1. Co to jest dyskusja?

To metoda nauczania polegająca na wymianie zdań między nauczycielem a uczniami lub między samymi uczniami, niezależnie od tego, czy wypowiadane kwestie stanowią poglądy własne uczestników, czy też odwołują się do opinii innych osób. Temat dyskusji powinien być kontrowersyjny i wzbudzać zainteresowanie uczniów - nie może to być problem oczywisty dla uczniów ani zupełnie im obcy. W wyniku dyskusji nie trzeba wcale dojść do jednej odpowiedzi, chodzi raczej o dogłębne omówienie wybranego problemu z różnych perspektyw.

1. Syntaksa dyskusji (5 faz)

1. Podanie celów i wywołanie nastawienia

2. Ukierunkowanie dyskusji

3. Prowadzenie dyskusji

4. Zakończenie dyskusji

5. Omówienie dyskusji

1. Dyskusja Oxfordzka.

Dnia 6 kwietnia 2011 r. o godzinie 13.00 odbyła się dyskusja na temat „Twórczości i ekspresji dzieci – w ujęciu teoretyków, studentów i praktyków”. Na samym początku prowadząca powiedziała w skrócie, o czym będziemy rozmawiać. Następnie przedstawiła osoby biorące udział w dyskusji ( siedziały one na środku sali na sofach ułożonych w „podkowę”). Później prowadząca zadawała pytania a uczestnicy zabierali głos, przedstawiając swój punkt widzenia. Pytanie te były następujące:

1. Po co zajmujemy się twórczością?

2. Twórczość czy kreatywność?

3. Twórczość, jako zaprzeczenie niszczenia.

4. Tworzenie, jako strategia odkrywania.

5. Czy twórczość zaczyna się od algorytmu czy wymagań dywergencji?

Prowadząca dyskusję pani czuwała nad jej prawidłowym przebiegiem, wysłuchiwała odpowiedzi, kontrolowała czas oraz przedstawiała własne opinie na dany temat. Na samym końcu wystąpiło podsumowanie oraz wyciągnięcie wniosków dotyczących twórczości i kreatywności. Mogliśmy również zadawać pytania na nurtujące nas problemy, bądź wyrazić swoje zdanie. Niestety zabrakło omówienia dyskusji, zastanowienia się nad jej przebiegiem oraz własnych przemyśleń na ten temat.

Według mnie udział w takim „przedstawieniu” był bardzo dobrym doświadczeniem. Mogłam się osobiście przekonać, na czym to wszystko tak naprawdę polega. Jedną z rzeczy, jakie mnie zaciekawiły, były reakcje uczestników spotkania, ich gestykulacja, wyrażanie własnego zdania i konfrontowanie go ze zdaniem innych, które często było odmienne. Niejednokrotnie dało się zauważyć, iż uczestnicy starali się bronić własnej opinii, co w wielu przypadkach się udawało. Pierwszy raz brałam udział w dyskusji (do tej pory nie miałam sposobności), ale mimo tego dobrze sią bawiłam i z pewnością jeszcze nie raz będę uczestniczyła w podobnych rozmowach.