Widzenie stereoskopowe (widzenie binokularne) - dwuoczna percepcja głębi i odległości, rodzaj postrzegania wzrokowego umożliwiający ocenianie odległości do widzianych przedmiotów.

Cechy widzenia monokularnego (jednooczne)

• percepcja głębi przestrzeni ma charakter pośredni, powstaje dzięki wyuczonym skojarzeniom, wiedzy i doświadczeniu nabytym wcześniej,

• w obserwowanym obrazie analizowana jest kolejności obiektów, ich wielkość, ocenie nie podlega odległość a pozycja obiektu w stosunku do innych

• ostrość widzenia monokularnego obrazu płaskiego -1’ (linie równoległe 15’’)

kąt widzenia - kąt jaki tworzą promienie biegnące od skrajnych punktów oglądanej prze oko przestrzeni do środka oka

Pole widzenia - zbiór wszystkich punktów, które mogą być spostrzeżone, jeśli głowa i oko są nieruchome.
Pole patrzenia- zbiór wszystkich punktów, które mogą być spostrzeżone, jeśli głowa jest nieruchoma a  oko w ruchu.

Kąt wyraźnego widzenia- kąt ograniczony promieniami biegnącymi ze środka soczewki oka do brzegów plamki żółtej, przy oglądaniu przedmiotów odległych - wynosi ok. 2₀

Ostrość monokularnego widzenia pierwszego rzędu - minimalny kąt, pod którym oglądający widzi jeszcze oddzielnie 2 świetlne punkty. Doświadczalnie ustalono, że dla normalnego oka wynosi on 45''.
Ostrość monokularnego widzenia drugiego rzędu- minimalny kąt, pod którym oglądający widzi jeszcze oddzielnie 2 linie równoległe. Doświadczalnie ustalono, że dla normalnego oka wynosi on 20_''.

Obserwacja stereoskopowa (trójwymiarowa) obserwacja zdjęć stanowi podstawę większości opracowań fotogrametrycznych.

kątem konwergencji - kąt między osiami patrzenia oczu

kąt paralaktyczny - kąt między odpowiadającymi sobie promieniami

Paralaksa fizjologiczna jest to różnica łuków określających położenie odpowiadających sobie punktów na siatkówkach

Ostrość stereoskopowego widzenia pierwszego rzędu - najmniejsza różnica kątów paralaktycznych do 2 punktów, przy której jesteśmy w stanie rozróżnić je w przestrzeni.
Na drodze doświadczalnej wynosi 30"
Ostrość stereoskopowego widzenia drugiego rzędu - najmniejsza różnica kątów paralaktycznych do 2 linii pionowych, przy której jesteśmy w stanie rozróżnić te linie w przestrzeni.
Doświadczalnie ostrość ta wynosi 10"
zasięg stereoskopowego widzenia -odległość odpowiadającą kątowi zbieżności Gamma = 10 "

Metody obserwacji stereoskopowej

• bezpośrednia

• z wykorzystaniem stereoskopu

• anaglifowa (filtry barwne)

• okulary migawkowe

• metody filtrów polaryzacyjnych

Stereogram - stereoskopowa para zdjęć lub rysunków poprawnie zorientowana i umiejscowiona do obserwacji stereoskopowej.

Stereoskop - najprostszy przyrząd ułatwiający uzyskanie sztucznego efektu stereoskopowego;

Baza stereoskopu - rozstaw punktów widzenia

Stereoskop mostkowy -jest przeznaczony do polowej obserwacji stereogramów w trakcie konfrontacji zdjęć z terenem.

Stereoskop zwierciadlany jest przyrządem do kameralnej obserwacji stereogramów.

Warunki uzyskania sztucznego efektu stereoskopowego
Aby uzyskać sztuczny efekt stereoskopowy ze zdjęć muszą być spełnione warunki:

1. zdjęcia muszą być wykonane z 2 stanowisk tak rozmieszczonych, żeby promienie rzucające biegnące od najbliżej położonych punktów przecinały się pod kątem mniejszym niż 15⁰
   (większy kąt utrudnia obserwację i męczy obserwatora)

2. obydwa zdjęcia powinny być wykonane w podobnej skali, nie różniącej sie więcej niż 16%

3. każde oko powinno obserwować odpowiednie zdjęcie (lewe oko - lewe zdjęcie, prawe oko - prawe zdjęcie)

4. poszczególne punkty mają być obserwowane w płaszczyznach rdzennych - płaszczyzna rdzenna wyznaczona jest przez oba środki rzutów i dowolny punkt odfotografowany na sąsiednich obserwowanych zdjęciach

5. zdjęcia należy obserwować z odległości dobrego widzenia, tj. ok. 25 cm (przy odpowiedniej wartości kąta paralaktycznego ma być zabezpieczona odpowiednia akomodacja).

Znaczek pomiarowy - znaczek którym celuje się na mierzone szczegóły fotogramu

Fotogrametrię umownie podzielić możemy na:

Wg.miejsca wykonania zobrazowań: naziemna , satelitarna , lotnicza , bliskiego zasięgu

Wg. zastosowania: topograficzna, nietopograficzna

Wg. ilości zdjęć wykorzystywanych do opracowania : jednoobrazowa, dwuobrazowa

Wg. rodzaju opracowania : metryczna, interpretacyjna

Podział fotogrametrii w zależności od metod opracowania zdjęć (wg kolejności ich następowania):

-metody graficzne (rysynkowe)

-metody obliczeniowe (analityczne)