Jan Henryk Dąbrowski

Jan Henryk Dąbrowski (1755-1818) – generał, twórca Legionów polskich we Włoszech. Wsławił się obroną Warszawy w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku. Po upadku powstania kościuszkowskiego, za zgoda rządu francuskiego stworzył Legiony polskie we Włoszech. Pod koniec 1806 r. Dąbrowski przyjechał do Wielkopolski, gdzie zorganizował powstanie przeciwko Prusom. Brał udział w wielu kampaniach, w tym rosyjskiej z 1812 roku, bitwie pod Lipskiem w 1813 roku. Był Naczelnym Wodzem Księstwa Warszawskiego, senatorem Królestwa Polskiego
i Członkiem Komitetu Wojskowego. Został odznaczony Orderem Orła Białego. Józef Wybicki zadedykował mu utwór „Mazurek Dąbrowskiego”, który stał się hymnem Polski.

~ Józef Wybicki (1747-1822) - twórca
polskiego hymnu narodowego ~

Mało, kto wie, że Józef Wybicki (1747-1822) - autor słów do Mazurka Dąbrowskiego - był aktywnym politykiem, pisarzem i znanym prawnikiem. Był również współorganizatorem Legionów Polskich i Powstania Wielkopolskiego.

W latach 1770-1771 studiował prawo w Leydzie. Po powrocie na Pomorze zbliżył się do obozu królewskiego publikując Myśli polityczne o wolności cywilnej (1775-1776), które były wymierzone przeciwko nierządowi w państwie i fałszywemu pojęciu tzw. wolności szlacheckiej. Józef Wybicki był wybitnym prawnikiem. Uczestniczył w obiadach czwartkowych organizowanych przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od końca 1776 r. zajmował się opracowywaniem tzw. Kodeksu Zamoyskiego, który miał za zadanie naprawić prawo

Wspomnieć wszak wypada, że Józef Wybicki przeszedł do historii jako autor słów do Polskiego Hymnu Narodowego : w 1797 r. napisał Pieśń Legionów Polskich we Włoszech.
Muzeum Hymnu Narodowego znajduje się osiem kilometrów na wschód od Kościerzyny. Tu właśnie leży niewielka wieś Będomin, w której znajduje się osiemnastowieczny dwór otoczony parkiem z trzystuletnimi dębami i lipami. W dworze tym, przez lata należącym do rodziny Józefa Wybickiego, istnieje od 1978 r. podobno jedyne na świecie Muzeum Hymnu Narodowego.

Marszałek Józef Piłsudski
(1867-1935)

Pierwszy marszałek Polski. Uznawany za twórcę niepodległości Polski. Od młodości związany z działalnością konspiracyjną.

Po wybuchu I wojny światowej na czele dowodzonej przez siebie I Brygady Legionów wkroczył do zaboru rosyjskiego. W 1916 podaje się do dymisji. Po powrocie z internowania w Magdeburgu obejmuje władzę jako Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz.

Po klęsce Niemiec - Piłsudski wraca w listopadzie 1918 r. do Warszawy obejmując urząd Naczelnika Państwa. W latach 1919-1920 skupił się  na obronie zdobytej przez Polskę niepodległości.

Listopad 1918 roku jest to ostateczna klęska państw centralnych. Piłsudski wraca do Warszawy i od razu staje się niekwestionowaną osobistością polityczną nr l. Utworzona przez Niemców Rada Regencyjna, która w pierwszej chwili zamierzała jedynie dołączyć go do swego składu, niemalże natychmiast zorientowała się w sytuacji i oddała mu w ręce całą władzę. Jest jakąś sprawiedliwością historyczną, a zarazem logiką dziejową, że w dniu, gdy waliło się w gruzy panowanie zaborców na ziemiach Polski, gdy po 123 latach rodziło się niepodległe państwo polskie, naród polski, bo tak rzec można bez wielkiej przesady, całą władzę oddał w ręce człowieka, który swe dotychczasowe życie poświęcił bez reszty idei niepodległości ojczyzny.
Zasługi Józefa Piłsudskiego w dziele budowy odrodzonego państwa polskiego są ogromne, co oczywiście nie umniejsza w niczym zasług innych obozów politycznych i ich przywódców. Ale największy wysiłek w budowę odrodzonej Rzeczypospolitej włożył bez wątpienia Józef Piłsudski. Był to chyba najwspanialszy okres w jego życiu, okres, w którym zabłysnął w pełni jako wielki mąż stanu.