komór osadu czynnego - urządzenia filtrujące - napowietrzanie piaskowników- pompy mamut
111 1.Podać jednostkowe ładunki przypadające na 1 MR 2.Scharakteryzować ogólnie ścieki gospodarczo – bytowe 12.Jakie zadanie ma proces wstępnego napowietrzania? 14.,15Teorie sedymentacji niezbędne do wymiarowania osadnikow: 222 3.Wymienić procesy zachodzące przy samooczyszczaniu się wód 4.Wymienić ogólne sposoby oczyszczania ścieków 333 8.Wymienić ogólne dane wyjściowe niezbędne do projektowania oczyszczalni ścieków? Podział w aspekcie grup danych 9.Rola usuwania zanieczyszczeń stałych pływajacych w ściekach 10.Dlaczego usuwamy piasek ze ścieków w procesie oczyszczania 444 11.Uzasadnić stosowanie powietrza w piaskownikach. 17.Wymienić metody biologicznego oczyszczania ścieków 555 18.Scharakteryzować ogólnie sposób rozkładu zanieczyszczeń sposobami biologicznymi 19.Stechiometria oczyszczania ścieków na złożach biologicznych 20.Podstawowe warunki mechanizmu działania złoza biologicznego 666 21.Wpływ temperatury na efektywnośc pracy złoża biologicznego 22.Rola napowietrzania złóż biologicznych 23.Do czego jest stosowana recyrkulacja na złożach 24.Ocenić charakterystykę złoża biologicznego-warunki 25.Scharakteryzować przemiany zanieczyszczen organicznych zachodzących przy oczyszczaniu metodą osadu czynnego 777 26.Scharakteryzować przyrost i utlenianie osadów 27.Scharakteryzować wiek i indeks osadu 888 28.Proces nitryfikacji 29.Proces denitryfikacji 30.Podać zasady przyjmowania zapotrzebowania osadu czynnego na tlen 31.Zapotrzebowanie zw. pokarmowych dla osadu czynnego 32.Wpływ temperatury i odczynu na proces osadu czynnego 33.Wpływ substancji toksycznych na proces osadu czynnego 999 35.Podać podstawowe parametry techniczne proc os czyn 36.Podać podstawowe parametry technologiczne procesu osadu czynnego 38.Rola recyrkulacji osadu czynnego (wew i zew) 39.Scharkteryzować system Gouda
1010 40.Scharkteryzować system Krautego i Hatfielda 51.Wymienić rodzaje napowietrzania w aspekcie wielkości i wykorzystania pęcherzyków powietrza. 52.Opisać rowy biologiczne w odniesieniu do technologii 55.Podział stawów z uwagi na zachodzące procesy (ogólny podział). 111111 53.Wymienić metody oczyszczania ścieków w gruncie bez rolniczego wykorzystania 54.Wymienić metody oczyszczania ścieków w gruncie z rolniczym wykorzystaniem 56.Podział stawów z uwagi na przeznaczenia.
121212 57.Podział stawów z uwagi na sposób odprowadzania ścieków 58.W jakich sytuacjach technologicznych można zastosować stawy 59.Ocenić różnice biomasy (ogólnie) występujące w złożach biologicznych i osadzie czynnym 60.Czym generalnie rożni się proces konwencjonalny osadu czynnego od procesów wielostopniowych jednoosadowych
13. 71 Dlaczego i w jakich sytuacjach stosowane są rozdrabniarki 72 Opisać rozdrabniarki zatopione. 73 Opisać piaskownik poziomy 74 Opisać piaskownik poziomo-wirowy 14. 75 Opisać piaskownik poziomo-śrubowe 76 Opisać piaskownik pionowy 77 Opisać piaskownik pionow-wirowy 15. 78 Scharakteryzować osadnik poziomy 79 Scharakteryzować osadnik pionowy 80 Scharakteryzować osadnik radialny 16. 81 Scharakteryzować osadnik wielostrumieniowy. 82 Wymienić jeden z podziałów złóż biologicznych. 83 Narysować złoże biologiczne dowolnego rodzaju i je opisać. 84 Rola recyrkulacji w systemie oczyszczania z użyciem złóż biologicznych. 86 Co to są złoża wieżowe- opisać. 17. 88 Scharakteryzować wyposażenie techniczne komór osadu czynnego. 89. Czym się różni obciążenie osadu czynnego od obciążenia komory ładunkiem zanieczyszczeń. 90 Czas napowietrzania a czas zatrzymania w KOC, różnice i podobieństwa. 91.RODZAJE RECYRKULACJI 94. Opis typowej instalacji natleniającej w aspekcie zastosowanych urządzeń 95 Wymienić urządzenia do powierzchniowego natleniania ścieków 18. 92. Optymalne sposoby recyrkulacji osadu czynnego – rozwiązania techniczne. 19. 93. Urządzenia do napowietrzania wody 96 Sposób natleniania ścieków w rowach biologicznych 111.Podstawy eksploatacji oczyszcz. hydrobotan 99.Stopien wykorzystania tlenu w KOC 100. Zasady wymiarowania procesow jednosadowych 20. 112.char PÓL IRYGOW I NAWOD 87 Wymienić parametry techniczne pracy osadu czynnego 21. 113.CHAR STAWÓW POD WZGL TECH 114.charakt stawow rybnych 115.charakt stawow napowietrzanych 116.charakt stawow stabilizacyjnych 22. 117. Dlaczego w niektórych krajach sa stosowane rozdrabniarki zatopione 120.WYMIENIĆ PODST OBIEKTY TOWARZYSZĄCE WYSTĘPUJĄCE W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW 23. 118 charakt urządzeń natleniających