Dokumenty i rejestry
1 nieobecność
zaliczenie: kolokwium- opisowy, 2 pytania (będą podane zagadnienia)
Next: prawne formy działania administracji, podmioty administrujące i relacje między tymi podmiotami, podstawy prawa administracyjnego (uznanie, publiczne prawo podmiotowe).
z notatek od Dębskiej str.: 35 i dalej
z notatek Budzisza str.: 3, 4 z II semestru
8.10.2012
Co to jest stosunek administracyjnoprawny?
przedmiot musi mieścić się w sferze regulowanej normami prawa administracyjnego
przedmiot i podmiot występują zawsze, ale nierówno rzędność stron niekoniecznie
możemy podzielić ze względu na wpływ woli uczestników: zależne od woli ( na wniosek, z urzędu) i niezależne (z mocy prawa, w drodze wystąpienia zdarzenia prawnego) od woli uczestników.
Inny podział: usytuowania uczestników względem siebie: wewnętrzne i zewnętrzne/
Ze względu na rodzaj przepisów na gruncie których powstają: procesowe, sporno-administracyjne, materialne, ustrojowe
Publiczne prawo podmiotowe:
taka sytuacja prawna obywateka w której powołując się na przepisy prawne, obywatel może żądać skutecznego załatwienia swojej sprawy.
Podział: pozytywne (żądanie o jakieś prawo), negatywne (żądanie zaniechania, niewkraczania administracji w nasze prawa).
prawo do wydania aktu oznaczonej treści, żądanie określonego zachowania, polegające na określonym świadczeniu, współdziałania z władzą publiczną o rozstrzyganiu spraw publicznych.
Mogą być ograniczone tylko w drodze ustawy. Nie reguluje praw między podmiotami, Ochronę zapewniają sądy
Władztwo administracyjne:
pełne – organ przewiduje i stosuje władztwo, jest oczywistym że zastosuje władztwo
niepełne – kiedy istnieje możliwość zastosowania władztwa, ale organ nie musi tego robić.
władztwo korzysta z ważności, legalności, mocy powszechnie obowiązującej, podstawą są normy….
Sankcja administracyjna:
są utożsamiane z karami nakładanymi aktem za jednostkę za jej zachowanie sprzeczne z normami. Cele: poszanowanie prawa, wywoładnie negatywnych konsekwencji za nieposzanowanie prawa lub zapowiedz tych konsekwencji.
Cechy sankcji: dolegliwość, współmierność, nieuchronność.
Gwarancje skuteczności sankcji: str 29 w wykładach!
Sankcje skupione oparte na prawie wyrażane w ramach procesu sformalizowanego wyrażają się w nieważności, represji, egzekucji. Mają być nakładane aktem administracyjnym.
Uznanie administracyjne:
W wąskim rozumieniu: Wybór konsekwencji prawnej.
W szerokim rozumieniu: przepisy prawa posługują się pojęciami nieostrymi.
Uznania nie można domniemywać. Jeżeli obywatel spełni przesłanki wymienione w przepisie, organ administracji wyda decyzję adekwatną do stopnia spełnienia tych przesłanek.
W każdym przypadku, decyzje poddane sa kontroli sądowej.
Podmioty administrujące:
stanowią wyodrębnioną część aparatu administracyjnego, działają w granicach kompetencji przyznanych przez prawo, jeśli tak stanowią przepisu mogą stosować środki władcze, wykonują zadania z zakresu administracji publicznej.
Podział:
terenowe, centralne (naczelne)
ze względu na przedmiotowy zakres działania:
kolegialne i jednoosobowe:
pochodzące z wyboru, mianowane
ze względu na typ uprawnień: stanowiące (wydają akty generalne lub indywidualne), opiniodawczo-doradcze (wydają tylko opinie), kontrolne (ustalają stan faktyczny i porównują go z wzorcem, wyciągają wnioski).
Powiązania:
kierownictwo, nadzór, kontrola, koordynacja, współdziałanie.
Podmioty administrujące:
zakłady
przedsiębiorstwa komercyjne i użyteczności publicznej.
organizacje społeczne/ pozarządowe - stowarzyszenia, samorządy,
agencje
fundacje
Prawne formy działania administracji: akt normatywny (władczy, wewnętrzny >upoważnienie ustawowe lub podstawowe< i zewnętrzny >upoważnienie ustawowe<)
Next: prawne formy, ustawa o obywatelskie polskim, repatriacji, o karcie polaka.
22.10.2012
Akty administracyjne
Działalność społeczno organizatorska – nie wywołuje skutków prawnych, może występować jako działalność samoistna lub uzupełniająca. Kiedy prawo nakłada na działalność określone cele i zadania wtedy jest to działalność społeczno organizatorska samoistna, prawo nie nakazuje środków władczych. Jako uzupełniająca jest wtedy kiedy uzupełnia władcze formy działania administracji.
Czynności materialno-techniczne – występują w sferze zewnętrznej (wystawienie zaświadczenia, zameldowanie, wymeldowanie, kontrola w ramach ruchu drogowego, sporządzenie aktu stanu cywilnego, aktu urodzenia, zgony itp.) i w sferze wewnętrznej (szkolenie pracowników, szeroko pojęta obsługa aparatu rządzącego).
Rejestry i ewidencje – są to pojęcia używane zamiennie, rejestrów i ewidencji używa się w celach porządkowych, informacyjnych, ma także funkcję ostrzegawczą (np. rejestr dłużników).
Ustawa o obywatelstwie polskim:
na podstawie tej ustawy prowadzi się Centralny rejestr danych i utracie i nabyciu obywatelstwa polskiego, prowadzi do minister właściwy do spraw wewnętrzny. Składa się z różnych rejestrów:
rejestr o nadanie obywatelstwa polskiego -> minister właściwy do spraw wewnętrznych, wojewoda, konsul
rejestr dotyczący uznania za obywatela polskiego -> wojewoda, minister właściwy do spraw wewnętrznych
rejestr dotyczący przywrócenia obywatelstwa polskiego -> minister właściwy do spraw wewnętrznych, konsul
rejestr dotyczący zrzeczenia się obywatelstwa polskiego -> minister właściwy do spraw wewnętrznych, wojewoda, konsul
rejestr dotyczący wyboru obywatelstwa dla małoletniego -> wojewoda, konsul
Rejestr o nadanie obywatelstwa polskiego: nadaje Prezydent, na wniosek cudzoziemca, ważne są pkt. 5,6 art. 20, ogólnie w ustawie nie ma wprost zawartych wymogów, ale ustawodawca we wniosku o nadanie obywatelstwa zawarł je pośrednio. Wniosek składa się do wojewody lub do konsula. Jeżeli cudzoziemiec już przebywa na terenie Polski to składa go do wojewody, który musi to odnotować w swoim rejestrze, ale jeżeli cudzoziemiec przebywa nadal w swoim kraju, wniosek składa do konsula. Następnie wniosek zostaje przekazany do ministra właściwego do spraw wewnętrzny, który również zapisuje to w swoim rejestrze. Minister zanim przekaże wniosek do Kancelarii Prezydenta, zwraca się do różnych organów, aby wydały opinię że cudzoziemiec nie stanowi zagrożenia dla obronności kraju. Po zebraniu całej dokumentacji minister przekazuje ją do Kancelarii Prezydenta.
Szef Kancelarii Prezydenta sporządza akt nadania obywatelstwa polskiego lub zawiadomienie o odmowie nadania obywatelstwa. Później przekazuje to do ministra właściwego do spraw zagranicznych, lub do województwa. Minister spraw zagranicznych przekazuje dokument do konsula, który przyjął wniosek, a ten przekazuje do zainteresowanemu cudzoziemcowi.
Rejestr dotyczący uznania za obywatela polskiego:
Przesłanki wynikają z art. 30, decyzja o uznaniu za obywatela jest podejmowana na podstawie decyzji związanej. Cudzoziemiec musi spełnić kumulatywnie przesłanki z ust. 1 + znajomość języka polskiego potwierdzona dokumentem urzędowym (nie dotyczy małych dzieci). Uchodźcy, bezpaństwowcy, osoby które zawarły związek małżeński oraz dzieci – katalog osób mogących ubiegać się o obywatelstwo.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest organem odwoławczym w stosunku do wojewody, gdy ten odmówi uznania za obywatela polskiego.
Rejestr dotyczący przywrócenia obywatelstwa polskiego:
Ustawa o repatriacji:
Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi dwa rodzaje ewidencji:
wolnych lokali mieszkalnych i źródeł utrzymania repatriantów,
osób ubiegających się o wizy wyjazdowej w celu repatriacji,
ART. 1 par. 2